«Για την ακρίβεια, σε αντίθεση με όσους θεωρούν ότι βρισκόμαστε στο τέλος της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, η αλήθεια είναι πως είμαστε ακόμη στην αρχή».

Το παραπάνω έχει επισημάνει η πλευρά του ΣΕΒ αναφορικά με τη λεγόμενη «επόμενη μέρα» μετά το τέλος του τρέχοντος μνημονίου. Σύμφωνα με τους βιομηχάνους, «απαιτείται ένα μεταρρυθμιστικό "big bang" που θα μεταφέρει μηνύματα αισιοδοξίας και εμπιστοσύνης στη διεθνή και εγχώρια επενδυτική κοινότητα», καθώς επίσης και να «διαφυλαχθεί πάση θυσία η δημοσιονομική πειθαρχία μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής».

Επιπλέον, όπως εδώ και μήνες επισημαίνει, «ο μόνος τρόπος για τη διασφάλιση βιώσιμων θέσεων εργασίας είναι η πορεία των μισθών να συνδέεται και να εξαρτάται από την πορεία των παραγωγικοτήτων», συμφωνώντας και «επαυξάνοντας» δηλαδή σε όσα έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση. Μάλιστα, εντάσσοντας το ζήτημα της ταξικής «συναίνεσης» ως κομβικό στη γενικότερη στρατηγική του κεφαλαίου, τονίζουν: «Ο κοινωνικός διάλογος, δηλαδή ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων, εργοδοτών και εργαζομένων, είναι κομβικός και πρέπει να διευρυνθεί με άλλα ζητήματα, όπως το Ασφαλιστικό, η Εκπαίδευση, η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και η επιχειρησιακή απόδοση, η υπερφορολόγηση, η επιχειρηματική μεγέθυνση, πέρα και πάνω από τον στενό προσδιορισμό του κατώτατου μισθού».

Σε αυτό το πλαίσιο, θέτουν ως ζήτημα αιχμής «να προωθηθούν οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που δεν περιλήφθηκαν ποτέ στα προγράμματα προσαρμογής», που με τη σειρά τους συνιστούν τη λεγόμενη «εθνική στρατηγική ανάπτυξης», με την ανάληψη της «ιδιοκτησίας» των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων από τα κόμματα της αστικής διαχείρισης και βέβαια ανεξάρτητα από τις εναλλαγές κυβερνήσεων.

Μεταξύ άλλων, ο ΣΕΒ βάζει στο αντιλαϊκό τραπέζι τη σταδιακή μείωση κατά 30% των φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη και τα διανεμόμενα μερίσματα, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών. Επίσης, τον «εξορθολογισμό του μείγματος» των έμμεσων και ειδικών φόρων και την εφαρμογή επενδυτικών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων.