Η περιοδεία του Αμερικανού αντιπροέδρου, Τζο Μπάιντεν, σε Ιαπωνία, Κίνα και Νότια Κορέα, που συνδέεται άμεσα με τον ανταγωνισμό που έχει φουντώσει στην περιοχή του Ειρηνικού, αλλά και η ιμπεριαλιστική επέμβαση της Γαλλίας, που γίνεται με τη στήριξη του ΟΗΕ και στα «μουλωχτά» στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, με το γνωστό πρόσχημα, την «προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», είναι δύο ζητήματα που ξεχώρισαν στο διεθνή αστικό Τύπο αυτή τη βδομάδα.

Χαρακτηριστικά κάποια από τα δημοσιεύματα που «αλιεύσαμε»:

Οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» σε άρθρο της 4ης Δεκέμβρη, με τίτλο «Ο Μπάιντεν στηρίζει τη σύμμαχο Ιαπωνία αλλά αποφεύγει μετακύλιση έντασης με την Κίνα», αναφέρονται στα συμπεράσματα της επίσκεψης που πραγματοποίησε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ στην Ιαπωνία την περασμένη Τρίτη, λέγοντας ότι μολονότι εξέφρασε «βαθιά ανησυχία» για την κίνηση του Πεκίνου να κηρύξει ζώνη αεράμυνας πάνω από τη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, εντούτοις απέφυγε να απαιτήσει την άρση της «προτρέποντας αντ' αυτού τις χώρες της περιοχής να προχωρήσουν σε μεταξύ τους συνομιλίες». Υπογραμμίζονται οι δηλώσεις του Αμερικανού αντιπροέδρου πως η κήρυξη της σινικής ζώνης αεράμυνας στη συγκεκριμένη περιοχή «είναι προσπάθεια για μονομερή αλλαγή του στάτους κβο στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, που αυξάνει τον κίνδυνο ατυχημάτων και εσφαλμένων υπολογισμών», αλλά και η σύστασή του σε Πεκίνο και Τόκιο πως χρειάζονται «μηχανισμούς διευθέτησης κρίσεων και αποτελεσματικά κανάλια επικοινωνίας» για να αποφύγουν θερμά επεισόδια... Σε κάθε περίπτωση, η εφημερίδα υποστηρίζει ότι η κήρυξη της σινικής αεράμυνας στην επίμαχη περιοχή επισκίασε τους άλλους στόχους της επίσκεψης του Μπάιντεν στο Τόκιο, που ήταν, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, η προώθηση μίας σειράς άλλων ζητημάτων, όπως η Εμπορική Συμφωνία για εταιρική σχέση μεταξύ χωρών του Ειρηνικού (ΤΡΡ) και οι προσπάθειες για τερματισμό του πυρηνικού προγράμματος στη ΛΔ Κορέας...

H «Washington Post», στις 6/12, σε ανάλυση με τίτλο «Μπάιντεν: Η ανάπτυξη της Ασίας ευκαιρία καμπής της Ιστορίας», αναφέρεται στην ασιατική περιοδεία του αντιπροέδρου των ΗΠΑ παρατηρώντας πως η προσπάθειά του να καθησυχάσει τους ανήσυχους συμμάχους της Ουάσιγκτον στην περιοχή έβαλε στη θέση τους όσους «αμφισβητούν την αφοσίωση της Αμερικής στην Ασία, που κατά περιόδους επισκιάζεται από σειρά περισπασμών εντός και εκτός ΗΠΑ». Επισημαίνονται οι προειδοποιήσεις του Μπάιντεν πως «δίχως εμπιστοσύνη και κοινούς κανόνες οι αυξανόμενες εντάσεις μπορούν να υποβαθμίσουν τις δυνατότητες για μεγαλύτερη ευημερία και ασφάλεια στην ταχέως αναπτυσσόμενη περιοχή της Ασίας». Σε άλλο σημείο υπογραμμίζεται η προσπάθεια του Μπάιντεν να περιγράψει το όραμα της Ουάσιγκτον για τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ασία αναφερόμενος σε ένα πλαίσιο εντός του οποίου «η συνεργασία συνυπάρχει με τον έντονο ανταγωνισμό». Ο αρθρογράφος της εφημερίδας μιλά για την «πρόθεση της κυβέρνησης Ομπάμα να αναδιατάξει την αμερικανική εξωτερική πολιτική στην Ασία, στην οποία από τη μια διαβλέπει τις δυνατότητες μαζικής ανάπτυξης αλλά από την άλλη ανησυχεί πως η απολυταρχική Κίνα θα γεμίσει το κενό εξουσίας επιβάλλοντας τον εαυτό της ακόμη πιο επιθετικά έναντι των γειτόνων της». Είναι φανερό δηλαδή ότι η εφημερίδα, εκφράζοντας σημαντική μερίδα της αμερικανικής αστικής τάξης, δείχνει την ανησυχία της καθώς η αλληλεξάρτηση ΗΠΑ και Κίνας έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό, που τα βήματα πρέπει να είναι προσεκτικά.

Η νοτιοκορεατική αγγλόφωνη εφημερίδα «Korea Herald» σε άρθρο γνώμης στις 6/12, με τίτλο «Στρατηγική επιδεξιότητα», αναφερόμενη στην επίσκεψη Μπάιντεν στη Σεούλ, επισημαίνει την ολοκλήρωση του σχεδίου Νοτιοκορεατών αξιωματούχων για διεύρυνση της νοτιοκορεατικής ζώνης αεράμυνας, παραμονή της συνάντησης της Προέδρου της Ν. Κορέας, Παρκ Γκέουν Χίε, με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο. Εκτιμά πως θα χρειαστεί «επιδέξια διπλωματία» για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες μίας εξέλιξης που προσδιορίζεται πως θα εκδηλωθεί και επίσημα εντός 24ωρου (Κυριακή 8/12/13). Η εφημερίδα δεν κρύβει πως η διεύρυνση της νοτιοκορεατικής ζώνης αεράμυνας έρχεται ως «αναπόφευκτη απάντηση» στην πρότερη ανάλογη κίνηση του Πεκίνου στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, ωστόσο επικρίνει επί του προκειμένου την εξωτερική πολιτική της Προέδρου Παρκ θεωρώντας πως «στηρίζεται περισσότερο σε ευσεβείς πόθους παρά σε μία σκληρή, ρεαλιστική θεώρηση των ζητημάτων περιφερειακής ασφάλειας». Ακολούθως σημειώνονται οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Σεούλ όχι μόνο σε σχέση με το Πεκίνο αλλά και σε σχέση με τον έτερο σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή, την Ιαπωνία, ενώ δεν παραλείπονται παρατηρήσεις για τις σχέσεις της Ν. Κορέας με τη γειτονική ΛΔ Κορέας, θεωρώντας πως η κατάσταση στην τελευταία «γίνεται ολοένα και πιο ασταθής»... Το δημοσίευμα αυτό είναι χαρακτηριστικό για το πόσο μπλεγμένο είναι το «κουβάρι» των ανταγωνισμών καθώς τα συμφέροντα που διακυβεύονται και στην Ανατολική Κινεζική Θάλασσα αλλά και συνολικότερα στον Ειρηνικό είναι τεράστια και έχουν σχέση τόσο με ανεκμετάλλευτους ενεργειακούς πόρους όσο και με γεωστρατηγικά περάσματα.

Την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση στην επέμβαση στην οποία προχωρεί ο γαλλικός ιμπεριαλισμός στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στη λογική ότι «δεν είναι δουλειά της Γαλλίας να παρεμβαίνει πάντα αλλά δυστυχώς τώρα δεν υπάρχει άλλη λύση», την οποία διατύπωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Λοράν Φαμπιούς, προσπαθεί, στην πλειοψηφία του, να καλλιεργήσει ο γαλλικός αστικός Τύπος. Τα περισσότερα δημοσιεύματα συνδέουν άμεσα τη στρατιωτική επέμβαση και με την πραγματοποίηση, χτες, στο Προεδρικό Μέγαρο, της προγραμματισμένης εδώ και καιρό γαλλο-αφρικανικής συνόδου κορυφής. Οι σύνοδοι αυτές διοργανώνονται από τις γαλλικές κυβερνήσεις, σχεδόν κάθε χρόνο από το 1973 και μετά, σε μια προσπάθεια να διατηρούν «ζωντανές» και στενές τις σχέσεις του γαλλικού κεφαλαίου με τις πρώην αποικίες.

«Η πρώτη γαλλο-αφρικανική σύνοδος του Προέδρου Ολάντ τίθεται υπό το καθεστώς του κατεπείγοντος και της σοβαρότητας. Κλείνει μια χρονιά την οποία ξεκίνησε με την παρέμβαση στο Μάλι, τον Ιανουάριο. Ενάμιση χρόνο μετά την εκλογή του, ο Φρανσουά Ολάντ στέλνει, για άλλη μια φορά, στρατεύματα να πολεμήσουν στην Αφρική...», σημειώνει, σε άρθρο που υπογράφει η Σαρλότ Μποζονέ, με τίτλο «Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία στην καρδιά της συνόδου στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων», η εφημερίδα «Λε Μοντ». «Η Γαλλία, για άλλη μια φορά, εμφανίζεται σε ρόλο χωροφύλακα, ενάντια στη θέλησή της», διατείνεται το άρθρο, όπου αναφέρεται επίσης: «Οπως και οι προκάτοχοί του, ο Φρανσουά Ολάντ είχε διατυπώσει, όταν ανέλαβε την Προεδρία, τη διάθεση να "ομαλοποιήσει" τη σχέση του με την Αφρική. Κάτι που εν μέρει έκανε (...) Δεκαοκτώ, όμως, μήνες μετά, η Γαλλία, κύρια στρατιωτική ευρωπαϊκή δύναμη στην ήπειρο, ξαναβρίσκεται στην πρώτη γραμμή στρατιωτικών επιχειρήσεων». Σημειώνεται επίσης η εκτίμηση του Φιλίπ Ουγκόν, διευθυντή ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (IRIS), ότι «με αυτήν τη σύνοδο, συνεχίζεται η πορεία των αντιφάσεων που χαρακτηρίζουν τη σχέση Γαλλίας και Αφρικής».

«Το Παρίσι θα προσπαθήσει να θέσει υπό έλεγχο το χάος που επικρατεί εκεί», υποστηρίζει σε άρθρο της με τίτλο «Κεντροαφρικανική Δημοκρατία: Γιατί η Γαλλία παρεμβαίνει», στην εφημερίδα «Λιμπερασιόν», η Κορντέλια Μπονάλ. Και συνεχίζει η πάλαι ποτέ εφημερίδα του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος: «Περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο Κεντροαφρικανοί, δηλαδή περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού, έχουν ανάγκη από βοήθεια κατεπειγόντως... Ο στόχος λοιπόν (της γαλλικής επέμβασης εννοείται) είναι καθαρά ανθρωπιστικός και ασφαλείας. Είναι επίσης στρατηγικός. Το κενό ασφαλείας που επικρατεί απειλεί να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή. Το διακύβευμα σχετίζεται και με την θέση της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας ανάμεσα στο Καμερούν, στο Τσαντ, στο Σουδάν, στη Δημοκρατία του Κογκό. Η Γαλλία θέλει να αποφύγει το σενάριο μιας ευρείας ζώνης ανομίας η οποία θα είναι ανοιχτή σε κάθε είδους μεταφορά και μετακίνηση και θα μετατραπεί σε εν δυνάμει βάση οπισθοφυλακής ισλαμιστικών ομάδων».