Τη νέα «έκθεση βιωσιμότητας» του ελληνικού κρατικού χρέους με χρονικό ορίζοντα το έτος 2060 δημοσιοποίησε χτες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η έκθεση έρχεται να κουμπώσει στις πρόσφατες αποφάσεις του Γιούρογκουπ, αναφορικά με το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων κατά τις επόμενες δεκαετίες, σε συνδυασμό βέβαια και με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις ως προς τους εξαιρετικά αναιμικούς όσο και αβέβαιους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάκαμψης και «ανάπτυξης».

«Δεδομένων των υψηλών επιπέδων του χρέους προς το ΑΕΠ και των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών προς το ΑΕΠ, εξακολουθούν να υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας», επισημαίνεται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κυρίως για την περίοδο μετά το έτος 2032.

Θυμίζουμε ότι η απόφαση του Γιούρογκρουπ, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

-- Επιμήκυνση των αποπληρωμών για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους κατά 10 χρόνια (από το 2032 αντί για το 2022), σε ό,τι αφορά αποκλειστικά τα δάνεια του 2ου μνημονίου, καθώς και «επαναξιολόγηση» της κατάστασης το 2032 για το ενδεχόμενο πρόσθετων ρυθμίσεων.

-- Για την περίοδο 2023 - 2060 το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων προδικάζεται κατά μέσο όρο στο 2,2% του ΑΕΠ, με κριτήριο βέβαια τη «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους, δηλαδή για την αποπληρωμή των δανειστών του ελληνικού κράτους, από τα χαράτσια και τις περικοπές που φορτώνουν στις λαϊκές πλάτες, μέσω των «πλεονασμάτων».

Την ίδια ώρα, η νέα «έκθεση βιωσιμότητας» διαβλέπει:

• Τους μακροπρόθεσμους ρυθμούς ανάκαμψης - σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις προβλέψεις του ΔΝΤ - κατά μέσο όρο μόλις στο 1% για την περίοδο 2023 - 2060, σύμφωνα με το «βασικό σενάριο», στο οποίο, όπως λένε, ενσωματώνονται και οι επιπτώσεις από τη «γήρανση του πληθυσμού». Μάλιστα, σύμφωνα με το «δυσμενές σενάριο» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι ρυθμοί αυτοί υποχωρούν στο 0,8% (σε όρους όγκου) και, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν, «η συνεχιζόμενη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων από την Ελλάδα και των μέτρων για το χρέος από τους πιστωτές θα αποτρέψει την επαλήθευση αυτού του σεναρίου».
• Τα συνολικά έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις προβλέπονται περίπου στα 14 δισ. μεταξύ του 2018 και του 2060.
• Αναμένεται να επιτευχθεί ο συμφωνημένος στόχος (3,5% του ΑΕΠ) για τα πλεονάσματα έως και το 2022. Για τη συνέχεια αναμένεται «μείωση» κατά μισή εκατοστιαία μονάδα ετησίως, για να διαμορφωθεί στο 2,2% του ΑΕΠ το 2025.

Με βάση τις παραπάνω υποθέσεις, ο λόγος κρατικού χρέους προς ΑΕΠ αναμένεται να διαμορφωθεί στο 188,6% το 2018, στο 169,9% το 2020, στο 136,6% το 2030 και στο 127% το 2060.

Σε ό,τι αφορά το «κεφαλαιακό απόθεμα», εκτιμάται ότι από 24,1 δισ. τον φετινό Αύγουστο θα περιοριστεί στα 12 δισ. ευρώ το 2022. Οπως προκύπτει, η αναχρηματοδότηση του κρατικού χρέους θα διενεργείται κυρίως από την αξιοποίηση του «μαξιλαριού ασφαλείας» και ενισχυτικά από τις «εξόδους» στις χρηματαγορές.

Σε κάθε περίπτωση, η «έκθεση βιωσιμότητας» «παραβλέπει» το γεγονός ότι η μάζα κρατικού χρέους κινείται σήμερα προς επίπεδα μεγαλύτερα ακόμη και σε σχέση με αυτά που υπήρχαν στο προηγούμενο απόγειό τους, πριν από το «κούρεμα» (PSI) και την αναδιάρθρωση του έτους 2012.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Μάρτης 2018), το κρατικό χρέος ήδη είχε φτάσει στα 343,7 δισ. Μόνο από την αναμενόμενη εκταμίευση (15 δισ.) για το κλείσιμο της 4ης «αξιολόγησης», διογκώνεται στα 358,7 δισ. έναντι 355,8 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011, πριν από το «κούρεμα» που βέβαια το φόρτωσαν στις πλάτες του λαού, με την ενίσχυση της φοροληστείας, τις αλλεπάλληλες περικοπές, τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων κ.ο.κ.

Σε αυτό το φόντο, οι κυβερνητικές φιέστες που στήνει η κυβέρνηση γύρω από τη νέα... ελάφρυνση του «χρέους», αποτελούν κι από αυτήν την άποψη έναν ακόμη απροκάλυπτο εμπαιγμό, σε μια υπόθεση έτσι κι αλλιώς απόλυτα εχθρική στα λαϊκά συμφέροντα.

Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει στα σκαριά της περαιτέρω εξειδικεύσεις αναφορικά με το «ενισχυμένο εποπτικό πλαίσιο» της αντιλαϊκής πολιτικής για την επόμενη περίοδο. Αυτό, σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα έχει αρχική διάρκεια το πιθανότερο για μια 4ετία (μέχρι το 2022), προκειμένου να «κουμπώσει» με την αντιλαϊκή συμφωνία και βέβαια με τους στόχους του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου 2019 - 2022.

Με μόνιμη «επωδό» την παραγωγή υπερπλεονασμάτων συνεχίζεται και η πορεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018, με «μόνιμες σταθερές» τη διαρκή συμπίεση των κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών και την ενίσχυση της φοροληστείας.

Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για το 5μηνο (Γενάρης - Μάης) του 2018 εμφανίζουν τα εξής:

-- Οι συνολικές δαπάνες διαμορφώνονται στα 19,2 δισ. ευρώ, έναντι 19,9 δισ. ευρώ πέρυσι, είναι δηλαδή κατακρεουργημένες κατά 700 εκατ.

-- Το σύνολο των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού (χωρίς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) εμφανίζεται στα 17,3 δισ. ευρώ. Η μάζα των φορολογικών εσόδων διευρύνθηκε στα 16,1 δισ. (από 15,75 δισ.) ή κατά 350 εκατ.

-- Το λεγόμενο πρωτογενές πλεόνασμα απεικονίζεται σε 1,5 δισ. ευρώ.