Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, το ΠΑΜΕ, επιδιώκει το διεκδικητικό πλαίσιο του ταξικού κινήματος να γίνει βάση συσπείρωσης και ανάπτυξης των αγώνων της εργατικής τάξης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής του δικομματισμού και του ευρωμονόδρομου, κατά των δυνάμεων του κεφαλαίου. Ακολουθεί ολόκληρο το πλαίσιο πάλης, όπως παρουσιάστηκε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου.

Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ εκφράζει τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και παίρνει υπόψη ότι τα εκατομμύρια των εργατών και των εργατριών, τα εκατομμύρια των εργαζομένων, Ελλήνων και μεταναστών, παράγουν τον πλούτο και επιβάλλεται να τον διεκδικήσουν.

Αυτή είναι η απάντηση στην προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ, του δικομματισμού που επιχειρούν να παραπλανήσουν και να χειραγωγήσουν τις λαϊκές δυνάμεις με ψίχουλα, που αποσκοπούν στη διαχείριση της φτώχειας.

• Η λεγόμενη εθνική σύνταξη κινείται στη λογική καθήλωσης των συντάξεων στα απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα των 500 - 600 ευρώ το μήνα και είναι μοχλός εφαρμογής των πιο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που στοχεύουν να επιβάλουν κύρια σύνταξη πείνας, η οποία θα συνδυάζεται με την ιδιωτική ασφάλιση και μια πολύ χαμηλή σύνταξη - επίδομα που θα προέρχεται από τα λεγόμενα επαγγελματικά ταμεία, τα οποία λειτουργούν με ιδιωτικά οικονομικά κριτήρια.

Η θέση του ΠΑΣΟΚ για σύνταξη στα 550 ευρώ το άτομο και 950 ευρώ το ζευγάρι - με ορίζοντα 4ετίας, δηλαδή το 2011 -, κινείται στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση.

• Το επίδομα για τους εργαζόμενους που ζούνε κάτω από το όριο φτώχειας είναι μια ακόμα αντεργατική πρόκληση, προσβολή κατά της εργατικής τάξης. Τα 66 λεπτά του ευρώ την ημέρα ή κάποιο παρόμοιο ποσόν όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά μαρτυράει ότι το επόμενο διάστημα θα εξαπλωθεί η φτώχεια, η απόλυτη και σχετική εξαθλίωση.

Ο αριθμός των λαϊκών οικογενειών, των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων που ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας μειώνεται σκόπιμα από τα επίσημα στοιχεία. Είναι πολύ περισσότεροι από τα 2.100.000, γιατί φτωχός δεν είναι μόνο αυτός που αναγκάζεται να ζήσει με 5.649 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 470 ευρώ το μήνα, όπως υπολογίζουν τα επίσημα στοιχεία.

• Οι ρυθμίσεις για τις τρίτεκνες λαϊκές οικογένειες, γενικότερα για τις πολύτεκνες οικογένειες δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και αφορούν τους χαμηλούς μισθούς, τις ανεπαρκέστατες κοινωνικές υπηρεσίες, τα έξοδα που συνδέονται με την προστασία της Υγείας, με τη μόρφωση των παιδιών τους, με την εξασφάλιση στέγης, με το δικαίωμα στη δουλιά.

Η επιχειρηματολογία του ΠΑΣΟΚ είναι παραπλανητική. Το θέμα δεν είναι πόσο στοιχίζουν οι ψευτοπαροχές ή αν η κυβέρνηση θα είναι συνεπής στην υλοποίησή τους.

Το θέμα είναι ότι τα ψίχουλα αυτά όχι μόνο δε λύνουν κανένα πρόβλημα, αλλά πολύ περισσότερο είναι ενταγμένα στην πολιτική, στο σχεδιασμό που καταργεί δικαιώματα, επιβάλλει αντιδραστικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων προς όφελος της πλουτοκρατίας.

Η πολιτική των κυβερνήσεων και των κομμάτων κρίνεται από τη θέση που παίρνουν στην αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Κρίνεται στην πράξη, με το κριτήριο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών.

Αυτά είναι ασφαλή, δοκιμασμένα κριτήρια που επιτρέπουν τη σωστή, ταξική τοποθέτηση των εργαζομένων.

Με βάση αυτά τα κριτήρια, μπορούμε να σημειώσουμε τα εξής:

Η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εκφράζει και υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Το συμπέρασμα αυτό τεκμηριώνεται με την εξέταση συγκεκριμένων πολιτικών και δειχτών που αφορούν τα κέρδη του κεφαλαίου από τη μία και την κατάσταση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών από την άλλη.

Πρώτο, τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνονται με υψηλούς ρυθμούς για πολλά χρόνια. Η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης συνδυάζεται με επιχορηγήσεις, χρηματοδοτήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό και κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με απαλλαγές από τη φορολογία και τις ασφαλιστικές εισφορές.

Τα κέρδη των εισηγμένων επιχειρήσεων στο Χρηματιστήριο έφτασαν το 2006 περίπου στα 6,5 δισ. ευρώ.

Τα κέρδη βασικών κλάδων κινούνται για το 2006 στα εξής επίπεδα:

• Τράπεζες 3,3 δισ. ευρώ (αύξηση 20,7% έναντι του 2005).
• Τηλεπικοινωνίες 925,7 εκατομ. ευρώ (αύξηση 702,1% έναντι του 2005).
• Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) 260,2 εκατομ. ευρώ.
• Motor Oil 127,5 εκατομ. ευρώ.
• Κατασκευαστικές επιχειρήσεις 37,1 εκατομ. ευρώ (αύξηση 92,1% έναντι του 2005).
• Επιχειρήσεις τροφίμων 40,7 εκατομ. ευρώ.
• Λιανικό εμπόριο 136,2 εκατομ. ευρώ(αύξηση 24,9% έναντι του 2005).
• ΑΝΕΚ (Ακτοπλοΐα) 21,5 εκατομ. ευρώ (αύξηση 114% έναντι του 2005).
• Blue Star (Ακτοπλοΐα) 21,76 εκατομ. ευρώ (αύξηση 24,4% έναντι του 2005).
• Τα καθαρά κέρδη του «Υγεία» ξεπέρασαν τα 8,93 εκατ. ευρώ το Α΄ 6μηνο του 2007 (αύξηση 1.713% συγκριτικά με το Α΄ 6μηνο του 2006).
• Η πρόβλεψη για τα κέρδη του ομίλου της «Euromedica» (κλάδος Υγείας) είναι ότι θα ξεπεράσουν τα 25 εκατ. ευρώ το 2007.

Δεύτερο, συνεχίζεται για πολλά χρόνια η πολιτική της λιτότητας και της καθήλωσης του εργατικού εισοδήματος, σε συνθήκες υψηλής ακρίβειας στις τιμές βασικών ειδών λαϊκής κατανάλωσης.

Αποτελεί πρόκληση το γεγονός ότι σήμερα, το 2007, παραμένουν οι μισθοί και οι συντάξεις σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Συγκεκριμένα:

• Από 1 Μάη 2007, ο κατώτερος μισθός είναι 657 ευρώ (μεικτά) - το κατώτερο μεροκάματο 29,39 ευρώ (μεικτά).
• Κατώτερη σύνταξη γήρατος του ΙΚΑ 463 ευρώ.
• Μέση σύνταξη γήρατος του ΙΚΑ 617 ευρώ.

Οι βασικοί μισθοί των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα διαμορφώνονται, επίσης, σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

• Υποχρεωτική εκπαίδευση 651 ευρώ.
• Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση 762 ευρώ.
• Τεχνολογική Εκπαίδευση 853 ευρώ.
• Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση 892 ευρώ.

Τρίτο, παραμένει σε υψηλά επίπεδα η ανεργία. Τα επίσημα στοιχεία μιλούν για 445.000 ανέργους (Α΄ τρίμηνο 2007) και ποσοστό ανεργίας 9,1% (13,9% γυναίκες - 5,7% άνδρες) αλλά ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, γιατί στους ανέργους δεν υπολογίζονται οι εργαζόμενοι που απασχολούνται ακόμα και μία ώρα την εβδομάδα.

Δεν υπολογίζονται επίσης οι άνεργοι που παίρνουν μέρος στα προγράμματα της ψευτο-κατάρτισης συμπεριλαμβανομένων των STAGE, που χρησιμοποιούν ανασφάλιστους νέους στο όνομα της απόκτησης εργασιακής εμπειρίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει τον αντεργατικό χαρακτήρα της πολιτικής του δικομματισμού είναι το χρόνιο υψηλό ποσοστό ανεργίας των νέων. (Τον Απρίλη του 2007 η ανεργία στους νέους ηλικίας 15 - 24 ετών είναι περίπου στο 21,2 %).

Το επίδομα ανεργίας κινείται στο εξευτελιστικό ποσόν των 367 ευρώ το μήνα και προβλέπεται να φτάσει στα 404 ευρώ το 2008!! Ενώ ακόμα και αυτό το απαράδεκτα χαμηλό επίδομα το παίρνει μόνο το 1/3 των επίσημα καταγεγραμμένων ανέργων.

Το εκμεταλλευτικό σύστημα, η ανάπτυξη που έχει κριτήριο το κέρδος και η πολιτική του δικομματισμού δεν εξασφάλισαν και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα εργασίας για όλους.

Χρησιμοποιούν υποκατάστατα, μοιράζοντας μια θέση εργασίας σε περισσότερους εργαζόμενους, επεκτείνουν τη μερική και την προσωρινή απασχόληση.

Τέταρτο, η εναλλαγή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας χαρακτηρίζεται από διαδοχικά αντιασφαλιστικά μέτρα που επέφεραν σημαντικές αυξήσεις στα όρια ηλικίας και στις προϋποθέσεις που απαιτούνται για το δικαίωμα της συνταξιοδότησης. Χαρακτηρίζεται από τη λεηλασία των Ταμείων με την εισφορο-διαφυγή που ανέρχεται σε 5,8 δισ. ευρώ το χρόνο, με την καταλήστευση των αποθεματικών μέσα από τον τραπεζικό - χρηματιστηριακό τζόγο, τις μετοχές και τα δομημένα ομόλογα, την πολύχρονη χρησιμοποίηση των αποθεματικών για τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Πέμπτο, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τη συνεχή υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την ανατροπή του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, την εντατικοποίηση της δουλιάς.

Η κατάσταση αυτή, το κυνήγι του εργοδοτικού κέρδους και η έλλειψη μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας, έχει οδηγήσει σε εγκλήματα κατά της εργατικής τάξης (εργατικά ατυχήματα). Από το Γενάρη έως τον Αύγουστο του 2007 μετράμε 71 νεκρούς εργάτες.

Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι έχουμε ένα νεκρό εργάτη κάθε τρεις ημέρες και εκατοντάδες τραυματισμένους, σακατεμένους.

Εκτο, οι εργαζόμενοι ζούνε τις βαριές συνέπειες από την ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Υγείας - Πρόνοιας, που έχει οδηγήσει σε σοβαρή υποβάθμιση το σύνολο των σχετικών υπηρεσιών, αλλά και στην αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, αφού οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας ανέρχονται στο 57% των συνολικών δαπανών, με τάση ανόδου.

Ζούνε την ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Παιδείας, την υποβάθμιση της μόρφωσης και την καταβολή ενός μεγάλου μέρους του εισοδήματος.

Βιώνουν τις συνέπειες της πολιτικής που καταστρέφει το περιβάλλον, που καταστρέφει το δασικό πλούτο, αντιμετωπίζει τη γη σαν εμπόρευμα και οπλίζει το χέρι των μεγάλων συμφερόντων, των καταπατητών και των εμπρηστών.

Αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της πολιτικής που χρησιμοποιεί τις παραλίες σαν χώρο ανάπτυξης επιχειρηματικής δραστηριότητας, που επιβάλλει το χαράτσι των διοδίων.

Τι αποδεικνύει η πράξη;

Η πράξη αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει σκληρή - αντιλαϊκή πολιτική, συνεχίζοντας την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Ο δικομματισμός, δηλαδή η εναλλαγή δύο κομμάτων στη διακυβέρνηση της χώρας που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση και έχουν τις ίδιες προγραμματικές βάσεις, που συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ είναι πίσω από την όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων.

Παρά τους διαξιφισμούς και τις αντιπαραθέσεις για τον κυβερνητικό θώκο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εφαρμόζουν τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των αντιδραστικών αλλαγών που αποσκοπούν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων μέσα από την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.

Το ΠΑΜΕ, το ταξικό κίνημα, καλεί την εργατική τάξη, το σύνολο των εργατοϋπαλλήλων, τους νέους εργαζόμενους, τις εργαζόμενες γυναίκες, τους συνταξιούχους να καταδικάσουν με την ψήφο τους τα κόμματα του δικομματισμού και του Ευρωμονόδρομου, να τα τιμωρήσουν αποφασιστικά για τη δημιουργία και την όξυνση των προβλημάτων που βασανίζουν τους ανθρώπους του μόχθου.

Να γίνει κάθε πρόβλημα κριτήριο καταψήφισης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές 16 Σεπτέμβρη, για να αποδυναμωθεί ο δικομματισμός, να παλέψει το ταξικό κίνημα από καλύτερες θέσεις, να αναζωογονηθεί η πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Καμία προσδοκία από το δικομματισμό, από τα κόμματα του Ευρωμονόδρομου.

Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή!

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα εκμεταλλευτούν την ψήφο του λαού και, στο όνομα της δύναμης που θα πάρουν στις βουλευτικές εκλογές, θα προχωρήσουν σε νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα.

Αυτός είναι ο στόχος τους και οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους, να αντιδράσουν με την καθημερινή δράση, αλλά και με την ψήφο τους στις βουλευτικές εκλογές.

Το παράδειγμα του Ασφαλιστικού είναι χαρακτηριστικό.

Στο έδαφος των αντιασφαλιστικών μέτρων που επέβαλαν τα κόμματα του δικομματισμού τα προηγούμενα χρόνια, σχεδιάζουν την εφαρμογή νέων, πολύ επικίνδυνων μέτρων, που αφορούν την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τη μείωση των συντάξεων, την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων, τον αποχαρακτηρισμό Βαρέων - Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, την επέκταση του τραπεζικού - χρηματιστηριακού τζόγου, την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης.

Αυτή η κατεύθυνση χαρακτηρίζει τη στάση των σοσιαλδημοκρατικών και φιλελεύθερων κομμάτων, της κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η επιβολή ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια στη Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία είναι ένα μέρος της αντιασφαλιστικής επίθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη και συμπεριλαμβάνει την αύξηση του ορίου ηλικίας στα 70 χρόνια.

Δεν είναι μόνο το Ασφαλιστικό. Ο δικομματισμός, αξιοποιώντας τη λαϊκή ψήφο θα οργανώσει σκληρή επίθεση:

Κατά των Συλλογικών Συμβάσεων, για την αποδυνάμωση της συλλογικής διεκδίκησης και πάλης των εργαζομένων, για την επιβολή ατομικών συμβάσεων.

Κατά του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, για την εφαρμογή της διευθέτησης του εργάσιμου χρόνου, την υπονόμευση και κατάργηση του 8ωρου.

Κατά του δικαιώματος της μόρφωσης των παιδιών που προέρχονται από λαϊκές οικογένειες, με παραπέρα ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Παιδείας, τη σύνδεση του πανεπιστημίου, γενικότερα της εκπαίδευσης αλλά και της έρευνας, με την αγορά, με τους επιχειρηματίες.

Κατά του δικαιώματος στην πρόληψη και προστασία της Υγείας των εργαζομένων, αφού η Υγεία αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων που επεκτείνονται και ισχυροποιούνται.

Για να γίνει πιο αποτελεσματική η πολιτική υπέρ της πλουτοκρατίας, η ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας με τις αλλαγές στη διοικητική δομή της χώρας, το λεγόμενο «Νέο Καποδίστρια».

Μέσα από την πλούσια πείρα της εργατικής τάξης αποκαλύπτεται ότι οι μεταρρυθμίσεις που διαφημίζει η ΝΔ, όπως και οι εκσυγχρονισμοί του ΠΑΣΟΚ είναι ένα σύνολο αντιλαϊκών πολιτικών και μέτρων που αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, οδηγώντας στη χειροτέρευση την κατάσταση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Δεν υπήρξε ποτέ, δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει πολιτική που θα υπηρετεί ταυτόχρονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των εργαζομένων - ούτε μπορεί να υπάρξει «δίκαιη αναδιανομή του πλούτου» ή «δίκαιη κοινωνία» στις συνθήκες του καπιταλιστικού συστήματος που έχει κριτήριο την αύξηση των κερδών της πλουτοκρατίας μέσα από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.

Τα κόμματα που συμφωνούν με την Ευρωπαϊκή Ενωση, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου στηρίζουν βασικές, στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου που αποτελούν βασικές πηγές όξυνσης των λαϊκών προβλημάτων.

Αγώνας με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων.

Αυτή είναι η απάντηση και στις θέσεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, στο πλαίσιο των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που έχει κριτήριο τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, τη λεγόμενη «αντοχή της οικονομίας».

Η τακτική αυτή από κοινού με τη λογική της ταξικής συνεργασίας οδήγησε στην υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με 77 λεπτά του ευρώ το 2006 και είναι συνένοχη για την καθήλωση μισθών και συντάξεων.

Η τακτική αυτή οδήγησε στην αποδοχή της μερικής απασχόλησης, της ανατροπής εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στην αποδοχή της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης κρατικών επιχειρήσεων και κοινωνικών υπηρεσιών.

Η διέξοδος για την εργατική τάξη, για τα λαϊκά στρώματα βρίσκεται στην ανάπτυξη που έχει κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Κι αυτός ο δρόμος ανάπτυξης προϋποθέτει την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης υπέρ των ταξικών δυνάμεων, προϋποθέτει την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, τη μετατροπή των βασικών μέσων παραγωγής σε λαϊκή περιουσία και τη σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας.

Σε αυτή την προοπτική, επιβάλλεται να κατευθύνεται η καθημερινή δράση.

Σε αυτή την κατεύθυνση, θα γίνει ο καθημερινός αγώνας πιο αποτελεσματικός.

Η πάλη για την ενίσχυση του εργατικού κινήματος, η πάλη για αλλαγές προς όφελος της εργατικής τάξης απαιτεί την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ.

Η Συνδιάσκεψη του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου έδειξε ότι το ταξικό κίνημα, με τη συμβολή εκατοντάδων συνδικάτων που παλεύουν σε αγωνιστική κατεύθυνση κάνει σημαντικά βήματα για την άνοδο της οργάνωσης, της απαιτητικότητας και της ανάπτυξης των αγώνων της εργατικής τάξης.

Αυτά τα στοιχεία θα ενισχυθούν παραπέρα το επόμενο διάστημα που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα ανοιχτούν ακόμα περισσότερο στους χώρους δουλιάς και στους κλάδους, δυναμώνοντας την πάλη τους για κάθε πρόβλημα των εργαζομένων - συγκεντρώνοντας την προσοχή τους στα εξής μέτωπα:

• Προστασία των ανέργων, διεκδίκηση του δικαιώματος στην εργασία.
• Παρεμπόδιση της επιβολής αντιασφαλιστικών, αντεργατικών μέτρων, διεκδικώντας τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων.
• Αγωνιστική διεκδίκηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων με αιτήματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργατικών λαϊκών οικογενειών.
• Ανάπτυξη μαζικού κινήματος για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών.
• Διεκδίκηση έργων, υποδομών που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, πάλη κατά της εμπορευματοποίησης της γης, του φυσικού πλούτου.
• Αγώνας κατά της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας.
• Το ταξικό κίνημα εντείνει τις προσπάθειες για να δυναμώσει η πάλη για τα προβλήματα της νεολαίας, των εργαζόμενων γυναικών και των μεταναστών που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και της αντιλαϊκής πολιτικής του δικομματισμού.
• Το ΠΑΜΕ δίνει ιδιαίτερη σημασία στην κοινή δράση, στην κοινωνική συμμαχία με τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους - μικρούς επαγγελματίες, εμπόρους και βιοτέχνες στον αγώνα κατά του κοινού αντιπάλου, κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.