Το κλείδωμα της συμφωνίας της κυβέρνησης με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Κομισιόν - ΕΚΤ - ΔΝΤ), σε συνδυασμό με την εφαρμογή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που περιλαμβάνονται σε αυτήν, αξιολογείται στις άμεσες προτεραιότητες, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ), Γ. Στουρνάρα. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι κραυγαλέες οι ταυτίσεις με τη συγκυβέρνηση σε ό,τι αφορά τις μαζικές ανατιμήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ, την κατάργηση του συνόλου των φοροελαφρύνσεων που έχουν απομείνει στα λαϊκά νοικοκυριά, τη διασφάλιση των «δημοσιονομικών επιτευγμάτων» κ.ά.

Στην ίδια ρότα κινήθηκε και η χτεσινή ομιλία του προέδρου του ΣΕΒ, Θ. Φέσσα, ο οποίος, απευθυνόμενος στη χτεσινή Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΤτΕ, τόνισε: «Εχουμε τέσσερις μήνες μπροστά μας για να επιταχύνουμε την προσπάθεια, να συνδράμουμε στην προσπάθεια της κυβέρνησης και να κερδίσουμε το στοίχημα, διώχνοντας οριστικά την αβεβαιότητα»...

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της ΤτΕ, οι όποιες «αισιόδοξες» προοπτικές ανάκαμψης «σκιάζονται από την παράταση της αβεβαιότητας όσον αφορά την έκβαση της διαπραγμάτευσης των συμφωνιών με τους εταίρους, η οποία έχει ήδη αρχίσει χωρίς να μπορεί να προβλεφθεί το τελικό αποτέλεσμα». Σε αυτό το πλαίσιο επισημαίνεται πως «η έκβαση της διαπραγμάτευσης θα είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τα επόμενα χρόνια» και για το λόγο αυτό συνιστάται η «συντεταγμένη εθνική προσπάθεια εντός της ζώνης του ευρώ, σε στενή συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς».

Στα πρώτα μέτρα «άμεσης εφαρμογής» βρίσκονται αυτά που περιλαμβάνονται και στη λίστα των μεταρρυθμίσεων, τα οποία και αποτελούν προϋπόθεση για την επίτευξη της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας.

Ειδικότερα:

• «Ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και συνέχιση των διαρθρωτικών αλλαγών στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών». Λόγος γίνεται για την απελευθέρωση επαγγελμάτων, καθώς και των αγορών αγαθών και υπηρεσιών, που, σύμφωνα με τις προτάσεις του ΟΟΣΑ, «παρουσιάζουν σχετική υστέρηση» ανταγωνιστικότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, η «στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων», σύμφωνα με την ΤτΕ, έρχεται να συμβάλει στην αύξηση της αποτελεσματικότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων που θα ιδιωτικοποιηθούν.
• «Διασφάλιση δημοσιονομικών επιτευγμάτων». Το κέντρο βάρους, πέρα από τη συνέχιση της πολιτικής των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και των πρωτογενών πλεονασμάτων που ματώνει το λαό, πέφτει στις διαρθρωτικές παρεμβάσεις που αφορούν στην «αυτοτέλεια και αποτελεσματικότητα» του φορολογικού μηχανισμού, στην ενεργοποίηση του λεγόμενου «περιουσιολογίου» και στις «σύγχρονες τεχνικές ελέγχου».
• «Επανεξέταση φοροαπαλλαγών και άλλων ευνοϊκών ρυθμίσεων». Ρητά και κατηγορηματικά γίνεται λόγος για τους «μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ». Σε κάθε περίπτωση, η τέτοια εξέλιξη ισοδυναμεί με την απογείωση της φοροληστείας σε εμπορεύματα μαζικής λαϊκής κατανάλωσης. Παραπέρα, η ΤτΕ, όπως επίσης και η συγκυβέρνηση, αξιώνει «να αρχίσουν να αίρονται οι ποικίλες εξαιρέσεις από τις γενικές φορολογικές διατάξεις». Πρόκειται, δηλαδή, για την κατάργηση των όποιων ελαφρύνσεων έχουν απομείνει για τις στοιχειώδεις δαπάνες διαβίωσης του λαϊκού πληθυσμού και άλλων ειδικών κατηγοριών με βάση γεωγραφικά κριτήρια.
• «Μείωση φορολογικών συντελεστών». Αυτό θα ισχύσει στο βαθμό που «υλοποιείται το προηγούμενο μέτρο» (ανατιμήσεις ΦΠΑ, κατάργηση ελαφρύνσεων) και προκειμένου να υπάρξουν «θετικές επιδράσεις στην ανάπτυξη, χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο τα δημοσιονομικά μεγέθη». Και, βέβαια, ωφελημένοι θα βγουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, μέσω περαιτέρω μειώσεων στη φορολογία των κερδών.
• Κρατικές δαπάνες. Λόγος γίνεται για την «αποτελεσματικότερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών», που σημαίνει κατάργηση και παραπέρα συμπίεση των προνοιακών επιδομάτων σε μεγάλα τμήματα του λαϊκού πληθυσμού, σε συνδυασμό με την πολιτική διαχείρισης της ακραίας φτώχειας. Για τη μείωση των δαπανών, και η ΤτΕ αξιώνει «να επανεξεταστούν οι υφιστάμενες εξαιρέσεις από τις γενικές διατάξεις του συνταξιοδοτικού συστήματος».
• «Κόκκινα» δάνεια: Το μοντέλο διαχείρισης στοχεύει στο «να μη δημιουργεί κίνητρα για αθέτηση υποχρεώσεων» («ισχυρή κουλτούρα πληρωμών», σύμφωνα με τη συγκυβέρνηση), προαναγγέλλοντας τη λήψη εκβιαστικών μέτρων σε βάρος λαϊκών νοικοκυριών που αδυνατούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. Επίσης, να συνεισφέρει στην «κατά περίπτωση λύση» και μόνο εφόσον είναι δυνατόν (για τις τράπεζες) στην ελάφρυνση δανειοληπτών που «αποδεδειγμένα βρίσκονται σε πρόσκαιρη δυσχέρεια αποπληρωμής». Είναι φανερό ότι η «ελάφρυνση» δεν αφορά όσους βρίσκονται σε «μόνιμη» δυσχέρεια, από τους οποίους, έτσι κι αλλιώς, οι τράπεζες δεν έχουν να περιμένουν αποπληρωμές των δανείων.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ:

-- Τα δάνεια σε καθυστέρηση (πάνω από τρεις μήνες) απογειώθηκαν το Σεπτέμβρη του 2014 στο 34,2% του συνόλου (από 31,9% το Δεκέμβρη του 2013).

-- Κόστος εργασίας: Στην περίοδο 2010 - 2014 οι μέσες ονομαστικές αποδοχές στο σύνολο της οικονομίας συρρικνώθηκαν σε ποσοστό 20,2%. Στο 27% φτάνει η συρρίκνωση των «πραγματικών αποδοχών», δηλαδή μετά από τα μέτρα φοροαφαίμαξης σε μισθούς και συντάξεις (χώρια τα άλλα χαράτσια). Η συνολική δαπάνη για αποδοχές και εργοδοτικές εισφορές ανά μισθωτό μειώθηκε κατά 19%. Εξαιτίας και της μαζικής ανεργίας, η συνολική δαπάνη για αποδοχές και εργοδοτικές εισφορές συρρικνώθηκε σε ποσοστό 41,8%.

-- «Ανταγωνιστικότητα»: Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στον επιχειρηματικό τομέα συμπιέστηκε κατά 25,5%.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, μιλώντας στη ΓΣ της ΤτΕ, επανέφερε τους παρακάτω άξονες πολιτικής:

• Τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους και τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.
• Τη μείωση του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανία, ώστε το συνολικό κόστος Ενέργειας να προσεγγίσει τα ευρωπαϊκά επίπεδα.
• Τη διαμόρφωση ενός «σύγχρονου συστήματος αδειοδότησης», την εμπέδωση ενός σταθερού και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος με στόχο την αύξηση των εσόδων και τη φορολογική δικαιοσύνη.
• Την ενίσχυση της ρευστότητας και την αντιμετώπιση του προβλήματος της χρηματοδότησης της ιδιωτικής οικονομίας.