Με φράσεις όπως «άνοιγμα των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων στην πολιτιστική οικονομία» και υποσχέσεις περί «ελάφρυνσης των ενδιαφερομένων» (βλέπε κυρίως μεγάλες εταιρείες) από το «διοικητικό βάρος» και τη «γραφειοκρατία», φαίνεται ότι το υπουργείο ετοιμάζεται να άρει εμπόδια που μέχρι τώρα συνδέονταν με την προστασία μνημείων και αρχαιολογικών χώρων. Αν και το υπουργείο προσπαθεί να καθησυχάσει ότι δεν θα μειωθεί η προστασία τους, φαίνεται ότι προτεραιότητα λαμβάνει το οικονομικό όφελος, αφού κατευθυντήριος στόχος, όπως δηλώνει, είναι ο «εξορθολογισμός της τιμολογιακής πολιτικής τελών παραχώρησης» και παράλληλα η «διασφάλιση των εσόδων από την αποτελεσματική διαχείριση του αγαθού της πολιτιστικής κληρονομιάς, με όρους δημοσίου συμφέροντος, προς όφελος του υπουργείου Πολιτισμού και των δημόσιων οικονομικών εν γένει».

Με άλλα λόγια, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης βγαίνουν «στο σφυρί» χώροι πολιτιστικής κληρονομιάς για να υπηρετήσουν την κερδοφορία των τουριστικών, κινηματογραφικών και άλλων επιχειρήσεων, που θα μπορούν πλέον πιο εύκολα να τους εκμεταλλεύονται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, και όλα αυτά την ίδια στιγμή που γίνεται απλησίαστη η πρόσβαση του κόσμου στους αρχαιολογικούς χώρους, με τα πανάκριβα εισιτήρια κ.λπ.