Από τη στιγμή που ο κρατούμενος παίρνει το ρόλο του αντιπάλου ενάντια στην κοινωνία, οι αρχές δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν από το να μεριμνούν για την εξόντωσή του. Ολοι είμαστε συνένοχοι, όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει στις φυλακές, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Η αποσιώπηση όμως έχει καταντήσει η πρώτη ύλη για τη ζωή ενός κράτους που γονάτισε από το βάρος των μικροαστών του. Οι υπόλοιποι κυκλοφορούν την αμηχανία τους, ελπίζοντας σ' ένα μεταφυσικό απρόβλεπτο που θα θέσει σε λειτουργία τις καθωσπρέπει δυνάμεις της χώρας που προσώρας υποτίθεται πως κρύβονται από ντροπή.

Εν τω μεταξύ, κάποιοι ράβουν το στόμα τους μέσα στα κελιά τους και κάποιοι άλλοι στο υπουργείο Δικαιοσύνης δεν ξέρουν πώς να το βουλώσουν. Ορισμένες φιλάνθρωπες φωνές διαλέγουν τη γλώσσα των Ιησουιτών, παραβλέποντας συστηματικά τις δομές ενός συστήματος που κάθε λεπτό γεννά θύματα. Ιδού η αγία οικογένεια όπως την έπλασε ο πανάγαθος και όπως τη λειτουργούν οι κληρονόμοι της.

Κι ενώ η ανάγκη σκεπάζει τα κλουβιά των φυλακών μαζί με τα σπίτια μας, ο θίασος των τραπεζιτών προσπαθεί να μας αποσπάσει την προσοχή, επειδή κινδυνεύει το χοιροστάσιό τους. Αφού αποφασίσαμε να μην έχουμε καμιά σχέση με την πραγματικότητα, επόμενο είναι να αναλάβουν να μας φέρουν σ' επαφή μαζί της εκείνοι που τη ζουν στο δέρμα τους και τους πλακώνει. Οι φυλακισμένοι συνάνθρωποί μας προσπαθούν με τα πάθη τους να μας τραβήξουν από τον ύπνο που έχει γίνει η πιο διαδεδομένη συνήθεια όλες τις ώρες της ημέρας μεταξύ των συμπολιτών μας. Το ραμμένο στόμα είναι εδώ.