Οι εργαζόμενοι στα Καζίνο του Ρίο και της Ξάνθης βρίσκονται το τελευταίο διάστημα σε αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις, αντιδρώντας στην εκ περιτροπής εργασία που προσπαθεί να τους επιβάλει η εργοδοσία. Το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ είναι σταθερά στο πλευρό τους. Τι κάνουν, όμως, οι άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις; Το περασμένο Σάββατο, η απεργία στο Καζίνο του Ρίο ξεκινούσε στις 8 μ.μ. Στις 7.30 το απόγευμα είχε προγραμματιστεί συγκέντρωση των εργαζομένων, στην οποία εμφανίστηκαν βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και και ο πρόεδρος με την γραμματέα του τοπικού Εργατικού Κέντρου. Αφού έκαναν τις σχετικές δηλώσεις στα κανάλια, αποχώρησαν έχοντας εκπληρώσει το επικοινωνιακό τους καθήκον. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, όχι μόνο στήριξαν έμπρακτα την κινητοποίηση, αλλά συμμετείχαν στην περιφρούρησή της, τραβώντας και άλλες δυνάμεις στον αγώνα. Την περασμένη Κυριακή έγινε μια ακόμα στάση εργασίας και στο Καζίνο της Ξάνθης. Λίγες ώρες πριν την έναρξή της, στο Εργατικό Κέντρο της πόλης, με τη διοίκηση του σωματείου συναντήθηκε η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για την Απασχόληση και την Κοινωνική Προστασία, Εύη Χριστοφιλοπούλου, συνοδευόμενη από τοπικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ. Εν χορώ δήλωσαν υποκριτικά τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των εργαζομένων να αποκρούσουν την εκ περιτροπής εργασία. Και λέμε υποκριτικά, διότι οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το νόμο 2639/98, - συνεχίζοντας την πολιτική της ΝΔ - καθιέρωσε την εκ περιτροπής εργασία ως μια πρόσθετη μορφή μερικής απασχόλησης. Οπως επίσης γνωρίζουν ότι γραμματέας τότε στο υπουργείο Εργασίας, με αρμοδιότητα το σχεδιασμό και τη διαχείριση των δράσεων για την απασχόληση, τη διά βίου μάθηση και την κοινωνική πολιτική στο Β' και Γ' ΚΠΣ, ήταν η κ. Ε. Χριστοφιλοπούλου, η οποία μόλις πρόσφατα επανέλαβε ότι «πρέπει να αναγνωρίζεται και να προστατεύεται το δικαίωμα ενός εργαζόμενου στη μερική απασχόληση». Αυτά για να καταλαβαίνουν οι εργαζόμενοι ποιοι είναι πραγματικά στο πλευρό τους και ποιοι παριστάνουν τους «φίλους» για να γλιτώσουν την κατακραυγή, καθώς πλησιάζει και η κάλπη των ευρωεκλογών...
Βαφτίζουν δουλειά την ομηρία...
«Ο Δήμος Νέας Σμύρνης δεν ανακοίνωσε ποτέ απολύσεις» ισχυρίζεται ο δήμαρχος Γ. Κουτελάκης (ΣΥΡΙΖΑ) απαντώντας σε βουλευτές του ΚΚΕ που κατέθεσαν Ερώτηση για τους συμβασιούχους του δήμου. Η διοίκηση του δήμου προσπαθεί να κρύψει ότι συμμετέχει ενεργά στον πολλαπλασιασμό όσων στέκονται σταθερά με το ένα πόδι στην ανεργία, όταν είναι γνωστό ότι στο δήμο απασχολούνται δεκάδες συμβασιούχοι.
Τη συμφωνία άλλωστε της δημοτικής πλειοψηφίας με την ελαστικοποίηση της απασχόλησης επιβεβαιώνει και η συμμετοχή του Δήμου Ν. Σμύρνης στο πρόγραμμα με το οποίο ΚΕΔΚΕ και ΟΑΕΔ συμφώνησαν για την απασχόληση 20.000 ατόμων σε δήμους και δημοτικές επιχειρήσεις, όχι με όρους σταθερής και με πλήρη δικαιώματα απασχόλησης, αλλά με ημερομηνία λήξης. Ο Δήμος Ν. Σμύρνης ετοιμάζεται κι αυτός να συμβάλλει στο ξεκοκάλισμα 70 ολόκληρων εκατομμυρίων ευρώ που η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα διαθέσει από τις τσέπες των φορολογούμενων δημοτών για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και τον εγκλωβισμό χιλιάδων ανέργων σε ρουσφετολογικούς μηχανισμούς. Σ' αυτή την κατεύθυνση ετοιμάζεται να απασχολήσει 65 εργαζόμενους που μετά από 36 μήνες θα επιστρέψουν πάλι στην ανεργία...
... στηρίζοντας την κερδοφορία του κεφαλαίου
Μόνο που οι ανάγκες αυτών των 65 όπως και όλων συνολικά των εργαζομένων δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Συνεχίζονται, μεγαλώνουν και μπορούν να ικανοποιούνται πλήρως, αφού ο πλούτος που παράγουν μεγαλώνει συνέχεια. Οσοι δε βλέπουν (ή κάνουν ότι δε βλέπουν) πως υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις για την εξασφάλιση σταθερής απασχόλησης με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους, με τη στάση τους προσφέρουν υπηρεσίες στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Το ίδιο και όσοι ανέχονται την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, είτε στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, είτε στο όνομα των αναγκών της «ανταγωνιστικότητας». Οσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, στρατεύονται στο δρόμο του αγώνα ενάντια στην πολιτική της υποαπασχόλησης, όπως έκανε ο Δήμος Νίκαιας, που, μετά από πολύχρονη πάλη, κατάφερε τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων της περιοχής. Αντ' αυτού, ο Δήμος Νέας Σμύρνης εμπαίζει τους εργαζόμενους βαφτίζοντας την ομηρία εργασία...
Γαλάζια Σημαία ... στην επιχειρηματικότητα
Ανακοινώθηκαν και φέτος από την περιβαλλοντική οργάνωση Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης οι βραβευμένες με τη «Γαλάζια Σημαία» ακτές και μαρίνες, με τα γνωστά κριτήρια που «προμοτάρουν» τις οργανωμένες πλαζ και τις παραλίες, όπου υπάρχει κάποιου είδους επιχειρηματική δραστηριότητα. Δε στηρίζουν, άλλωστε ,τυχαία η ΑΛΦΑ ΜΠΑΝΚ και ο Ομιλος Alapis το διεθνές Πρόγραμμα «Γαλάζιες Σημαίες». Φέτος το βραβείο κέρδισαν 425 ακτές και 8 μαρίνες στην Ελλάδα.
«Δεν αρκεί οι ακτές να διαθέτουν μόνο την επιθυμητή ποιότητα των νερών κολύμβησης», σημειώνεται στο σχετικό δελτίο Τύπου. Για την ακτή υπάρχουν 29 και για τη μαρίνα 22 αυστηρά κριτήρια. Ανάμεσα σε άλλα κριτήρια θεωρούνται: Η απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης, οι εγκαταστάσεις υγιεινής με ελεγχόμενο σύστημα αποχέτευσης, οι ναυαγοσώστες, αλλά και ο διαχειριστής (!) της ακτής να οργανώνει δραστηριότητες που να προβάλλουν το ενδιαφέρον του για το φυσικό περιβάλλον της ακτής και την ανάγκη προστασίας του. Κριτήρια, που «φωτογραφίζουν» εισιτήριο για όσους θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη ...βραβευμένη παραλία!
Τι δε λένε οι Οικολόγοι Πράσινοι
Μέχρι πριν από λίγο διάστημα, οι Οικολόγοι - Πράσινοι, εκ του ασφαλούς και χωρίς να χρειάζεται να παρουσιάσουν τις θέσεις τους για τα βασικά προβλήματα των εργαζομένων, εξασφάλιζαν όλο και μεγαλύτερα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Ηρθε, όμως, η στιγμή, που χρειάζεται πια να απαντήσουν με θέσεις πάνω στα λαϊκά προβλήματα, να φέρουν στο φως τις προτάσεις τους, απαντώντας επί της ουσίας και όχι με γενικόλογες διακηρύξεις περί «πράσινης» πολιτικής και οικονομίας. Οσο και να ψάξει κανείς, δε θα βρει παρά απαντήσεις, που αποκρύπτουν την ταξική φύση, όχι μόνο των περιβαλλοντικών προβλημάτων, για τα οποία καλλιεργείται έντεχνα ότι γι' αυτά ευθύνονται εξίσου και οι εργαζόμενοι και τα μονοπώλια, αλλά και για όλα τα άλλα σημαντικά προβλήματα, όπως αυτά της Υγείας, της Παιδείας, των εργασιακών σχέσεων, της Κοινωνικής Ασφάλισης κ.ά. Οι Οικολόγοι δεν τοποθετούνται για τέτοια ζητήματα. Οπως δεν τοποθετούνται καθαρά για την ιμπεριαλιστική φύση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τον ευρωστρατό κ.ά.
Αλήθεια, πού ήταν όλο αυτό το διάστημα, που το εργατικό κίνημα και η νεολαία αγωνίζονταν και διεκδικούσαν καλύτερα μεροκάματα, δωρεάν Παιδεία και Υγεία για όλους, την αποτροπή των απολύσεων, της κατεδάφισης του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, την απόκρουση της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων; Προφανώς, μελετούσαν πώς θα βγει το καπιταλιστικό σύστημα από την κρίση μέσα από «πράσινα new deal» και πράσινες επενδύσεις από «πράσινους» καπιταλιστές. Οι ίδιοι έχουν ξεκαθαρίσει ότι είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων. Και άρα είναι υπέρ της εμπορευματοποίησης της γης, του νερού, των δασών, της δημόσιας περιουσίας, του αιγιαλού και της παραλίας. Αρκεί η ταμπελίτσα της επένδυσης να είναι «πράσινη» και «οικολογική».
Φωνάζουν για «πράσινες λύσεις», το «παίζουν» γνήσιοι οικολόγοι, αλλά ταυτόχρονα δε βγάζουν τσιμουδιά για το περιβάλλον εργασίας, που εξακολουθεί να είναι αιτία φθοράς, αρρώστιας και θανάτου ανυπολόγιστου αριθμού εργαζομένων. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, 1,1 εκατομμύριο εργαζόμενοι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους εξαιτίας των συνθηκών εργασίας, δηλαδή 3.000 θάνατοι τη μέρα ή 2 θάνατοι το λεπτό. 300.000 θάνατοι από αυτούς έχουν μάλιστα ως αιτία την έκθεση των εργαζομένων σε επικίνδυνες ουσίες. Διακηρύσσουν ότι «χρειαζόμαστε μια Ευρώπη που οι πολίτες θα αλλάζουν τον τρόπο ζωής τους αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής και παράλληλα καταναλώνοντας λιγότερο»! Δηλαδή, οι εργαζόμενοι πόσο ακόμη να σφίξουν άλλο το ζωνάρι, όταν, ήδη, τούς έχουν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια οι ευρωενωσιακές πολιτικές, που συνδιαμορφώνονται τόσο από τα ντόπια κόμματα του ευρωμονόδρομου, όσο και με την καθοριστική συμβολή του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος. Και τι σημαίνει «να αλλάξουν τον τρόπο της ζωής τους»; Να αποδεχτούν να πληρώσουν και νέα χαράτσια και «πράσινους» φόρους για την ενέργεια και το περιβάλλον;
Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν έχουν να πουν τίποτα για τα λαϊκά προβλήματα. Για τον εργάτη, τον φτωχό αγρότη, τα προβλήματα της νεολαίας. Και είναι απολύτως λογικό, αφού όσα λένε και οι αλλαγές που προτείνουν ταυτίζονται με δράσεις που έχουν στόχο τις επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ «πράσινων μονοπωλίων», με πρόσχημα τα οξυμένα περιβαλλοντικά προβλήματα. Η ψήφος στους Οικολόγους Πράσινους είναι χαμένη ψήφος. Είναι ψήφος, που στηρίζει ένα ανάχωμα του αστικού πολιτικού συστήματος. Οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν έχει την πολυτέλεια να χαραμίζει την ψήφο του. Αλλά πρέπει να την κάνει δύναμη για αγώνα, ρήξη και ανατροπή ενός συστήματος που του καταστρέφει τη ζωή.
Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ
Αποπροσανατολισμός από την ουσία του ευρωμονόδρομου...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ της πολιτικής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ολοένα ανεβαίνει. Πού θα φτάσουμε πια. Μιλάμε για απίστευτα βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις στην ουσία των προβλημάτων!
Τα κομβικά ερωτήματα βροχή: Είναι καλά ή κακά τα παπαγαλάκια; Νοιώθει αυτοπεποίθηση ο Καραμανλής; Εχει αρχηγικό προφίλ ο Παπανδρέου; Τι απεικονίζουν επακριβώς τα γκάλοπ;
Ποιος έχει τη μεγαλύτερη συσπείρωση; Τι είδους πόλωση χρειάζεται κάθε κόμμα;
Αυτά αναλύουν και με αυτά ασχολούνται. Πάντα στο όνομα του πολίτη, της προόδου του έθνους και της εξόδου από την κακή κρίση που μας έχει πλήξει κι εμάς.
Εν ολίγοις είναι στον ...κόσμο τους! Στον κόσμο των επικοινωνιολόγων και των εκλογολόγων, στον κόσμο της πελατειακής σχέσης, του ρουσφετιού και του ψέματος.
Ενός κόσμου όπου το αντικείμενο είναι η διαχείριση της ίδιας πολιτικής γι' αυτό και δεν τους χρειάζεται καμία πολιτική συζήτηση.
Μάλλον αυτό που τους χρειάζεται είναι ο αποπροσανατολισμός από την ουσία των αντιλαϊκών πολιτικών του ευρωμονόδρομου
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ αυτήν την περίοδο όλοι πρέπει να είμαστε ολίγον «οικολόγοι», το επιτάσσει η μόδα των ημερών, το υπουργείο Ανάπτυξης ανακοίνωσε προγράμματα για την «πράσινη επιχειρηματικότητα».
Φταίει τώρα το ΠΑΣΟΚ αν τους κάνει μήνυση που του κλέβουν τα συνθήματα; Πώς να το κάνουμε δηλαδή, αυτή την έκφραση την πλάσαρε πρώτος ο Γ.Παπανδρέου, οπότε έχει και τα... δικαιώματα.
Αν και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μίλησε για «πράσινη ανάπτυξη», όμως μην έχετε αμφιβολίες, την επιχειρηματικότητα εννοούσε και τίποτε άλλο.
Αλλωστε αυτά τα δύο και στη γλώσσα του ΠΑΣΟΚ και στη γλώσσα της ΝΔ ταυτίζονται απολύτως.
Γιατί ανάπτυξη χωρίς κάποιοι να αυξάνουν τα κέρδη τους, τι να την κάνουν; Δεν έχει κανένα νόημα γι' αυτούς.
Γρηγοριάδης Κώστας
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών
Γρηγοριάδης Κώστας
Το θράσος τους δεν έχει όρια, και είναι πλέον ο μόνος τρόπος για να συγκαλύψουν τα αδιέξοδα και τη διπλοπροσωπία της πολιτικής τους. Ο λόγος για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που χτες, συνεχίζοντας στη γνωστή ρότα της παραπλάνησης των εργαζομένων, στην προκειμένη περίπτωση των εργαζομένων του ΟΛΠ, εξέδωσε δελτίο Τύπου για να πει ότι το ΚΚΕ ψεύδεται όταν λέει πως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Χωρίς κανέναν άλλο σχολιασμό, παραθέτουμε το εξής: Στις 4 Σεπτέμβρη του 2008 στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τέθηκε για συζήτηση και ψήφιση η Εκθεση με θέμα «Ευρωπαϊκή Πολιτική για τα λιμάνια». Η έκθεση με σαφήνεια αναφερόταν στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών με τη μέθοδο της «απελευθέρωσης» των κερδοφόρων λιμενικών υπηρεσιών. Να σημειωθεί ότι η ΕΕ προσπάθησε να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση και με άλλους τρόπους, ακόμα και κοινοτική οδηγία, οι οποίες είχαν παρεμποδιστεί μέχρι τότε από την πάλη των εργαζομένων στα λιμάνια των κρατών - μελών.
Ομως, επανήλθε με την Εκθεση και με τη μορφή της «σαλαμοποίησης» των υπηρεσιών των λιμανιών επέβαλε το στόχο της. Την Εκθεση ψήφισαν με χέρια και με πόδια ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Και, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, στη λίστα των ονομάτων των ευρωβουλευτών που ψήφισαν την Εκθεση στην Ολομέλεια, είναι φαρδύ πλατύ και αυτό του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλη. Είναι αυτονόητο ότι το ΚΚΕ είχε καταψηφίσει την Εκθεση. Αυτά προς το παρόν και αν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίσει ξανά πρόβλημα ...μνήμης, ευχαρίστως να επανέλθουμε.
Ανατροπή της αντιλαϊκής «ατζέντας»
Σήμα κατατεθέν του προεκλογικού καυγά των δύο μονομάχων τείνει να γίνει το πυροτέχνημα της «κρυφής ατζέντας», όπου ο ένας κατηγορεί τον άλλο ότι δε λέει στο λαό τι μέτρα πρόκειται να πάρει μετά τις κάλπες για να αποφύγει το πολιτικό κόστος. Πρόκειται βέβαια για απύθμενη υποκρισία και εμπαιγμό του εργαζόμενου λαού. Πρώτον γιατί και οι δύο πυλώνες του δικομματισμού ξέρουν πολύ καλά ποια είναι τα αντιλαϊκά μέτρα που θα ληφθούν, απλούστατα γιατί τα μέτρα αυτά είναι κοινά στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου που από κοινού υποστηρίζουν. Είναι τα μέτρα που υποδεικνύουν ΕΕ, ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, είναι οι αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» της κυβέρνησης, είναι η «πράσινη ανάπτυξη» του ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία «κρυφή ατζέντα». Αντίθετα είναι παντελώς διάφανη και χειροπιαστή η αντιλαϊκή πολιτική, την οποία βέβαια δεν περιμένουν την επομένη των ευρωεκλογών για να τη μάθουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ασφαλώς και υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα που κρατούνται στα συρτάρια για την επομένη των ευρωεκλογών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν περιμένει αυτά ο εργαζόμενος για να διαμορφώσει κριτήριο για την ψήφο του. Ισα ίσα που αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι τα μέτρα θα είναι σαρωτικά και η αντιλαϊκή επίθεση πιο σφοδρή αν δεν κοπεί ο βήχας μέσα από τις ευρωκάλπες, μέσα από την «πλημμύρα» του κόκκινου ψηφοδελτίου.
Αλλο ανεξαρτησία και άλλο αυθαιρεσία
Επικαλούμενοι τα περί «ανεξαρτησίας των δημοσιογράφων», οι Λυριτζής και Οικονόμου, χτες το πρωί στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρώτη γραμμή», απάντησαν στο σχόλιο και την πολιτική κριτική που τους έκανε ο «Ρ» στο προχτεσινό του φύλλο ως εξής: Εμείς εδώ δεν είχαμε ποτέ και ούτε δεχόμαστε να 'χουμε πολιτικούς επιτρόπους να ελέγχουν αυτά που λέμε και που ρωτάμε!
Από πού κι ως πού είναι υπεράνω κριτικής οι συγκεκριμένοι; Πόσο μάλλον όταν δουλεύουν στην κρατική τηλεόραση που τη χρυσοπληρώνει ο λαός! Από πού κι ως πού η «ανεξαρτησία» της δημοσιογραφίας τους υπαγορεύει να πετούν υπονοούμενα ή να κάνουν πολιτικές εκτιμήσεις για το ΚΚΕ (του τύπου ότι είναι ύποπτη η άρνηση του ΚΚΕ να δώσει ονόματα των μελών και φίλων του στο αστικό κράτος) και να μη δέχονται απάντηση; Το καταλαβαίνουμε ότι τους πονάει η κριτική και η αποκάλυψη του ρόλου τους, αλλά ας βρουν άλλο δάχτυλο να κρυφτούν γιατί της... «ανεξαρτησίας» της δημοσιογραφίας, είναι πολύ μικρό για να μπορέσουν να κρυφτούν πίσω από αυτό και να χτυπήσουν το ΚΚΕ. Τους γνωρίζουμε πολύ καλά, όχι μόνο εμείς, αλλά και ο κόσμος που τους παρακολουθεί.
Με σταθερό χέρι στην κάλπη
Μπροστά στις εκλογές, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να αποφασίσουν με βάση την εμπειρία τους. Οχι μόνο για τα προβλήματα που βιώνει η εργατική λαϊκή οικογένεια, αλλά κυρίως να κρίνει ποια πολιτική, και ποιων κομμάτων, δημιουργεί τα προβλήματα. Το σημαντικότερο, ποιος, στην πράξη και όχι στα λόγια, αντιτάχθηκε και αντιμάχεται αυτήν την πολιτική. Γιατί, είναι εύκολο - και, μάλιστα, στα τηλεοπτικά σαλόνια - να οδύρεται κάποιος για την ανεργία. Δε λείπουν και εκείνοι που εξηγούν τις αιτίες της ανεργίας. Ποιοι είναι, όμως, αυτοί, που όχι απλώς συμπάσχουν με τους εργάτες, αλλά βρίσκονται δίπλα τους;
Μόνο από την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών, μπορεί να δει ο καθένας ποιος ήταν δίπλα στους εργαζόμενους του «Παπουτσάνη», που παλεύουν για να αποτρέψουν απολύσεις. Ποιος στάθηκε στο ίδιο αγωνιστικό μετερίζι με τους εργαζόμενους στο Καζίνο Πάρνηθας. Ποιος οργάνωσε και οργανώνει τους αγώνες των απλήρωτων ναυτεργατών. Ποιος στάθηκε στις πύλες των εργοστασίων για την επιτυχία κινητοποιήσεων και συλλαλητηρίων. Ποιος όρθωσε το ανάστημά του στις ντιρεκτίβες της ευελιξίας, που γίνονταν νόμοι του κράτους από τα κόμματα του δικομματισμού. Ποιοι στην πράξη, μαζί με τους εργάτες σε κλάδους και επιχειρήσεις, έσπασαν με την πάλη τους τις συμφωνίες «κυρίων» του ΣΕΒ και της ΓΣΕΕ για αυξήσεις μικρότερες του ενός ευρώ. Ποιοι αντιστέκονται με τίμημα και κόστος στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή. Ποιοι με συνέπεια και επιμονή υπερασπίζονται το σύνθημα των διαδηλώσεων «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»! Και ποιοι λοιδορούνται από τα Μέσα Ενημέρωσης των βαρόνων της πλουτοκρατίας γι' αυτήν την αδιαπραγμάτευτη στάση τους.
Παντού και πάντα, στις μεγάλες και μικρές αναμετρήσεις της, η εργατική τάξη δίπλα της είχε τους κομμουνιστές. Είχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Γι' αυτό και η αστική τάξη έχει βάλει στο στόχαστρο το κόμμα της εργατικής τάξης. Για την πλουτοκρατία, πρέπει να φύγει από τη μέση το κόμμα που της κάνει ζημιά. Να φύγουν εκείνοι, που με παρρησία και ταξικό θάρρος δείχνουν τον αντίπαλο, οργανώνουν τους αγώνες της εργατιάς, φωτίζουν τη διέξοδο από τα βάσανα που βιώνει, επιμένουν στο δρόμο της λαϊκής εξουσίας. Να φύγει απο τη μέση το ΚΚΕ των αγώνων, το ΚΚΕ της ανιδιοτέλειας, το ΚΚΕ της αντίστασης. Και επειδή ούτε οι διώξεις, ούτε η τρομοκρατία περνάνε στο ΚΚΕ, η αστική τάξη και τα κόμματά της καταφεύγουν στη συκοφαντία. Επειδή το κνούτο της οικονομικής τους εξουσίας δεν φοβίζει τους Κουκουέδες και τους ΚΝίτες, ανασύρουν την παλιά τους τέχνη, την προβοκάτσια και τη λάσπη.
Και μόνον η βρώμικη επίθεση της πλουτοκρατίας στο Κόμμα, πρέπει να πονηρέψει τους εργάτες. Να κάτσουν και να σκεφτούν, γιατί πάλι προεκλογικά ξαναζεσταίνουν τις συκοφαντίες τους, γιατί το μοναδικό κόμμα που βάζουν στο στόχαστρο είναι το ΚΚΕ; Γιατί η άρχουσα τάξη στη χώρα μας γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, πως για να προωθήσει τα νέα της αντιλαϊκά σχέδια, που ετοιμάζει μετά τις εκλογές, πρέπει να βγει από τη μέση εκείνη η δύναμη, εκείνο το μετερίζι, γύρω από το οποίο μπορεί να οργανωθεί η πάλη των εργαζομένων. Οι συκοφαντίες και η βρώμικη επίθεση κατά του ΚΚΕ είναι μια ακόμα απόδειξη για τον εργάτη να κάνει τη σίγουρη επιλογή. Να πάει με σταθερό χέρι στην κάλπη στις 7 Ιούνη και να υπερψηφίσει το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Να στραπατσάρει και τα αντεργατικά σχέδια του κεφαλαίου, και των κομμάτων του, και τις συκοφαντίες τους.
Feeds
