Το «αναπτυξιακό σχέδιο» της κυβέρνησης βρέθηκε στο επίκεντρο του υπουργικού συμβουλίου, που συνεδρίασε χτες, κάνοντας καθαρό ότι η «μεταμνημονιακή» Ελλάδα δεν θα διαφέρει για το λαό σε τίποτα από τη σημερινή, αφού, όπως ξεκαθάρισε ο πρωθυπουργός, η βάση του σχεδίου δεν είναι άλλη από τη «δημοσιονομική σταθερότητα που έχουμε πλέον κατακτήσει», ενώ «το πλαίσιο της επόμενης περιόδου προφανώς προβλέπει τους συμφωνημένους ήδη στόχους της επόμενης τετραετίας, τόσο στο επίπεδο των πλεονασμάτων όσο και σε αυτό της ανάπτυξης»!

Πάνω σε αυτά τα «δεδομένα» του κεφαλαίου, που σκιαγραφούν το περιεχόμενο της «επιστροφής της Ελλάδας στην κανονικότητα και σε ουσιαστικούς ρυθμούς ανάπτυξης», ο πρωθυπουργός, πέρα από τη γρήγορη ολοκλήρωση της 4ης «αξιολόγησης» και των μέτρων που τη συνοδεύουν, παρουσίασε ως επιπλέον βήμα στήριξης της ανάκαμψης του κεφαλαίου την επερχόμενη «συγκεκριμενοποίηση των μέτρων για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους», υποστηρίζοντας ότι «αυτή είναι η τελευταία προϋπόθεση ώστε να απελευθερωθεί ένα μεγάλο μέρος της αναπτυξιακής δυναμικής που ήδη καταγράφεται».

Κάνοντας «λιανές» στο μεγάλο κεφάλαιο τις κυβερνητικές προθέσεις, μίλησε για στήριξη «στους τομείς στους οποίους εντοπίζονται δυνατότητες σημαντικής ανάπτυξης και αναβάθμισης της χώρας στον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό, όπως είναι της Μεταποίησης, της Βιομηχανίας, του αγροδιατροφικού τομέα, του Τουρισμού, της Ναυτιλίας, του Φαρμάκου, των logistics, της Καινοτομίας, των start-ups, των Υποδομών, της Ενέργειας», αλλά και του τομέα των εξαγωγών.

Αναφερόμενος στο «αναπτυξιακό σχέδιο», μίλησε για «αποτύπωση, σε επίσημο κείμενο υπό τη μορφή Σχεδίου για την επόμενη μέρα, των ισχυρών χαρτιών της χώρας στον διεθνή ανταγωνισμό και τα μέσα ώστε αυτά να ενισχυθούν» και, εξηγώντας με ποια μέσα θα εκφραστεί η στήριξη αυτή, σημείωσε τις θεσμικές αλλαγές «στο επίπεδο της νομοθεσίας για τις επιχειρήσεις» και τα χρηματοδοτικά εργαλεία, στα οποία ενέταξε τον «αναπτυξιακό νόμο», την καθιέρωση συγκεκριμένων «κινήτρων» για τις νέες επιχειρήσεις, το νέο πλαίσιο για τις «στρατηγικές επενδύσεις», τους πόρους από το ΠΔΕ, το ΕΣΠΑ και το πακέτο Γιούνκερ, καθώς και τη «φιλόδοξη προσπάθεια για την ίδρυση της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας».

«Ολα αυτά, φυσικά, σε ένα περιβάλλον όπου το κόστος δανεισμού μειώνεται διαρκώς σε επίπεδα προ κρίσης και με τη χώρα να επιστρέφει ξανά στις αγορές χρήματος», πρόσθεσε, μην αφήνοντας αμφιβολίες για το χρήμα που θα ρεύσει άφθονο για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων.

Τα παραπάνω, που έχουν ως «προϋπόθεση» τα ματωμένα πλεονάσματα και την ένταση της εκμετάλλευσης, τα «πασπάλισε» και με ολίγη από «αγωνία» για «τα ζητήματα της εργασίας», υποστηρίζοντας ότι για την κυβέρνηση προέχουν «η αποκατάσταση της νομιμότητας στην αγορά εργασίας και η ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων», όπως και η «αύξηση του κατώτατου μισθού», την ώρα που η κυβέρνηση όχι μόνο έχει χτυπήσει περαιτέρω τα εργασιακά δικαιώματα, επιχειρώντας να βάλει στο «γύψο» έως και το δικαίωμα στην απεργία, αλλά έχει δεσμευτεί και για τη «μεταμνημονιακή» επέκταση του αντεργατικού πλαισίου, με παραπέρα γενίκευση της «ευελιξίας», σύνδεση των μισθών με την «παραγωγικότητα» και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου κ.ο.κ., ενώ βέβαια αρνείται να φέρει έστω για συζήτηση την πρόταση νόμου εκατοντάδων σωματείων για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων.