Μόνο που οι ανάγκες αυτών των 65 όπως και όλων συνολικά των εργαζομένων δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Συνεχίζονται, μεγαλώνουν και μπορούν να ικανοποιούνται πλήρως, αφού ο πλούτος που παράγουν μεγαλώνει συνέχεια. Οσοι δε βλέπουν (ή κάνουν ότι δε βλέπουν) πως υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις για την εξασφάλιση σταθερής απασχόλησης με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους, με τη στάση τους προσφέρουν υπηρεσίες στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Το ίδιο και όσοι ανέχονται την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, είτε στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, είτε στο όνομα των αναγκών της «ανταγωνιστικότητας». Οσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, στρατεύονται στο δρόμο του αγώνα ενάντια στην πολιτική της υποαπασχόλησης, όπως έκανε ο Δήμος Νίκαιας, που, μετά από πολύχρονη πάλη, κατάφερε τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων της περιοχής. Αντ' αυτού, ο Δήμος Νέας Σμύρνης εμπαίζει τους εργαζόμενους βαφτίζοντας την ομηρία εργασία...