Δεν είναι η μοναδική, βέβαια, πλευρά της γενικότερης και για δεκαετίες τώρα συνεχιζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής καταλήστευσης των ασφαλιστικών Ταμείων και, ιδιαίτερα, του ΙΚΑ, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τους μεγαλοεργοδότες. Υπάρχουν πολλές ακόμη. Είναι κι αυτή, όμως, χαρακτηριστική και αποκαλυπτική. Την ίδια ώρα, που κυβερνώντες και διάφοροι άλλοι κόπτονται για το μέλλον του ΙΚΑ, τα διογκούμενα ασφαλιστικά ελλείμματα κλπ., κλπ. και ετοιμάζουν τις νέες αντεργατικές και αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, στο ΙΚΑ υπάρχει η εξής εικόνα:

Από τη μια, η εσφοροδιαφυγή ανέρχεται ετησίως στο τεράστιο ποσό των δύο δισ. ευρώ. Επίσης, οι βεβαιωμένες και μη καταβληθέντες οφειλές των εργοδοτών το 2005 ανέρχονταν σε άλλα δυο δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας σημαντική αύξηση, αφού ένα χρόνο πριν ήταν στα 1,4 δισ.. Κι από την άλλη, οι κενές οργανικές θέσεις στο Ιδρυμα ανέρχονται σε 3.000 και, μάλιστα, με βάση το παλιό και όχι σύμφωνο με τις σύγχρονες ανάγκες οργανόγραμμα. Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση στους μηχανισμούς ελέγχου. Από τα 13 ελεγκτικά κέντρα για την εισφοροδιαφυγή, λειτουργούν μόνο τέσσερα (4) και αυτά με μειωμένο προσωπικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός, πως το ελεγκτικό κέντρο Αθήνας έχει μόνο 9 υπαλλήλους και 36 κενές οργανικές θέσεις, έχοντας στην ευθύνη του χιλιάδες επιχειρήσεις, ενώ, στην Πάτρα δεν υπάρχει ούτε ένας υπάλληλος..!