Ο Λάκης Λαζόπουλος επανήλθε ύστερα από καιρό με συνεντεύξεις και δηλώσεις. Τι είπε σε συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.»; Οτι μετά το 3ο μνημόνιο, «μας πότισε βαθιά» μια «πολύ σκληρή απογοήτευση» και «ένα κομμάτι μιας ελπίδας χάθηκε». Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα συμπεράσματα πάντα είναι χρήσιμα έστω και αν ο ίδιος πρωτοστάτησε στον προπαγανδιστικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ στην πάλη του για να αναδειχθεί κυβέρνηση. Ωστόσο, σπεύδει να διευκρινίσει ότι «δεν μπορεί ακόμα να γίνει σωστή αξιολόγηση», καθώς «η Αριστερά κυβέρνησε με τέτοιο τρόπο που θα χρειαστεί απόσταση για να δει κανείς τι έγινε, γιατί είναι μεγάλος ο θυμός, η στεναχώρια και η απογοήτευση όλων». Δηλαδή, ένα κομμάτι της «ελπίδας» μπορεί να χάθηκε, αλλά κρατάμε και μια πισινή, μια στάση αναμονής αν χρειαστεί να ανανεώσουμε τις προσδοκίες στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να λέμε ότι οι νέες περικοπές στις συντάξεις, το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, το χάλι που συνεχίζεται στην Υγεία και πάει λέγοντας, η εμπλοκή στα ΝΑΤΟικά σχέδια δεν επαρκούν για να βγάλει κανείς συμπεράσματα. Καμιά, λοιπόν, διάθεση για αυτοκριτική αλλά κουτοπονηριά αφού μάλλον προσπαθεί να γλυκάνει την πίκρα και το θυμό των εργαζομένων που είχαν πιστέψει πραγματικά ότι η «ελπίδα έρχεται». Ετσι, λοιπόν, δεν προκαλεί εντύπωση το απαραίτητο συμπλήρωμα της συνέντευξής του με προβοκατόρικες αηδίες σε βάρος του ΚΚΕ, ότι «έκλεισε η κεντρική αντιπροσωπεία» (σ.σ. η ΕΣΣΔ) και «έμεινε ξεκρέμαστο ιστορικά», ότι «προσπαθεί να συντάξει ένα ιδεολόγημα το οποίο να μη διώξει τους παππούδες», ότι «είναι ένα πολύ συντηρητικό κόμμα» και ότι «στηρίζει έμμεσα τη Δεξιά». Επιχειρήματα που θα ζήλευαν και οι χρυσαυγίτες. Ετσι, για να δέσει το γλυκό και να καταλάβουμε ακριβώς τι εννοεί, δηλώνοντας τη διαθεσιμότητά του στο σύστημα...