Κατανοούμε τη δυσκολία τους. Από τη μια παραδέχονται όλα όσα λέγονται περί χαμηλής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας κλπ., κλπ. Από την άλλη είναι υποχρεωμένοι να παραδεχτούν τη συνεχή όξυνση των κοινωνικών και λαϊκών προβλημάτων, την αύξηση της ανεργίας, την ακρίβεια, την ανασφάλεια, κλπ., κλπ., που βασανίζει ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων και του λαού. Κι όταν έρθει η ώρα των προτάσεων, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. Αν προτείνουν μέτρα ουσιαστικής ενίσχυσης των λαϊκών εισοδημάτων, προστασίας της εργασίας, ουσιαστικής ανακούφισης των ανέργων, κλπ., κλπ., μειώνεται ακόμη περισσότερο η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή, των εγχώριων επιχειρήσεων. Αν προτείνουν μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, ώστε να γίνουν περισσότερες επενδύσεις και να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας, κλπ., κλπ. - όπως λένε οι κυβερνώντες και όχι μόνο - τότε θα έχουμε ακόμη μεγαλύτερη όξυνση των κοινωνικών και λαϊκών προβλημάτων. Γι' αυτό και παραμένουν στο επίπεδο των διαπιστώσεων, κάνουν «αριστερή» στα λόγια κριτική στην πολιτική της κυβέρνησης, αφήνοντας συστηματικά να εννοηθεί πως υπάρχει πολιτική που μπορεί να έχει και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα στο ταψί...

Για την ηγεσία του ΣΥΝ μιλάμε, όπως και για μερικούς άλλους, που ξεσκονίζουν τις γνωστές από παλιότερα αυταπάτες των «τρίτων δρόμων» και επιχειρούν να τις προσαρμόσουν στις σύγχρονες συνθήκες.