|
Από τη μεγάλη πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στις 10/12/2004 |
Τα αποτελέσματα του λεγόμενου «εθνικού διαλόγου για την Παιδεία» είναι προδιαγεγραμμένα από τις συμφωνίες που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν συνάψει με τους Ευρωπαίους συμμάχους τους (Σύνοδοι Λισαβόνας, Μπολώνιας κ.ά.) για την παραπέρα επιστράτευση της Παιδείας στον πόλεμο του ανταγωνισμού και της αύξησης της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Με τον περιβόητο «εθνικό διάλογο», κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρούν να εμφανιστούν και πάλι σαν σωτήρες της Παιδείας. Σε αυτήν την προσπάθεια παίρνει μέρος και ο ΣΥΝ, ο οποίος επί της ουσίας στηρίζει βασικές επιλογές τους. Ομως πολλοί συνειδητοποιούν, πως δεν είναι η έγνοια για το μέλλον των νέων ανθρώπων που υπαγορεύει το «διάλογο» αυτό.
Βασικός σκοπός του είναι να εξασφαλίσει την αναγκαία «συναίνεση», με σκοπό «να μειωθεί το πολιτικό κόστος» από την επερχόμενη επέλαση μιας ακόμη χειρότερης και βαθύτατα αντιδραστικής εκπαιδευτικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που αποσκοπεί να καταργήσει ολοσχερώς το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Παιδείας, απειλώντας την ίδια την επιστημονική υπόσταση των πανεπιστημίων και το επιστημονικό περιεχόμενο της Εκπαίδευσης συνολικότερα.
Τους στόχους και τις συνέπειες αυτής της πολιτικής αποκαλύπτουν ξεκάθαρα οι «δεσμεύσεις» για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που μπαίνει πρώτη στο στόχαστρο της επίθεσης και του διαλόγου. Σύμφωνα με τις βασικότερες από τις δεσμεύσεις αυτές:
1 Στο όνομα της «σύνδεσης της Εκπαίδευσης με την αγορά» για την καταπολέμηση της ανεργίας, οι ανώτατες σπουδές αποσυνδέονται από την επιστήμη και το επιστημονικό αντικείμενο, που είναι υποχρεωμένες να καλλιεργούν και να αναπτύσσουν. Με άλλα λόγια, η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών - σπουδαστών και ιδιαίτερα τα παιδιά των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων θα αποκλείονται από την απόκτηση πραγματικής επιστημονικής γνώσης και ικανότητας για την άσκηση ενός επιστημονικού επαγγέλματος. Εκτός από τα οικονομικά εμπόδια (κατάργηση δωρεάν συγγραμμάτων, σίτισης, στέγασης κλπ), θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια πρωτοφανή υποβάθμιση των σπουδών, με τη συρρίκνωσή τους στα τρία χρόνια και τον εκφυλισμό τους σε μια ρηχή, χαμηλού κόστους, αποσπασματική και ληξιπρόθεσμη «κατάρτιση», προσαρμοσμένη στις ανάγκες της αγοράς. Η απόκτηση ενός πτυχίου ισότιμου με τα σημερινά θα προϋποθέτει τη φοίτηση σε δεύτερο, διετή κύκλο, με ευκαιριακό επίσης αντικείμενο σπουδών, τον δήθεν «μεταπτυχιακό» προοριζόμενο για πολύ λιγότερους, αφού με πανάκριβα δίδακτρα, εξετάσεις, συστατικές επιστολές και άλλους φραγμούς θα απαγορεύεται η πρόσβαση σ' αυτόν για τους περισσότερους. Ετσι, οι φοιτητές - σπουδαστές καταδικάζονται σε μια ισόβια αμάθεια και υποχρεώνονται - για να διατηρήσουν την ικανότητά τους να «απασχοληθούν» - σε διαρκή «κατάρτιση», που θα παρέχεται αντί διδάκτρων στα Ινστιτούτα Διά Βίου Εκπαίδευσης, τα οποία θα ιδρύσουν τα ΑΕΙ - ΤΕΙ σε συνεργασία με ιδιώτες επιχειρηματίες.
Στόχος αυτού του μέτρου είναι η εξασφάλιση ενός προσαρμοστικού και «ταχείας απόδοσης» εργατικού δυναμικού, πρόσφορου για ακόμη πιο εντατική εκμετάλλευσή του.
2 Με πρόσχημα τη διασφάλιση της ποιότητας, θεσμοθετείται ένα σύστημα αξιολόγησης και πιστοποίησης των πανεπιστημίων, που αποσκοπεί στην κατηγοριοποίηση των ΑΕΙ - ΤΕΙ και στη διεύρυνση της απόστασης ανάμεσα στα λίγα, κυρίως ξένα, πανεπιστήμια της ελίτ και στη μάζα των υπόλοιπων ιδρυμάτων, που θα αναπαράγουν τη στρατιά των «πτυχιούχων αγράμματων», που επιζητά η αγορά. Συνδεόμενη στην πορεία με τη χρηματοδότηση, η αξιολόγηση θα αποτελέσει το βασικό εργαλείο για την ολοσχερή ιδιωτικοποίηση και τον ασφυκτικό έλεγχο των ανώτατων ιδρυμάτων από τις δυνάμεις της αγοράς. Οπου κι αν εφαρμόστηκε, συνέβαλε καθοριστικά στο να αποκτήσουν τα ανώτατα ιδρύματα όλα τα χαρακτηριστικά μιας κερδοσκοπικής εμπορικής επιχείρησης: Βελτίωση της βιτρίνας (εγκαταστάσεις, εξυπηρέτηση κλπ) και χειροτέρευση του περιεχομένου της εκπαιδευτικής και ερευνητικής λειτουργίας τους.
3 Η αξιολόγηση και πιστοποίηση αποτελεί το άλλοθι για την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών «πανεπιστημίων» από φορείς ακατάλληλους και άσχετους με την Εκπαίδευση, όπως η ΓΣΕΕ, οι δήμοι και κάθε ιδιώτης επιχειρηματίας, τα οποία θα συγκαταλέγονται στα «δημόσια», αφού θα τεθούν υπό δημόσιο έλεγχο!
Κατάληξη και κεντρικός στόχος όλων των μέτρων είναι η πλήρης εξίσωση των όρων λειτουργίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Εκπαίδευσης, η ολοσχερής «απελευθέρωση της εκπαιδευτικής αγοράς». Με διάφορα συστήματα (π.χ. κουπόνια, υποτροφίες ή τραπεζικά δάνεια, όπως προτείνει το ΠΑΣΟΚ) τα πενιχρά κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού θα ισομοιράζονται σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Το παράδειγμα μάλιστα της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ - ΤΕΙ ξεκινά να γενικεύεται σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, που καλούνται να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά και ανταποδοτικά, αναθέτοντας σε επιχειρηματίες - χορηγούς τη διαμόρφωση του περιεχομένου της μόρφωσης και της συνείδησης των μαθητών.
Πέρα από τις βαριές συνέπειες για τους φοιτητές, τους γονείς και τους διδάσκοντες στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, η ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης υπονομεύει βαθιά την επιστημονική εξέλιξη και την ανθρώπινη πρόοδο γενικότερα, καθώς, όποια ερευνητική εργασία γίνεται πλέον στα πανεπιστήμια, ελέγχεται ως προς το περιεχόμενο και τα αποτελέσματά της από τις επιχειρήσεις και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ κλπ) που είναι οι χρηματοδότες της. Φυσικό αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας είναι η παραχάραξη, η στρέβλωση ή η απόκρυψη της επιστημονικής αλήθειας, αν αυτή κριθεί ύποπτη ή επικίνδυνη για τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα του ιμπεριαλισμού.
Οι εξελίξεις αυτές δεν αφορούν μόνο τους νέους ανθρώπους, φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές που ήδη βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας μόρφωση και εργασία με δικαιώματα. Αφορά πρώτα απ' όλους την εργατική τάξη, τα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα, τον κάθε εργαζόμενο, και πρέπει να γίνει και συστατικό της πάλης τους.
Το ΚΚΕ καλεί όλους όσοι έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν αυτή την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Καλεί τους εργάτες του χεριού και του πνεύματος να πουν ΟΧΙ στο διάλογο της απάτης και να συστρατευτούν μαζικά στον αγώνα για την κατάργηση της ιδιωτικής Εκπαίδευσης κάθε μορφής και την καθιέρωση της Ενιαίας Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας, των σύγχρονων αναγκών και οραμάτων. Ο αγώνας για Παιδεία υπέρ του λαού είναι δεμένος με τη δημιουργία της λαϊκής συμμαχίας, που θα παλεύει να αποσπά κατακτήσεις, να αλλάζει το συσχετισμό των δυνάμεων σε βάρος των κομμάτων της πλουτοκρατίας, με στόχο να κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία.
ΑΘΗΝΑ 20/1/2005
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ