Μόλις πριν από λίγες μέρες, η αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Οικονομίας απέρριψε για ...περιβαλλοντικούς λόγους («βιομηχανική δραστηριότητα βαριάς όχλησης») την αναβάθμιση των υποδομών (δεξαμενές κ.ά.) στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, που αιτούνταν η «Cosco», σχεδιάζοντας να επεκτείνει τη δράση της και σ' αυτόν τον τομέα. Παρά το γεγονός ότι η υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει, όλα δείχνουν ότι το κινέζικο μονοπώλιο, που μετά την αγορά του ΟΛΠ ελέγχει πλέον ένα μεγάλο μέρος του εμπορίου από και προς την ΕΕ, θα δυσκολευτεί να αναπτύξει ανταγωνιστική δραστηριότητα στη ναυπηγοεπισκευή, όπου αμερικανικές πολυεθνικές επενδύουν μεγάλα ποσά, όπως έγινε για παράδειγμα στη Σύρο από την ΟΝΕΧ και ενώ εκκρεμεί η πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Ελευσίνας. Σε μια παράλληλη εξέλιξη, γερμανικές εφημερίδες κατέγραφαν τη «δυσαρέσκεια» της κυβέρνησης Μέρκελ για τις νέες οικονομικές συμφωνίες που υπέγραψε με τους Κινέζους ομολόγους του ο Ελληνας ΥΠΕΞ, στο πλαίσιο του σχεδίου «Μια ζώνη, ένας δρόμος», επειδή η παραπέρα αναβάθμιση του λιμανιού του Πειραιά βάζει εμπόδια στην ανάπτυξη παρόμοιων δραστηριοτήτων στο ανταγωνιστικό λιμάνι του Αμβούργου. Θυμίζουμε, επίσης, ότι για άλλους λόγους (γεωπολιτικούς και κυρίως στρατιωτικούς), ενστάσεις είχαν εκφράσει και οι Αμερικανοί για τη διαδικασία πώλησης του λιμανιού στη Θεσσαλονίκη, επειδή αυτό κατέληξε σε σύμπραξη ομίλων όπου μαζί με γερμανικά, συμμετέχουν και ρωσικά κεφάλαια. Είναι βέβαιο ότι ο ευρωΝΑΤΟικός προσανατολισμός της Ελλάδας καθορίζει και τις προτεραιότητες στη μοιρασιά της πίτας σε υποδομές και κλάδους με μεγάλη οικονομική και γεωπολιτική αξία. Αλλο τόσο βέβαιο είναι όμως και το γεγονός ότι ο λαός μπλέκεται ολοένα και πιο βαθιά στη δίνη επικίνδυνων αντιθέσεων και ανταγωνισμών, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο το σχεδιασμό και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.