ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προκλητικό δούλεμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την επιχορήγηση του ΟΑΕΔ για φέτος και για το 2011 από τον κρατικό προϋπολογισμό φέρεται να ζήτησε προχτές από τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου η υπουργός Εργασίας Λ. Κατσέλη, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος». Η υπουργός επικαλέστηκε τα οξύτατα προβλήματα του Οργανισμού ως προς τη δυσκολία του να καταβάλλει τα επιδόματα ανεργίας.

Πρόκειται για μια ακόμα προκλητική προπαγανδιστική τακτική της κυβέρνησης που από τη μια «μπουκώνει» συνεχώς με χρήμα τους επιχειρηματίες μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ για την επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών, για την εξασφάλιση τζάμπα εργατικών χεριών και από την άλλη «κλαίει» για τα οικονομικά προβλήματα του ΟΑΕΔ (που η πολιτική της δημιούργησε) και την αδυναμία του Οργανισμού να πληρώνει τα επιδόματα ανεργίας της ξεφτίλας (454 ευρώ). Βεβαίως, αυτή η τακτική αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό από την προκλητική πολιτική ενίσχυσης της εργοδοσίας, την ίδια στιγμή που οι άνεργοι πληθαίνουν, που αδυνατούν να πληρώσουν τη ΔΕΗ, το νερό, ακόμα και να επιβιώσουν. Σε αυτή την πολιτική μόνο το ενιαίο οργανωμένο μέτωπο των ανέργων και των εργατών μπορεί να δώσει απάντηση με τον ανυποχώρητο αγώνα του τόσο για άμεσα μέτρα στήριξης που θα ανακουφίσουν χιλιάδες εργατικές οικογένειες που έχουν χτυπηθεί από την ανεργία, όσο και για να μπουν τα θεμέλια για ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού.

Ελιγμοί υποταγής...

Να ζεστάνει την πλάτη της κυβέρνησης τρέχει ακόμα μια φορά η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, καθώς με χτεσινή της ανακοίνωση την καλεί να ...«ξεκαθαρίσει τη θέση και τις προθέσεις της»! Ετσι, την ώρα που μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνονται πως τα συρτάρια της κυβέρνησης είναι γεμάτα αντεργατικά σχέδια και τα στελέχη της «ζυμώνουν» την ανάγκη μαζικών απολύσεων στον δημόσιο και ευρύτερα δημόσιο τομέα, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στο χώρο «φρεσκάρουν» συνέχεια τον αποπροσανατολισμό και τον εμπαιγμό των εργαζομένων, φροντίζοντας να ευδοκιμούν όλες οι ακίνδυνες για την αντεργατική επίθεση αντιλήψεις: Οτι για παράδειγμα, η κυβέρνηση ταλαντεύεται για το αν θα πλήξει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Οτι δεν πολυθέλει, αλλά ...πιέζεται να κατεδαφίζει την Κοινωνική Ασφάλιση, να ξεπουλά την Υγεία και την Παιδεία. Δηλαδή, οι θέσεις που ρητά περιέχει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ περί ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας (που προϋποθέτει μείωση του μισθολογικού και μη μισθολογικού «κόστους») δεν είναι καθαρές κατά την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ;

'Η μήπως αυτό που τη νοιάζει είναι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο να μην πάρουν καθαρό διαζύγιο από τη λογική της συναίνεσης και της υποταγής που αναπαράγει; Και σ' αυτή την κατεύθυνση προσαρμόζονται οι κινητοποιήσεις που ετοιμάζουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, δηλαδή της εξουδετέρωσης των αγωνιστικών διαθέσεων, της καλλιέργειας αυταπατών, της απόκρυψης των πραγματικών ενόχων και πραγματικών διεξόδων. Ωστε να διαρρήξουν με κάθε τρόπο τους δεσμούς της εργατικής τάξης με τη γραμμή πάλης που ανοίγει το δρόμο στην προοπτική.

... και αυταπάτες αποπροσανατολισμού

Από κοντά και η Αυτόνομη Παρέμβαση (του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), που μιλώντας για «επιβολή της ζούγκλας του αθέμιτου επιχειρηματικού ανταγωνισμού» επιχειρεί να ασκήσει κριτική σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Η κατηγορία της ΑΠ είναι πως ενώ η ηγεσία της ΓΣΕΕ μιλά για κινητοποιήσεις, «φαίνεται να το έχει λησμονήσει». Και, βέβαια, η οργάνωση κινητοποιήσεων είναι απαραίτητη για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στην αντεργατική επίθεση. Οπως εξίσου απαραίτητη για την επιτυχία τους είναι και η λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων, με πρώτο και πιο κρίσιμο το διεκδικητικό πλαίσιο που πρέπει να απαντά στις σύγχρονες ανάγκες του εργαζόμενου και της οικογένειάς του και όχι στα πλαίσια του εφικτού λόγω ελλειμμάτων, χρεών και κρίσης του καπιταλισμού, όπως αυτοί πασχίζουν και που το ξεπέρασμά τους πτωχεύει το λαό. Οπως, επίσης, και τη σωστή ερμηνεία των προβλημάτων, τον εντοπισμό των πραγματικών ενόχων των προβλημάτων. Γιατί, δίχως αυτά ανοίγει διάπλατα ο δρόμος και για την απογοήτευση και για το συμβιβασμό των εργαζομένων.

Ομως, όποιος μιλά για «αθέμιτο ανταγωνισμό» ενισχύει τις αυταπάτες για «καλό» και «κακό» ανταγωνισμό, «υγιή» και «βλαβερό». Ενισχύει την αντίληψη πως είναι δυνατόν να προστατεύεται και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων (που σημαίνει συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της αγοράς, άρα και συνεχές χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων) και μαζί και οι εργατικές ανάγκες. Ομως η αλήθεια είναι άλλη: Οσο δυναμώνει η ανταγωνιστικότητα μόνο ήττες μετρούν οι εργάτες. Για να μετρήσουν οι εργάτες κατακτήσεις, πρέπει να ηττηθεί μια και καλή η ανταγωνιστικότητα, δηλαδή η οργάνωση της οικονομίας με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Να τους προγκίξει ο λαός

Το ΚΚΕ είχε έγκαιρα προειδοποιήσει ότι οι προβοκάτσιες σε βάρος του θα ενταθούν, επειδή τα αστικά κόμματα και οι προπαγανδιστές τους θέλουν το λαό φοβισμένο, ηττημένο και στριμωγμένο στη γωνία. Προϋπόθεση για να πετύχουν τα σχέδιά τους είναι να απαξιώσουν το ΚΚΕ στις λαϊκές συνειδήσεις, να ανακόψουν την αυξανόμενη επιρροή του στα λαϊκά στρώματα. Αυτό επιχειρούν μάταια να κάνουν με τα γκεμπελίστικα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, που κατασκευάζει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με τα συγκροτήματα του Τύπου, και τα οποία με ευχαρίστηση αναπαράγουν οι πολιτικοί σύμμαχοι του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ., ακόμα και οι υποψήφιοι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως στην περίπτωση της Ικαρίας.

Τι επιδιώκουν και γιατί λυσσάνε; Τα «θέλω» τους φτάνουν πολύ πιο μακριά από το να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους ή να επαναφέρουν στην αυλή του δικομματισμού όσους από τους ανθρώπους του μόχθου τούς εγκατέλειψαν εκκωφαντικά στον πρώτο γύρο των εκλογών. Η προβοκατόρικη στοχοποίηση του ΚΚΕ συνδεόταν πάντα με βαθύτερα σχέδια, με αναφορά στο μακροπρόθεσμο συμφέρον της πλουτοκρατίας. Τα κόμματα του κεφαλαίου και τα αστικά επιτελεία ρίχνουν τροχιοδεικτικές βολές για την αντιΚΚΕ επίθεση που θα κλιμακωθεί παράλληλα με το νέο κύμα των βάρβαρων μέτρων. Ξέρουν ότι το σύνθημα «Ισχυρό ΚΚΕ ισχυρός ο λαός» δεν έχει μέσα του ούτε μια λέξη χωρίς περιεχόμενο. Κι αυτό είναι που τους ανησυχεί.

Θέλουν να σπιλώσουν το ΚΚΕ στις εργατικές λαϊκές συνειδήσεις, να το παρουσιάσουν σαν τα μούτρα τους. Οι διεργασίες κάτω από το τραπέζι, η διαπλοκή και τα μικροκομματικά ανταλλάγματα είναι στοιχείο της δικής τους πολιτικής, που εκκολάπτεται στο θερμοκήπιο της ενιαίας στρατηγικής τους. Τίποτα επί της ουσίας δεν έχουν να χωρίσουν, γι' αυτό και με ιδιαίτερη ευκολία κάνουν κολεγιές και μετεγγραφές στελεχών, διασπώνται και ξαναβρίσκονται. Εχουν κοινό μέτωπο κατά του λαού και υπέρ των μονοπωλίων και αυτό καθορίζει τις μεταξύ τους σχέσεις και τη σχέση τους με το ΚΚΕ, που βρίσκεται απέναντι, τους πολεμάει και παλεύει μαζί με το λαό να τους ανατρέψει.

Θέλουν νέα σκληρά μέτρα και μεθοδεύουν τη μετάλλαξη του πολιτικού σκηνικού για να τα περάσουν. Εδώ συμφωνούν και συμμετέχουν όλοι, διεκδικώντας κομμάτι στη μοιρασιά της διαχείρισης για λογαριασμό του κεφαλαίου. Ο λαός πρέπει να τους προγκίξει, να τους κάνει οριστικά στην μπάντα. Μπορεί και πρέπει να απαντήσει στην κάλπη της Κυριακής, βγάζοντας κομμουνιστές δημάρχους σε Ικαρία και Πετρούπολη, καταψηφίζοντας με λευκό και άκυρο τους υποψήφιους σε όλους τους άλλους δήμους και τις περιφέρειες. Και τη Δευτέρα, να μην πέφτει καρφίτσα στα συλλαλητήρια του ΚΚΕ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και τις άλλες πόλεις. Να δώσει ορμητική συνέχεια, με την οργάνωση στα ταξικά συνδικάτα, στους φορείς του λαϊκού κινήματος. Στη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας και τη συμπόρευση με το ΚΚΕ για την αντεπίθεση.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Οργάνωση του λαού για την αντεπίθεση...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ευρύτερο δημόσιο τομέα, περικοπή μέχρι δεκάρας σε κάθε είδους κοινωνική δαπάνη, αυξήσεις στο ΦΠΑ, αυξήσεις στο πετρέλαιο, μειώσεις βασικών μισθών μέσω των «επιχειρησιακών συμβάσεων».

Κι όλα αυτά στο φερόμενο ως «επιτυχημένο» 2010, μιας και όπως λένε διασώθηκε η χώρα. Χωρίς καν να έχουμε μπει στο «δύσκολο» 2011!

Ακόμη και αυτοί που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη Κυριακή, συνεχίζουν να το βρίσκουν ...καλή ιδέα; 'Η μήπως βαράνε το κεφάλι τους στον τοίχο γιατί «τσίμπησαν» στα ψευτοδιλήμματα του Γ. Παπανδρέου;

Εχουμε την εντύπωση ότι πολλοί τοίχοι υποφέρουν αυτές τις μέρες και πολλοί κοιτάνε με άγριο βλέμμα το ...χέρι τους. Λογικό κι επόμενο κι ελπίζουμε να τα δουν αλλιώς τα πράγματα. Για το δικό τους καλό...

Και δε χρειάζεται να περιμένουν τις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Εδώ είναι τα συλλαλητήρια, οι απεργίες, οι κινητοποιήσεις...

ΕΝΩ Ο Γ. ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ τα «μάσησε» χτες σχετικά με το αν θα γίνουν απολύσεις στις ΔΕΚΟ ένεκα ο β' γύρος των εκλογών, ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, δηλώνοντας ότι ...φυσικά και πρέπει να γίνουν απολύσεις.

Κόβουν οι μεν, ράβουν οι δε δηλαδή, προκειμένου να μπερδέψουν τον κόσμο και να πετύχουν την παθητική του στάση.

Οχι ότι συνολικά η Νέα Δημοκρατία έχει καμιά αντίρρηση φυσικά. Απλά, αυτή την εβδομάδα είναι ...«αντιμνημονιακή δύναμη» και δεν μπορεί να λέει τέτοια πράγματα.

Από Δευτέρα θα καταθέσει τις εποικοδομητικές προτάσεις της και θα ψηφίζει τα πράσινα νομοσχέδια «με τη σέσουλα».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι πραγματικές ανίερες συμμαχίες

Γρηγοριάδης Κώστας

Για να δούμε τώρα, ποιες είναι οι πραγματικές «ανίερες συμμαχίες»; Τι κάνουν όσοι κατηγορούν ευθέως (ή αφήνουν πολύ προσεκτικά, αλλά πεντακάθαρα υπονοούμενα) για ...σκοτεινές συμμαχίες του ΚΚΕ; Εχουμε και λέμε: ΕΚ Μεσολογγίου. Στο πρόσφατο συνέδριο που έγινε, η συνεργασία (που υπάρχει εδώ και χρόνια) ΠΑΣΚΕ - ΣΥΝ εμπλουτίστηκε με τη συμμετοχή της ΔΑΚΕ. Αλλο παράδειγμα: ΕΚ Πτολεμαΐδας. Στο πρόσφατο συνέδριο ΠΑΣΚΕ και ΣΑΔ (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) κατέβηκαν ξανά σε κοινό ψηφοδέλτιο. Και τα παραδείγματα είναι πολλά...

Αυτή η συνεύρεση τους ένωσε και στην «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία», όταν κατέβαζαν τους εργάτες να διαδηλώνουν στην Αθήνα για να πάρει δάνεια ο εργοδότης. Το αποτέλεσμα ήταν να τσεπώνει η διοίκηση του Ομίλου τις επιδοτήσεις κι έπειτα να μοιράζει «λουκέτα» και απολύσεις. Τους ίδιους στόχους εξυπηρετεί κι η συνεύρεση ΠΑΣΚΕ, ΑΠ και ΔΑΚΕ στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Πρόσφατα έκαναν συνάντηση με την εργοδοσία των «Ατλάντικ» και το υπουργείο Εργασίας για την προώθηση ανάλογου σχεδίου εξυγίανσης της επιχείρησης. Ετσι, λένε, θα σωθούν οι θέσεις εργασίας. Η πείρα όμως έχει δείξει πως έτσι σώζονται μόνο τα συμφέροντα της εργοδοσίας.

Αυτές είναι οι πραγματικές «ανίερες συμμαχίες». Οι συνεργασίες ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων και με στόχο την προστασία των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Αυτές, βέβαια, κανένα «ανεξάρτητο» ΜΜΕ δεν ...τις βλέπει.

Μοναδικό μέλημα η ταξική συσπείρωση

«Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για μείωση μισθών και αύξηση των φόρων», αποφάνθηκε ο νυν σύμβουλος του πρωθυπουργού και πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Λ. Παπαδήμος. Πρόκειται βέβαια για συνειδητό ψέμα που έχει στόχο να αποκοιμίσει και να διαιρέσει τους εργαζόμενους προκειμένου να περάσουν με τις μικρότερες αντιδράσεις τα μέτρα που έχουν έτοιμα για τη Δευτέρα. Μέτρα που, σύμφωνα με τον Παπαδήμο, αφορούν τις ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ, μείωση δημοσίων οργανισμών, αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας... Η πραγματικότητα είναι ότι κυβέρνηση και τρόικα θα πάρουν όλα τα μέτρα, αν βέβαια δε βρουν απέναντί τους το λαϊκό - ταξικό κίνημα. Και μέτρα παραπέρα μείωσης των μισθών και των συντάξεων και νέα φορολογική επιδρομή και κατάργηση δημοσίων οργανισμών και απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων και ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Ο σύμβουλος του πρωθυπουργού προβάλλει την προπαγάνδα του Γ. Παπανδρέου που έλεγε τις προηγούμενες βδομάδες ότι «δε θα πάρουμε άλλα μέτρα που αφορούν τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους», ενώ γνώριζε ότι το «επικαιροποιημένο» μνημόνιο προβλέπει και μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα μέσω της θεσμοθέτησης των επιχειρησιακών συμβάσεων που θα επιτρέψουν μισθούς κάτω από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση, αλλά και μείωση μισθών στο Δημόσιο μέσω του ενιαίου μισθολογίου. Να κλείσουν τα αυτιά τους οι εργαζόμενοι στην προπαγάνδα του μαύρου αντιλαϊκού μετώπου και να συσπειρωθούν στο μέτωπο για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Να τους χαλάσουμε τα σχέδια

Ομοβροντία για την «αναγκαιότητα λήψης» νέων βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων εξαπολύουν τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης. Αρχής δεδομένης από την ομιλία του Λουκά Παπαδήμου, η αστική προπαγάνδα ζητά επιτάχυνση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, «διαρρέοντας» ταυτόχρονα και ποια θα είναι τα επόμενα μέτρα που θα λάβει η κυβέρνηση. «Η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ, περιορισμό της σπατάλης σε δημόσιους οργανισμούς και αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας», αναφέρει η «Καθημερινή». Και «Τα Νέα», από κοντά, συμπληρώνουν: «Η ώρα των "δύσκολων αποφάσεων" για την εξυγίανση της χώρας έφτασε». Η «Ημερησία», στο κύριο άρθρο της, λέει πως «ο συναγερμός δεν έχει λήξει» κι επισημαίνει: «Τώρα σχεδιάζεται μια ακόμη παρέμβαση: Η περαιτέρω ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας. Δηλαδή, η εφαρμογή ευέλικτων ωραρίων για την κάλυψη των αναγκών των επιχειρήσεων, καθώς επίσης και η θεσμοθέτηση των επιχειρησιακών συμβάσεων με τις οποίες θα δίνεται η δυνατότητα χορήγησης χαμηλότερων μισθών σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις ή και κλάδους που πλήττονται από την ύφεση».

Τα παραπάνω δε χρειάζονται κανένα σχολιασμό. Είναι φανερό ότι όχι μόνο σχεδιάζονται, αλλά ήδη έχουν μπει σε τροχιά υλοποίησης τα νέα αντεργατικά μέτρα. Ταυτόχρονα, όμως, αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας τα όσα σημείωνε το ΚΚΕ, πριν από τις εκλογές. Οτι στις 15 Νοέμβρη έρχεται νέα αντεργατική θύελλα. Καθόλου τυχαία, όμως, δεν είναι και η νέα βρώμικη αντι-ΚΚΕ επίθεση που εξαπολύουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, με προμετωπίδα το συγκρότημα Λαμπράκη. Μια τέτοια επίθεση δεν αφορά μόνο το δεύτερο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Σχετίζεται άμεσα και με το «δεύτερο γύρο» των αντιλαϊκών μέτρων. Θέλουν να χτυπήσουν το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα, ακριβώς μπροστά στη νέα επίθεση που πρόκειται να εξαπολύσουν. Θέλουν να υποσκάψουν τη δυναμική απεγκλωβισμού των λαϊκών στρωμάτων από τα κόμματα - πυλώνες της αστικής τάξης. Οι εργαζόμενοι πρέπει να τους χαλάσουν τα σχέδια, τώρα, πριν είναι αργά. Στις 15 Νοέμβρη, όλοι στα συλλαλητήρια του ΚΚΕ. Για να υποδεχθούμε την τρόικα όπως πρέπει...

Δύναμή μας η ταξική οργάνωση

Προχθές η υπουργός Εργασίας, Λ. Κατσέλη, διαφήμισε το αντεργατικό έργο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σε ένα ακροατήριο στελεχών μεγάλων εταιρειών και πολυεθνικών. Η ουσία των λεγομένων της ήταν ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φτιάχνει μία κόλαση για τους εργάτες και άρα ένα παράδεισο για το μεγάλο κεφάλαιο. Εχει διαμορφώσει ένα άθλιο και βάρβαρο τοπίο μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων και συνεχίζει να το εμπλουτίζει με νέα μέτρα, ωφέλιμα για τους κεφαλαιοκράτες.

Στο πλαίσιο αυτό σκοπεύει να προωθήσει το μέτρο μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών (εργοδοτών και εργαζομένων), που σε συνδυασμό με την επιδότησή τους μέσω ΟΑΕΔ, το σχεδιασμό για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που οδηγεί στην κατάργησή τους, την πλήρη κυριαρχία των ευέλικτων μορφών εργασίας, μετατρέπουν την αγορά εργασίας στην Ελλάδα σε τόπο εργοδοτικής ευδαιμονίας και ευεξίας. Δημιουργούν τους όρους για ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη μέσω της διαρκούς μείωσης των μισθών και των μεροκάματων και μέσω της χρηματοδότησης της εργοδοσίας από κρατικά κονδύλια, δηλαδή από χρήματα των ίδιων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών δεν θα ωφελήσει όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και τους δύο. Οι εργαζόμενοι στις συνθήκες αυτές το μόνο που έχουν να περιμένουν είναι παραπέρα μείωση των συντάξεων, των παροχών σε χρήμα και υποβάθμιση των παροχών σε είδος. Αποκλειστικός στόχος αυτού και των άλλων μέτρων είναι να στηρίξει την κερδοφορία των εργοδοτών. `Η, όπως η ίδια η υπουργός ομολόγησε «να αυξηθεί το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις». Δηλαδή, να ενισχυθεί, τελικά, η ικανότητα κερδοφορίας τους, κάτι που μπορεί να συμβεί μόνο σε βάρος των δικαιωμάτων και των αναγκών των εργαζομένων.

Αιτία των μέτρων που υλοποιούνται και όσα έρχονται δεν είναι η οικονομική κρίση του καπιταλισμού, ούτε τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Αυτά αξιοποιούνται για την επιτάχυνση και τη λήψη μέτρων που έχουν καθυστερήσει να ληφθούν στη χώρα μας. Είναι, σε ιδεολογικό επίπεδο, οι όροι «νομιμοποίησής» τους, που τα εμφανίζουν ως δήθεν αναπόφευκτα. Τα μέτρα αυτά έχουν σχεδιαστεί και προγραμματιστεί πριν πολλά χρόνια. Περιγράφονται με σαφήνεια στις διάφορες συνθήκες και στις στρατηγικές, τις οποίες έχουν διαμορφώσει από κοινού οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Δεν είναι λοιπόν μια δήθεν λύση για την αντιμετώπιση μιας έκτακτης ανάγκης αλλά μια προδιαγεγραμμένη πολιτική σε όφελος των μονοπωλίων.

Οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη να βάλουν εμπόδια στην εφαρμογή αυτών των πολιτικών. Απαραίτητος όρος γι' αυτό η οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς αλλά και στις γειτονιές, οι οποίες μπορούν μέσα από το συντονισμό της δράσης δυνάμεων, που προέρχονται από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, να αποτελέσουν χώρους ανάπτυξης της κοινωνικής συμμαχίας για την ανατροπή του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Σ' αυτή την κατεύθυνση αποτελεί κρίσιμο ζήτημα η μαζικοποίηση των ταξικών συνδικάτων, η ολόπλευρη ενίσχυση του ΠΑΜΕ, η ένταση της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης με τους εκπροσώπους της εργοδοσίας και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, η στοιχειοθετημένη αποκάλυψη των αδιεξόδων που επιφυλάσσει για το λαό η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας».