Οι εκπρόσωποι του «κοινωνικοεταιρισμού» διακήρυξαν - για μια ακόμα φορά - την κατάργηση των ταξικών αντιθέσεων!
Μια εκκωφαντική ομοφωνία, που καταργούσε κάθε ταξική αντίθεση, κάθε σύγκρουση συμφερόντων και που, πίσω απ' αυτή, έγινε συντονισμένη προσπάθεια να αποκρυβεί αυτό που με παρρησία τόνισε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο αντεργατικός χαρακτήρας των πολιτικών που εφαρμόζονται. Και ότι η ανάπτυξη που επαγγέλλονται, καταδικάζει την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα στην ανέχεια και στην ανεργία, ενώ στην αντίπερα όχθη οι λίγοι τρίβουν τα χέρια τους. Το «διάλογο», τη «σύνθεση» και τη «συναίνεση σε κοινούς στόχους» διακήρυξε ο Κ. Καραμανλής, προτρέποντας τη ΓΣΕΕ να συνάψει με την κυβερνητική εξουσία ένα «Δεσμευτικό Συμβόλαιο Εμπιστοσύνης» που θα εξασφαλίσει συντονισμένη δράση.
Πρώτος και βασικός στόχος, η αύξηση του εθνικού προϊόντος, από την οποία - όπως ισχυρίστηκε - εξαρτάται και η αύξηση της απασχόλησης. Ενας στόχος όμως που αν και επιτεύχθηκε, εν χορδαίς και οργάνω όλη την προηγούμενη δεκαετία, εντούτοις η κατάσταση της εργατικής τάξης χειροτέρευσε.
Επιχειρώντας να κρύψει την ουσία και τις πραγματικές στοχεύσεις του προγράμματος της ΝΔ, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, σε κλίμα προεκλογικής συγκέντρωσης, κάλεσε τους συνέδρους «να παραμερίσουμε τα λίγα και μικρά που μας χωρίζουν. Να επικεντρωθούμε στα πολλά και τα μεγάλα που μας ενώνουν».
Σε ένα σύντομο ευχολόγιο για τα προβλήματα των εργαζομένων περιορίστηκε στην ομιλία του ο Χ. Πολυζωγόπουλος, ο οποίος διατύπωσε και την άποψη ότι «η δημοκρατία στη χώρα λειτουργεί και μάλιστα πολύ καλά»! Προφανώς, δεν είχε στο μυαλό του τα εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά στους τόπους δουλιάς.
Δήλωσε την πρόθεσή του να ολοκληρώσει γρήγορα τις διαπραγματεύσεις για τη νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, γιατί όπως είπε δε «θέλουμε παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων να υπάρχει ένταση και αντιπαράθεση». Πάντα για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, υπάρχει κάποιος «εθνικός» λόγος για να θυσιαστούν τα εργατικά συμφέροντα.
Στο ίδιο πνεύμα και ο πρόεδρος της Βουλής Α. Κακλαμάνης, ο οποίος καθόρισε ως κεντρικό μήνυμα του συνεδρίου τη «διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης».
Μια «άλλου τύπου ανάπτυξη» πρότεινε για τα προβλήματα των εργαζομένων ο πρόεδρος του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλος. Ωραία λόγια για μια «ανθρώπινη κοινωνία», χωρίς όμως να πει στους συνέδρους ενάντια σε ποιους, σε ποια συμφέροντα πρέπει να παλέψουν γι' αυτή την κοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ομιλία του δεν υπήρξε η παραμικρή αναφορά στο κεφάλαιο, ούτε λέξη για την εργοδοσία, τη σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και την κερδοφορία των επιχειρήσεων.