Εως και τρία χρόνια παραμένουν στις λίστες αναμονής ανήλικα παιδιά που αντιμετωπίζουν διαταραχές λόγου και επικοινωνίας και οι οικογένειές τους προκειμένου να μπορέσουν να έχουν τη στήριξη και φροντίδα που χρειάζονται από ειδικούς στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας (ΚΨΥ) της χώρας. Παιδιά που οι οικογένειές τους απευθύνονται στους ειδικούς στα 2,5 ή 3 τους χρόνια, μπορεί να παραμείνουν χωρίς βοήθεια έως τα 6 και 7 χρόνια τους, με αποτέλεσμα τα προβλήματά τους να γίνονται χρόνια και να αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες στο σχολείο. Ακόμα υπάρχουν πολλές περιοχές στην Ελλάδα που δεν υπάρχει καμία υπηρεσία υποστήριξης.
Σύμφωνα με χτεσινή συνέντευξη Τύπου του Πανελλήνιου Συλλόγου Λογοπεδικών, διαταραχές λόγου και επικοινωνίας συναντώνται περίπου στο 10% του παιδικού πληθυσμού ως αναπτυξιακές διαταραχές, ενώ το 60% των παιδιών εμφανίζει και προβλήματα σε ανάγνωση, γραφή, ορθογραφία και μαθηματικά. Οι ειδικοί υπογράμμισαν ότι η πιο ουσιαστική παρέμβαση είναι η πρόληψη και ο έγκαιρος εντοπισμός για την πρώιμη αντιμετώπισή τους. Κάτι για το οποίο απαιτούνται επαρκείς δημόσιες και δωρεάν υποδομές, υπηρεσίες και ειδικοί, που θα παρεμβαίνουν προληπτικά και έγκαιρα στο πρόβλημα. Η πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Πρόνοιας όμως δεν επιτρέπει τέτοιες πολυτέλειες, με τα τραγικά αποτελέσματα που περιγράφουν και οι λογοπεδικοί.
Τάζει στους πολλούς δίνει στους λίγους
Ανέξοδες υποσχέσεις και «κούφια» λόγια μοίρασε για μία ακόμη φορά ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σ. Χατζηγάκης, προς τους καπνοπαραγωγούς της χώρας, τάζοντας δήθεν ότι τα χρήματα που τους περικόπτει η νέα ΚΑΠ θα τους επιστραφούν στο σύνολό τους. Πρόκειται για τα χρήματα, 567 εκατ. ευρώ στο σύνολο, που αντιστοιχούν στο 50% των άμεσων κοινοτικών ενισχύσεων που μετά την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς του Καπνού το 2004 προβλεπόταν να μεταφερθούν από τον «πρώτο πυλώνα», δηλαδή τις άμεσες ενισχύσεις, στο δεύτερο πυλώνα, στα λεγόμενα «μέτρα αγροτικής ανάπτυξης», όπως εκπαιδευτικά σεμινάρια, αγροτουρισμός και άλλες εξωγεωργικές δραστηριότητες. Οπως είπε ο υπουργός, ειδική Επιτροπή θα υποβάλει συγκεκριμένη εισήγηση μέχρι τις 15 Μάρτη για το πλαίσιο και τους τρόπους καταβολής των 567 εκατ. ευρώ στους Ελληνες καπνοπαραγωγούς.
Η μέχρι σήμερα πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, μας δίνει τη δυνατότητα να προβλέψουμε ότι η όποια «επιστροφή» χρημάτων προς τους μικρομεσαίους καπνοπαραγωγούς θα αφορά τα γνωστά επιδόματα φτώχειας, όπως επιδοτούμενα σεμινάρια ή προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης - εκδίωξης από το αγροτικό επάγγελμα. Αντίθετα, για τους «επιχειρηματίες - αγρότες» (δηλαδή τους επίδοξους καπιταλιστές αγρότες) οι οποίοι θα διαθέτουν τα «ίδια κεφάλαια» που απαιτούνται για να εισέλθουν στα προγράμματα αναδιάρθρωσης καλλιεργειών, αγροτουρισμού κλπ, προορίζεται και το συντριπτικό μερίδιο των κονδυλίων.
Για τη... μοιρασιά
Το ένα τρίτο των επιχειρηματιών αν δεν έχει κάνει απολύσεις σκέφτεται να κάνει, είπε χτες ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΒΕΑ) Π. Ραβάνης, μιλώντας σε έκτακτη σύσκεψη της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων. Θέλοντας, υποτίθεται, να δώσει έμφαση στην κακή κατάσταση που επικρατεί στην αγορά, στην πραγματικότητα υιοθέτησε την πρακτική τρομοκρατίας που ακολουθούν όλο το τελευταίο διάστημα οι εμποροβιομήχανοι και οι μεγαλοεργοδότες σε βάρος των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή, στη διάρκεια της χτεσινής σύσκεψης πρόεδροι επιμελητηρίων - γνωστοί θιασώτες της «ελεύθερης αγοράς» και της «ελεύθερης οικονομίας» εμφανίστηκαν να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους εναντίον των τραπεζών για την άρνησή τους να ενισχύσουν τη ρευστότητα των επιχειρήσεων και να ζητούν κυβερνητική παρέμβαση. Ο καβγάς μεταξύ επιχειρηματιών γίνεται για το πάπλωμα. Αντε για τη μοιρασιά του...
Ξεπέρασαν τον... εαυτό τους
Το έκαναν πάλι το θαύμα τους οι βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ, που πλέον στο λαϊκισμό και τον αντικομμουνισμό έχουν αντίπαλο μόνον... τον εαυτό τους, τον οποίο και ξεπέρασαν!
Ετσι, λοιπόν, χτες στη Βουλή πληροφορηθήκαμε από τον Κ. Αϊβαλιώτη πως «το ΚΚΕ εμφανίζεται ως ιδεολογικός "φουσκωτός" της Νέας Δημοκρατίας, αφού αναπαράγει τις κουταμάρες περί άκρων» για το ΛΑ.Ο.Σ. Επίσης μάθαμε από τον ίδιο, ότι ο ΛΑ.Ο.Σ δεν είναι ρατσιστικό κόμμα, ενώ ρατσιστικό είναι το ΚΚΕ αφού... «πώς είναι δυνατόν να χτυπάς τον ρατσισμό όταν δεν έχεις βουλευτή άτομο με ειδικές ανάγκες»!.. Σε αυτά να προσθέσουμε και τον Α. Ροντούλη ο οποίος αποφάνθηκε ότι «ο μεγαλύτερος επιχειρηματίας αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα με τις επιχειρήσεις του» και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να βάλλει εναντίον των συμφερόντων των επιχειρηματιών...
Εμείς τι άλλο να σχολιάσουμε; Οι άνθρωποι της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας με τη μέθοδο τού «πες πες κάτι θα μείνει από τα ψεύδη τους» - καλοί μαθητές του πρωτοδιδάξαντος Γκαίμπελς - είναι επικίνδυνοι. Και προβοκάτορες μαζί...
Για το «Βοήθεια στο Σπίτι»
Η πορεία του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» αποτυπώνει την αντιλαϊκή στρατηγική της Ευρωένωσης και των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ απέναντι στις προνοιακές δομές, συνολικά ενάντια στο δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων για αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν και υψηλής ποιότητας παροχές Υγείας και Πρόνοιας. Η ιστορία του προγράμματος ξεκινά το 1996, όταν ο τότε πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, εξήγγειλε την πρώτη μονάδα. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν 100 μονάδες και η εφαρμογή του ανατέθηκε στους δήμους. Το πρώτο διάστημα οι εργαζόμενοι ονομάζονταν «εθελοντές» και ήταν ανασφάλιστοι. Το δεύτερο πρόγραμμα με τον τίτλο «Κοινωνική Μέριμνα», πάλι επί ΠΑΣΟΚ, ξεκίνησε το 2000 και είχε περίπου 600 εργαζόμενους με συμβάσεις έργου και συμβάσεις ορισμένου χρόνου, στο ΤΕΒΕ ή στο ΙΚΑ. Μερικές δεκάδες συμβάσεις απ' το πρώτο και το δεύτερο πρόγραμμα μετατράπηκαν σε αορίστου.
Το τρίτο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» υλοποιήθηκε από τη ΝΔ, ξεκίνησε το 2002 και απορρόφησε μέρος απ' το δεύτερο. Τον Αύγουστο του 2008, όταν έληξε το πρόγραμμα, η κυβέρνηση μίλησε για συνέχισή του μέσα από κοινοτικούς πόρους, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, και εθνικούς πόρους. Αυτό σημαίνει, στην καλύτερη περίπτωση, ότι θα συνεχιστεί μέχρι το 2013, οπότε και λήγει η προγραμματική περίοδος του Δ΄ ΚΠΣ. Ενας αριθμός εργαζομένων μονιμοποιήθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 164/04, αλλά οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, περίπου 4.000, βρίσκονται εδώ και χρόνια στον «αέρα», είναι όμηροι της κάθε κυβερνητικής απόφασης. Πρόκειται για εργαζόμενους που εξυπηρετούν περίπου 100.000 ηλικιωμένους χωρίς δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης και Ατομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ). Πρόσφατα στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ ο υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος, είπε γενικά πως θα μονιμοποιηθούν, αλλά όχι με αυτόματη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου.
Προχτές, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους των εργαζομένων στο «Βοήθεια στο Σπίτι», απαίτησε την άμεση και ουσιαστική λύση του προβλήματος, με τη μονιμοποίηση όλων χωρίς καμιά πρόσθετη διαδικασία. Η κατάσταση έχει, πλέον, ξεπεράσει τα όρια. Δουλεύουν απλήρωτοι από 2 έως 7 μήνες με μισθούς από 450 και 500 έως 900 ευρώ. Κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, νοσηλευτές και οικογενειακοί γιατροί προσπαθούν, σε αυτές τις συνθήκες, να βοηθήσουν ηλικιωμένους και τα ΑμΕΑ και η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν την προσπάθεια ένταξης της χρηματοδότησης σε νέα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πίσω απ' την οποία κρύβεται η ανταποδοτικότητα στις υπηρεσίες και η συμμετοχή ιδιωτών.
Στόχος είναι η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της Πρόνοιας, μέσα από την Αυτοδιοίκηση. Αυτό που θέλουν κυβέρνηση και ΕΕ είναι να μεταφερθεί το κόστος στους εργαζόμενους, μέσω της Αυτοδιοίκησης. Η εξασφάλιση και της φροντίδας των ηλικιωμένων και των ΑμΕΑ, αλλά και η εξασφάλιση των εργαζομένων, μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα παροχής υπηρεσιών Πρόνοιας από το κράτος, με την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής ή εμπορευματοποιημένης δραστηριότητας, απ' όπου και αν προέρχεται αυτή. Με αυτό τον τρόπο θα μπορεί να κατοχυρωθούν και η μόνιμη και σταθερή δουλειά για τους εργαζόμενους και ολοκληρωμένες ποιοτικά υπηρεσίες για τους έχοντες ανάγκη. Τέτοιες λύσεις απαιτούν ρήξη με την πολιτική των κομμάτων του κεφαλαίου, της ΕΕ. Απαιτούν ενιαίο μέτωπο αγώνα, ενάντια στα κόμματα που προωθούν ή στηρίζουν τη μετατροπή της Υγείας και της Πρόνοιας σε εμπόρευμα.
Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ
Κράτος κεφαλαιοκρατών...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ...ανέκδοτο αυτό! Διορίστηκαν, λέει, οι εκπρόσωποι του δημοσίου στις τράπεζες που «μπήκαν» στο πακέτο των 28 δισ. Αυτοί δηλαδή που θα τις ...ελέγχουν.
Οχι πως τους ξέρουμε τους ανθρώπους προσωπικά. Ξέρουμε, όμως, ποια ακριβώς είναι η σχέση τραπεζών και ελληνικού κράτους τουλάχιστον τα τελευταία 50 χρόνια.
Γι' αυτό ο «έλεγχος» των τραπεζών ακούγεται σαν αστείο. Ελεγχος του κράτους από τους τραπεζίτες μάλιστα, αλλά το ανάποδο μόνο αδαείς μπορούν να το πιστέψουν.
Μόνο το τι κάνουν τα τελευταία 10 χρόνια οι «ελεγχόμενες» από τόσες αρχές τράπεζες στους δανειολήπτες αν αναλογιστεί κανείς, καταλαβαίνει για τι πράγμα μιλάμε.
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ Πέμπτη ...έρχεται η άνοιξη! Ο Γιώργος Παπανδρέου θα παρουσιάσει - λέει - το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την «Πράσινη Ανάπτυξη». Μια νέα οικολογική και σοσιαλιστική οικονομία...
Διότι όταν ακούς ΠΑΣΟΚ, βρε παιδί μου, τι σου έρχεται πριν από όλα στο μυαλό; Τι άλλο από την προστασία του περιβάλλοντος και την αρμονική συνύπαρξη με τη φύση.
Θυμάσαι (για παράδειγμα) την απόλυτα οικολογική εκείνη τροπολογία των βουλευτών του πριν τις εκλογές του 2004 που έδιναν μπόλικα στρέμματα δάσους στο ...οικολογικό ξενοδοχειακό συγκρότημα «Πόρτο Καρράς».
Αναπολείς την υπουργία Λαλιώτη που τσιμέντο έπιανε και πράσινο γινόταν. Τους εφοπλιστές που ρύπαιναν όπου και όπως ήθελαν...
Τα δάση που δίνονταν σε μεγαλοσχήμονες προκειμένου να αναπτυχθεί ο εναλλακτικός τουρισμός, τους αιγιαλούς που παραχωρούνταν για να υπάρξει ανάπτυξη...
Τις επεκτάσεις αδειών στα περίφημα «καζάνια» του Περάματος που εκεί είναι ακόμη για να ομορφαίνουν το τοπίο.
Πραγματικά αδημονούμε για την ερχόμενη Πέμπτη τόσο εμείς όσο και το περιβάλλον που θα βρει το σωτήρα του.
Γρηγοριάδης Κώστας
Θέατρο συναίνεσης
Γρηγοριάδης Κώστας
Θυμηδία προκαλεί η κοκορομαχία μεταξύ κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ για το περιεχόμενο του όρου «συναίνεση»: «Ξέρετε, συναίνεση δε σημαίνει να κάνει πάντα πίσω, να υποχωρεί η κυβέρνηση και να δέχεται τις απόψεις των άλλων. Πρέπει και οι άλλοι να κάνουν βήματα προς την πλευρά των πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει η κυβέρνηση», αποφάνθηκε ο Ε. Αντώναρος, επισημαίνοντας με νόημα ότι η κυβέρνηση είναι εκείνη που νομοθετεί. Λάθος, απάντησε ο «ομόλογός» του από το ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου: «Συναίνεση δεν είναι να ζητάς από τα άλλα κόμματα να αποδεχτούν τη δική σου πολιτική, που έχει αποδειχθεί αποτυχημένη, αλλά να αποδέχεσαι τις προτάσεις των πολιτικών σου αντιπάλων». Ψυχραιμία, παιδιά! Είτε η κυβέρνηση αποδεχτεί τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ είτε το ΠΑΣΟΚ τις απόψεις της κυβέρνησης κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει τη διαφορά. Ακριβώς γιατί είναι προτάσεις που υπηρετούν την κυρίαρχη πολιτική και στρατηγική των δύο κομμάτων, δηλαδή προτάσεις που κάνουν «πιο ευέλικτη» και αποτελεσματική την αντιλαϊκή πολιτική που στηρίζουν από κοινού. Αυτός είναι ο ορισμός της συναίνεσης. Η συναίνεση που προωθούν και οι δύο σημαίνει απλά αφοπλισμός και υποταγή του λαϊκού - ταξικού κινήματος ώστε να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στον εργαζόμενο λαό.
Απολογία στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ
Αποδέχεται και νομιμοποιεί πλήρως ακόμα μια φορά η κυβέρνηση την απροσχημάτιστη παρέμβαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, όπως αυτή επιχειρείται από την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θεώρησε καθ' όλα θεμιτό το «δικαίωμα» των ΗΠΑ να συντάσσουν τέτοιες εκθέσεις και προκειμένου να δικαιολογήσει την κυβερνητική στάση επικαλέστηκε πως «τέτοιες εκθέσεις το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών συντάσσει για όλες τις χώρες». Από την άλλη, για να μετριάσει τις εντυπώσεις, διακήρυξε ότι «η Ελλάδα αποτελεί μια απολύτως δημοκρατική, ευρωπαϊκή χώρα, που σέβεται πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα»... Προφανώς παριστάνει τον ανήξερο και απολογείται ο εκπρόσωπος, γιατί το ζήτημα που τίθεται δεν είναι αν η Ελλάδα είναι ή όχι δημοκρατική χώρα, αλλά αν οι ΗΠΑ νομιμοποιούνται να απονέμουν τέτοιους «τίτλους» και να παριστάνουν - ποιοι; οι ιμπεριαλιστές μακελάρηδες των λαών - τους τιμητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας και παγκοσμίως. Στο μείζον αυτό ζήτημα η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, έχουν απαντήσει καταφατικά από την πρώτη στιγμή. Μετά από αυτό, το περιεχόμενο της έκθεσης, όσο και αν προκαλεί, είναι μάλλον δευτερεύον...
Εκδρομικό σωματείο...
Ποιος είναι ο ρόλος ενός σωματείου συνταξιούχων σε περίοδο κρίσης και με δεδομένη την προσπάθεια της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των κομμάτων του να φορτώσουν όλα τα βάρη στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα; Εκδρομές και εκδηλώσεις! Αυτό ακριβώς κάνει το Σωματείο Συνταξιούχων Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων, στο οποίο πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και «συντάσσεται» με τη διασπαστική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων, που έχει στηθεί με τη συνέργεια της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Την ώρα λοιπόν που εργασιακές θέσεις, δικαιώματα, μισθοί και συντάξεις μπαίνουν στη μέγκενη, στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, το εν λόγω σωματείο καλεί τους συνταξιούχους να συμμετάσχουν σε πρόγραμμα εκδρομών.
Και για να γίνει πιο κατανοητή η δράση του σωματείου, αρκεί να αναφέρουμε το εξής απόσπασμα από το κάλεσμα προς τους συνταξιούχους, για τη γενική συνέλευση και τις επικείμενες εκλογές: «Σας περιμένουμε για να διαμορφώσουμε μαζί ένα πλαίσιο επικοινωνίας, επαφών και εκδηλώσεων». Το συγκεκριμένο «συνταξιουχικό σωματείο» είναι δηλωτικό των λόγων για τους οποίους στήθηκε η διασπαστική Συνομοσπονδία ενάντια στην ταξική γραμμή που ακολουθεί το πραγματικό συνταξιουχικό κίνημα. Ο σκοπός είναι καθαρός. Δε θέλουν οι συνταξιούχοι να βρίσκονται στους δρόμους, να διεκδικούν συντάξεις ανάλογες των σύγχρονων αναγκών τους, δωρεάν υπηρεσίες Υγείας υψηλού επιπέδου, δουλειά για τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Προτιμούν να τους στέλνουν εκδρομές και να «διαμορφώνουν πλαίσια επικοινωνίας και επαφών», ως παράλληλη δράση με αυτή της συνδιαλλαγής της εν λόγω Συνομοσπονδίας στο τραπέζι του κοινωνικοεταιρισμού...
Ταξικός αγώνας και απεγκλωβισμός
Χτες η κυβέρνηση εξήγγειλε 12 μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ προτάθηκαν 5 άξονες για το ίδιο θέμα. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των προτάσεων, η ενίσχυση της καπιταλιστικής οικονομίας, των τραπεζών και των επιχειρήσεων για να αποφευχθούν οι όποιες συνέπειες για το κεφάλαιο και να μη θιγούν τα θεμέλια του συστήματος. Οι προτάσεις αυτές είναι κομμάτια ενός ενιαίου παζλ διαχείρισης της κατάστασης από θέσεις των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και εναπόθεσης των βαρών στους εργαζόμενους και στα άλλα λαϊκά στρώματα. Και οι δύο εταίροι του δικομματισμού συναγωνίζονται για το ποιος είναι περισσότερο χρήσιμος για το κεφάλαιο, ενώ για το λαό έχουν έτοιμα σχέδια αφαίμαξής του, εξαπάτησής του και κυρίως εγκλωβισμού του στην πολιτική τους.
Αποσιωπώντας σκόπιμα το ποιος είναι ο χαρακτήρας της κρίσης, την εμφανίζουν κάτι σαν φυσικό φαινόμενο, απέναντι στο οποίο θα πρέπει από κοινού εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, πλουτοκρατία και εργαζόμενοι, να βάλουν πλάτη. Πασχίζουν να μη γίνεται αντιληπτό ότι η κρίση πηγάζει από τον ταξικό χαρακτήρα του συστήματος, ότι είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι αφενός διαχείριση των κρατικών δαπανών υπέρ του κεφαλαίου και αφετέρου να διαχειριστούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους για να εμποδίσουν την ανάπτυξη της πάλης για να μην πληρώσει ο λαός τις συνέπειες της κρίσης αλλά αυτοί που τη δημιουργούν, η πλουτοκρατία. Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι συνοδοιπόροι τους στον «ευρωμονόδρομο» εξελίσσονται σ' ένα είδος «σωφρονιστών» των λαϊκών δυνάμεων για λογαριασμό της άρχουσας τάξης.
Στα πλαίσια αυτής της επιχείρησης παραπλάνησης των εργαζομένων, ώστε να περάσουν πιο εύκολα τα νέα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της κρίσης, επιχειρείται από την κυβέρνηση να δοθούν στην καπιταλιστική κρίση χαρακτηριστικά εθνικής κρίσης. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δυνάμεις του κεφαλαίου βαφτίζουν «εθνικά» τα προβλήματά τους και τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί τμήματα της άρχουσας τάξης η εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ονομάζουν «εθνικό συμφέρον» τα δικά τους, τα ταξικά συμφέροντά τους, προσδοκώντας στην παγίδευση των εργαζομένων. Ετσι, γι' αυτούς είναι «εθνικό» το να δίνονται 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες, είναι «εθνική ανάγκη» να περικοπούν οι μισθοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων και συνεπώς θα είναι «αντεθνικοί» οι αγώνες και οι διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων που είναι υπό το ζυγό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Οπως εξελίσσονται τα πράγματα, δεν υπάρχουν περιθώρια για σοβαρούς ελιγμούς από τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης. Τα διλήμματα που μπαίνουν στους εργαζόμενους γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα. Οσο η κρίση οξύνεται δεν υπάρχει έδαφος για αυταπάτες. Μπαίνει στην ημερήσια διάταξη όλο και πιο επιτακτικά το ζήτημα που λέει ή ολοκληρωτική υποταγή στη γραμμή του κεφαλαίου με προοπτική ακόμα χειρότερες μέρες ή ανυπακοή και αντίσταση, ταξικός αγώνας και πολιτικός απεγκλωβισμός από τις κυρίαρχες δυνάμεις και τα κόμματα της δικομματικής εναλλαγής, με στόχο την απόκρουση της νέας καπιταλιστικής επέλασης που γίνεται στο όνομα της κρίσης, διεκδικώντας την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, στην προοπτική της λαϊκής οικονομίας, της λαϊκής εξουσίας.
Feeds
