Με συγκέντρωση και πορεία χτες το πρωί στη Θεσσαλονίκη, οι εργαζόμενοι του Ομίλου Λαναρά απαίτησαν από κυβέρνηση και εργοδοσία να διασφαλίσουν τη συνέχιση της λειτουργίας των εργοστασίων και τη διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας. Ξεκαθάρισαν πως θα συνεχίσουν ενωμένοι και συντονισμένα τον αγώνα μέχρι τη δικαίωσή τους.

Από νωρίς το πρωί, οι εργαζόμενοι από τα εργοστάσια του Ομίλου στη Βόρεια Ελλάδα, οι εργαζόμενοι του Ομίλου από τα εργοστάσια της Θεσσαλονίκης, του Εβρου, της Κομοτηνής, της Νάουσας, άρχισαν να συγκεντρώνονται στο άγαλμα του Βενιζέλου και απαίτησαν «να πληρωθούν τα δεδουλευμένα. Να μη γίνουν απολύσεις».

Μαζί τους και οι απολυμένοι κλωστοϋφαντουργοί από τα εργοστάσια που έκλεισε τα προηγούμενα χρόνια ο Λαναράς στη Νάουσα, αφού πρώτα εξασφάλισε γενναίες χρηματοδοτήσεις, δάνεια και άλλα προνόμια. Με τα πανό και τα συνθήματά τους ανέδειξαν τις ευθύνες της κυβέρνησης, για τις επιπτώσεις που προκαλεί η πολιτική της και η πολιτική της ΕΕ. Οι απολυμένοι κλωστοϋφαντουργοί της Νάουσας κρατούσαν στα χέρια τους το πανό του Εργατικού Κέντρου Νάουσας και απαιτούσαν: «Οχι στα παιχνίδια των Λαναράδων. Καμία απόλυση. Πλήρη σταθερή εργασία, πλήρη προστασία των ανέργων». Κατήγγειλαν ότι η κατάσταση που βιώνουν οι ίδιοι και έρχεται απειλητικά να σαρώσει εκατοντάδες ακόμη συναδέλφους τους κλωστοϋφαντουργούς, είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής και των κατευθύνσεων της ΕΕ που χρόνια τώρα υλοποιούν εναλλάξ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας και της ελεύθερης αγοράς, της στήριξης των κάθε λογής Λαναράδων.

Από το βήμα της συγκέντρωσης, ο Κ. Πουρσανίδης πρόεδρος των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης, ξεκαθάρισε: «Απαιτούμε το δικαίωμά μας στη δουλειά. Δε θα αφήσουμε κανέναν Λαναρά να παίξει παιχνίδια στις πλάτες μας». Και η Λ. Μπρούσα πρόεδρος των εργαζομένων στο εργοστάσιο της FANCO στην Κομοτηνή, έδειξε από πού πρέπει να δοθούν τα χρήματα για τη λειτουργία των εργοστασίων: «Υπάρχει ο Λαναράς. Υπάρχουν τα κέρδη μας στις τσέπες του από τον κόπο μας. Να πληρώσει ο Λαναράς». Στη συγκέντρωση χαιρέτισαν και οι πρόεδροι των σωματείων από τα εργοστάσια «Οττο Εβρος», «Κλωστήρια Ροδόπης» και «Γ» της Νάουσας.

Ακολούθησε πορεία μέχρι το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, όπου το μόνο που είχε να πει ο υπουργός Μ. Τζίμας, ήταν πως «κατανοεί» και «συμπαρίσταται». Οι εργαζόμενοι σφράγισαν την κινητοποίηση αυτή δείχνοντας το μακρύ δρόμο που έχουν μπροστά τους και θα βαδίσουν με το σύνθημα: «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη».

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι κομμάτων και βουλευτές, αιρετοί της αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι φορέων και συνδικαλιστές σωματείων άλλων κλάδων καθώς και ο πρόεδρος της ΟΕΚΙΔΕ Δ. Θεοδώρου και στελέχη της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ.

Σχολιάζοντας τη χτεσινή κινητοποίηση και συμπυκνώνοντας τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τη μέχρι τώρα πορεία του αγώνα, στελέχη της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών (ΟΕΚΙΔΕ) σημείωσαν ότι καταρχήν αναδείχτηκε ότι είναι επιτακτικά αναγκαίος ο συντονισμός των σωματείων του ομίλου και του κλάδου συνολικά πάνω στο πλαίσιο της Ομοσπονδίας που προβλέπει:

-- Αμεση πληρωμή όλων των δεδουλευμένων και κανονική πληρωμή στο εξής.

-- Να μην κλείσει κανένα εργοστάσιο και να μη γίνει καμία απόλυση.

-- Δουλειά με δικαιώματα, καμία αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις.

-- 1.500 ευρώ άμεση οικονομική ενίσχυση σε κάθε εργαζόμενο και προστασία των ανέργων με επιδότηση 1.120 ευρώ, υπολογισμό του χρόνου ανεργίας σαν συντάξιμου χρόνου, πάγωμα των δανείων των εργαζομένων κ.ά.

Επίσης, εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους εργαζόμενους η στάση της ΟΕΚΙΔΕ που ξεπέρασε με ευθύνη διασπαστικές κινήσεις στελεχών της ΠΑΣΚΕ και του ΣΥΝ που προσπαθούν να καλλιεργήσουν την πόλωση ανάμεσα στους εργαζόμενους, ακολουθώντας μικροπρεπή συμπεριφορά ακόμη και σε διαδικαστικά ζητήματα.

Τέλος, αναδείχτηκε πως η τακτική στελεχών της ΠΑΣΚΕ και του ΣΥΝ, που εμπλέκονται στα παιχνίδια των τραπεζών και ζητούν πρόσθετη οικονομική στήριξη για τον όμιλο Λαναρά, ο οποίος έχει καταληστεύσει τους εργαζόμενους, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξη του αγώνα για το δικαίωμα στη δουλειά και θα οδηγήσει τους εργαζόμενους σε μεγάλες περιπέτειες.

Οι εργαζόμενοι έχουν την πείρα και μπορούν να αποφύγουν αυτές τις παγίδες συντασσόμενοι με το ταξικό διεκδικητικό πλαίσιο της ΟΕΚΙΔΕ.