Θυμηδία προκαλεί η κοκορομαχία μεταξύ κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ για το περιεχόμενο του όρου «συναίνεση»: «Ξέρετε, συναίνεση δε σημαίνει να κάνει πάντα πίσω, να υποχωρεί η κυβέρνηση και να δέχεται τις απόψεις των άλλων. Πρέπει και οι άλλοι να κάνουν βήματα προς την πλευρά των πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει η κυβέρνηση», αποφάνθηκε ο Ε. Αντώναρος, επισημαίνοντας με νόημα ότι η κυβέρνηση είναι εκείνη που νομοθετεί. Λάθος, απάντησε ο «ομόλογός» του από το ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου: «Συναίνεση δεν είναι να ζητάς από τα άλλα κόμματα να αποδεχτούν τη δική σου πολιτική, που έχει αποδειχθεί αποτυχημένη, αλλά να αποδέχεσαι τις προτάσεις των πολιτικών σου αντιπάλων». Ψυχραιμία, παιδιά! Είτε η κυβέρνηση αποδεχτεί τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ είτε το ΠΑΣΟΚ τις απόψεις της κυβέρνησης κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει τη διαφορά. Ακριβώς γιατί είναι προτάσεις που υπηρετούν την κυρίαρχη πολιτική και στρατηγική των δύο κομμάτων, δηλαδή προτάσεις που κάνουν «πιο ευέλικτη» και αποτελεσματική την αντιλαϊκή πολιτική που στηρίζουν από κοινού. Αυτός είναι ο ορισμός της συναίνεσης. Η συναίνεση που προωθούν και οι δύο σημαίνει απλά αφοπλισμός και υποταγή του λαϊκού - ταξικού κινήματος ώστε να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στον εργαζόμενο λαό.