Αδειες για «όλα σε ένα» αξιώνουν για τα «μαγαζιά» τους οι ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες αφού με σύμμαχο την κυβερνητική πολιτική της «απελευθέρωσης» της αγοράς οδήγησαν σε μαζικό κλείσιμο εκατοντάδες παντοπωλεία, φούρνους, κρεοπωλεία και μια σειρά άλλα μικρά καταστήματα που λειτουργούσαν στον ιστό της πόλης και της γειτονιάς, τώρα κρίνουν ότι «ωρίμασαν οι συνθήκες» ώστε με μία άδεια σούπερ μάρκετ να λειτουργεί μέσα σ' αυτό και κρεοπωλείο και φούρνος και μανάβικο και... «της Παναγιάς τα μάτια», που λένε. Δε διστάζουν, μάλιστα, να ζητήσουν ακόμα και αλλαγή στις χρήσεις γης σε κάποιες περιπτώσεις, προκειμένου να διευκολυνθούν στις δουλιές τους οι άνθρωποι. Ολα δικά τους τα θέλουν, κανονικά και με το νόμο. Και να αφανίσουν και τους τελευταίους αντιστεκόμενους στη λαίλαπα που έχουν εξαπολύσει τα σούπερ μάρκετ και, μάλιστα, να το κάνουν όσο γίνεται γρηγορότερα και ανέξοδα. Ωραίοι!

Πάντως, η μόνη μέχρι τώρα και, μάλιστα, διατεταγμένη «έμπρακτη συνδρομή», που εμείς έχουμε δει, είναι η ισχυρή παρουσία της αστυνομίας στις καθημερινές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Πρόνοια. Αυτή η μεγάλη και έντονη παρουσία της αστυνομίας στις κινητοποιήσεις αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της αυταρχικής πολιτικής, που προωθεί συνολικά η κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα.

Ετσι λοιπόν χτες οι εργαζόμενοι της Πρόνοιας βρήκαν το δρόμο φραγμένο απ' την Αστυνομία μπροστά απ' το υπουργείο Υγείας. Μάλιστα ο Αλ. Παπαδόπουλος έφυγε απ' την πίσω πόρτα για τα Σπάτα, αλλά τον πήραν είδηση οι εργαζόμενοι και τον αποδοκίμασαν.

Και όμως! Το σημερινό αιματοκύλισμα στα Βαλκάνια και η γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή -αποτέλεσμα των αντεπαναστατικών ανατροπών που προηγήθηκαν- δίνει στους ντόπιους τραπεζίτες μια ακόμη χρυσή ευκαιρία για «δουλιές». Ορέγονται την επέκταση στη «βαλκανική περιφέρεια» όπως θρασύτατα την ονομάζουν, συνεργάζονται με τράπεζες της ΕΕ και προγραμματίζουν μεθοδικά τη «διείσδυσή» τους. Βασικό προγεφύρωμα αυτής της πολιτικής είναι και η Γιούρομπανκ του ομίλου Λάτση. Μαζί με τη γερμανική Ντόιτσμπανκ απεργάζονται σχέδια για ανάπτυξη της λεγόμενης «επενδυτικής τραπεζικής» στα Βαλκάνια, δηλαδή τις «δουλιές» που αφορούν στην παροχή «συμβουλών» για ιδιωτικοποιήσεις, μετοχοποιήσεις, εξαγορές και συγχωνεύσεις. Περιμένουν, μάλιστα, ότι ο τομέας αυτός θα είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρος στο επόμενα χρόνια. Η «συνταγή» είναι γνωστή και δοκιμασμένη. Ειδικά η Ντόιτσμπανκ έχει «εντρυφήσει» σε αυτού του είδους τις πρακτικές ακόμη και πριν από τον Α` Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ιμπεριαλισμός, βλέπετε, δεν είναι μόνο οι πολεμικές συρράξεις και η «παρουσία» ξένων στρατιωτικών δυνάμεων. Είναι, ταυτόχρονα, η οικονομική «διείσδυση» της πλουτοκρατίας σε περιοχές και λαούς, η αρπαγή οικονομικών πόρων, η εξάλειψη ιστορικών κατακτήσεων, η καταλήστευση προς όφελος των λίγων.

Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο... Ενα ναυτεργατικό κίνημα που έχει περάσει από φωτιά και σίδερο για να φτάσει να θεωρεί αυτονόητο δικαίωμά του να ανακατεύεται σε τέτοιου τύπου «ιδιωτικές διαφορές»... Αν στον αρμόδιο εισαγγελέα δε λένε τίποτα ονόματα όπως Τατάκης και Αμπατιέλος, λένε πολλά σ' όσους έχτισαν με το αίμα τους τα βαπόρια και τις αμύθητες περιουσίες των εφοπλιστών. Και για λόγους ιστορικούς σ' αυτόν τον αγώνα οι ναυτεργάτες δεν είναι μόνοι τους, καθώς η εργατική τάξη της χώρας μας γνωρίζει πλέον πως ό,τι εφαρμόζεται στη ναυτιλία είναι πρόκριμα για όλη την τάξη.

«Πρέπει να συμμετάσχουν οι ελληνικές δυνάμεις σε στρατιωτική παρέμβαση στα Σκόπια;». Η ελάχιστα συγκαλυμμένη καταφατική απάντηση που έδωσαν στο ερώτημα αυτό των χτεσινών «Νέων» δύο στελέχη της κυβέρνησης και της ΝΔ, προδίδει τη συναίνεση που υπάρχει μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων για την «εθνική στρατηγική» γενικότερα στην περιοχή των Βαλκανίων. Ο Γ. Πασχαλίδης, εκ μέρους της κυβέρνησης, στην απάντησή του, αν και αρχικά διαπιστώνει ότι μια στρατιωτική εμπλοκή της Ελλάδας «δε θα ήταν εποικοδομητική(!) σε σχέση με τις εξελίξεις στη γειτονική χώρα», ωστόσο δε διστάζει να ταχθεί υπέρ μιας «ειρηνευτικής στρατιωτικής παρουσίας, ύστερα από απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και στα πλαίσια ενός πολυεθνικού σχήματος». Από την πλευρά της ΝΔ ο Γ. Βαρβιτσιώτης δηλώνει ευθέως ότι «δεν πρέπει να αποκλειστεί η χρήση ελληνικής στρατιωτικής δύναμης στο πλαίσιο παρέμβασης, με τρόπο τέτοιο ώστε να διασφαλίζεται η ακεραιότητα των στρατιωτών μας». Είναι φανερό ότι η άρχουσα τάξη και το πολιτικό προσωπικό της γίνονται ολοένα και πιο επιθετικοί για τη μοιρασιά των Βαλκανίων και αφήνουν να φανεί περισσότερο η «δίψα» τους για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στρατιωτικές.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πέρα απ' όλ' αυτά, πάντως, οι χτεσινές δηλώσεις και, ιδιαίτερα, ο ισχυρισμός, ότι πρόκειται για ...μνημείο διαφάνειας είναι τουλάχιστον υπερβολικές! Κόψε κάτι!!!

Και εκεί και στο Μετρό, αν καθίσουμε να υπολογίσουμε τώρα τα πανωπροίκια των εταιριών και τις διευκολύνσεις που τους παρασχέθηκαν, άνετα θα είχαμε κατασκευάσει ένα Μετρό κι ένα αεροδρόμιο ακόμα.

Και θα ήταν έτοιμα και στην ώρα τους ολόκληρα και όχι μισά!!!.

Τώρα όσο για την κριτική επί του θέματος που ασκεί η Νέα Δημοκρατία, τι να πει κανείς; Καλές κι οι δικές σας κατασκευαστικές εταιρίες παιδιά, αλλά είναι δυνατόν στη μοιρασιά να βγείτε κερδισμένοι; Αλλοι είναι στην κυβέρνηση!!!

ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ και μόνο μπορεί να εκλάβει κανείς τη δήλωση που έκανε ο Παπαντωνίου ότι δηλαδή θα πάρει μέτρα κατά της υπογεννητικότητας μετά τα αποτελέσματα της απογραφής! Εδώ κοιτάζει πώς θα τη γλιτώσει από την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου για το οικογενειακό επίδομα και στους δυο συζύγους...

Μάλλον σε καμιά ...εισαγωγή βρεφών προσανατολίζεται από χώρες όπου συμφέρει η νομισματική ισοτιμία μετά την εισαγωγή του Ευρώ. Είναι ικανοί για όλα αυτοί, μην τους βλέπετε έτσι.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προφανώς, θεωρούν οι κυβερνώντες ότι οι αλλοδαποί στην Ελλάδα εργάζονται σε καθεστώς πλήρους ασφάλισης και οι εργοδότες τούς «κυνηγάνε για να τους κολλήσουν ένσημα».

Φαίνεται θα τους είπε το υπουργείο Εργασίας ότι η Επιθεώρηση Εργασίας λειτουργεί θαυμάσια και ουδείς δουλεύει ανασφάλιστος σε αυτό το κράτος. Αυτό θα πει να είσαι μέσα στην πραγματικότητα.

Τη μεγάλη απάτη του αιώνα, κατά την αγορά του αιώνα, στήνει η κυβέρνηση γύρω από την υποτιθέμενη μείωση των κονδυλίων για τα εξοπλιστικά προγράμματα προς όφελος της κοινωνικής πολιτικής και της ανάπτυξης. Μόνο αφελείς και εθελοτυφλούντες θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι αυτή η κυβέρνηση θα έκοβε από τα εξοπλιστικά προγράμματα προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που κάνει κάποιες περικοπές (εξορθολογισμό τον λένε «εκσυγχρονιστικά»), τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν, μόνο στις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις δεν πρόκειται να κατευθυνθούν. Την έχουν ήδη «στημένη» διάφορα αρπακτικά, τα οποία βαφτίζουν τα συμφέροντα και τα κέρδη τους ως «ανάπτυξη». Ομως η κυβέρνηση Σημίτη δεν μπορεί να περικόψει τις δαπάνες για τους εξοπλισμούς, ακριβώς γιατί η απόφαση αυτή δεν ανήκει στην ίδια. Την έχει εκχωρήσει στις πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ και της ΕΕ και στο υπαλληλικό τους προσωπικό - στις κυβερνήσεις των «συμμάχων». Αλλωστε, δεν είχε τυχαία προ ημερών παρέμβει απροκάλυπτα ο Ν. Μπερνς στο ζήτημα της αγοράς των «Γιουροφάιτερ»... Η κυβερνητική προπαγάνδα όμως σηκώνει σκόνη γύρω από τη δήθεν περιστολή των εξοπλιστικών δαπανών, γιατί μπροστά της έχει το Ασφαλιστικό, την επιδείνωση του προβλήματος της φτώχειας, της ανεργίας κ.ο.κ. Τη βολεύει, λοιπόν, εξαιρετικά να καλλιεργεί την εικόνα πως τάχα κάνει ό,τι μπορεί για να ανακουφίσει τις «ασθενέστερες τάξεις». Ομως το μόνο που κάνει είναι να συνεχίζει να τις εμπαίζει ξεδιάντροπα.

«Το συνταξιοδοτικό σύστημα της Χιλής έχει αναθεωρηθεί το 1981 και παρουσιάζει πλεονεκτήματα ως προς την εξάλειψη σοβαρών γραφειοκρατικών προβλημάτων, την εξασφάλιση υψηλών αποδόσεων για τους συμμετέχοντες και την ανάπτυξη της κεφαλαιαγοράς. Ωστόσο, το σημαντικότερο πλεονέκτημα του συστήματος συνδέεται με την αποφυγή του υψηλού δημοσιονομικού κόστους υπό συνθήκες έντονων δημογραφικών προβλημάτων, εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού. Το νέο σύστημα αποτελεί μοντέλο για μια σειρά άλλων χωρών, παρά τις όποιες επικρίσεις σχετικά με το κόστος λειτουργίας του, την απουσία αναδιανεμητικών δυνατοτήτων και το υψηλό δημοσιονομικό κόστος κατά τη μεταβατική περίοδο».

Το απόσπασμα είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για τις αντιλήψεις όποιου τα λέει και δικαίως χρησιμοποιείται από τον Β. Νέτα στο χτεσινό άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία», όπου πραγματεύεται το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης και τα αντιλαϊκά σχέδια της κυβέρνησης. Πολύ περισσότερο, όταν το απόσπασμα αυτό είναι από ομιλία, που έγινε το 1996, του τότε οικονομικού συμβούλου του πρωθυπουργού και σήμερα υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τ. Γιαννίτση.

Στις 23.2.2001 ο Γ. Δρυς έστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο του Συνδέσμου Συνταξιούχων (βλέπε φωτοτυπία) και τον ευχαρίστησε για την πρόσκληση, αλλά δε θα μπόρεσε να παρευρεθεί στην εκδήλωση λόγω «ανειλημμένων υποχρεώσεων». Στη συνέχεια ο Γ. Δρυς εύχεται μια «ακόμη χρονιά επιτυχημένων πρωτοβουλιών για τη βελτίωση της θέσης της ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας των συνταξιούχων του ΤΕΒΕ, καθώς και προσφοράς και δράσης στην τοπική κοινωνία». Και η επιστολή καταλήγει: «Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ως βουλευτής Κέρκυρας και υφυπουργός της κυβέρνησης είμαι πάντοτε συμπαραστάτης και αρωγός στα δίκαια αιτήματα και πρωτοβουλίες του Συνδέσμου σας».

Αρωγός ποιος; Ο Γ. Δρυς που ως υφυπουργός Οικονομικών κρατά τον ευρω-πέλεκυ και κατακρεουργεί τις συντάξεις και τις κοινωνικές δαπάνες; Τι θα κάνει, δηλαδή; Θα βγει με κανένα πλακάτ στους δρόμους και θα πορευτεί προς το Μέγαρο Μαξίμου μαζί με τους συνταξιούχους, φωνάζοντας «Οχι στις συντάξεις πείνας»;

Ω, θράσος απύθμενο! Μπορείς να αποτελέσεις την κορωνίδα του εκσυγχρονισμού.

Την ίδια στιγμή ο ελληνικός λαός καλείται ήδη να ξαναπληρώσει το αεροδρόμιο, τώρα πλέον και ως χρήστης. Ο «Γολγοθάς» του θα ξεκινά από την έκδοση του εισιτηρίου, η τιμή του οποίου θα είναι αυξημένη κατά 15% τουλάχιστον, θα συνεχίζει με την πληρωμή των διοδίων στην Αττική Οδό και θα καταλήγει στις υπόλοιπες εξυπηρετήσεις του αεροσταθμού, που θα στοιχίζουν πανάκριβα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πάρκινγκ για 4 ώρες παραμονής θα στοιχίζει 3.100 δρχ.!

Μπορεί να μ' έχουν

να επαιτώ,

αλλά μ' ανέσεις

θα πετώ,

κι ευχαριστώ

και «εύγε» δίνω

για το αεροδρόμιο

το φίνο

σε κάθε μέγα

θεατρίνο!

* * *

Μπορεί να μ' έχουν

σαν «Καρά»

αλλά μου ανοίγουν

τα φτερά

και θα πετώ

Ρώμη, Παρίσι,

όπου η ψυχή μου

επιθυμήσει,

το «Βενιζέλος»

να μου ζήσει!

* * *

Μπορεί να μ' έχουνε

γδυτό,

αλλά το έργο

επικροτώ

και αν εστοίχισε,

χαλάλι,

για με χαρά

είναι μεγάλη,

που θα το βλέπω

με το... κιάλι!