«Το ΚΚΕ - τόνισε η ομιλήτρια - θα εξακολουθήσει να συνδυάζει την πάλη μέσα και έξω από τη Βουλή. Το κύριο βάρος, όμως, των εξελίξεων βρίσκεται έξω από τη Βουλή. Στον τόπο δουλειάς και κατοικίας, στο χωράφι, στο γραφείο, στην επιχείρηση, στους χώρους που φοιτά και σπουδάζει η νεολαία. Εκεί μέσα υπάρχει πραγματική αντιπαράθεση ανάμεσα στον εργαζόμενο λαό, ανάμεσα στην πλειοψηφία του λαού και τους κεφαλαιοκράτες, τα μονοπώλια, τα επιχειρηματικά μεγαθήρια. Αυτή είναι η βασική διαχωριστική γραμμή που καθορίζει το βαθμό και την ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης και την όξυνση όλων των προβλημάτων του λαού. Η γραμμή αντιπαράθεσης για εμάς είναι ή με τα μονοπώλια, ή με το λαό. `Η με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ και άλλες διεθνείς, ή με το λαό.

Το ΚΚΕ ακόμα πιο αποφασιστικά το επόμενο διάστημα θα μεταφέρει το κέντρο βάρους του στην ελληνική κοινωνία, στο λαό. Μπορώ να πω ότι θα κάνουμε μια νέα πορεία προς το λαό ως κόμμα με επίκεντρο και τις θέσεις μας για τα άμεσα προβλήματα και για τα προβλήματα που τρέχουν, αλλά και για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, την εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Μάλιστα, θα εγκαινιάσουμε αυτήν τη νέα εκστρατεία από τις 5 του Απρίλη. Θα ξεκινήσουμε από την Αλεξανδρούπολη και θα φτάσουμε μέχρι την Κρήτη και επίσης όλα τα άκρα της πατρίδας μας βόρεια, νότια, δυτικά και ανατολικά.

Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί πιστεύουμε ότι μέσα στο λαό, στη νεολαία, υπάρχουν πάρα πολλά και δικαιολογημένα ερωτήματα, υπάρχουν μπερδέματα, υπάρχουν απορίες, αλλά υπάρχει και διάθεση να υποβληθούν ερωτήματα, να αναπτυχθούν ακόμα και αντιρρήσεις και κριτική. Και ακριβώς μέσα σε αυτή τη νέα πορεία προς το λαό προσδοκούμε και να τονώσουμε, να ενισχύσουμε την ανάπτυξη των αγώνων.

Πάνω απ' όλα, μας ενδιαφέρει το εξής: Να αποκτήσει ο λαός εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Ολα αυτά τα χρόνια η αντίδραση και η αντίσταση που υπήρχε ήταν χαμηλή, σε σύγκριση με την επίθεση που δέχτηκε. Ηταν αντίσταση οπισθοφυλακής κατά κάποιο τρόπο, χωρίς να υποτιμάμε ότι έγιναν και μεγαλειώδεις αγώνες και ότι καταβλήθηκαν πολλές θυσίες. Εμείς, λοιπόν, θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει μια αντεπίθεση και καλούμε το λαό πραγματικά σε συσπείρωση, σε συμμαχία και πάλη πάνω σε αυτή τη διαχωριστική γραμμή που εμείς υποστηρίζουμε: `Η ανάπτυξη για το λαό, ή ανάπτυξη σε βάρος του λαού. Αυτό θα είναι και το σημείο της μεγάλης συζήτησης που θα ανοίξουμε».

Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν το ΚΚΕ συνεχίζει να διατηρεί την αρχική του θέση αναφορικά με το Σκοπιανό, αν και από τότε φαίνεται να έχουν αλλάξει πολλά πράγματα, η Αλ. Παπαρήγα δήλωσε σχετικά:

-- «Εχουν αλλάξει πολλά. Και πρέπει να σας πω, τότε, εκείνη την περίοδο, ήταν σχετικά πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί το ζήτημα, με όλους τους απαραίτητους βεβαίως όρους, δηλαδή να υπάρχει διασφάλιση ότι ο όρος Μακεδονία - Μακεδονικός είναι γεωγραφικός, δεν υπάρχει αλυτρωτισμός όχι στα λόγια, αλλά και έμπρακτα στο σύστημα και όπου αλλού υπάρχει κλπ. Σήμερα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Η ΠΓΔΜ είναι ένα αμερικάνικο προτεκτοράτο, διότι έχουν την αυτονόμηση του Κοσσυφοπεδίου που σημαίνει ότι θα μετατραπεί στη μεγαλύτερη αμερικανική βάση στην περιοχή και θα έρθει δεύτερη η Σούδα σε σημασία. Μια περίοδος, όπου στα Βαλκάνια αναπτύσσονται οξύτατοι ανταγωνισμοί, κυρίως για τους δρόμους της Ενέργειας και επομένως τα πράματα είναι πολύ πιο δύσκολα, γιατί δεν έχεις να κάνεις απλώς με έναν εθνικισμό, αλλά έχεις να κάνεις με τη διαμάχη για τις αγορές και αυτή τη στιγμή τα τοπικά κράτη και οι τοπικές ηγεσίες έχουν ακόμη πιο γερά τις αμερικάνικες πλάτες, τις ευρωπαϊκές πλάτες. Επομένως αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή τη δράση των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια που χρησιμοποιούν και τα εθνικιστικά ζητήματα προς όφελός τους».

Σε ερώτηση τι πρέπει να γίνει κατά την άποψή της για να μην περάσει τελικά το Ασφαλιστικό, να μην περάσει στην κοινωνία, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε:

-- «Εγώ δε θα πάω με τα μεγάλα λόγια που λένε τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία αδιαφορούν, μάλλον, αν με τον τρόπο τους καλλιεργούν στο λαό αυταπάτες ότι είναι εύκολη η ανατροπή ενός μέτρου. Ενα πράγμα ρεαλιστικό που μπορεί να γίνει είναι, στη συνείδηση του ελληνικού λαού να χρεοκοπήσει αυτός ο νόμος. Δεν είναι εύκολο πράγμα αυτό. Δεύτερον, μπορούμε να κερδίσουμε χρόνο, δεδομένου ότι η εφαρμογή του νόμου δεν είναι και εύκολη, χρειάζονται 78 Προεδρικά Διατάγματα, άρα οι αγώνες χρειάζεται να συνεχιστούν και να είμαστε έτοιμοι για τα καινούρια που θα 'ρθουν. Τρίτον, αντί να δει κανείς μοιρολατρικά το πράγμα, αν ψηφίστηκε ο νόμος, χρειάζεται ακριβώς να επιταχυνθούν οι διεργασίες για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανατροπής και ρήξης με αυτήν την πολιτική. Δε λέμε ότι ο δρόμος είναι εύκολος. Ούτε είναι στρωμένος με ρόδα. Αλλά χίλιες φορές ο δρόμος της αντεπίθεσης, με τις δυσκολίες του, παρά ο δρόμος της μοιρολατρίας, όπου θα έρχονται όχι ένα και δύο, στη μέση είμαστε των αντιλαϊκών μέτρων, δηλαδή έρχονται κι άλλα, είναι έτοιμα στο συρτάρι. Επομένως, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα με πείσμα και μαχητικότητα, με αισιοδοξία, αλλά και με ένα ρεαλισμό. Οι λύσεις οι θετικές, όπως σας είπα, δε βγαίνουν πατώντας ένα κουμπί, αλλά με τη συσπείρωση και τη μαχητικότητα του λαού και την αποφασιστικότητά του».