Σε κεντρικό θέατρο των ανταγωνισμών ανάμεσα στα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα και περιφερειακές δυνάμεις, που διεκδικούν αναβαθμισμένο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή, αναδεικνύεται η Λιβύη, όπου η συνεχιζόμενη επέμβαση της Τουρκίας στο πλευρό του Σάρατζ, με τις πλάτες των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, έχει ανεβάσει την ένταση στο «κόκκινο».

Και ενώ η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να παρουσιάζει την εμπλοκή της στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς ως «εγγύηση» τάχα για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, όταν η ανοιχτή στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στη στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας και η συμμετοχή της χώρας στο παζάρι για τις διευθετήσεις της «επόμενης μέρας», με κριτήριο τη ΝΑΤΟική συνοχή, επιβεβαιώνουν το ακριβώς αντίθετο.

Σύμφωνα με τον Ελληνα ΥΠΕΞ Ν. Δένδια, ο οποίος έδωσε συνέντευξη στην «Καθημερινή», «χάρη στην ενεργητικότητα της ελληνικής διπλωματίας, η Ελλάδα επεδίωξε και κατόρθωσε να καταστεί συνομιλητής με ρόλο στο ζήτημα της Λιβύης. Να είναι παρούσα εκεί όπου έλαμπε διά της απουσίας της».

Ο ίδιος σημειώνει ότι «η κατάσταση στη Λιβύη είναι εξαιρετικά ευμετάβλητη και τα δεδομένα μπορούν να ανατραπούν», προσθέτοντας πως «η χώρα μας παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις και ασκεί την επιρροή της για την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος όπου κρίνει σκόπιμο, πάντοτε προσηλωμένη στο Διεθνές Δίκαιο». Προαναγγέλλει, τέλος, συνέχιση των επαφών με τον πρόεδρο του λιβυκού Κοινοβουλίου.

Την ίδια ώρα, δορυφορικές φωτογραφίες αποκαλύπτουν νέο διάδρομο προσγειώσεων και απογειώσεων τουρκικών τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών τύπου «Bayraktar TB2»« που έφτιαξαν οι Τούρκοι νότια του πρώην αεροδρομίου Μίτιγκα της Τρίπολης, ενώ δημοσίευμα του γερμανικού «Der Spiegel» σημειώνει ότι όσο ο κόσμος ασχολιόταν με την πανδημία, η Τουρκία «επιδίωκε να διευρύνει την επιρροή της στην Τρίπολη».

Σε ρεπορτάζ με τίτλο «Ερντογάν: Ο κρυφός κυβερνήτης της Λιβύης», το περιοδικό σημειώνει ότι μέχρι πριν από λίγους μήνες ο στρατηγός Χάφταρ φαινόταν έτοιμος να καταλάβει την Τρίπολη, ώσπου όλα ανατράπηκαν μετά την υποστήριξη της Τουρκίας «με όπλα και ξένους μαχητές» στο πλευρό της κυβέρνησης Σάρατζ.

Χτες, εξάλλου, ο Αμερικανός στρατηγός Στίβεν Τάουνσεντ, επικεφαλής της διοίκησης του αμερικανικού στρατού για την Αφρική (AFRΙCOM), κατηγόρησε τη Ρωσία για άμεση εμπλοκή στις συγκρούσεις στη Λιβύη στο πλευρό του Χάφταρ, χωρίς να κρύψει βέβαια ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν πολύμορφα, και μέσω της Τουρκίας, την πλευρά του Σάρατζ.

Δίνοντας το στίγμα της αμερικανοΝΑΤΟικής πολιτικής στην περιοχή, είπε πως «η Ρωσία σαφώς προσπαθεί να αλλάξει τις εξελίξεις προς όφελός της στη Λιβύη (...) χρησιμοποιώντας υποστηριζόμενες από την κυβέρνηση μισθοφορικές ομάδες, όπως η εταιρεία "Βάγκνερ" (...) Παρακολουθήσαμε, βήμα βήμα, τη Ρωσία να πετά μαχητικά τέταρτης γενιάς στη Λιβύη. Ούτε ο LNA (σ.σ. ο "Λιβυκός Εθνικός Στρατός", του Χάφταρ) ούτε ιδιωτικές μισθοφορικές εταιρείες μπορούν να εξοπλίσουν, να λειτουργήσουν και να διατηρήσουν αυτά τα μαχητικά χωρίς κρατική υποστήριξη που παίρνουν από τη Ρωσία».

Επικαλέστηκε επίσης τις πρόσφατες ανακοινώσεις του εκπροσώπου του LNA ότι επίκειται «η μεγαλύτερη αεροπορική επιχείρηση στην ιστορία της Λιβύης» έναντι των δυνάμεων του δοτού πρωθυπουργού και των τουρκικών δυνάμεων που τον στηρίζουν. Οπως είπε, γι' αυτήν την αποστολή έφτασαν την περασμένη βδομάδα στη Λιβύη ρωσικά τζετ τέταρτης γενιάς, που «τα πιλοτάρουν Ρώσοι μισθοφόροι».

Νωρίτερα ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια, Ζοζέπ Μπορέλ, χαρακτήρισε την κατάσταση στη Λιβύη «δοκιμασία για την αξιοπιστία της ΕΕ στο κατώφλι μας». Εδωσε δε εύσημα για την «εξαίρετη δουλειά της Γερμανίας στο πλαίσιο της Διαδικασίας του Βερολίνου για τη Λιβύη», θεωρώντας πως έδειξε «ηγετική» διάθεση αλλά και «ευρωπαϊκό» τρόπο σκέψης συμπεριλαμβάνοντας «και άλλες χώρες - μέλη στη διαδικασία».

Θεώρησε μάλιστα ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα για το «πώς θα μπορούσε να φτιαχτεί η ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική».