Παπαγεωργίου Βασίλης

Πραγματικός στόχος, μέσω της εξαφάνισης των αυτοαπασχολουμένων, είναι συνολικά ο εργαζόμενος λαός. Δεν είναι τυχαίο ότι χτες τόσο η «Καθημερινή» όσο και «Τα Νέα» σε πρωτοσέλιδο σχόλιό τους ούτε λίγο ούτε πολύ αναγορεύουν τις κινητοποιήσεις των ταξιτζήδων σε απειλή για το ίδιο το κράτος και τη δημοκρατία που θα πρέπει άμεσα να παταχθεί... «Οι ιδιοκτήτες των ταξί δοκιμάζουν τις αντοχές της συντεταγμένης πολιτείας, που από την πλευρά της δείχνει πάλι παρατεταμένη και απαράδεκτη ανοχή σε μαζικά κρούσματα βίας», αναφέρεται στο σχόλιο της πρώτης, που καταλήγει πως «τώρα πρέπει να μπει οριστικά τέλος, τόσο στο συγκεκριμένο καθεστώς όσο και στις ακραίες αντιδράσεις», ενώ η άλλη εφημερίδα αναφέρει πως «δεν είναι η πρώτη φορά που μια επαγγελματική ομάδα εκλαμβάνει το δικαίωμά της στη διαμαρτυρία ως "δικαίωμα" στην αυθαιρεσία και στην παραβίαση του νόμου», ζητώντας «να μη μείνει το έγκλημα χωρίς τιμωρία». Δηλαδή, ζητάνε γενικά μέτρα κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων αναγορεύοντάς τες σε... ασύμμετρη απειλή για τη δημοκρατία όταν μιλάνε για «αντοχές της συντεταγμένης πολιτείας» και για «μαζικά κρούσματα βίας». Προφανώς, εκφράζουν τον ενδόμυχο φόβο της άρχουσας τάξης απέναντι στην οργανωμένη λαϊκή πάλη.

Ο αστικός Τύπος, δηλαδή τα ΜΜΕ που ανήκουν στους μεγαλοκαρχαρίες αυτής της χώρας δεν θα μπορούσε παρά να στηρίζουν απλόχερα τη στρατηγική που βολεύει κάθε φορά το κεφάλαιο. Στόχος τους να αποπροσανατολίζουν το λαό, να του θολώνουν το όποιο ταξικό κριτήριο διαμορφώνει με την καθοριστική παρέμβαση του ΚΚΕ και των ταξικών δυνάμεων και τελικά να τον αφοπλίζει και να τον αδρανοποιεί ή να τον κάνει να «σηκώνει σημαίες» που δεν έχουν όμως καμία σχέση με τα δικά του συμφέροντα και τις δικές του ανάγκες.

Οι εφημερίδες των αστών, όπως και τα κανάλια, θέλουν πρώτα απ' όλα να σπείρουν αυταπάτες και φρούδες ελπίδες ότι υπάρχει ελπίδα διεξόδου, με πιο «ικανά πρόσωπα», με «έξυπνες τακτικές», αλλά πάντως «λύσεις» που υποτίθεται θα ευχαριστούν «όλους».

Σε αυτήν τη ρότα είναι για παράδειγμα και το πρωτοσέλιδο άρθρο του «Κυριακάτικου Βήματος» με τον τίτλο «Εξι άνδρες και μια γυναίκα». Αναφέρεται σε 7 κεντρικούς υπουργούς της κυβέρνησης, τους Βενιζέλο, Λοβέρδο, Κουτρουμάνη, Ραγκούση, Παπακωνσταντίνου, Χρυσοχοΐδη και Διαμαντοπούλου, που υποτίθεται «κρατούν στα χέρια τους τη μοίρα αυτής της χώρας» και από «την αποφασιστικότητα, την τόλμη και την φαντασία των οποίων κρέμεται η Ελλάδα». Ο εκδότης αρθρογράφος Στ. Ψυχάρης με όρους ποδοσφαίρου καταλήγει: «Το γήπεδο είναι γεμάτο θεατές και η νίκη οδηγεί στο... πρωτάθλημα. Ολους τους παρακολουθεί ο προπονητής, όσο μπορεί. Και όλους μαζί οι θεατές! Στο ημίχρονο η ομάδα βρέθηκε να χάνει. Οι θεατές ελπίζουν ότι η ομάδα θα αντεπιτεθεί και θα νικήσει. Εξι άνδρες και μία γυναίκα έχουν την μπάλα στα πόδια τους...».

Τέτοιοι είναι οι μύχιοι πόθοι των αστών. Αυτό που κυρίως τρέμουν είναι ότι αρκετοί λαϊκοί άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι τόσο τα πρόσωπα όσο κυρίως οι κατευθύνσεις της πολιτικής είναι εχθρικά προς τη ζωή τους. Σηκώνουν ανάστημα, αφυπνίζονται και καταλαβαίνουν ότι έχουν τη διέξοδο στα χέρια τους με την οργάνωση και την πάλη στο ταξικό κίνημα σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Οι φόβοι των αστών να γίνουν μόνιμος εφιάλτης τους.

Στον πρωθυπουργό εναποθέτει τις... ελπίδες του, για την «εκτόνωση» της κρίσης των ταξί, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης. Συγκεκριμένα, σχολιάζοντας τη χτεσινή ομιλία του υπουργού Μεταφορών και Δικτύων Γ. Ραγκούση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, κατηγορεί τον υπουργό ότι «επιμένει να "ρίχνει λάδι στη φωτιά"» και καλεί τον πρωθυπουργό να πάρει «πρωτοβουλία εκτόνωσης και διάλογου για αλλαγές, με επίκεντρο το Προεδρικό Διάταγμα Ρέππα, έτσι ώστε να τερματιστεί η επιζήμια για την οικονομία και την κοινωνία σύγκρουση κυβέρνησης - ταξιτζήδων». Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ λέει όσα κατά καιρούς λένε οι «διαφωνούντες» - συμφωνούντες και ψηφίζοντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, όλα θα ήταν ωραία και καλά αν ο Γ. Παπανδρέου έπαιρνε πρωτοβουλία επαναφοράς του ΠΔ Ρέππα ώστε να σωθεί η χώρα!!!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ετσι, λοιπόν, ακούσαμε μία ακόμη παραίνεση από διεθνή οργανισμό προκειμένου να μειώσουμε τους μισθούς μας, τις συντάξεις, να παραιτηθούμε από εργασιακά δικαιώματα και να πληρώσουμε περισσότερους φόρους.

Διότι μόνο έτσι «θα έρθει η ανάπτυξη» και αυτή είναι η παγκόσμια συνταγή που θα οδηγήσει τις χώρες στην ευτυχία και την ευημερία.

Μόνο που η «ευτυχία» για τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές σημαίνει αύξηση των κερδών τους και στους λαούς μένει η ...ηθική ικανοποίηση ότι «έκαναν θυσίες για το καλό της πατρίδας». Δίκαιο, δεν βρίσκετε;

ΚΑΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ (τετράτροχα και δίτροχα) της αστυνομίας θα βάλει - όπως δήλωσε - ο Χρήστος Παπουτσής, ενώ ο Μ. Παπαϊωάννου δηλώνει ότι θα μπουν ακόμη περισσότερες κάμερες στους δρόμους.

Επειδή όμως οι συγκεκριμένοι είναι ...υπουργοί της κυβέρνησης και όχι διεθνούς φήμης σκηνοθέτες προφανώς δεν τα κάνουν όλα αυτά για να ...γυρίσουν ντοκιμαντέρ.

Μήπως «γυρίσουν πίσω» το ποτάμι της οργής του κόσμου προσπαθούν αφού, ως γνωστόν, πάντα οι αντιλαϊκές πολιτικές συνοδεύονται με τα απαραίτητα για την εφαρμογή τους κατασταλτικά μέτρα.

Τώρα, για τον ισχυρισμό του Χρήστου Παπουτσή ότι αυτά γίνονται για να ελέγχεται η ...αστυνομική βία, τι άλλο να κάνει κάποιος παρά να γελάσει...

Δε γνωρίζει ότι είναι πανεύκολο την ώρα που θα ασκείται η αστυνομική βία η κάμερα να ...κοιτάζει τα αστέρια; Προφανώς όχι. Οπως δε γνώριζε ότι είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται χαφιέδες και παρακρατικοί από την αστυνομία για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έσπευσε να καλωσορίσει τον εκπρόσωπο του ιμπεριαλιστικού κέντρου, να παινευτεί και για τα εύσημα που - δικαίως - απέσπασε και που έχουν να κάνουν με τη μέχρι τα σήμερα κλιμάκωση της βαρβαρότητας και για την ενίσχυση των μονοπωλίων.

Στα άμεσα μέτρα που βάζει μπροστά ο ΟΟΣΑ είναι η παραπέρα καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, σε συνέχεια δηλαδή του εφαρμοστικού νόμου τους. Μόνιμη επωδός τους είναι η μεγαλύτερη «ευελιξία» στην «αγορά εργασίας», η «μικρότερη προστασία» των εργατών, το ελεύθερο της εργοδοσίας στις μαζικές απολύσεις, η συνέχιση των ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Παιδεία, στην Υγεία, σε ολόκληρη την γκάμα της ανθρώπινης ζωής. Επανέρχονται και στην «πρόταση» για την κατάργηση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ που ισχύει στα νησιά του Αιγαίου, συνολικά στην αύξηση της μάζας των αντιλαϊκών φόρων.

Η «ανταγωνιστικότητα» των μονοπωλίων προϋποθέτει φτηνότερους εργάτες, το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων. Ούτε σε αυτά ούτε και πουθενά αλλού δεν πρόκειται να σταματήσουν, αν δεν βρουν απέναντί τους ισχυρό το λαό με σηκωμένο το μπόι, για τη συνολική ρήξη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Το ομολογεί και ο ΟΟΣΑ, που «βλέπει» ελάχιστα από το ύψος του «κουρέματος» που (για την ώρα) αποφάσισαν σε επίπεδο ΕΕ. Με βάση «σενάρια», το 2035 (μετά 2,5 δεκαετίες) το κρατικό χρέος, και με την πλήρη εφαρμογή των μέτρων, μπορεί να βρίσκεται και στο 100% του παραγόμενου ΑΕΠ...

Για να αντιμετωπιστεί η «ύφεση» της ελληνικής οικονομίας, «πρώτο και απαραίτητο βήμα είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών» στα κέρδη των επιχειρήσεων, δήλωσε προχτές ο αναπληρωτής Τομεάρχης Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Κυκλάδων, Γ. Βρούτσης. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών Ευάγ. Βενιζέλος στα «εγκαίνια» του διαλόγου για το νέο φορολογικό σύστημα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ψηλά στη λίστα των «αλλαγών» που προωθούν είναι η μείωση της φορολογίας στα εταιρικά κέρδη σε 15% ή 17% από 20% που ισχύει τώρα. Η ΝΔ έχει προτείνει ήδη οι συντελεστές να μειωθούν στο 15%. Η σύμπλευση και η σύμπνοια των πολιτικών εκπροσώπων της πλουτοκρατίας, όταν πρόκειται για την ενίσχυση των συμφερόντων της τάξης τους, είναι ομολογουμένως εκκωφαντική. Εξάλλου, μέσα σε είκοσι χρόνια, οι εταίροι του δικομματισμού έχουν μειώσει τη φορολογία του κεφαλαίου από το 40% στο 20% και τώρα ετοιμάζονται από κοινού να προχωρήσουν σε πιο τρανταχτές φοροελαφρύνσεις για τα μονοπώλια και τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Τα νέα προνόμια στους κεφαλαιοκράτες δίνονται για πολλοστή φορά στο όνομα της «ανάπτυξης» και της «εξόδου της χώρας από την κρίση». Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ την ίδια τακτική ακολουθούσαν και την περίοδο της ακμής της ελληνικής οικονομίας, όταν «μπούκωναν» τους μεγαλοεπιχειρηματίες με επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και κοινοτικούς πόρους του ΕΣΠΑ. Την περίοδο, δηλαδή, που διόγκωναν τα κέρδη τους οι κεφαλαιοκράτες και φούσκωναν με 600 δισ. ευρώ τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους στην Ελβετία, όταν στον αντίποδα εξαιτίας αυτής της φιλομονοπωλιακής πολιτικής εκτοξεύονταν στα ύψη το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν τα λαϊκά στρώματα είναι ότι κάθε προνόμιο προς το κεφάλαιο, σημαίνει αυτόματα ένα νέο φορτίο για την πλάτη τους. Ανάπτυξη προς όφελος του λαού θα έρθει μόνο μέσα από μια λαϊκή οικονομία, στην οποία οι εργαζόμενοι θα ιδιοποιούνται τον τεράστιο πλούτο που παράγουν.

Τα αποτελέσματα της πρώτης ηλεκτρονικής δημοπρασίας για την προμήθεια τριών δραστικών ουσιών για τα τρία νοσοκομεία («Ευαγγελισμός», «Κρατικό» Αθήνας και «Ασκληπιείο») ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ). Η προϋπολογισθείσα δαπάνη ήταν 2,167 εκατ. ευρώ και στο διαγωνισμό συμμετείχαν - αρχικά - 14 εταιρείες, κυρίως πολυεθνικές. Μετά τα «χτυπήματα» των εταιρειών, η τελική δαπάνη κατακυρώθηκε σε 436.834,14 ευρώ, ήτοι μείωση 79,85% του αρχικού προϋπολογισμού. Μάλιστα, όπως έγραψε προχτές ο «Ρ», για μόνο μία δραστική ουσία ο προϋπολογισμός ήταν 1,4 εκατ. ευρώ και η τελική τιμή έπεσε στα 232.000 ευρώ.

Αυτά τα παιγνίδια της αγοράς το υπουργείο Υγείας τα παρουσιάζει ως εξοικονόμηση πόρων και όφελος για το Ελληνικό Δημόσιο. Ακόμα όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις οι πολυεθνικές του φαρμάκου δε χάνουν, καθώς έχουν εξασφαλίσει την κερδοφορία τους με τη διαμόρφωση μονοπωλιακών τιμών, που διασφαλίζονται τουλάχιστον για μια δεκαετία μέσω της πατέντας. Και κομπορρημονεί η κυβέρνηση ότι μείωσε τις τιμές στα φάρμακα... Ακόμα και με τις μειώσεις και όλα τα μέτρα που πήρε τελευταία η κυβέρνηση, ενίσχυσε τη θέση της φαρμακοβιομηχανίας καθώς της αύξησε το μερίδιο στην τελική λιανική τιμή, από 62,7% σε 63%. Την ίδια ώρα, υποχρεώνει τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν από την τσέπη τους 132 εκατ. ευρώ για 1.000 συσκευασίες φαρμάκων που περιλαμβάνονται στην «αρνητική λίστα».

Η ουσία είναι ότι όσο το φάρμακο αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, θα διασφαλίζει την κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας. Και για να αποκτήσει το χαρακτήρα του ως κοινωνικό αγαθό επιβεβαιώνεται η ορθότητα της θέσης του ΚΚΕ για τη δημιουργία - στο πλαίσιο ενός ενιαίου δημόσιου συστήματος Υγείας - ενός κρατικού φορέα παραγωγής, έρευνας, διακίνησης, εισαγωγής και δωρεάν διάθεσης των φαρμάκων σε όσους τα έχουν ανάγκη.

Το παραπάνω αποτελεί και την πεμπτουσία του νέου φορολογικού νομοσχεδίου, που συζητιέται σε επίπεδο «κοινωνικού εταιρισμού», από τη συμμαχία των προθύμων. Το φθινόπωρο σκοπεύουν να το περάσουν και από τη Βουλή, για να θωρακίσουν, να εμπλουτίσουν παραπέρα τις κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις, το νομικό οπλοστάσιο που ξετυλίγεται από το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-τρόικας-πλουτοκρατίας.

Η προσέλκυση «επενδύσεων», τώρα όσο ποτέ άλλοτε, με το πρόγραμμα για τις ιδιωτικοποιήσεις - μαμούθ, για τα 50 δισ. ευρώ που κλιμακώνουν από σήμερα μέχρι και το 2015, απαιτεί αλλεπάλληλα τέτοια «πακέτα», γερά πρόσθετα μπόνους στα μονοπώλια, νέες φοροαπαλλαγές, κάθε είδους ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις στο λογαριασμό τους.

Ολα μαζί μέχρι και την τελευταία δεκάρα τα προορίζουν αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες της πλουτοκρατίας. Και το νέο λεγόμενο «εθνικό» φορολογικό σύστημα είναι αναπόσπαστο τμήμα του ενιαίου στρατηγικού σχεδιασμού τους, της πολιτικής που έρχεται να συνθλίψει την κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής, συνολικά την εργατική τάξη.

Στις διατάξεις του «υπό συζήτηση» νομοσχεδίου βρίσκονται και οι νέες ρυθμίσεις για την παραπέρα αναβάθμιση της φορο-ληστείας απέναντι στο λαϊκό εισόδημα και την κατανάλωση. Το ομολογούν, έμμεσα για την ώρα, και τα κυβερνητικά επιτελεία. Η κάθε ελάφρυνση όπως αυτές που ετοιμάζουν για τα μονοπώλια θα συνεπάγεται και μέτρα «ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος», σύμφωνα με τη δήλωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών Ε. Βενιζέλου.

Οι διακηρυγμένοι στόχοι πάλης του ΚΚΕ για τη φορολογία βρίσκονται στον αντίποδα των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων και των επιδιώξεων των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου». Το ΚΚΕ διεκδικεί: Αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τη λαϊκή οικογένεια και κατάργηση του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες που καλύπτουν τις λαϊκές ανάγκες, αύξηση της φορολογίας στη μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία, αύξηση των συντελεστών φορολογίας στο 45% για το μεγάλο κεφάλαιο.