Οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση και οι συνέπειες που θα έχουν αυτές στις πτυχία και τις σπουδές, είναι το θέμα της «ημερήσιας διάταξης» στις συζητήσεις των φοιτητών και σπουδαστών, που εντείνονται μπροστά στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, οι οποίες πραγματοποιούνται την ερχόμενη Τετάρτη.

Τι έρχεται να αλλάξει το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά και την έρευνα, ποιες θα είναι οι συνέπειες της αξιολόγησης, τι θα σημάνουν για τις σπουδές οι αλλαγές που συντελούνται στα προγράμματα σπουδών, είναι μερικά από τα ερωτήματα που βασανίζουν τους φοιτητές όταν ακούν όλα αυτά που εξαγγέλλει η κυβέρνηση για τα ιδρύματα και τις λειτουργίες τους. Παράλληλα, οι σπουδαστές των ΤΕΙ, ένα χρόνο μετά την περίφημη ανωτατοποίηση, αναλογίζονται την απάτη την κυβέρνησης που απλά βάφτισε τα ιδρύματα ανώτατα, ενώ δεν έχουν αλλάξει στο παραμικρό οι υποβαθμισμένες σπουδές τους. Αγανακτούν - και με το δίκιο τους - γιατί δε θέλουν να είναι αυτοί και τα ιδρύματά τους «ο πιο αδύναμος κρίκος» σε μια συνολικά υποβαθμισμένη ανώτατη εκπαίδευση.

Ταυτόχρονα, η κύρια αγωνία φοιτητών και σπουδαστών είναι το τι θα κάνουν μετά την αποφοίτησή τους. Ετσι, παράλληλα με την αξία των σπουδών και των πτυχίων τους, τους ενδιαφέρουν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα μπουν στην παραγωγή και θα ζήσουν. Οργίζονται και αγανακτούν για τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, για την τεράστια ανεργία και την περιπλάνηση που τους περιμένει ανάμεσα σε θέσεις εργασίας χωρίς δικαιώματα και στην... επανακατάρτιση. Το αν, πότε και με τι όρους θα μπορέσουν να πάρουν σύνταξη, αν θα έχουν περίθαλψη, αν θα τα καταφέρουν να ζήσουν αξιοπρεπώς. Ενώ την ίδια στιγμή βλέπουν τον πόλεμο να σκιάζει το παρόν και το μέλλον, βλέπουν ολόκληρους λαούς, όπως σήμερα τον παλαιστινιακό, να μάχονται για το δικαίωμά τους να υπάρχουν και να ζουν ελεύθεροι.

Μέσα σ' αυτό το τοπίο διεξάγονται οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές και σ' αυτά καλούνται να πάρουν θέση όσοι συμμετέχουν σ' αυτές. Οι παρατάξεις που διεκδικούν την ψήφο των φοιτητών και σπουδαστών είναι γνωστές, δίνουν τα διαπιστευτήριά τους και κρίνονται από τους φοιτητές σε όλη τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους, τόσο για τις θέσεις τους, όσο - και πολύ περισσότερο - για τη δράση τους. Κρίνονται στο αν, πόσο και πώς ενημερώνουν τους φοιτητές για τις εξελίξεις που «τρέχουν» στην ανώτατη εκπαίδευση και το επόμενο διάστημα θα είναι ραγδαίες. Κρίνονται για τις θέσεις που παίρνουν πάνω σ' αυτές και για τη συνέπειά τους. Κρίνονται για το αν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των φοιτητών ή των... πολυεθνικών, μέσα στις σχολές, για το αν σέβονται τις συλλογικές διαδικασίες ή προτιμούν συλλόγους «διακοσμητικούς», που απλά θα νομιμοποιούν τις αποφάσεις που παίρνονται γι' αυτούς χωρίς αυτούς.

Σε τελική ανάλυση, μέσα από τις εκλογές μετριούνται τα βήματα που κάνει συνολικά το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα στην κατεύθυνση αλλαγής των συσχετισμών. Τα βήματα που κάνει για την ίδια την ανάκαμψή του, σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη για την ανώτατη εκπαίδευση.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση πάλεψε όλο το προηγούμενο διάστημα η Πανσπουδαστική ΚΣ, συνεχίζει να παλεύει σήμερα και είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να παλεύει και μετά τις εκλογές. Γι' αυτό αισιοδοξεί και μπορεί να κοιτάζει κατάματα τους φοιτητές και τους σπουδαστές, καλώντας τους όχι μόνο να τη στηρίξουν με την ψήφο τους, αλλά και να συσπειρωθούν μαζί της στις γραμμές του αγώνα, για να έρθουν οι πραγματικές ανάγκες - φοιτητών και σπουδαστών - στο προσκήνιο.

Πανσπουδαστική λοιπόν, γιατί:

• δεν υποκαθιστά τους φοιτητές,
• δεν τους εκπροσωπεί, ούτε μιλάει εξ ονόματός τους σε φαρδιά τραπέζια παζαρεύοντας τα πτυχία και το μέλλον τους
• καλεί τους φοιτητές να συσπειρωθούν και να παλέψουν για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, πραγματικά δημόσια και δωρεάν, απ' όπου θα βγαίνουν ολοκληρωμένοι επιστήμονες ικανοί με το πτυχίο τους να παίξουν ολοκληρωμένα το ρόλο τους στην παραγωγή και την κοινωνική διαδικασία.

Και σ' αυτή την πορεία, παλεύει για το συντονισμό του αγώνα με όλο το λαό, γιατί η παιδεία δεν είναι υπόθεση μόνο των φοιτητών. Ετσι, η ενίσχυση της συσπείρωσης στην Πανσπουδαστική σημαίνει ταυτόχρονα και προώθηση ενός παλλαϊκού μετώπου παιδείας, που μπορεί να δώσει λύση, εφικτή και ρεαλιστική, γιατί αυτή θα βασίζεται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού.

Η ΠΚΣ παράλληλα παλεύει συνεχώς, μαζί με τους φοιτητές και τους σπουδαστές για να ζωντανέψουν οι σύλλογοι, να μπορούν να εκφράζουν τους φοιτητές κι οι φοιτητές να εκφράζονται μαζικά, πολύμορφα και δημιουργικά μέσα στους δικούς τους συλλόγους. Παλεύει για συλλόγους αγωνιστικούς, μαχητικούς και συνάμα ζωντανούς, που θα παίρνουν πρωτοβουλίες για όλα όσα απασχολούν το φοιτητή σήμερα και θα μπαίνουν μπροστά στους αγώνες του. Το παράδειγμα των συλλόγων που η ΠΚΣ είχε κατακτήσει τις προηγούμενες χρονιές την πρώτη θέση είναι ενδεικτικό.

Κι η αισιοδοξία της Πανσπουδαστικής γι' αυτή την αγωνιστική ανάταση στους συλλόγους και στο κίνημα, πατάει στην εμπιστοσύνη που της δείχνουν οι φοιτητές κι οι σπουδαστές χρόνια τώρα και την οδηγούν να αυξάνεται σταθερά, να ισχυροποιείται όλο και περισσότερο. Για δέκατη συνεχή χρονιά, πέρσι, η ΠΚΣ ήταν η μόνη παράταξη που αύξησε σημαντικά και τους ψήφους και το ποσοστό της στα πανεπιστήμια. Αντίστοιχα, αύξησε τους ψήφους της και στα ΤΕΙ. Αυτή η ανοδική πορεία αναμένεται να συνεχιστεί και φέτος και να καταγραφεί από το αποτέλεσμα των εκλογών της Τετάρτης. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια, τα αγωνιστικά ψηφοδέλτιά της κατεβαίνουν σε όλους τους συλλόγους, τόσο τα ΑΕΙ (163 συλλόγους) όσο και στα ΤΕΙ (53 συλλόγους), όπου γίνονται εκλογές με παραταξιακά ψηφοδέλτια και καταγράφονται στη δύναμη της ΕΦΕΕ. Ακόμα όμως και στους συλλόγους όπου οι εκλογές γίνονται με ενιαία ψηφοδέλτια, η ΠΚΣ έχοντας δυνάμεις παλεύει για να γίνουν οι εκλογές όπως και στους υπόλοιπους, για να «κατέβουν» τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια με το γαρίφαλο.