Την ώρα που οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου και οι κυβερνώντες πανηγυρίζουν και κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις για την ένταξη στην ΟΝΕ και τη ζώνη του ΕΥΡΩ, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού έρχεται αντιμέτωπη με μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Συγκρούεται με τα χειροπιαστά αποτελέσματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής και τις συσσωρευμένες συνέπειες από την επί σειρά ετών λιτότητα με ό,τι αυτό συνεπάγεται, για τον οικογενειακό προϋπολογισμό της μέσης εργατικής οικογένειας.

Η κατάσταση, μάλιστα, που βιώνουν πλατιά λαϊκά στρώματα είναι τόσο δυσμενής, που δεν μπορεί να αποκρυβεί ούτε καν από τα επίσημα, τα κυβερνητικά, στατιστικά στοιχεία. Στοιχεία που ανατρέπουν όλες τις πλευρές της προπαγάνδας των δυνάμεων που πορεύτηκαν στη ρότα του «μονόδρομου» και οι οποίες σήμερα υπερθεματίζουν για τα επόμενα βήματα που απαιτούνται για την παραπέρα... σύγκλιση με την ΕΕ. Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να επιδεικνύει την περιφρόνησή της προς κάθε λαϊκό πρόβλημα, αγνοώντας και παραβλέποντας τα συνεχώς οξυνόμενα προβλήματα των εργαζομένων.

Ανατριχιαστικές πλευρές για τη σύγχρονη φτώχεια που μαστίζει την ελληνική κοινωνία και τα λαϊκά στρώματα, αναδεικνύονται από τα επίσημα συγκεντρωτικά στοιχεία για τα εισοδήματα που είχαν οι Ελληνες πολίτες το 1998. Πρόκειται για στοιχεία που καταρτίστηκαν με βάση τις φορολογικές δηλώσεις και αποδεικνύουν ότι εκατομμύρια πολίτες ζουν σε συνθήκες πραγματικής εξαθλίωσης. Μια εξαθλίωση, την οποία οι κρατούντες επιχειρούν να «σβήσουν» πίσω από τη... λάμψη των επαίνων που δέχονται, από την οικονομική ολιγαρχία, για τα επιτεύγματα της οικονομικής τους πολιτικής. Στοιχεία που αποδεικνύουν πως την ώρα που η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου προωθούν τον «εθνικό στόχο» της ένταξης, η θηλιά της «νέας τάξης» και της περιθωριοποίησης, σφίγγει όλο και περισσότερο συνεχώς μεγαλύτερα τμήματα του ελληνικού λαού.

Τα επίσημα και αναλυτικά στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για τα εισοδήματα του 1998 αποκαλύπτουν ότι στην Ελλάδα του «μονόδρομου» της ΟΝΕ και των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών που τσεπώνει μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματιών:

• 590.973 φορολογούμενοι είχαν μέσο μηνιαίο εισόδημα 11.318 δραχμές
• 370.272 πολίτες είχαν μέσο μηνιαίο εισόδημα 62.880 δραχμές.
• 46.770 είχαν μέσο μηνιαίο εισόδημα 85.465 δραχμές.
• 410.620 είχαν μέσο μηνιαίο εισόδημα 107.764 δραχμές.

Τα παραπάνω στοιχεία, που θα αποτελούσε κατάφωρη προσβολή και πρόσκληση για όσους έχουν τέτοια εισοδήματα να παρουσιαστούν ως μέσοι όροι, δε μιλούν απλά από μόνα τους. Οταν μισό εκατομμύριο πολίτες -το 12,9% των φορολογουμένων- έχουν μηνιαίο εισόδημα ένα δεκαχίλιαρο, τότε είναι φανερό πως το λούστρο της κοινωνικής ευδαιμονίας για την οποία μιλούν οι κρατούντες, δεν έχει την παραμικρή αντοχή. Είναι μια σκέτη απάτη, μια απροκάλυπτη κενολογία -κοροϊδία μέσω της οποίας επιχειρούν να κρύψουν το απάνθρωπο πρόσωπο της σύγχρονης φτώχειας που γνωρίζει πρωτοφανή επίπεδα εξάπλωσης.

Τα στοιχεία του πίνακα, όπως είναι κατανοητό, δεν αναφέρονται σε μεμονωμένες περιπτώσεις νοικοκυριών που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα. Ούτε καν σε μικρές ομάδες, που βρίσκονται στο περιθώριο. Λόγος γίνεται για εκατομμύρια εργαζόμενους οι οποίοι, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής δεν μπορούν να καλύψουν τις πλέον στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσής τους.

Ο πίνακας του υπουργείου Οικονομικών που δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ», είναι γεμάτος αποκαλύψεις. Αν προσπαθήσει κανείς να κάνει μερικούς ακόμα υπολογισμούς βλέπει ότι:

• Το 12,9% των φορολογουμένων είχε μόλις το 0,5% του συνολικού εισοδήματος.
• Το 50% των φορολογουμένων είχε δηλώσει μόνο το 16,8% των συνολικών εισοδημάτων.
• Στην αντίπερα όχθη το 1,1% των φορολογουμένων είχε το 7,3% των συνολικών εισοδημάτων, ενώ σ' αυτή την κατηγορία βλέπουμε ότι μόλις το 2% των πολιτών που βρίσκονται στα υψηλά κλιμάκια, συγκέντρωσε το 11% του συνολικού εισοδήματος.

Από την παραπέρα επεξεργασία των στοιχείων προκύπτουν ακόμα ενδιαφέροντα συμπεράσματα και συγκρίσεις όπως, ότι:

• Τα τρία τέταρτα των πολιτών, δεν είχαν καν το 40% των συνολικών εισοδημάτων.
• Οι 49.852 πλουσιότεροι φορολογούμενοι, είχαν 14,5 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από ό,τι συνολικά οι 590.973 πένητες των φορολογικών δηλώσεων.
• Το 5% των φυσικών προσώπων με το μεγαλύτερο εισόδημα, δηλαδή 221.082 άτομα, είχαν εισόδημα όσο και εκείνο που δήλωσαν 2.614.325 φορολογούμενοι.
• Αν θεωρήσουμε ότι με βάση τις φορολογικές δηλώσεις το μέσο εισόδημα ανά φορολογούμενο ήταν 290.566 δραχμές, τότε διαπιστώνουμε ότι τουλάχιστον το 63% των πολιτών είχαν εισόδημα κάτω από το μέσο όρο.

Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών είναι κάτι περισσότερο από ανατριχιαστικά. Πέρα από το γεγονός ότι αποκαλύπτουν νέες πλευρές των επιπτώσεων από την εφαρμοζόμενη πολιτική λιτότητας, οδηγούν σε πλήρη χρεοκοπία τις λυσσαλέες προσπάθειες της κυβέρνησης και των ΜΜΕ να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι η ακολουθούμενη πολιτική πάει περίπου παράλληλα με την ευημερία των κοινωνικών ομάδων και πως μόνο εξαιρέσεις είναι εκείνοι οι πολίτες εκείνοι που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Ρίχνουν στον κάλαθο των αχρήστων την εικονική πραγματικότητα που θέλουν να δημιουργήσουν με την επικοινωνιακή τους πολιτική, η οποία αποσιωπά και κλείνει τα μάτια στα μεγάλα και καυτά προβλήματα του ελληνικού λαού.

Αυτή είναι η κοινωνία τους. Η κοινωνία του κεφαλαίου και της «παγκοσμιοποίησης». Του αμύθητου πλούτου που συγκεντρώνεται στα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας και της αφόρητης ανέχειας που μαστίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των λαών. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά από αυτή την άποψη είναι τα πρόσφατα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για τη διανομή των εισοδημάτων σε παγκόσμια κλίμακα. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία αυτά, από τα 6 δισεκατομμύρια κατοίκων του πλανήτη:

• 2,8 δισεκατομμύρια πολίτες επιβιώνουν με εισόδημα λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα.
• 1,2 δισεκατομμύρια ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα.

Ενδεικτικό για το πώς αυξάνονται και αριθμητικά και ποιοτικά οι ανισότητες και η απόσταση ανάμεσα στον πλούτο και την πλήρη εξαθλίωση είναι και το γεγονός ότι:

• Το 15% των κατοίκων της Γης καρπώνονται το 80% του παγκόσμιου εισοδήματος, ενώ
• Το 50% των κατοίκων του πλανήτη επιβιώνουν με το 6% των συνολικών εισοδημάτων.

Για όσους σπεύσουν να υποστηρίξουν ότι αυτή είναι μια εικόνα που αφορά μήκη και πλάτη που βρίσκονται μακριά από τον ορατό ορίζοντα της ΕΕ και των αναπτυγμένων κρατών στις οποίες υποτίθεται πως συγκαταλέγεται και η Ελλάδα, αποστομωτικά είναι τα στοιχεία της ΓΙΟΥΡΟΣΤΑΤ, αλλά και του ελληνικού δημόσιου φορέα ερευνών ΚΕΠΕ. Σύμφωνα με αυτά το 24-27% του ελληνικού πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Το γεγονός, άλλωστε, ότι η σύγχρονη φτώχεια ρίχνει το σκοτάδι της πάνω και από τις θεωρούμενες αναπτυγμένες κοινωνίες το δείχνουν και τα αποτελέσματα της ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ για την παιδική φτώχεια που γνωστοποιήθηκαν τη βδομάδα που μας πέρασε. Ανεξάρτητα από τους στόχους που υπηρετεί ο συγκεκριμένος φορέας και από τα συμπεράσματα στα οποία κατά καιρούς καταλήγει, η σχετική του έρευνα δείχνει ότι σε ό,τι αφορά τη χώρα μας το 12,3% των παιδιών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Την ίδια στιγμή στην... απαστράπτουσα μητρόπολη του κεφαλαίου, στις ΗΠΑ, το αντίστοιχο ποσοστό είναι 22,4%! Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ, με βάση το δείκτη «παιδική φτώχεια» είναι στην προτελευταία χειρότερη θέση από τις 23 που έγινε μέτρηση. Για εκατοντάδες χώρες του πλανήτη ο σχετικός συντελεστής είναι αισθητά πάνω από το 27%!