Από τη «γιορτή της ελπίδας», όπως χαρακτήρισαν το Φεστιβάλ, έστειλαν ηχηρό μήνυμα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους της αστικής τάξης. Μέσα σε ατμόσφαιρα «ηλεκτρική και ηλεκτρισμενη», όπως είπαν από μικροφώνου οι «Υπεραστικοί», χάρισαν άλλη μια πανέμορφη μουσική παράσταση, μπλέκοντας με αρμονικό τρόπο στοιχεία παραδοσιακής μουσικής με ροκ και έντεχνα ακούσματα. Παρουσίασαν μάλιστα το καινούργιο τους τραγούδι, με τίτλο «Για να αγαπάς», ενώ δεν έλειψαν παλιότερα αγαπημένα όπως «Του Αδόλφου τα εγγόνια», «Σκλάβε ημών», «Μπήκαν στο χωριό τα ΜΑΤ», «Εμείς» και «Θα 'ρθει ο καιρός μας».
«Φωτιά» στη Σκηνή έβαλε αμέσως μετά ο «Εισβολέας» με την μπάντα του, ξεσηκώνοντας με αγαπημένα χιπ χοπ κομμάτια το κοινό που κατέκλυσε τον χώρο.
«Τα πανεπιστήμια είναι για τους φοιτητές», φώναξε, αποσπώντας θερμότατο χειροκρότημα. Συνδυάζοντας ρεμπέτικες πενιές με το ραπ, ο «Εισβολέας», στην πρώτη του εμφάνιση σε Φεστιβάλ της ΚΝΕ, δημιούργησε τρομερή ατμόσφαιρα στη Σκηνή. Χαρακτηριστικές ήταν η παρουσία κοινού όλων των ηλικιών και η ξεχωριστή συμμετοχή τους σε κάθε τραγούδι. Ο «Εισβολέας» ευχαρίστησε την ΚΝΕ για την πρόσκληση και όλους όσοι παρευρέθηκαν.
Από το πρόγραμμα που παρουσίασε, «για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ», όπως είπε καλωσορίζοντας τον κόσμο που την απόλαυσε, ξεχώρισαν διασκευές κομματιών όπως το «Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ» και το «Θα σπάσω κούπες», δημοτικά τραγούδια, αλλά και προσωπικές της επιτυχίες από τον πρώτο της δίσκο, σαν τη «Μάντισσα», καθώς και από τη νέα προσωπική της δουλειά, τη «Γέννα».
Δεν έλειψαν ήχοι και χοροί από τα Βαλκάνια, σμυρνέικα και θρακιώτικα τραγούδια, αλλά και από τους τόπους καταγωγής της, το Σουδάν και την Κρήτη, ενώ ιδιαίτερο τόνο στη συναυλία έδωσαν οι εξαιρετικές πολυφωνικές ερμηνείες με τις τραγουδίστριες που την συνόδευαν.