Σε ενιαία αγωνιστική απάντηση απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας σε βάρος των δικαιωμάτων τους προσανατολίζονται οι εργαζόμενοι των κλωστοϋφαντουργικών επιχειρήσεων του Λαναρά. Στη σύσκεψη που έγινε το περασμένο Σάββατο στην Κομοτηνή, με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ), οι εκπρόσωποι των σωματείων του ομίλου αποφάσισαν να προχωρήσουν συντονισμένα σε κινητοποίηση στις 13 Ιούλη. Μέσα στις επόμενες ημέρες θα συνεδριάσουν τα ΔΣ των Σωματείων για να επικυρώσουν την απόφαση και να καταλήξουν σε συγκεκριμένες μορφές δράσης, αλλά και τον τόπο των κινητοποιήσεων.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι των εργαζομένων από τα εργοστάσια της Νάουσας και του Εβρου των «Κλωστηρίων Νάουσας», από τα εργοστάσια των «Κλωστηρίων Ροδόπης» και από το εργοστάσιο της «FANCO».

Οπως επιβεβαιώθηκε και στη σύσκεψη, η επίθεση του ομίλου «ΚΛΩΝΑΤΕΞ» είναι ενιαία και αφορά όλους τους εργαζόμενους όλων των εργοστασίων των κλωστοϋφαντουργικών επιχειρήσεων του ομίλου, στο πλαίσιο του σχεδίου αναδιάρθρωσης που υλοποιεί η εργοδοσία για να εξασφαλίσει την κερδοφορία της.

Στα «Κλωστήρια Νάουσας» (απασχολούνται 750 εργαζόμενοι) η εργοδοσία σχεδιάζει 30% μείωση του προσωπικού, δηλαδή 250 απολύσεις. Από αυτές οι 35-40 θα γίνουν στο εργοστάσιο του Εβρου (πρώην «ΟΤΤΟ Εβρος») και οι υπόλοιπες στα εργοστάσια της Νάουσας και της Θεσσαλονίκης.

Στο εργοστάσιο των «Κλωστηρίων Νάουσας» στον Εβρο οι 96 εργαζόμενοι που απέμειναν κάθονται εδώ και δύο μήνες λόγω έλλειψης πρώτων υλών. Για τον ίδιο λόγο κάθονται εδώ κι ένα μήνα και οι 150 εργαζόμενοι στο Β΄ Εργοστάσιο της Νάουσας. Μάλιστα, τις τελευταίες ημέρες η εργοδοσία, προκειμένου να διασπάσει το μέτωπο των εργαζομένων, μεταφέρει προσωπικό από το Β΄ στο Γ΄ εργοστάσιο της Νάουσας, το οποίο συνεχίζει να τροφοδοτεί με πρώτες ύλες. Χωρίς δουλιά λόγω έλλειψης πρώτων υλών βρίσκονται και οι 110 εργαζόμενοι των «Κλωστηρίων Νάουσας» στη Θεσσαλονίκη (πρώην «Δούδος»).

Στο εργοστάσιο της «FANCO» (απασχολούνται 250 εργαζόμενοι) στην Κομοτηνή, η εργοδοσία ετοιμάζεται να μειώσει το προσωπικό στα τμήματα βγάζοντας μηχανές εκτός λειτουργίας. Η επίθεση επεκτείνεται και στους 250 εργαζόμενους στα «Κλωστήρια Ροδόπης» με την εντατικοποίηση της δουλιάς και άλλες μορφές.