Βιασύνη... στην «ενίσχυση» της περαιτέρω καταστροφής των αλιευτικών σκαφών της χώρας δείχνει η κυβέρνηση. Στην κατεύθυνση αυτή ο υπουργός Γεωργίας ανακοίνωσε, ως πρώτο μέτρο υλοποίησης του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας (ΕΠΑΛ) 2000 -2006, ότι μαζί με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας καθόρισαν το ύψος των συνολικών επιχορηγήσεων από το 2001 μέχρι και το 2004 για την «απόσυρση» αλιευτικών σκαφών.

Ετσι ο υπουργός Γεωργίας, υλοποιώντας στο ακέραιο τις καταστροφικές εντολές της ΕΕ για μείωση της αλιευτικής προσπάθειας, ανακοίνωσε τα κονδύλια που πρόκειται να δοθούν για να βγουν εκτός παραγωγικής διαδικασίας οι μικρομεσαίοι ψαράδες. Και είναι φανερό ότι τα 13,2 δισ. δραχμές που θα δοθούν για «διάλυση», τα 238,6 εκατ. δραχμές για «μεταφορά σε τρίτη χώρα ή άλλη προσαρμογή» και 606,9 εκατ. δραχμές για «μεικτές εταιρείες», δεν αποτελούν κίνητρο ανάπτυξης των παράκτιων και νησιωτικών περιοχών, αλλά θα συμβάλουν περαιτέρω στον οικονομικό μαρασμό και την ερήμωσή τους. Ηδη από το 1993 μέχρι το 1999 σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ ο αλιευτικός στόλος μειώθηκε κατά 1.357 σκάφη.

Το υπουργείο Γεωργίας επιδιώκει να συνεχιστεί η «επιδοτούμενη» συρρίκνωση μικρομεσαίων αλιευτικών επιχειρήσεων, βγάζοντας τα σχετικά κονδύλια μέχρι το 2004 στα πλαίσια των γενικότερων κυβερνητικών κατευθύνσεων. Μάλιστα τα συνολικά κονδύλια της «απόσυρσης» είναι ίσα με το 70% των κονδυλίων της ανανέωσης του αλιευτικού στόλου. Κι αυτό βέβαια δε γίνεται τυχαία. Η κυβέρνηση έχει δείξει ότι στις προθέσεις της είναι να εξακολουθούν να ενισχύονται κατά κόρον οι μεγάλες επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιεργειών, οι οποίες θα απορροφήσουν το 50% περίπου των κονδυλίων του ΕΠΑΛ, ενώ για την ανανέωση του αλιευτικού στόλου θα διατεθεί μόλις το 2%. Παράλληλα η κυβέρνηση με την πολιτική της αυτή θα πετύχει να ενισχυθούν επιπρόσθετα και οι εισαγωγές αλιευτικών προϊόντων, καθώς οι ανάγκες της χώρας μεγαλώνουν.

Εκτός από το παραπάνω, υπάρχει και το θέμα της αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής το 2002, όπου θα αποφασιστούν, όπως δείχνουν τα πράγματα, νέα χειρότερα μέτρα σε βάρος των μικρομεσαίων ψαράδων και της αλιευτικής παραγωγής. Και είναι πολύ πιθανό η «απόσυρση» στο όνομα της «αειφόρου ανάπτυξης» να μην είναι πλέον εθελοντική μετά επιδότησης, αλλά υποχρεωτική. Αλλωστε, ο πρωθυπουργός τον περασμένο Ιούνη στο Συμβούλιο Κορυφής στο Γκέτεμπουρκ ψήφισε την απόφαση για την «αειφόρο ανάπτυξη», που ανάμεσα στα άλλα θα επιβάλει τη θεαματική συρρίκνωση των αλιευτικών στόλων της ΕΕ και την κατάργηση κάθε ενίσχυσης για αναπτυξιακές δράσεις στον τομέα της αλιείας. Με άλλα λόγια, ψήφισε τη λήψη νέων πιο καταστροφικών μέτρων, που θα οδηγήσουν στην εξαφάνιση τους μικρομεσαίους ψαράδες.