Εκχώρηση ζωτικού χώρου και πακτωλό ζεστού κρατικού χρήματος υπόσχεται η κυβέρνηση σε όφελος και για λογαριασμό των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων. Στο πλαίσιο ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» και «επιχειρηματικότητας» επιστρατεύονται και Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) με επίσημα διακηρυγμένο στόχο την ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας σε νευραλγικούς όσο και συγκεντρωμένους κλάδους και βασικές υποδομές. Μεγάλοι ωφελημένοι θα είναι οι ισχυρές κατασκευαστικές επιχειρήσεις, οι τράπεζες που θα αναλάβουν ρόλο συμβούλου και χρηματοδότη και άλλοι εμπλεκόμενοι κεφαλαιοκράτες.

Οι συμπράξεις - συμφύσεις ανάμεσα στο κράτος και στα μονοπώλια είναι πολιτική επιλογή και της ΕΕ. Ερχεται να υπηρετήσει τη Στρατηγική της Λισαβόνας ενισχύοντας την πολλά υποσχόμενη αγορά των συμπράξεων μέσα στη χώρα. Παραπέρα έρχεται να ενισχύσει την επιχειρηματική διείσδυση στην ευρύτερη ζωτική περιοχή είτε από μεμονωμένες ισχυρές επιχειρήσεις είτε από κοινοπραξίες μεγαλοεπιχειρηματιών. Ολοι αυτοί ήδη ακονίζουν μαχαίρια διαγκωνιζόμενοι για τα κομμάτια της νέας επιχειρηματικής πίτας. Η συγκεκριμένη κρατικομονοπωλιακή ρύθμιση από την κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται να επεκτείνει την πρακτική των συμβάσεων παραχώρησης (Αττική Οδός, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, Ρίο-Αντίρριο, κ.ά.) που υλοποίησαν οι προκάτοχοί της του ΠΑΣΟΚ.

Η διυπουργική Επιτροπή ΣΔΙΤ έχει ήδη εγκρίνει την ένταξη 34 μεγάλων έργων, προϋπολογισμού - με σημερινούς όρους - ύψους πάνω από 4 δισ. ευρώ. Και έπεται συνέχεια.

Για αρκετά από αυτά τα έργα έχουν ήδη προκηρυχτεί διαγωνισμοί. Σειρά παίρνουν και τα επόμενα ενώ αναμένονται και νέες εγκρίσεις από την κυβέρνηση. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, οι «συμπράξεις» κράτους - ιδιωτών στηρίζονται στη «λογική» που θέλει το δημόσιο να μη διαθέτει τους αναγκαίους πόρους για την εκτέλεση των έργων. Ετσι τα εκχωρούν στους κεφαλαιοκράτες, τους οποίους το κράτος αναλαμβάνει να τους πληρώνει σε συμφωνημένα διαστήματα και για όσο καιρό διαρκεί η κάθε σύμβαση. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις η διάρκεια των συμβάσεων ξεπερνά τα 25 χρόνια. Μέσα σε αυτά οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα βγάλουν και από τη μύγα ξίγκι εισπράττοντας και από το κράτος αλλά και από τους «χρήστες» των υπηρεσιών, δηλαδή από τα λαϊκά στρώματα.

• Από τις ήδη εγκεκριμένες ΣΔΙΤ προκύπτει ότι τα μεγαλύτερα ποσά προορίζονται για τον κατασκευαστικό κλάδο, που βάζει στο χέρι βασικές υποδομές, όπως την κατασκευή σχολείων, ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, μεγάλων νοσοκομειακών μονάδων, κτιρίων νομαρχιών, αστυνομικών κτιρίων, κλπ.
• Οι μεγαλοκατασκευαστές σε συνεργασία και με άλλα κεφάλαια θα βάλουν στη διαχείρισή τους και τα νοσοκομεία που θα κατασκευαστούν με ΣΔΙΤ. Το αντικείμενο των συμπράξεων στα νοσοκομεία αφορά: «Στη μελέτη, τη χρηματοδότηση, την κατασκευή, τη συντήρηση, την τεχνική διαχείριση (καθαριότητα, ιματισμός, διαχείριση απορριμμάτων και νοσοκομειακών αποβλήτων, σίτιση), ασφάλιση και φύλαξη του κτιρίου, καθώς και την παροχή του απαραίτητου ιατρικού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένης της αντικατάστασης και συντήρησής του»!
• Ξεχωρίζουμε ακόμη την παράδοση, σε περιοχές της χώρας, των υποδομών αποχέτευσης και διαχείρισης λυμάτων, κλάδος που ενδιαφέρει και υπόσχεται πάρα πολλά για τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Τα εν λόγω επιχειρηματικά κεφάλαια, όπως περιγράφεται στα τεύχη προκήρυξης των έργων, θα έχουν και την εμπορική εκμετάλλευση στα ανακυκλώσιμα υλικά, το βιοαέριο, κ.ά., όπως προβλέπεται στο «ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων» της Δ. Μακεδονίας. Σε αυτό το πλαίσιο οι ιδιώτες που θα βάλουν στο χέρι την υλοποίηση υποδομών, όπως της αποχέτευσης -διαχείρισης λυμάτων, θα χαρατσώνουν και με «ανταποδοτικά τέλη» τους δημότες για τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους, ενώ παράλληλα θα καρπώνονται και ζεστό κρατικό χρήμα από τον προϋπολογισμό, όπως στο Δήμο της Ραφήνας.
• Στο σφυρί με τη μέθοδο των συμπράξεων κράτους - ιδιωτικών κεφαλαίων βγαίνουν ακόμη λιμενικές υποδομές, η υλοποίηση έργων ασφάλειας από το υπουργείο Αμυνας, κ.ά.

Είναι απόλυτα φανερό ότι η εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων στη βάση των σύγχρονων αναγκών προϋποθέτει ρότα πολιτικής σε ρήξη με τις στρατηγικές επιλογές της «Λισαβόνας» και ανατροπή τους.