Με άλλα λόγια, το αμυντικό δόγμα της χώρας έχει ευθυγραμμιστεί απόλυτα με τις ΝΑΤΟικές, ιμπεριαλιστικές προτεραιότητες και αυτές εξυπηρετεί κατά απόλυτη προτεραιότητα. Η, για να το πούμε διαφορετικά, διπλωματία, άμυνα, οικονομική πολιτική κ.ο.κ., τα πάντα έχουν επιστρατευτεί για να επιβληθούν οι στόχοι της νέας τάξης, προσδοκώντας κάποια ψίχουλα από τη μοιρασιά.
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) στις 4.8.2000 ανακοίνωσε «νηφάλια και υπεύθυνα» ότι «συμφωνεί με τους άξονες της εξαγγελθείσας μεταρρύθμισης».
Προχτές συνεδρίασε το Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας και -όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση - η «εκτίμηση της ΠΟΕΔΗΝ είναι πως το περιβόητο Σχέδιο είναι ψευδεπίγραφο και δεν πρόκειται να αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες του πολίτη και ότι οι άξονες αυτοί υποβαθμίζουν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της υγείας και ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για την τελική άλωσή του από τον ιδιωτικό τομέα και τα συμφέροντα που έχουν αναπτυχθεί».
Φαίνεται λοιπόν ότι η πρώτη εκτίμηση δεν ήταν καθόλου «νηφάλια και υπεύθυνη». Ωστόσο, όμως, η αλλαγή της εκτίμησης πρέπει να συνοδεύεται και από τον καταλογισμό των ευθυνών στους υπεύθυνους για την κατάσταση στο χώρο της υγείας, καθώς και από την αγωνιστική απάντηση σε τέτοια άκρως ανθυγιεινά σχέδια - κατεύθυνση που απορρίπτει η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία στην ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ.
Αλλιώς, μπορούν να καταλογιστούν στην πλειοψηφία της ηγεσίας της Ομοσπονδίας προθέσεις ξένες από την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας.
Δεν ήταν και οι... καλύτερες οι στιγμές που πέρασε χτες ο Τηλ. Χυτήρης κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών. Βλέπετε πώς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα, σχετικά με τη συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στον Τύπο; Κάτι που ωστόσο δεν εμπόδισε τον υφυπουργό Τύπου να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο για μονιμοποίηση(!) της αντιδημοκρατικής πρακτικής και τον αποκλεισμό των «ενοχλητικών» φωνών (δημοσιογράφων και ΜΜΕ) στις «στημένες» συνεντεύξεις του πρωθυπουργού. Ιδού μια γεύση απ' όσα διαμείφθησαν χτες στο «πρες - ρουμ».
Δημοσιογράφος: «Κύριε Υπουργέ, ο "Ριζοσπάστης", σήμερα, κατηγορεί την κυβέρνηση για "Μακαρθισμό" σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η συνέντευξη Τύπου, στη Θεσσαλονίκη. Θέλω ένα σχόλιο».
Τηλ. Χυτήρης: «Κοιτάξτε, σχόλια επί σχολίων εφημερίδων εγώ δε θα κάνω».
Δημ.: «Μπορείτε να μου πείτε, γιατί στη Θεσσαλονίκη - πέραν όλων των άλλων - αποκλείστηκαν και οι εφημερίδες της Αριστεράς και βέβαια όχι μόνο. Αλλά γιατί ειδικά της Αριστεράς; Εχετε κάποια εξήγηση γι' αυτό;».
Τηλ. Χυτήρης: «Εγώ δεν πιστεύω στη θεωρία του αποκλεισμού. Στις συνεντεύξεις, συνήθως, συμβαίνουν αυτά».
Δημ.: «Πότε έχει ξανασυμβεί; Μπορείτε να μου θυμίσετε;».
Τηλ. Χυτήρης: «Δε θυμάμαι, αλλά μπορεί να συμβεί αυτό σε συνεντεύξεις. Δεν είναι δυνατό να ρωτούν όλοι...».
Δημ.: «Αφήνετε, δηλαδή, ανοιχτό το ενδεχόμενο να ξανασυμβεί, από ό,τι καταλαβαίνω».
Τηλ. Χυτήρης: «Αυτό πάντα συμβαίνει, όταν υπάρχουν πάρα πολλές οι ερωτήσεις και είναι περιορισμένος ο χρόνος...».
Νομίζουμε ότι κάθε επιπλέον σχόλιο περιττεύει...
Εκεί όμως που ο κ. Χυτήρης υπήρξε εξόχως αποκαλυπτικός για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την υπόθεση «ενημέρωση του πολίτη» ήταν όταν κλήθηκε να σχολιάσει - ως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΡΤ - μια πολύ... «ειδική» δραστηριότητα της κρατικής τηλεόρασης:
«Ως αρμόδιος υφυπουργός θα ήθελα να μου εξηγήσετε ποια ανάγκη ενημέρωσης καλύπτεται από τα κρατικά τηλεοπτικά Μέσα, τα οποία συνηθίζουν να δίνουν τεράστιο τηλεοπτικό χρόνο για να παρουσιάζουν τις βόλτες και τις δραστηριότητες της κ. Δάφνης Σημίτη, όπως συνέβη στη Θεσσαλονίκη», ήταν το ερώτημα που τέθηκε στον... ξαφνιασμένο υφυπουργό.
Θαυμάστε απάντηση: «Η ερώτησή σας δε γίνεται καν αποδεκτή, διότι αυτό το είδαμε από όλα τα ΜΜΕ, από όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Τώρα, πώς εσείς επιλεκτικά μιλάτε μόνο για τα κρατικά;».
Μα επί των κρατικών είστε αρμόδιος να μιλήσετε κ. Χυτήρη. Και μιλήσατε. Αφού όπως ουσιαστικά μας είπατε η κυβέρνησή σας εγγυάται ότι η «ποιότητα» των κρατικών καναλιών είναι (και θα παραμείνει) ίδια με εκείνη των ιδιωτικών... Εύγε!
Το τι έγινε και, ιδιαίτερα, ποια είναι η ακριβής «μετάφραση» του προχθεσινού περιστατικού, με το αεροπλάνο της «Ολυμπιακής», που μετέφερε τον Κ. Σημίτη στη Νέα Υόρκη, και τις γιουγκοσλαβικές αρχές, το έγραφαν χτες όλες σχεδόν οι εφημερίδες. Μόνο το «Καρφί» είχε την εξής εκδοχή: «Μπλόκο εν πτήσει - Θα έριχναν το αεροπλάνο του Σημίτη; - Εντονο διάβημα στη Σερβία».
Ε, «Καρφί» είναι αυτό...
Την ίδια ακριβώς ώρα, που συνεχίζονται οι εξετάσεις των πάμπολλων αποτυχόντων στις προαγωγικές εξετάσεις του Ιούνη κι ενώ, οι πρώτες πληροφορίες λένε, πως ακόμη μικρότερος αριθμός μαθητών, απ' ό,τι πέρυσι, εγγράφεται στην Α' Λυκείου των δημόσιων σχολείων! Με το δίκιο τους, βέβαια, επενδύουν σε διαφήμιση οι σχολάρχες όπως καταλαβαίνετε...
Τις προϋποθέσεις κερδοφορίας των επιχειρήσεών τους (γιατί, για επιχειρήσεις πρόκειται, είναι σαφέστατο) τις διασφαλίζει η πολιτική του υπουργείου Παιδείας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
ΝΑΤΗΝ ΠΑΛΙ η πολύμορφη φιλολογία, για τα... φτηνά δάνεια, που μας... προσφέρουν αφειδώς οι ιδιωτικές ή οι ιδιωτικών κριτηρίων τράπεζες, μετά την πτώση των επιτοκίων!
Βέβαια, όσοι έχουν... δοκιμάσει αυτό το φρούτο ξέρουν πολύ καλά την ξινή γεύση του και είναι γνωστό πού έχει οδηγήσει πολύ κόσμο. Αλλά... ας όψεται η έλλειψη ρευστού για την οποία βέβαια δε φταίνε οι εργαζόμενοι.
Και το φαινόμενο αυτό, πάντως, η κυβέρνηση το λέει... ανάπτυξη και πολιτική σταθερότητας! Ετσι, για να συνεννοούμαστε.
ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ σήμερα, καθώς κλείνει ένας χρόνος ακριβώς από τον περυσινό φονικό σεισμό, που έπληξε την Αττική. Προχτές, πάντως, σεισμός δεν έγινε, αν και ο Κ. Λαλιώτης έκανε ό,τι πέρναγε από το χέρι του γι' αυτό.
«Εμείς, δήλωσε, έχουμε ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις μας. Χρειάζεται ανταπόκριση και από τους δικαιούχους. Οι ίδιοι πρέπει να κινήσουν τις διαδικασίες».
Πάντως, θα συμφωνήσουμε σ' ένα πράγμα με τον υπουργό. Πράγματι, τόσο οι σεισμόπληκτοι, όσο και οι εργαζόμενοι γενικότερα, πρέπει να κινήσουν οι ίδιοι τις διαδικασίες και να αντιπαλέψουν ενωμένοι τις αντιλαϊκές πολιτικές και μέτρα της κυβέρνησης. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει...
Δε λέμε, καλό κάνουν γενικώς οι δροσερές κομπρέσες σ' έναν άρρωστο με βαριά πνευμονία και ψηλό πυρετό, αλλά δεν μπορούν, βέβαια, να αντιμετωπίσουν την ασθένεια. Ολοι γνωρίζουν, ότι είναι κατώτερες των απαιτήσεων και των αναγκών. Αλίμονο δε στον άρρωστο, αν ξεγελαστεί και αποπροσανατολιστεί από την προσωρινά ανακουφιστική επίδραση των κομπρεσών και αρκεστεί σ' αυτές, πιστεύοντας ότι αντιμετώπισε το πρόβλημά του. Οι συνέπειες θα είναι βαριές, ίσως, επέλθει και το μοιραίο.
Ας έρθουμε, όμως, και στα ανάλογα ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας και δη των «διαπλεκομένων». Διαφωνεί ο πρόεδρος και η ηγεσία του ΣΥΝ, με τη διαπίστωση, ότι «η απόδοση της σημερινής κατάστασης στη διαπλοκή του ενός ή του άλλου κόμματος με ένα συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο, η ανάδειξη των αναμφισβήτητα ιδιαίτερων σχέσεων της κυβέρνησης, με συγκεκριμένους επιχειρηματίες είναι προσπάθεια πολύ κατώτερη των σημερινών απαιτήσεων και αναγκών», όπως σημειώνει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην επιστολή της; `Η, μήπως, διαφωνεί, με την εκτίμηση, «ότι πραγματικός έλεγχος και, πολύ περισσότερο, ουσιαστική διαφάνεια δεν μπορεί να υπάρξει, ακριβώς γιατί τα μονοπωλιακά συμφέροντα είναι διαφανώς κατοχυρωμένα και νομιμοποιημένα, γιατί λειτουργούν κυρίως βάσει θεσμικού πλαισίου που έχει νομιμοποιηθεί τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από κόμματα της αντιπολίτευσης»;
Αντί, λοιπόν, να εκφράζει κατάπληξη ο πρόεδρος του ΣΥΝ ή να καταφεύγει σε χαρακτηρισμούς και εικασίες, ας πάρει θέση επί της ουσίας.
Δε λέμε, χρήσιμες είναι οι αποκαλύψεις των όποιων συγκεκριμένων «διαπλοκών» και μπορούν να παίξουν θετικό ρόλο. Το ίδιο και οι όποιοι μηχανισμοί και μέτρα δημόσιου ελέγχου και διαφάνειας, παρά τον περιορισμένο αντικειμενικά ρόλο τους στις σημερινές συνθήκες. Αρκεί, να μη χρησιμοποιούνται, για να κρύβουν τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος. Αρκεί, να ενισχύουν ακόμη περισσότερο την πάλη του λαού ενάντια σ' αυτές τις αιτίες.
Αυτά είναι τα ερωτήματα ουσίας, στα οποία καλούνται να απαντήσουν ο πρόεδρος και η ηγεσία του ΣΥΝ. Και τα σημειώνουμε όχι μόνο γιατί τίθενται αντικειμενικά και εκ των πραγμάτων, αλλά και γιατί στις προχτεσινές δηλώσεις του ο Ν. Κωνσταντόπουλος αποτόλμησε να αμφισβητήσει την ολοκάθαρη στάση του ΚΚΕ, έναντι των «διαπλεκομένων». Είπε συγκεκριμένα: «Αντίθετα, η σιωπή και ο εξορκισμός του προβλήματος, στο όνομα γενικότερων θεωρήσεων, πολύ φοβάμαι ότι προκαλεί σύγχυση και ανακυκλώνει τις υπάρχουσες καταστάσεις. Κερδίζει άραγε ο ελληνικός λαός από το να μην αγγίζουν τα κόμματα το θέμα της διαπλοκής; `Η κερδίζει ο ελληνικός λαός από την ύπαρξη κακών σχέσεων ανάμεσα στον ΣΥΝ και το ΚΚΕ;».
Να σημειώσουμε το ολοφάνερο, πως όλ' αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα όσα ξεκάθαρα σημειώνει στην επιστολή της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ; Να εκλάβουμε τα λεχθέντα από τον Ν. Κωνσταντόπουλο ως προφάσεις εν αμαρτίαις και προσπάθεια αποφυγής της ουσίας; `Η να θεωρήσουμε ότι η απαντητική δήλωση του προέδρου του ΣΥΝ δόθηκε στη δημοσιότητα, πριν διαβάσει με προσοχή την επιστολή; Ας επιλέξει ό,τι της ταιριάζει περισσότερο της ηγεσίας του ΣΥΝ. Ετσι κι αλλιώς, οι εργαζόμενοι βγάζουν τα συμπεράσματά τους.
«Πώς οι ΗΠΑ ελέγχουν τα ολιγοπώλια - Πρότυπο και για την Ελλάδα...». Αυτά έλεγε ένας χτεσινός τίτλος, πρωτοσέλιδου θέματος της «Καθημερινής». Στο σχετικό ρεπορτάζ παρουσιαζόταν η ύπαρξη και λειτουργία στις ΗΠΑ «ανεξάρτητων αρχών» ελέγχου των μονοπωλίων και του ανταγωνισμού, ως την καθοριστική απάντηση και λύση στο πρόβλημα των «διαπλεκομένων».
Πόση αλήθεια, βέβαια, κρύβεται στην εκτίμηση αυτή, φαίνεται από τα όσα επισήμανε στο πρόσφατο συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, ένας γερουσιαστής του. Ο τελευταίος σημείωσε, πως έχει παραγίνει το κακό της χρηματοδότησης της προεκλογικής εκστρατείας κάθε υποψηφίου από τις μεγάλες επιχειρήσεις, καθιστώντας όποιον εκλεγεί όμηρο των χρηματοδοτών του. Κι αυτά, τα είπε γερουσιαστής του Δημοκρατικού Κόμματος...
'Η, να θυμίσουμε, ότι οι όποιες «ανεξάρτητες αρχές» στις ΗΠΑ διορίζονται από τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση και λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους που θεσμοθετούν οι χρηματοδοτούμενοι από τα μονοπώλια γερουσιαστές και βουλευτές;
Ερείπια,
χαλάσματα,
παράγκες
και οδύνη
σαν ο σεισμός
μόλις εχτές
να έχει τάχα,
γίνει.
*
Κι όπως θωρείς
ανέπαφα
της φρίκης
τα σημάδια
τα λόγια κάποιων
υπουργών
ακούς τα κούφια,
τ' άδεια.
*
Τα λόγια
που υπόσχονται
«αμέριστη
βοήθεια»,
την «πλήρη
αποκατάσταση»
και άλλα
παραμύθια.
*
Ερείπια,
χαλάσματα,
σήμερα
χρόνος κλείνει,
κι ακόμα
κοροϊδεύουνε
τον κόσμο
οι θεατρίνοι!