Συνέντευξη Τύπου έδωσε χτες η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης
Στιγμιότυπο από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου |
Με αφορμή τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στα νοσοκομεία, αλλά και γενικότερα στο χώρο της Υγείας και Πρόνοιας, η ΚΟΘ του ΚΚΕ, το τελευταίο διάστημα, πραγματοποίησε περιοδείες, συναντήσεις με φορείς, αγωνιστικές κινητοποιήσεις (Σχολή Τυφλών) σε μια προσπάθεια να αναδείξει την τραγική αυτή κατάσταση, τις αιτίες, αλλά και τις προτάσεις που καταθέτει για τη λύση τους. Παράλληλα, στην ίδια αυτή περίοδο, το κοινοβουλευτικό τμήμα της ΚΟΘ κατέθεσε 24 ερωτήσεις που αφορούν προβλήματα για θέματα Υγείας και Πρόνοιας στο νομό.
Ολη αυτή τη δραστηριότητα και τις τραγικές ελλείψεις που διαπιστώθηκαν, παρουσίασε ο Ζήσης Λυμπερίδης, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της ΚΟΘ του ΚΚΕ, ξεκαθαρίζοντας ότι η εκρηκτική κατάσταση που υπάρχει στα Δημόσια Νοσοκομεία δεν προκλήθηκε ξαφνικά. Η βασική, η πρώτη αιτία είναι ότι έχουν μετατραπεί σε επιχειρήσεις με μόνο μέλημά τους την αύξηση των εσόδων και των κερδών, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθήθηκε και συνεχίζει να ακολουθείται από κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΕΕ και ΔΝΤ.
Ενδεικτικά μόνο αναφέρθηκε στις τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό, βοηθητικό προσωπικό, σε ΜΕΘ και υλικοτεχνική υποδομή.
Οπως είπε, στο νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου», ο οργανισμός προβλέπει νοσηλευτικό προσωπικό 800 άτομα και υπάρχουν 500, από τους οποίους οι 170 συνταξιοδοτούνται. Στο «Θεαγένειο», ο οργανισμός προβλέπει 401 άτομα νοσηλευτικό προσωπικό και υπάρχουν μόνο 279, 156 ιατρικό και υπάρχουν 123. Στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» απασχολούνται 330 νοσηλευτικό προσωπικό, 154 λιγότεροι από όσα προβλέπει ο οργανισμός του νοσοκομείου. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στα νοσοκομεία ΑΧΕΠΑ (οι ελλείψεις σε οργανικές θέσεις φτάνουν το 40%) και «Ιπποκράτειο» (λείπουν 200 νοσηλευτές).
Σε περίοδο καύσωνα, την περασμένη βδομάδα, στο νοσοκομείο «Παπανικολάου», δεν λειτουργούσαν τα κλιματιστικά (έλλειψη υλικών) με αποτέλεσμα στη ΜΕΘ να αναπτύσσονται θερμοκρασίες έως και 40 βαθμούς Κελσίου.
Ο Μαγνητικός Τομογράφος στο ΑΧΕΠΑ δεν λειτουργεί επί δύο χρόνια. Στο ΙΚΑ Τούμπας, ο αξονικός τομογράφος, λόγω παλαιότητας, είναι σχεδόν εκτός λειτουργίας και οι συμβεβλημένοι του ΙΚΑ παραπέμπονται για εξετάσεις σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα.
Στον «Αγιο Παύλο», γίνονται μόνο τα επείγοντα χειρουργεία λόγω έλλειψης υλικού, ενώ ελλείψεις υλικών (από σύριγγες μέχρι αντιδραστήρια για την εξέταση αίματος) υπάρχουν στο «Ιπποκράτειο». Στο «Θεαγένειο», το αντικαρκινικό νοσοκομείο που εξυπηρετεί όλη τη Βόρεια Ελλάδα, δεν υπάρχει μηχάνημα «Pet scan» που είναι απαραίτητα για τους ασθενείς με κακοήθη νοσήματα. Συνολικά, σε όλο το δημόσιο σύστημα Υγείας υπάρχει μόνο ένα τέτοιο μηχάνημα, στην Αθήνα.
Την ίδια ώρα που τα προβλήματα περισσεύουν, η κυβέρνηση προωθεί νέα μέτρα για την παραπέρα λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως επιχειρήσεις, μεταφέροντας την αρμοδιότητα για τα νοσοκομεία στην περιφέρεια μέσω του «Καλλικράτη».
Οπως είπε, ο Ζ. Λυμπερίδης, «η πολιτική αυτή της παραπέρα εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας ενισχύει την εντατικοποίηση της εργασίας, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και του ωραρίου εργασίας με όποιες συνέπειες έχει αυτό για την ασφάλεια των ασθενών και για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Πρόκειται για μέτρα που επισπεύδουν τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της Υγείας, επιταχύνουν την πλήρη παράδοσή της στις επιχειρήσεις, απαλλάσσουν το κράτος και τους εργοδότες από τη χρηματοδότηση της Υγείας, ανοίγουν το δρόμο για την αυτοτελή λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρήσεις και ενισχύουν γενικότερα την επιχειρηματική δράση στην Υγεία. Προδιαγράφουν ότι τα λαϊκά στρώματα θα πληρώνουν ακόμα περισσότερα για ένα ελάχιστο πακέτο παροχών».
Πρόσθεσε ότι «μ' αυτές τις κατευθύνσεις ταυτίζεται και η ΝΔ. Βασικό στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής είναι και ο ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και ο ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, που δε ζητούν την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία - Πρόνοια, αλλά προβάλλουν (όπως και η κυβέρνηση), την ανάγκη για ρύθμιση με κανόνες και έλεγχο της δράσης των μονοπωλίων στο χώρο».
Παρουσιάζοντας τις θέσεις του ΚΚΕ, ξεκαθάρισε ότι: «Η Υγεία είναι θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Δεν πρέπει να είναι εμπόρευμα για να βγάζουν κέρδη τα δημόσια και τα ιδιωτικά νοσοκομεία, αλλά αποκλειστική υποχρέωση του κράτους να παρέχει δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει την Υγεία σαν κοινωνικό δικαίωμα και παλεύει για ένα αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες, με βασικό προσανατολισμό στην πρόληψη, ρίχνοντας βάρος στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με το Κέντρο Υγείας που θα είναι συνδεδεμένο με τους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τους χώρους άθλησης κ.ά. Παλεύει για πλήρως στελεχωμένες και εξοπλισμένες μονάδες Υγείας σε όλα τα επίπεδα του συστήματος που θα αξιοποιούν τις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Δεν φταίνε οι εργαζόμενοι για τα ελλείμματα και τα χρέη, για την κρίση, που χρησιμοποιούνται σαν άλλοθι για να ενισχύσουν την επιχειρηματική δράση των νοσοκομείων και το ξεζούμισμα των εργατών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Φταίνε οι πλουτοκράτες και αυτοί πρέπει να πληρώσουν.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά έρχεται στην επιφάνεια η ορθότητα αλλά και αναγκαιότητα της πρότασης του ΚΚΕ για ενιαίο δημόσιο φορέα έρευνας, παραγωγής και διακίνησης ιατροφαρμακευτικού υλικού».
Ο Ζ. Λυμπερίδης σημείωσε ότι η υπάρχουσα κατάσταση δεν μπορεί να διορθωθεί προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων χωρίς ρήξεις και ανατροπή. «Για να ωφεληθεί ο λαός πρέπει να ηττηθούν τα μονοπώλια και τα στηρίγματά τους. Οι εργαζόμενοι πρέπει να εγκαταλείψουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας και το συνδικαλιστικά τους στηρίγματα. Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, οι υγειονομικοί δεν πρέπει να συμβιβαστούν με τη σημερινή κατάσταση και να δεχτούν αυτά τα μέτρα και αυτή την πολιτική στο σύνολό της. Λύση υπάρχει, δυνατότητα υπάρχει για την πλήρη και δωρεάν κάλυψη των αναγκών Υγείας - Πρόνοιας όλων, χωρίς προϋποθέσεις και εξαιρέσεις. Απόφαση χρειάζεται και εμπιστοσύνη στη λαϊκή δύναμη. Στη συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων, των επιστημόνων που θέτουν τη γνώση και τη δουλειά τους στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.
Με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο και λαϊκή συμμετοχή. Μόνο σε αυτές τις συνθήκες η Υγεία μπορεί να είναι κατοχυρωμένο λαϊκό και δωρεάν δικαίωμα, όπως και όλες οι άλλες κοινωνικές ανάγκες».