Παρασκευή 26 Ιούλη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ε, όχι και στο «Φάρο Τυφλών»!

Σε απελπιστική κατάσταση οδηγούνται οι εργαζόμενοι σ' έναν ευαίσθητο χώρο της πρόνοιας και συγκεκριμένα στο «Φάρο Τυφλών» στην Καλλιθέα. Η διοίκηση αντί να ασκήσει πίεση προς την κυβέρνηση επέλεξε να λειτουργήσει σαν μια ιδιωτική επιχείρηση και να επιβάλει νέες μειώσεις μισθών σε ήδη μειωμένους μισθούς. Ετσι, όσοι έπαιρναν πάνω απο 900 ευρώ είδαν το μισθό τους να μειώνεται κατά 10%, ενώ σε όσους ξεπερνούσαν τα 1.000 ευρώ επιβλήθηκε μείωση 15%. Παράλληλα σχεδιάζει απολύσεις και ήδη χτες απέλυσε έναν εργαζόμενο. Ομως πρόκειται για ένα χώρο που δεν μπορεί να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με όρους εξαθλίωσης των εργαζομένων σ' αυτόν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι μειώσεις μισθών είναι καλοδεχούμενες σε άλλους χώρους. Τυπικά ο «Φάρος Τυφλών» της Ελλάδας είναι μη κερδοσκοπικό σωματείο και - από το 1946 που ιδρύθηκε - εποπτεύεται από το υπουργείο Υγείας με στόχο την υποστήριξη τυφλών παιδιών και τη μείωση των συνεπειών από την απώλεια της όρασης. Γι' αυτήν την αποστολή οι εργαζόμενοι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Οχι όμως και η κυβέρνηση, ούτε και η διοίκηση. Η κρατική επιχορήγηση ήταν περίπου 500.000 ευρώ πριν την κρίση, και με αυτήν καλυπτόταν κατά βάση η μισθοδοσία του προσωπικού. Το 2012 η επιχορήγηση μειώθηκε κατά 50% ενώ το 2013 δεν δόθηκε ούτε προκαταβολή έναντι της επιχορήγησης. Απέναντι σ' αυτό το δεδομένο η διοίκηση του «Φάρου» επέλεξε να σταθεί στο πλευρό της κυβέρνησης, ενάντια στους εργαζόμενους και κατά συνέπεια ενάντια και στους ίδιους τους τυφλούς που ζουν σε άμεση εξάρτηση με τους εργαζόμενους. Η απόφασή της είναι απαράδεκτη. Και αναδεικνύει την ανάγκη αυτές οι δομές να είναι δημόσιες, με απόλυτη την ευθύνη του κράτους, και τους εργαζόμενους να έχουν πλήρη και αποκλειστική απασχόληση με πλήρη δικαιώματα.

«Σφίγγει ο κλοιός» στη Συρία

Καθώς ήδη η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, κυρίως μέσω της πολύμορφης στήριξης των αντικαθεστωτικών και μισθοφόρων, συμπληρώνει τα δύο χρόνια, οι ιμπεριαλιστές, Αμερικάνοι και όχι μόνο, κλιμακώνουν την πίεση. Πριν μερικές μέρες είδαν το φως της δημοσιότητας πέντε σενάρια του επιτελείου του στρατού των ΗΠΑ, που εξετάζουν την άμεση πλέον στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία. Τα σενάρια αυτά προβλέπουν ενεργότερη εκπαίδευση των αντικαθεστωτικών και περαιτέρω ανάπτυξη δικτύου πληροφοριών, εξαπόλυση περιορισμένων αεροπορικών επιδρομών, εγκαθίδρυση ζωνών απαγόρευσης πτήσεων, εγκαθίδρυση ελεγχόμενων ζωνών στο έδαφος και εισβολή μεγάλης στρατιωτικής δύναμης στη Συρία για την «ασφάλιση του οπλοστασίου της Συρίας», όπου και πάλι χρησιμοποιείται το πρόσχημα της ύπαρξης χημικών όπλων. Το πρώτο σενάριο (εκπαίδευση, δίκτυο πληροφοριών) κοστολογείται από τους στρατηγούς του Πενταγώνου σε 500 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, ενώ όλα τα υπόλοιπα τουλάχιστον 1 δισεκατομμύριο δολάρια το μήνα.

Είναι φανερό ότι η εμπειρία άλλων μακρόχρονων και κοστοβόρων επεμβάσεων όπως στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, παίρνεται υπόψη από τους ιμπεριαλιστές, ενώ στο «παιχνίδι» μπαίνει και η Γαλλία που προχτές μόλις ανακοίνωσε ότι εξετάζει τη δημιουργία των λεγόμενων «ανθρωπιστικών διαδρόμων» κάτι που αναμένεται να συζητηθεί τις επόμενες μέρες και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Δηλαδή οι ιμπεριαλιστές που οπλίζουν το χέρι ομάδων, όπως το συνονθύλευμα της λεγόμενης «Εθνικής Συριακής Συμμαχίας», για να ανατρέψουν κυβερνήσεις που για διάφορους λόγους δεν τους βολεύουν, στη συνέχεια «φοράνε» το προσωπείο του «ανθρωπιστή» για τους λαούς που δεινοπαθούν από τις συγκρούσεις που οι ιμπεριαλιστές υποδαυλίζουν.

Ο ελληνικός λαός, οι άλλοι λαοί της περιοχής πλέον έχουν πείρα. Το ίδιο έχει επαναληφθεί πολλές φορές και σε άλλες περιπτώσεις επεμβάσεων (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ) το βλέπουμε και στη λεγόμενη «αραβική άνοιξη». Η επιδίωξη είναι με το «διαίρει και βασίλευε», με την αποσταθεροποίηση χωρών, να προχωρήσει το σχέδιο της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής», που σημαίνει αλλαγές καθεστώτων, ώστε οι αστικές δυνάμεις που θα αναδειχτούν να είναι πιο συνεργάσιμες. Αυτή η διαδικασία γίνεται με το αίμα των λαών και βέβαια ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός εξελίσσεται στην ευρύτερη περιοχή (Ανατολική Μεσόγειος, Περσικός, Βόρεια Αφρική κλπ.) με τη διαπάλη ανάμεσα σε μονοπωλιακές ενώσεις και περισσότερο ή λιγότερο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, για τον έλεγχο των πηγών Ενέργειας, τα μερίδια των αγορών, τους δρόμους μεταφοράς (αγωγοί, λιμάνια, αεροδρόμια, οδικές, σιδηροδρομικές και θαλάσσιες αρτηρίες). Η Ελλάδα επίσης βρίσκεται μπλεγμένη στο κουβάρι αυτών των ανταγωνισμών που περιλαμβάνει ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες όπως Ρωσία, Κίνα, Βραζιλία κ.ά. Αυτό φαίνεται και από την κινητικότητα σε διάφορα ζητήματα που επηρεάζουν τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή (Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό, Ενέργεια) θέματα εξάλλου που είναι και στην ατζέντα του επικείμενου ταξιδιού του Ελληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ τον Αύγουστο.

Από τις εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνεται η σταθερή θέση του ΚΚΕ που καλεί τόσο τον ελληνικό όσο και τους άλλους λαούς της περιοχής να απορρίψουν τα προσχήματα που χρησιμοποιούν οι ιμπεριαλιστές για να δικαιολογούν επεμβάσεις και πολέμους, να δυναμώσουν την πάλη ενάντια στην αστική τάξη σε κάθε χώρα, την πάλη για να εξαλειφθούν οι αιτίες που γεννούν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Από αυτή την πλευρά οι κομμουνιστές στηρίζουν το δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει ο ίδιος το δρόμο κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης. Αλλά η εξάλειψη των ιμπεριαλιστικών πολέμων προϋποθέτει την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Περί διαφύλαξης των δικαιωμάτων

Γρηγοριάδης Κώστας

Εχουν γίνει συνήθεια οι ανακοινώσεις διαφόρων φορέων για τις παγκόσμιες μέρες. Καλή ώρα η χτεσινή ανακοίνωση του Κέντρου Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) στην οποία, μεταξύ των άλλων, αναφέρει: «Η 28η Ιουλίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ιογενούς Ηπατίτιδας έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας σε κρίσιμα για την αντιμετώπιση της νόσου ζητήματα, όπως οι τρόποι πρόληψης, η βελτίωση της περίθαλψης και της ποιότητας ζωής των ασθενών και η διαφύλαξη των δικαιωμάτων τους».

Η ανακοίνωση αυτή εκδόθηκε μια μέρα μετά την καταγγελία ενός συλλόγου ασθενών ήπατος ότι η αρμόδια επιτροπή του ΕΟΠΥΥ, καταστρατηγώντας «τις ιατρικές κατευθυντήριες οδηγίες θεραπείας που ισχύουν σύμφωνα με την Επιτροπή Ιογενών Ηπατίτιδων του ΚΕΕΛΠΝΟ» πήρε την παράλογη απόφαση να μην εγκρίνει τη συνέχιση της αγωγής σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα C, γονότυπου 1, που χρησιμοποιούν τριπλό σχήμα φαρμακευτικής αγωγής. Μια αγωγή, που, όπως αναφέρθηκε πρόσφατα, κοστίζει στον ασθενή μέχρι 20.000 ευρώ το χρόνο σε περίπτωση που δεν υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη.

Ετσι δεν διαφυλάσσονται δικαιώματα ασθενών. Διότι η σιωπή, τελικά, μετατρέπεται σε συνέργεια στην καταστρατήγηση των δικαιωμάτων...

Δείγμα ιδιωτικού μάνατζμεντ

Τη... γοητεία του ιδιωτικού μάνατζμεντ προκρίνουν κάποιοι ως πανάκεια για τα λειτουργικά προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων.

Ιδού λοιπόν και ένα πρώτο δείγμα εφαρμογής του: Στο «Ασκληπιείο» της Βούλας δεν έφτασε το εγκεκριμένο κονδύλι για τις εφημερίες των γιατρών. Και η Διοίκηση -κάνοντας χρήση του διευθυντικού δικαιώματος- έκοψε ένα ποσό από όλους τους γιατρούς, που φτάνει κοντά στη μια μέρα εφημερίας. Για τον ειδικευόμενο γιατρό λόγου χάρη το ποσό αυτό είναι κοντά στα 50 ευρώ.

Το θέμα έθεσαν στη διοίκηση δυνάμεις του ΠΑΜΕ και Λαϊκές Επιτροπές της περιοχής στη διάρκεια παράστασης για τα προβλήματα συνολικά του «Ασκληπιείου». Και πήραν την εξής καταπληκτική απάντηση από τον αναπληρωτή Διοικητή Στ. Μονεμβασιώτη: Η περικοπή έγινε για διευκόλυνση του νοσοκομείου, επειδή τα λεφτά δεν έφταναν γι' αυτό το μήνα. Τα λεφτά δε θα παρακρατηθούν, θα δοθούν την επόμενη φορά!..

Να λοιπόν πώς λειτουργούν οι σφαιρικοί προϋπολογισμοί και πώς θριαμβεύει το μάνατζμεντ με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Αλλά η προσωρινή διευκόλυνση μπορεί να γίνει και μόνιμη περικοπή. Αλλωστε το λεγόμενο μισθολογικό κόστος μπορεί να συμπιεστεί -αν δεν υπάρξει αντίσταση- εύκολα, όπως τα λειτουργικά έξοδα.

Τα εκρηκτικά προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων τα προκαλούν οι πολιτικές υποχρηματοδότησης και περικοπών τις οποίες εφάρμοσαν εναλλασσόμενα -και εφαρμόζουν τώρα μαζί- τα κόμματα του δικομματισμού, ακολουθώντας τον ευρωμονόδρομο.

Οι Ευρωενωσιακοί και οι αλλαγές στο Δημόσιο

Προχτές πραγματοποιήθηκε στο Βίλνιους της Λιθουανίας συνεδρίαση του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας, στην οποία συμμετείχαν οι υπουργοί Βιομηχανίας των κρατών μελών της ΕΕ. Σύμφωνα με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, οι συμμετέχοντες «συμφώνησαν σχετικά με την ανάγκη εκσυγχρονισμού των δημόσιων υπηρεσιών και των δημόσιων επιχειρήσεων, με σκοπό την τόνωση της ανάπτυξης της οικονομίας», εκτιμώντας ότι «η μεταρρύθμιση των δημόσιων επιχειρήσεων μπορεί να συντελέσει στην ανάπτυξη και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας».

Ο υπουργός Οικονομικών της Λιθουανίας, Ε. Γκούστας, υποστήριξε ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα των υποδομών, της ενέργειας, των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας είναι ζωτικής σημασίας για την (καπιταλιστική) οικονομία. Στη συζήτηση σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους η δημόσια διοίκηση μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των μικρών επιχειρήσεων, οι υπουργοί τόνισαν ότι όλα τα κράτη μέλη πρέπει να δώσουν «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις» στο πλαίσιο των διοικητικών μεταρρυθμίσεων που εφαρμόζουν.

Από τα παραπάνω, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι τα ευρωενωσιακά επιτελεία κάνουν τα πάντα ώστε ο δημόσιος τομέας οικονομίας να ενισχύει τα μονοπώλια. Αρα και οι μεταρρυθμίσεις - όπως εύσχημα αποκαλούνται οι αντιλαϊκές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις - που υλοποιούνται και στην Ελλάδα, και δεν αφήνουν τίποτα όρθιο, χρειάζονται και στο δημόσιο τομέα οικονομίας (π.χ. δραστική μείωση μισθών, συντάξεων, παροχών υγείας, αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις), ενισχύουν σήμερα ανάγκες των μονοπωλίων για επαναφορά σε υψηλή κερδοφορία και τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους. Η επιμονή των ευρωενωσιακών επιτελείων για συμβολή των κρατών στην ανάπτυξη των μικρών επιχειρήσεων, προβάλλεται ως πλευρά της πολιτικής για έξοδο από την κρίση και καπιταλιστικής ανάπτυξης αλλά και αντιμετώπισης της ανεργίας. Μόνο που κρύβουν δυο βασικά ζητήματα. Πρώτο ότι η κρίση οδηγεί σε συγκεντροποίηση, σε αναδιάρθρωση των μονοπωλιακών ομίλων, έτσι που να δουλεύουν με λιγότερους εργαζόμενους παράγοντας περισσότερο. Και δεύτερο ότι ο ανταγωνισμός δυσκολεύει έως και κλείνει τις μικρότερες επιχειρήσεις, που ταυτόχρονα είναι αναγκασμένες να εξαρτώνται και από τον τραπεζικό δανεισμό. Αρα ουδέν όφελος για τους εργαζόμενους. Να σημειώσουμε εδώ επίσης ότι σε επίπεδο ΕΕ όταν γίνεται λόγος για μικρές επιχειρήσεις, αυτές δεν έχουν καμία σχέση με τις μικρές πράγματι επιχειρήσεις που γνωρίζουμε στην Ελλάδα, αυτοαπασχολούμενων ή με 1 - 2 εργαζόμενους.

Εχουν γίνει βαρετοί...

Το «Ποντίκι» είχε χτες στη σελίδα 9 ένα θέμα για το ΚΚΕ, με τίτλους όπως: «Το ΚΚΕ "ξορκίζει" τις συνεργασίες και "αφορίζει" το παρελθόν». Με φωτογραφία του Δ. Κουτσούμπα, τον οποίο εμφανίζουν να λέει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να γίνει ένα συντηρητικό κόμμα του Κέντρου! Η αριστερά έχει ήδη συντηρητικό κόμμα»!, υπονοώντας προφανώς ως συντηρητικό κόμμα το ΚΚΕ. Καλή η προσπάθεια αλλά με μπαγιάτικα, πολύ μπαγιάτικα υλικά. Σαν ξαναζεσταμένο άνοστο φαΐ η προπαγάνδα σας για το ΚΚΕ. Τα ξέρουμε, μας τα 'χετε ξαναπεί.Τίποτα πιο φρέσκο ρε παιδιά από το να μηρυκάζετε τα περί παρελθόντος, συνεργασιών και συντήρησης δεν μπορείτε να βρείτε; Δε βαριέστε να παίζετε την ίδια κασέτα; Τόσο πολύ στερέψατε;

Κάτι σαν σκλάβοι...

Παραθέτουμε την είδηση όπως τη μετέδωσαν χτες τα ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Ως αχθοφόρους στο σιδηροδρομικό σταθμό έναντι αμοιβής 1,05 ευρώ την ώρα απασχολεί η πόλη του Σουηβικού Γκμουντ τους πρόσφυγες που υποβάλουν αίτηση χορήγησης ασύλου. Οι πρόσφυγες, προερχόμενοι κυρίως από χώρες της Αφρικής και από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, διαμένουν προς το παρόν στο προσφυγικό καταφύγιο της πόλης και, σύμφωνα με το Δήμο, εργάζονται εθελοντικά (...) Είναι δε υποχρεωμένοι να φορούν κόκκινη μπλούζα με το διακριτικό "Service" (υπηρεσία) (...) Η πόλη αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημα που προέκυψε στον κεντρικό σταθμό της, όταν, λόγω επισκευών, κατασκευάστηκε μια προσωρινή σκάλα στην οποία οι επιβάτες έπρεπε να μεταφέρουν οι ίδιοι τις αποσκευές τους»...

Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι αυτοί εξαναγκάζονται να υπηρετούν τους επιβάτες, φορώντας και ειδική στολή που να τους ξεχωρίζει απ' όλους τους υπόλοιπους. Ακόμα κι αν η άρνησή τους να δουλέψουν δεν έπαιζε κανένα απολύτως ρόλο στην εξέλιξη της αίτησης ασύλου που έχουν υποβάλει, είναι καθαρό πως στην ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκονται, κυριαρχούμενοι δικαιολογημένα από φόβο και ανασφάλεια, δε θα τολμούσαν να αρνηθούν. Το δυστύχημα είναι πως τέτοιες ειδήσεις τείνουν να γίνουν ρουτίνα. Ο καπιταλισμός δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρει τρόπο να εκμεταλλευτεί με το χειρότερο τρόπο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, κερδοσκοπώντας με την αγωνία και τα βάσανά του. Αυτές είναι οι υποδειγματικές αστικές δημοκρατίες. Αυτές είναι οι μήτρες που γεννάνε το φασισμό. Αυτή τη βαρβαρότητα οι λαοί, πέρα κι έξω από χρώμα, φυλή, θρησκεία, έχουν καθήκον να ανατρέψουν.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ακονίζει νύχια η ΕΕ

Σχέδια για την ενίσχυση των επιθετικών της δυνατοτήτων, προκειμένου την κρίσιμη στιγμή να μη βρεθεί σε μειονεκτική θέση έναντι των ανταγωνιστριών της καπιταλιστικών οικονομιών, καταστρώνει η ιμπεριαλιστική ΕΕ. Η παραπέρα ενίσχυση του οπλοστασίου της, είναι αναγκαία σε μια περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, που τα μονοπώλια κονταροχτυπιούνται για να βάλουν στο χέρι πλουτοπαραγωγικές πηγές, δρόμους μεταφοράς ενέργειας και να πατήσουν πόδι σε περιοχές γεωστρατηγικής σημασίας. Στο πλαίσιο αυτό τον ερχόμενο Δεκέμβρη συγκαλείται το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με αντικείμενο συζήτησης την πολιτική άμυνας και ασφάλειας, κατ' όνομα, αφού πρόκειται για ιμπεριαλιστική επιθετική πολιτική, δηλαδή για ακόμη μεγαλύτερη ικανότητα διεξαγωγής ιμπεριαλιστικού πολέμου. Προχτές η Κομισιόν δημοσιοποίησε άξονες του σχεδίου δράσης που θα εισηγηθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ώστε να καταστεί η πολιτική στον τομέα αυτό «πιο ανταγωνιστική και αποτελεσματική».

Ο πρόεδρός της Ζ. Μ. Μπαρόζο δε μάσησε τα λόγια του ως προς τις απώτερες στοχεύσεις τους, λέγοντας ότι «η ΕΕ δεν μπορεί να έχει τη βαρύτητα που χρειάζεται στον κόσμο χωρίς κοινή αμυντική πολιτική»! Οτι, δηλαδή, θα πρέπει να μπορεί να επιβάλει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της και με τα όπλα, να αποκτήσει τη δύναμη πυρός των ανταγωνιστών της. Ανεξάρτητα αν μαζί εξαπολύουν επεμβάσεις, εκκαθαρίζοντας πιο εύκολα το πεδίο όπου μετά τα μονοπώλιά τους θα κονταροχτυπηθούν για την πρωτοκαθεδρία στη λαφυραγώγηση. Στο διά ταύτα, ο Μπαρόζο προέτρεψε τα κράτη - μέλη της ΕΕ να προχωρήσουν προς μια κοινή άμυνα, σεβόμενα τις «υποχρεώσεις τους στο ΝΑΤΟ». Επαναβεβαίωσε το στόχο για ενιαία αμυντική βιομηχανία, όταν χαρακτήρισε απειλή για την ανταγωνιστικότητά της το συνεχιζόμενο κατακερματισμό της. Προανήγγειλε δράση για την «ολοκλήρωση» της εσωτερικής αγοράς για την άμυνα, μέτρα για την ενίσχυσή της και πρωτοβουλίες για την τόνωση της ανταγωνιστικότητάς της.

Ολα τα παραπάνω προοιωνίζονται εξαιρετικά αρνητικές εξελίξεις για τον ελληνικό λαό και όχι μόνο γι' αυτόν. Οσο μεγαλύτερη ισχύ αποκτά η ΕΕ, τόσο πιο συντριπτικό το χτύπημα που αργά ή γρήγορα θα επιχειρήσει σε βάρος κάποιας χώρας και του λαού της. Η έλλειψη στρατιωτικού βραχίονα δεν την εμπόδισε να αιματοκυλίσει λαούς, η απόκτησή του θα την κάνει ακόμα πιο επικίνδυνη. Αυτά, σε συνδυασμό με τους οξύτατους ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, πρέπει να θέσουν τους λαούς σε κατάσταση επαγρύπνησης.

Οι εξελίξεις στα «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα», που οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την άμυνα της χώρας, αλλά και τους εργαζόμενους σε αυτά που θα απολυθούν, δεν είναι άσχετες. Για το «φιλέτο» της αμυντικής βιομηχανίας ακονίζουν μαχαίρια μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι. Εχουν σίγουρους πελάτες και τη σπουδαία δυνατότητα να ελέγχουν την αμυντική τους θωράκιση. Ταυτόχρονα οι λαοί θα αιμορραγούν κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά για υπέρογκα εξοπλιστικά προγράμματα που δεν υπηρετούν πραγματικές ανάγκες, αλλά την ανάγκη συμμετοχής των χωρών τους σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους για τα κέρδη των μονοπωλίων. Τα ΕΑΣ θα μπορούσαν στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, που θα εξασφάλιζε ειρήνη και ευημερία για το λαό, να αναπτυχθούν καλύπτοντας όχι μόνο αμυντικές αλλά και άλλες λαϊκές ανάγκες, αφού μπορούν να κατασκευάσουν διάφορες υποδομές, αυτοκίνητα κλπ. Θα μπορούσαν βεβαίως, αν έβγαιναν από τη μέση τα μονοπώλια, η ΕΕ και οι αποφάσεις της που αποτελούν θηλιά στο λαιμό τους...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ