Με αυτά τα λόγια, η Αλ. Ρούσσου, παιδοψυχίατρος, διευθύντρια της Ιατρικής Υπηρεσίας του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΠΝΑ) - ένα από τα πέντε ψυχιατρεία που βρίσκεται στη λίστα των υπό κατάργηση - εξέφρασε την ανησυχία των εργαζομένων στην Ψυχική Υγεία για την πορεία εφαρμογής του προγράμματος αποασυλοποίησης «Ψυχαργώς», σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε χτες στο νοσοκομείο. Η ημερίδα που είχε θέμα: «Ψυχαργώς: Α` φάση, από τη θεωρία στην πράξη» διοργανώθηκε σε συνεργασία με το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (ΨΝΑ).

Το υπουργείο Υγείας έχει αποφασίσει την κατάργηση του ΠΝΑ μέχρι το 2006. Μέρος του προσωπικού του θα μεταφερθεί σε δομές αποασυλοποίησης που... θα δημιουργηθούν. Οπως είπε χτες, μετά από ερώτημα των εργαζομένων, ο Σ. Κόντος, πρόεδρος του Β` ΠεΣΥ Αττικής, σχεδιάζεται η μετατροπή του σε γενικό νοσοκομείο.

Κάνοντας τη θεωρητική προσέγγιση της αποασυλοποίησης, ο Π. Σακελλαρόπουλος, καθηγητής Ψυχιατρικής, αναφέρθηκε στο όραμα της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης, αλλά και στις προϋποθέσεις που αυτή απαιτεί: εναρμόνιση της φιλοσοφίας για την ψυχιατρική στην Ελλάδα, της πολιτείας και των αρμόδιων φορέων, τομεοποίηση των υπηρεσιών και διασύνδεσή τους. Την έμφαση που πρέπει να δοθεί στην πρωτοβάθμια περίθαλψη με την ανάπτυξη δομών, τη λειτουργία μονάδων επειγόντων και αποφυγής της υποτροπής, την εκπαίδευση των λειτουργών της ψυχικής υγείας. «Οταν έγινε η μεταφορά των ασθενών από τη Λέρο σε ξενώνες αυξήθηκαν οι θάνατοί τους. Δεν μπορείς να αλλάζεις ριζικά και απότομα τη ζωή ενός ανθρώπου που ζει με έναν συγκεκριμένο τρόπο για περισσότερα από 20 χρόνια», ανέφερε και τόνισε: «Υπάρχουν άρρωστοι που δεν μπορούν ποτέ να αποκοπούν οριστικά από την ψυχιατρική φροντίδα, γι' αυτό και χρειάζονται δομές για τη στήριξή τους ώστε να αποφευχθεί η υποτροπή τους».

«Πρέπει οι λειτουργοί της Ψυχικής Υγείας να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση οι μονάδες που θα δημιουργηθούν να στελεχωθούν σωστά», υπογράμμισε η Αλ. Ρούσσου, ανοίγοντας τη θεματική ενότητα «Νέες δομές αποασυλοποίησης: Προβληματισμοί και Προτάσεις».

Ο Κων. Κόντης, επιστημονικός υπεύθυνος του «Ψυχαργώς» στο ΨΝΑ, αναφέρθηκε στην εμπειρία του από την Ιταλία: Μετά το κλείσιμο των ψυχιατρείων και αφού οι ψυχιατρικοί τομείς των γενικών νοσοκομείων αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες για ψυχιατρική περίθαλψη, οι ασθενείς «νοσηλεύονται» αλυσοδεμένοι στις φυλακές. Την ίδια στιγμή οι ιδιωτικές κλινικές είναι υπερπλήρεις από... πελάτες.

Αναφερόμενος στην εσπευσμένη αποασυλοποίηση των ασθενών του Δρομοκαΐτειου, μετά και τον καταστροφικό σεισμό του 1999, ο Β. Φωτόπουλος υπογράμμισε ότι όταν ξεκίνησε να παγιώνεται η λειτουργία των ξενώνων άρχισαν να δημιουργούνται προβλήματα και υποτροπές ασθενών. «Το 80%-90% του προσωπικού των ξενώνων είναι νεοπροσληφθέν, με μηδενική εμπειρία και είναι λογικό να δημιουργούνται προβλήματα», ανέφερε και υπογράμμισε ότι η λειτουργία των ξενώνων, η μείωση των κρεβατιών του Δρομοκαΐτειου που σχεδιάζει το υπουργείο, απαιτούν διαπολιτισμική παρέμβαση στην κοινότητα, εκπαίδευση του προσωπικού, τομεοποίηση, διασύνδεση των ξενώνων με τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας και τα ψυχιατρεία. Και ο Β. Φωτόπουλος κατέληξε: «Το ερώτημα που παραμένει είναι αν οι δομές που σχεδιάζονται είναι νησίδες αποασυλοποίησης ή απλά θα οδηγήσουν στη δημιουργία μικρότερων, διάσπαρτων ασύλων στην κοινότητα».