Δεν ξέρω πότε ακριβώς «αναβαθμίστηκε» η πατατοσαλάτα σε ορεκτικό, καθώς τη θυμάμαι σαν πολύ χορταστικό γεύμα, συνήθως στις νηστείες της Μεγαλοβδομάδας, του Δεκαπενταύγουστου, του Τιμίου Σταυρού, αλλά και σαν πρόχειρο φαγητό, που χρειαζόταν μόνον ένα συμπλήρωμα, συνήθως αλμυρό ψάρι, ρέγκα, κολιό, ή ό,τι άλλο.

Το κυρίως συστατικό της πατατοσαλάτας είναι, βέβαια, οι πατάτες, καλά πλυμένες και βρασμένες με το φλούδι. Στη συνέχεια, τις ξεφλουδίζουμε και τις κόβουμε. Εδώ να σημειωθεί ότι η πατατοσαλάτα «κόβεται» με το πιρούνι και όχι με το μαχαίρι. Το λόγο δεν τον ξέρουμε καλά, αλλά έτσι κομμένη είναι πολύ ευπαρουσίαστη. Από εκεί και μετά, κάθε εποχή βάζει τη «χρωματική» παλέτα και τη νοστιμιά της, με απαραίτητα το λάδι, το αλάτι και λίγο ξίδι. Την καλοκαιρινή πατατοσαλάτα τη θυμάμαι «τριφτή». Δηλαδή, κομμένη και σχεδόν πολτοποιημένη με πιρούνι με ολόκληρα κομμάτια ντομάτας (προτίμηση στο μπουρνέλι) και αρκετό ψιλοκομμένο κρεμμύδι και σκόρδο. Επίσης, μπορεί να έχει και λίγο βρασμένο κολοκυθάκι κομμένο τρυφερό σε φέτες. Απαραίτητο συμπλήρωμα είναι ο μαϊντανός.

Πιο πρώιμη, όταν ακόμα υπάρχουν μαρούλια, είναι η πατατοσαλάτα με βραστά αυγά, κομμένα σε φέτες. Το μαρούλι χρησιμοποιείται για γαρνιτούρα και εδώ νοστιμίζει πολύ το φρέσκο κρεμμύδι. Δοκιμάστε την πατατοσαλάτα με βραστά αυγά και το φθινόπωρο. Βράζετε και κόβετε τις πατάτες και τα αυγά, κρατήστε, όμως, μερικούς κρόκους (βρασμένους) για να «δέσετε» μια νόστιμη σάλτσα, αντί για σκέτο λάδι και ξίδι. Κόβετε στο μπλέντερ το κρεμμύδι, βάζετε τους κρόκους, λάδι και ξίδι και ανάλογο αλάτι και λίγο πιπέρι και τα χτυπάτε όλα μαζί.

Περιχύνετε μ' αυτό τη σαλάτα και γαρνίρετε με φρεσκομμένο μαϊντανό και αν σας αρέσει και λίγο δυόσμο.

Αντιγράψαμε τη συνταγή από την «Πατριδογευσία - Μικρές Ιστορίες Τοπικής Μαγειρικής», εκδόσεις «Χαραυγή».