Η αφορμή που προέβαλε το Παρίσι, εκτός από την τετριμμένη δικαιολογία της «διάσωσης» Γάλλων και άλλων ξένων υπηκόων ήταν ...«η εφαρμογή της δημοκρατικής βούλησης του λαού» και η δήθεν «εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ»!

Ετσι ονόμασε αυτή τη φορά ο γαλλικός ιμπεριαλισμός μία ακόμη στρατιωτική επέμβαση που πραγματοποιεί σε αυτή την πρώην αποικία - πρώτη εξαγωγό χώρα κακάο παγκοσμίως με φαινομενικό στόχο την απομάκρυνση του Λοράν Γκμπάγκμπο από την εξουσία. Ο απώτερος στόχος αυτής της εδώ και μήνες καλά σχεδιασμένης στρατιωτικής επιχείρησης, σε συνεργασία με ΗΠΑ, ΕΕ, τη Δυτικοαφρικανική Κοινότητα ECOWAS και ιδιωτικές εταιρείες μισθοφόρων, φαίνεται πως είναι η απομάκρυνση άλλων ανταγωνιστικών ανερχόμενων δυνάμεων (Ρωσία, Κίνα) από την περιοχή, αναζητώντας μερίδιο από τα ανεκμετάλλευτα - εν πολλοίς - υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στον πετρελαιοφόρο Κόλπο της Γουινέας.

Ενδεικτικό των έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που ξεδιπλώνονται στην περιοχή είναι η συμφωνία που είχε κλείσει η απερχόμενη κυβέρνηση του Λ. Γκμπάγκμπο διά της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας PETROCI με τη ρωσική ενεργειακή εταιρία LUKOIL για την εξόρυξη πετρελαίου σε πέντε περιοχές έξω από τις ακτές της Ακτής Ελεφαντοστού και της Γκάνας στον Κόλπο της Γουινέας σε συνεργασία με την τεξανή εταιρεία VANCO τη διετία 2011 και 2012. Αξιοσημείωτη ήταν και η προσπάθεια της Κίνας να επωφεληθεί από την κρίση στις σχέσεις της κυβέρνησης Γκμπάγκμπο με το Παρίσι και τη Δύση γενικότερα, επιδιώκοντας τα τελευταία χρόνια ένα καλό μερίδιο από την πίτα των πετρελαίων, με αντάλλαγμα την οικοδόμηση νοσοκομείων και σχολείων στην Ακτή Ελεφαντοστού.

Αυτό το σκοπό εξυπηρετούσε πέρσι η εξαγορά της ελβετικής εταιρείας εμπορίας πετρελαίου ADDAX (θεωρείται μεγάλο «κεφάλι» στη μαφία πετρελαίου της Δυτικής Αφρικής) από την κινέζικη πετρελαϊκή εταιρεία SINOPEC. (Σχετικές πληροφορίες δημοσίευσε πρόσφατα η ιστοσελίδα jenkinsear.com)...

Είναι συνεπώς φανερό πως η Γαλλία, οι 600 γαλλικές εταιρείες και οι δεκάδες μεγαλοτσιφλικάδες που δραστηριοποιούνται εδώ και δεκαετίες στην Ακτή Ελεφαντοστού δεν ήθελαν με τίποτε να αφήσουν έστω και το παραμικρό περιθώριο σε ανταγωνίστριες δυνάμεις να εκμεταλλευτούν τα ανεκμετάλλευτα αποθέματα της Ακτής Ελεφαντοστού σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Οπως φαίνεται, οι Γάλλοι καπιταλιστές τα θέλουν «ΟΛΑ» και όχι μόνον τις τεράστιες γόνιμες εκτάσεις της χώρας με τις καλλιέργειες κακάο και καφέ ή τις νευραλγικές υπηρεσίες ενέργειας, υδροδότησης και λοιπές υποδομές της Ακτής Ελεφαντοστού, που έχουν βάλει στο χέρι με τη γνωστή καπιταλιστική μέθοδο της υπερχρέωσης μιας χώρας μέσω δανεισμού, του ξεπουλήματος κάθε πλούτου και της καταπάτησης σχεδόν όλων των δικαιωμάτων από την εργατική τάξη...

Ετσι, προς το παρόν φαίνεται πως η Γαλλία ελέγχει το παιχνίδι σε μία χώρα που ήταν η μεγαλύτερη αποικία της στο παρελθόν και δη με την πλήρη κάλυψη του ΓΓ του ΟΗΕ (που επικύρωσε τη στρατιωτική επέμβαση ως αναγκαία για την ...προστασία των αμάχων και την εφαρμογή της απόφασης 1975 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ), της ΕΕ και των ΗΠΑ. Αυτό, βεβαίως, έως ότου οι Γάλλοι έρθουν σε ρήξη και με τους τωρινούς συμμάχους στην ιμπεριαλιστική σκακιέρα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η απερχόμενη κυβέρνηση του Λοράν Γκμπάγκμπο είχε κλείσει στο παρελθόν συμφέρουσες συμφωνίες και για αμερικανικές μεγάλες εταιρείες όπως οι αγροχημικές «Cargill» και ΑDM («Archer Daniels Midland»). Εάν το Παρίσι νιώσει πως κάποιοι προσπαθούν να του μειώσουν τη μερίδα του λέοντος από την Ακτή Ελεφαντοστού, πιθανώς να αντιδράσει ποικιλοτρόπως, δίχως να υπολογίσει και πολύ εχθρούς και συμμάχους...

Βέβαια, όλοι αυτοί οι «λογαριασμοί» πρώην και μελλοντικών νεο-αποικιοκρατών γίνονται δίχως να ρωτήσουν τον πραγματικό «ξενοδόχο» που δεν είναι άλλος από το λαό της χώρας. Σε αυτήν τη γεμάτη σπάνια ομορφιά, εύφορη γη, η πλειοψηφία των 21.000.000 πολιτών έχει μέσο όρο ζωής τα 55 χρόνια, το 40% καλείται να «επιβιώσει» με κάτι παραπάνω από ένα δολάριο τη μέρα, ενώ ο ένας στους δύο ανθρώπους των λεγόμενων παραγωγικών ηλικιών παλεύει να βρει μία οποιαδήποτε δουλειά...

Είναι επομένως σίγουρο πως το προσεχές διάστημα θα αυξηθεί η ένταση της μέγκενης του μεγάλου κεφαλαίου και της ξένης επέμβασης σε βάρος του λαού, με πρώτο στόχο την εγκαθίδρυση του (ακόμη πιο εξυπηρετικού ως προς τα ξένα συμφέροντα) «αναγνωρισμένου» νέου προέδρου (και πρώην ανώτερου στελέχους του ΔΝΤ) Αλασάν Ουατάρα. Αλλωστε, ο «νέος» πρόεδρος είχε αποδείξει τις αντιλαϊκές διαθέσεις του και πριν από περίπου μία 20ετία στο σύντομο διάστημα που διετέλεσε πρωθυπουργός. Ωστόσο, αυτή τη φορά, ο λαός της Ακτής Ελεφαντοστού θα πρέπει να παλέψει και να ανατρέψει ενωμένος τις νέες αντιδραστικές συνταγές που του ετοιμάζουν, ώστε να γίνει για πρώτη φορά αφέντης στον τόπο του...