Ολοι χτες συμφώνησαν πως τα βασανιστήρια είναι μια υπόθεση με πολύ παρελθόν και δυστυχώς με μακρύ ακόμη μέλλον. Ολοι επίσης χρέωσαν το βασανισμό ανυπεράσπιστων ανθρώπων στην εξουσία, είτε πολιτική, είτε θρησκευτική, που σχεδόν πάντα με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να εδραιώσει τη δύναμή της εξοντώνοντας τους αντιπάλους. Οι λύσεις ωστόσο ήταν η αχίλλειος φτέρνα της χτεσινής πρώτης μέρας της ημερίδας της Διεθνούς Αμνηστίας, με θέμα «Η πάλη κατά των βασανιστηρίων, μια ιστορία χωρίς τέλος», αφού σχεδόν όλοι οι ομιλητές απέφυγαν να αναφερθούν στην πολιτική βούληση που χρειάζεται για να εξαλειφτούν τα βασανιστήρια. Προτίμησαν να επιλέξουν ή μάλλον να επιστρατεύσουν την ανθρωπιά...

Αντίθετα, ο Αντώνης Σκυλλάκος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, αναπτύσσοντας το θέμα που ανέπτυξε «Βασανιστήρια και ανθρώπινα δικαιώματα στον σύγχρονο κόσμο», τόνισε ότι τα βασανιστήρια δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ως αυτοτελές φαινόμενο. Αναφέρθηκε στον πόλεμο που διεξάγει ο ιμπεριαλισμός στο Αφγανιστάν, έθεσε το ερώτημα αν η χρήση βίας κατά αμάχων είναι βάναυση και απάνθρωπη συμπεριφορά, καθώς και η δημιουργία κυμάτων προσφύγων. Υπογράμμισε ότι η προσπάθεια της παραπέρα επιβολής των συμφερόντων των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων περνά αναπόφευκτα από την επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα, την αφαίρεση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών αλλά και την αύξηση και τον εκσυγχρονισμό των βασανιστηρίων και της βίας, τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στο εσωτερικό των κρατών.