Η σοσιαλιστική επανάσταση του 1917, στην τσαρική Ρωσία, έσπασε τις αλυσίδες της αδικίας, καταπίεσης, φτώχειας, πείνας και υποτέλειας αιώνων. Τέτοιες στιγμές μεγαλείου στην ιστορία των λαών της Γης συμβαίνουν κάθε 500 ή χίλια χρόνια. Το ότι μπόρεσε και επικράτησε η επανάσταση και έζησε 73 χρόνια, σ' έναν κόσμο καπιταλιστικό, είναι ένα θαύμα. Είμαστε ευγνώμονες και ευτυχείς που η γενιά μας είχε την τύχη να ζήσει για λίγα χρόνια αυτό το μεθύσι του ανθρώπινου μεγαλείου της ελευθερίας, ισότητας, δικαιοσύνης και συναδελφοσύνης όλων των ανθρώπων.
Η Οχτωβριανή Επανάσταση εξακολουθεί να είναι το «φως που καίει», ο φάρος, η ελπίδα των λαών για μια ζωή διαφορετική, απαλλαγμένη από την αδικία, την εκμετάλλευση, τον φόβο του πολέμου. Η περίοδος της επικράτησης του σοσιαλισμού στη Ρωσία και τις άλλες χώρες της Ευρώπης, όσο σύντομη και αν ήταν μέσα στη μακραίωνη ιστορία του ανθρώπου, έδωσε ελπίδα στους λαούς, δημιουργώντας για πρώτη φορά στην ιστορία, μια κοινωνία βασισμένη στον άνθρωπο και τη λογική και όχι στο νόμο της ζούγκλας της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Βέβαια, από το 1991 που, προσωρινά, έγινε η ανατροπή του σοσιαλισμού, μια βαθιά νύχτα έχει πέσει πάνω στην ανθρωπότητα. Εχει μπει σε μια περίοδο σκοταδισμού και βαρβαρότητας, όπου ισχύει το δίκιο του δυνατότερου και του πλουσιότερου και που κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας, η βία, η εκμετάλλευση και ο πόλεμος.
Μπορεί, κανείς δεν ξέρει, να περάσουν 100, 200 ή και ακόμη περισσότερα χρόνια, χωρίς το σοσιαλιστικό σύστημα, όμως μια μέρα, είναι βέβαιο αυτό, οι λαοί θα βρουν ξανά τη δύναμη να αποτινάξουν τα δεσμά της καπιταλιστικής αυτής σκλαβιάς και να δημιουργήσουν την κοινωνία της ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης.