Τον περασμένο Μάη πραγματοποιήθηκε εκπαιδευτική επίσκεψη τμημάτων της Α' και Β' τάξης ΕΠΑΛ της Αθήνας στο Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου, στο Γκάζι, σε συνεργασία με το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών & Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ).

Κατά την επίσκεψη, πραγματοποιήθηκε ένα διαφορετικό «μάθημα» καθώς η προβλεπόμενη ξενάγηση στους χώρους του Μουσείου έγινε η αφορμή για να ανοίξει η συζήτηση για τα πρώτα βήματα της εργατικής τάξης στις αρχές του 20ού αιώνα, την οργάνωση των αγώνων της για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της, αλλά και για την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο σήμερα και τους σημερινούς αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Σε αυτό το πλαίσιο, έχει αξία να μεταφερθεί η εμπειρία από την πλούσια συζήτηση που άνοιξε σε αυτό το «μάθημα», το οποίο παρακολούθησαν όλη η Α' τάξη και η ειδικότητα της Πληροφορικής της Β' τάξης του ΕΠΑΛ.

Αναπτύχθηκε πλούσιος διάλογος μεταξύ των μαθητών και των εργαζομένων, ενώ για τους περισσότερους μαθητές ήταν φανερό πως πρώτη φορά άκουσαν για ζητήματα όπως οι ΣΣΕ, πράγμα που αποτέλεσε την αφορμή για έναν ουσιαστικό προβληματισμό.

• Τι είναι οι ΣΣΕ; Αφορούν μόνο τον μισθό;

Πολύ σημαντικό ήταν για τους μαθητές το ότι η ΣΣΕ δεν έχει να κάνει μόνο με το μισθό αλλά και με ζητήματα ασφάλειας και συνθηκών υγιεινής στους τόπους δουλειάς.

• Εργατικά «ατυχήματα»: Οχι τόσο τυχαία γεγονότα

Ηρθαν παραδείγματα από τον επισιτισμό (το δυστύχημα στα «Everest») και από τα πετρέλαια (το πολύνεκρο δυστύχημα στα ΕΛΠΕ). Ενδιαφέρον προκάλεσε το ερώτημα αν εργατικό ατύχημα μπορεί να γίνει μόνο όταν δουλεύεις στο εργοτάξιο. Αναδείχτηκαν προβλήματα των εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες και την πληροφορική, όπως προβλήματα στα μάτια, μυοσκελετικά προβλήματα, ακτινοβολία, τεχνικοί δικτύων στις κεραίες, stand by εργασία, υπερωρίες.

Εξηγήθηκε από τους εργαζόμενους του ΣΕΤΗΠ και από εκπαιδευτικούς η διαφορά μεταξύ του τυχαίου γεγονότος και του «ατυχήματος», το οποίο οφείλεται στην έλλειψη πρόληψης και μέτρων ασφάλειας στους τόπους δουλειάς, καθώς όλα αυτά σημαίνουν κόστος για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και συνακόλουθα μείωση των κερδών τους.

Η συζήτηση ακούμπησε και τη μαθητεία στις εταιρείες τηλεπικοινωνίας και πληροφορικής, με το ζήτημα του μισθού να προκαλεί το ενδιαφέρον των μαθητών, καθώς οι εργαζόμενοι έθεσαν το ζήτημα η πρακτική άσκηση να πληρώνεται με βάση τις κλαδικές ΣΣΕ.

• Και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;

Παρά τη δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας και τις χαμηλές απαιτήσεις που κυριαρχούν, πολλοί μαθητές τόνιζαν την ανάγκη σήμερα η νέα γενιά να δουλεύει με ανθρώπινους όρους.

Επάνω στο ερώτημα αν η νεολαία μπορεί με αγώνες να έχει κατακτήσεις σήμερα, αναδείχτηκαν οι αγώνες των εργαζομένων για το ωράριο, για το μεροκάματο, για τις απολύσεις συμβασιούχων εργαζομένων, αλλά και για ζητήματα της Εκπαίδευσης, όπως οι κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών και μαθητών για να μην κλείσουν ολιγομελείς ειδικότητες με αφορμή και το γεγονός ότι, όπως είπαν οι ίδιοι, «ψιθυρίζεται» κλείσιμο ολιγομελών τμημάτων στο σχολείο τους την επόμενη χρονιά. Πρόσθεσαν, εξάλλου, πως στη μαθητική κινητοποίηση στις 30 Οκτώβρη συμμετείχαν πολλά παιδιά από το σχολείο τους.

Η συζήτηση που έγινε έδειξε ότι οι προβληματισμοί και οι αγωνίες των μαθητών συνυπάρχουν με δισταγμούς και συγχύσεις, αλλά και με την αγωνία για το μέλλον. Η επαφή των μαθητών με τους εργαζόμενους σίγουρα ήταν ένα διαφορετικό μάθημα, μια εκπαιδευτική πρωτοβουλία που ανοίγει δρόμο, δείχνει τους τρόπους που ο προοδευτικός εκπαιδευτικός στην πράξη μπορεί να γονιμοποιήσει με την αγωνιστική αισιοδοξία τους προβληματισμούς, τις αγωνίες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.