ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αυταπάτες

Γρηγοριάδης Κώστας

Καθόλου καλά δεν πάνε τα πράγματα για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στο μέτωπο της προπαγάνδας. Ακόμη και η «Αυγή» άρχισε να βλέπει τον εμπρηστικό τους ρόλο στα Βαλκάνια... «Ενώ κλιμακώνονται οι συγκρούσεις στην ΠΓΔΜ - Στροφή ΝΑΤΟ - Ε. Ενωσης υπέρ των ανταρτών», έλεγε ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της.

Βέβαια, την ίδια στιγμή, ο Ν. Κωνσταντόπουλος έκανε κριτική (!) στην «εκκωφαντική σιωπή» της κυβέρνησης και ζητούσε να παρθούν πρωτοβουλίες, «μαζί με άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα με τη Γαλλία»!!!

Τέλος πάντων, είναι φανερό πως μερικοί δε θέλουν και, επομένως, δε θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν ότι οι πολιτικές του διαίρει και βασίλευε, η διπροσωπία και η διγλωσσία, οι πολύμορφες επεμβάσεις, οι πολεμικές επιδρομές και οι «ανθρωπιστικοί» πόλεμοι είναι ορισμένα αναπόσπαστα και χαρακτηριστικά στοιχεία του ιμπεριαλισμού, του σύγχρονου δηλαδή καπιταλισμού και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Είτε μιλάμε για τον αμερικανικό είτε αυτόν της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως σύνολο, είτε των ξεχωριστά παρμένων μεγάλων χωρών - μελών της. Δε θα μπορέσουν, συνεπώς, και ποτέ να καταλάβουν ότι μόνον η αποφασιστική και ασίγαστη πάλη των λαών ενάντιά τους και όχι η προσφυγή στις «καλές τους υπηρεσίες» αποτελεί τη μόνη διέξοδο.

Νέα χαράτσια ο ΟΤΕ

Ανά λεπτό γίνεται σήμερα η χρέωση στη σταθερή τηλεφωνία και αν τυχόν σας διαφεύγει, σας πληροφορούμε ότι πληρώνουμε 10,5 δραχμές για κάθε αστική μονάδα και 28 δραχμές για κάθε λεπτό υπεραστικής συνδιάλεξης. Αν έχετε την εντύπωση πως πληρώνουμε 13 δραχμές το τρίλεπτο, απλώς έχετε μείνει δύο και κάτι χρόνια πίσω... Συγκεκριμένα, μέχρι το Μάρτη του 1999 πληρώναμε 13 δραχμές το τρίλεπτο. Ε, δεν έγινε και τίποτε σπουδαίο... Σχεδόν τριπλασιάστηκαν τα τιμολόγια του ΟΤΕ σε δύο μόλις χρόνια!

Γιατί, τα σημειώνουμε όλ' αυτά; Μα γιατί, τις προάλλες, ο πρόεδρος του ΟΤΕ - συνεπικουρούμενος από τον υπουργό Μεταφορών - ανακοίνωσε ότι από το τέλος του χρόνου θα υπάρξει νέο σύστημα χρονοχρέωσης και θα πληρώνουμε ανά δευτερόλεπτο. Σημείωσε, μάλιστα, πως ήδη γίνονται οι απαραίτητες τεχνικές προετοιμασίες. Κι όπως καταλαβαίνετε, δε θα κοστίζει πλέον 10, 12 ή 13 δραχμές το λεπτό. Δε θα χρεώσουν, δηλαδή, οι άνθρωποι δύο δεκάρες (0,2 δραχμές) το δευτερόλεπτο. Τέλος πάντων, έχει κι ένα όνομα στην αγορά ο ΟΤΕ... Δε θα το ξεφτιλίσουμε...

Και δεύτερη αφίσα

Οι πάντες καταλαβαίνουν, βέβαια, ότι η «εκεχειρία», που ανακοίνωσε προχτές ο Κ. Σημίτης, είναι προσωρινή και επίπλαστη. Με την ίδια ευκολία, που τα μαχαίρια μπήκαν στα θηκάρια, θα ξαναβγούν, όταν οι περιστάσεις το κάνουν αναγκαίο. Και είναι αυτό αναπόφευκτο, αφού τα όσα γίνονται στην ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος βρίσκονται πολύ μακριά από τα πραγματικά προβλήματα που βασανίζουν το ΠΑΣΟΚ.

Ενδεικτικό, πάντως, του συνολικού κλίματος, είναι και η ανυπόγραφη αφίσα (φωτό), που έχει τοιχοκολληθεί εδώ και λίγες μέρες σε διάφορα σημεία της Αθήνας. Το μισό πάνω μέρος της εικονίζει την αφίσα, που είχε κυκλοφορήσει το ΠΑΣΟΚ, στις παραμονές των προηγούμενων δημοτικών εκλογών, επιχειρώντας να ψηφοθηρήσει με τις τότε εξελίξεις στη Σοφοκλέους και την καλλιεργούμενη «χρηματιστηριομανία». Στο κάτω μισό της μέρος εικονίζει τον Κ. Σημίτη, να λέει αυτό που δήλωσε στην τελευταία τηλεοπτική του συνέντευξη στη ΝΕΤ, για τα εκατομμύρια των... εγκλωβισμένων: «κάποιοι κάηκαν - ας πρόσεχαν». Και η μεν αφίσα, βέβαια, δε φέρει υπογραφή, αλλά οι παρατρεχάμενοι της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να τη χρεώσουν στην «εσωκομματική αντιπολίτευση», ενώ εκπρόσωποι της τελευταίας... σφυρίζουν αδιάφορα, όταν ρωτηθούν σχετικά.

Αναρωτιόμαστε, εάν η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ -στα πλαίσια της «εκεχειρίας»- θα «υιοθετήσει» και αυτή την αφίσα, όπως έκανε και με την προηγούμενη, η οποία κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και εικόνιζε τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Το μήνυμα της φρίκης

«Κατασκευαστικό πρόβλημα είχε σημαντικός αριθμός ατομικών βομβών, τα σχέδια των οποίων προμήθευσαν οι ΗΠΑ στη Βρετανία, τη δεκαετία του 1950 και μπορούσαν, για το λόγο αυτό, να έχουν πυροδοτηθεί εν πτήσει, εξαιτίας της μεγάλης συγκέντρωσης εκρηκτικών υλών που περιείχαν. Οι ατομικές αυτές βόμβες ήταν ισχύος 500 κιλοτόνων και κατασκευάστηκαν από τους Βρετανούς, μεταξύ 1958 και 1960».

Η είδηση αυτή μεταδόθηκε προχτές από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και, μπορεί, να μη μεταδόθηκε από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, αλλά το γεγονός αυτό δεν της αφαιρεί ούτε στο ελάχιστο τον ανείπωτο τρόμο και φρίκη που εκπέμπει προς κάθε κατεύθυνση. Και, ιδιαίτερα, δεν της αφαιρεί το παραμικρό από το μήνυμα της επιτακτικής ανάγκης για την αποφασιστική και πολύμορφη ενίσχυση της πάλης των λαών ενάντια στη σχεδιαζόμενη αμερικανική «αντιπυραυλική ασπίδα» και τους πολεμικούς εξοπλισμούς γενικότερα.

Θα θερίσει θύελλες

Την ώρα που η κυβέρνηση καλεί τους εργαζόμενους σε «διάλογο» για την Κοινωνική Ασφάλιση, με τη διαβεβαίωση ότι η συζήτηση θα αρχίσει από «μηδενική βάση» και «χωρίς προαπαιτούμενα», η έκθεση της Κομισιόν για τα δημόσια οικονομικά των κρατών - μελών της ΕΕ αποδεικνύει ότι οι αποφάσεις για το θέμα έχουν ληφθεί και, μάλιστα, επισπεύδεται η εφαρμογή τους.

Στην έκθεση, η οποία δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα, υπάρχει ειδική αναφορά στην κατάσταση των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης στην Ισπανία, στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, όπου επισημαίνεται ότι «η γήρανση του πληθυσμού» θα οδηγήσει σε αύξηση των δαπανών για τις συντάξεις και ότι μια τέτοια προοπτική «γεννά φόβους ως προς τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών αυτών των κρατών». Και μετά τις διαπιστώσεις, η Κομισιόν προειδοποιεί: «Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος δε θα πρέπει πλέον να αναβάλλεται». Ομως, για ποια μεταρρύθμιση μιλάει η Κομισιόν;

Η απάντηση, διατυπωμένη με σαφήνεια, βρίσκεται στις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής της Λισαβόνας και της Στοκχόλμης. Στο όνομα της «γήρανσης του πληθυσμού», της ανάγκης μείωσης του δημόσιου χρέους και της μείωσης του κόστους εργασίας, κηρύσσεται πόλεμος κατά των θεμελιωδών εργατικών δικαιωμάτων για ασφάλιση, περίθαλψη, πρόνοια και σύνταξη. Δε χρειάζεται να πούμε ότι οι αποφάσεις αυτές φέρουν και την υπογραφή του κ. Σημίτη.

Βεβαίως, στις αποφάσεις δεν περιλαμβάνονται τα συγκεκριμένα μέτρα. Αυτά θα αποφασιστούν από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών. Ομως, με τους περιορισμούς που έχουν τεθεί, η «λύση» του προβλήματος θα περιλαμβάνει «υποχρεωτικά» τη γενική αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση της συμμετοχής του κράτους στη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών. Οσον αφορά στη χρηματοδότηση του «μεταρρυθμισμένου» συστήματος, αυτή θα γίνεται με την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και την «κεφαλαιοποίησή» τους, δηλαδή με την «αξιοποίηση» των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων στον τζόγο του Χρηματιστηρίου και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.

Σχεδόν όλα είναι αποφασισμένα, αλλά η κυβέρνηση επιμένει ότι η συζήτηση θα αρχίσει από «μηδενική βάση». Ο στόχος είναι προφανής. Περιμένει ότι με το πέρασμα του χρόνου θα μειωθούν οι αντιδράσεις των εργαζομένων και έτσι το ερχόμενο διάστημα τα κυβερνητικά σχέδια θα περάσουν με το μικρότερο κόστος για την κυβέρνηση. Υπολογίζει, βεβαίως, ότι θα έχει και τη βοήθεια των κυβερνητικών συνδικαλιστών της ΓΣΕΕ και όλων όσοι τους ακολουθήσουν στο διάλογο - απάτη. Μπορεί ακόμη να υπολογίζει ότι στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα επουλώσει τα τραύματά της από τις λαϊκές αντιδράσεις.

Οι εργαζόμενοι, με τις μεγαλειώδεις και αποτελεσματικές (όπως αποδείχτηκε) απεργιακές κινητοποιήσεις τους, τσαλάκωσαν όλους τους μέχρι τώρα κυβερνητικούς ελιγμούς. Με τις συνεχιζόμενες πολύμορφες δραστηριότητες των ταξικών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος, το θέμα μένει ζωντανό και πάντα επίκαιρο. Ούτε οι ελιγμοί, ούτε οι «εκπτώσεις», ούτε οι προσυνεδριακές «κορόνες» θα σώσουν την κυβέρνηση και τα σχέδιά της. Με την απόφασή της για την κατεδάφιση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης άνοιξε τους «Ασκούς του Αιόλου» και αφού έσπειρε ανέμους θα υποχρεωθεί να θερίσει θύελλες.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ναρκωμένο και μεθυσμένο το ΠΑΣΟΚ

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΩΡΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ σήμαινε αυτή η συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, χτες, με θέμα «Το πρόβλημα των ναρκωτικών και του αλκοολισμού», εν μέσω του προσυνεδριακού χαμού στο ΠΑΣΟΚ είναι ένα ερώτημα...

Υπάρχουν ...άραγε τέτοια προβλήματα στο εσωτερικό του «κινήματος» λόγω συνεδρίου; Απογοητεύτηκαν οι εκσυγχρονιστές και απελπίστηκαν με την κατάστασή τους οπότε το έριξαν στο ποτό;

Γιατί βέβαια μόνο λύση στο πρόβλημα των ναρκωτικών δε συνιστούν οι ...θεωρητικολογίες που ακούσαμε χτες. Οταν το ΕΣΥ και τα δημόσια νοσοκομεία τα έχουν κάνει επιχειρήσεις πώς θα αντιμετωπίσουν το χρήστη σαν ασθενή, όπως λένε;

Αυτοί πλέον τους ασθενείς τους αντιμετωπίζουν ως ...κακές επενδύσεις. Οποτε καλός ασθενής είναι μόνο αυτός που έχει να πληρώσει. Κι όσο περισσότερο έχει να πληρώσει τόσο μεγαλύτερη ...ευαισθησία θα δείχνει το νέο σύστημα.

TO OTI ήρθε το καλοκαίρι δεν το καταλαβαίνουμε μόνο ...από τον καιρό. αλλά και από τα δελτία ειδήσεων! Τα τηλεοπτικά δελτία καταντούν κάτι σαν ...«τσίρκο 29 ιντσών». όπου ο ...κάθε απίθανος που κάνει οτιδήποτε παράξενο (πόσο μάλλον αν κάνει κάτι προκλητικό) βρίσκει μια θέση στην παράσταση.

Και να φανταστείτε πως βρισκόμαστε ακόμη στον Ιούνιο, έστω κι αν τελειώνει, πού δηλαδή να μπούμε στον Ιούλιο και τον Αύγουστο, όπου ως γνωστόν ...σφίγγουν οι ζέστες.

ΧΑΡΕΣ όμως ο Παπαντωνίου, που έχασε το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών του ΟΤΕ στο δημόσιο! Ελαμπε ολόκληρος. Ούτε ο Στέφανος Μάνος πια, τέτοια ικανοποίηση με τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Ετσι για να θυμούνται και όσοι είναι σήμερα στο ΠΑΣΟΚ και κάποτε τάσσονταν κατά της ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού.

Δικαιώνονται...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Αυτό δεν είναι κόμμα, τσίρκο είναι. Το ίδιο και η κυβέρνηση... Χθες ο Κ. Σημίτης είπε τα αντίθετα απ' όσα έλεγε πριν μια βδομάδα. Δεν έχουν ιερό και όσιο. Τα πάντα είναι έτοιμοι να κάνουν, προκειμένου να παραμείνουν στο σβέρκο μας...».

Ο αναγνώστης του «Ρ» και συνομιλητής μας στο τηλέφωνο ήταν ποταμός. Η φωνή του φανέρωνε περισσότερη ειρωνεία, παρά αγανάκτηση. Και δεν είχε καθόλου άδικο, σε όσα έλεγε. Αλλωστε, κάπως έτσι υποδέχτηκαν τις αποφάσεις της προχτεσινής συνεδρίασης του Εκτελεστικού Γραφείου ακόμη και οι πατενταρισμένες φιλοκυβερνητικές εφημερίδες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του πρωτοσέλιδου τίτλου στο χτεσινό «Καρφί»: «Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ: Αντε πάλι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ - Ανασχηματισμός; Από ΒΔΟΜΑΔΑ!»

... οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ

Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, δεν αποτελούν μόνον αφορμή θυμηδίας, αλλά και δικαιώνουν όλα όσα έλεγε λίγες μέρες πριν -στη συγκέντρωση της Καλλιθέας - η Αλέκα Παπαρήγα: «Απευθυνόμαστε στους βιοπαλαιστές, στα λαϊκά στρώματα, που μέχρι τώρα, έστω με αμφισβήτηση, παρέμειναν πιστοί στο ΠΑΣΟΚ στην κάλπη.

Εχουμε κάθε δικαίωμα να τους πούμε ότι δεν πρέπει να περιμένουν τίποτε από το συνέδριο. Αυτοί και τα λαϊκά προβλήματα θα είναι απ' έξω. Οι από μέσα θα ακονίσουν τα μαχαίρια για το τι είδους κοστούμι θα φορέσουν ως τις εκλογές. Ποια μάσκα θα κρατήσουν, του σταθερού εκσυγχρονιστή ή του λαϊκού μεταρρυθμιστή. Μακάρι να έβγαινε κάτι για τον τόπο, όμως δε θα βγει τίποτε. Το ΠΑΣΟΚ έχει οριστικά διαμορφωθεί σε ένα κόμμα που υπηρετεί την ολιγαρχία του πλούτου, σε ένα κόμμα που διεκδικεί μερίδιο συμμετοχής στην παγκοσμιοποίηση της βαρβαρότητας».

Ας το σκεφθούν καλύτερα, επομένως, όσοι εργαζόμενοι παραμένουν ακόμη εγκλωβισμένοι στα ψευτοδιλήμματα του «κακού» και «καλού» ΠΑΣΟΚ.

Τα βάρη της κρίσης...

Associated Press

Από το Παρίσι μας ήρθε η διπλανή φωτογραφία και εικονίζει τη διαδήλωση των απεργών εργαζομένων στα καταστήματα «Μαρκς & Σπένσερ», οι οποίοι διεκδικούν αυξήσεις 4,5% στους μισθούς τους. Οι μεγαλομέτοχοι, όμως, της μεγάλης πολυεθνικής μόνον αυξήσεις στους μισθούς δεν έχουν στο μυαλό τους. Ο αυξανόμενος συνεχώς ενδομονοπωλιακός ανταγωνισμός και, επομένως, η ανάγκη διατήρησης και παραπέρα αύξησης των τεράστιων κερδών, επιβάλλουν - μέσα σε συνθήκες επιβράδυνσης της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας γενικότερα οικονομίας - δραστική μείωση του κόστους. Και αυτό σημαίνει πολύ μεγαλύτερη εκμετάλλευση, απολύσεις, πάγωμα μισθών, αν όχι μείωσή τους, κλπ., κλπ. Αλλωστε, με τα επιχειρήματα αυτά η επιχείρηση προχώρησε σε ομαδικές απολύσεις πριν δυο μήνες.

Μα, τι φταίνε οι εργαζόμενοι, ίσως σκεφθείτε, για τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών κι όλα τα υπόλοιπα; Απολύτως τίποτε δε φταίνε, βέβαια, αλλά τέτοιες σκέψεις έχουν αξία μόνο σε ριζικά διαφορετικές συνθήκες, π.χ. λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας. Στα πλαίσια των «νόμων της αγοράς» και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης μία και μοναδική είναι η... αξία: η «ιδιωτική πρωτοβουλία» (διάβαζε: μεγάλο κεφάλαιο) και τα συμφέροντά της.

... στις πλάτες των εργαζομένων

Βέβαια, δεν αποτελεί εξαίρεση η επιχείρηση «Μαρκς & Σπένσερ». Η επιχείρηση μεταφοράς της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, ώστε να διατηρηθούν αμείωτα τα υπερκέρδη των επιχειρήσεων, έχει πάρει σήμερα μεγάλες διαστάσεις. Καθημερινές είναι οι ανακοινώσεις για χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων από διάφορες πολυεθνικές στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Την ίδια μέρα που οι εργαζόμενοι της «Μαρκς & Σπένσερ» διαδήλωναν, ο γαλλικός όμιλος της «Alcatel» δημοσιοποιούσε - σύμφωνα με τις σχετικές δηλώσεις του προέδρου του στην εφημερίδα «Wall Street Journal» - την πρόθεσή του να πωλήσει ή να κλείσει τα περισσότερα από τα 120 εργοστάσιά του. Και δεν αναφέρεται, βέβαια, τίποτε στο δημοσίευμα για την τύχη των 110.000 εργαζομένων στον όμιλο, αλλά την ίδια στιγμή η διεύθυνση της επιχείρησης έκανε πρόταση για «εθελούσια έξοδο» σε 9.000 εργαζομένους της στις ΗΠΑ, ενώ γαλλικές πηγές προέβλεπαν ότι η αναδιάρθρωση της επιχείρησης στη Γαλλία θα οδηγήσει στην απώλεια τουλάχιστον 1.000 ακόμη θέσεων εργασίας.

Να ξεκουμπιστούν από τα Βαλκάνια

Το φέρνουν από 'δω, ΝΑΤΟικοί και ΕΕ, το σπρώχνουν από 'κει όλο και πιο κοντά έρχεται ο κίνδυνος, όλο και πιο επίκαιρη γίνεται η όξυνση, όλο και ακούγεται πλέον πιο συχνά και στα φανερά η πιθανότητα αλλαγής των συνόρων στα Βαλκάνια...

Λίγες μέρες πριν κυριολεκτικά ανέλαβαν να φυγαδεύσουν τους Αλβανούς αυτονομιστές από το Αρατσίνοβο και να τους πάνε εξίμισι χιλιόμετρα παραδίπλα, μαζί με τον οπλισμό τους, για να μπορούν από εκεί να συνεχίσουν την πρόκληση των εντάσεων, που με τη σειρά τους θα φέρουν τάχα «αντικειμενικά» την πρόκληση της στρατιωτικής επέμβασης, που, καθόλου τυχαία, την εύχονται πλέον τόσο οι κυβερνητικοί της ΠΓΔΜ όσο και οι Αλβανοί αυτονομιστές.

Και αφού αυτό το κατοχύρωσαν πάνω στο αίμα του λαού της γειτονικής χώρας και είναι έτοιμοι για τη νέα κατοχή, τώρα δεν τους φτάνει και πιέζουν όχι μόνο να φέρουν αυτό το λαό «στα γόνατα» και υποταγμένο στις επιθυμίες τους, αλλά και τους γύρω λαούς τρομοκρατημένους από τα σχέδιά τους. Για παράδειγμα ο Φ. Λεοτάρ, ο Γάλλος πολιτικός που χρεώθηκε από την ΕΕ σαν ειδικός απεσταλμένος στην ΠΓΔΜ, πριν ακόμα πατήσει το πόδι του στη γειτονική χώρα, έριξε βόμβα μεγατόνων που «καρφώνει» και τις διαθέσεις του ιμπεριαλιστικού οργανισμού.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ είπε αυτό που όλοι από την αρχή είχαν στο μυαλό τους ή εκβίαζαν πίσω από τις κλειστές πόρτες, αλλά ποτέ δεν το ομολογούσαν ανοιχτά. Ζήτησε διάλογο της κυβέρνησης με τους αυτονομιστές έτσι που σιγά - σιγά αυτοί που μέχρι χτες στα ανοιχτά ήταν οι «επικίνδυνοι τρομοκράτες» τώρα να αποκτήσουν οντότητα και διεκδικώντας να διεκδικούν ταυτόχρονα τις ΝΑΤΟικές επιθυμίες. Ακόμα και όταν δε συμπίπτουν οι διεκδικήσεις, «η δουλιά γίνεται», αφού οι ΝΑΤΟικοί θα παραμένουν οι προνομιούχοι «διαιτητές» - ρυθμιστές των εξελίξεων. Μήπως δεν είδαμε «το έργο» στο Ραμπουιγιέ όταν ξαφνικά η Ολμπράιτ συνομιλούσε - σχεδίαζε μόνο με τους απεσταλμένους του UCK και μετά άρχισε ο βρώμικος πόλεμος;

Ταυτόχρονα, ξετρυπώνουν πάλι την υπόθεση της αλλαγής των συνόρων. Λες και είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως μια τέτοια εξέλιξη είναι η κλωστή που αρχίζει να ξηλώνει το «στάτους κβο» των Βαλκανίων και πλέον δρομολογούνται ανεξέλεγκτες καταστάσεις και ποικίλες διεκδικήσεις.

«Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται...» και είναι φυσικό ο ιμπεριαλισμός να επιδιώκει την «αναμπουμπούλα» στην περιοχή. Δεν τον έπιασε ποτέ ο πόνος για τις χαμένες ανθρώπινες ζωές ούτε για τις τεράστιες υλικές ζημιές που προκαλεί αρκεί να προωθούνται οι επιδιώξεις του. Εκείνος που εναποθέτει ελπίδες στη μια ή στην άλλη ιμπεριαλιστική πολιτική ή στον τρόπο που εμφανίζονται τάχα «υπέρ της ειρήνης» είναι πάντα ο χαμένος.

Μοναδική ελπίδα για τους λαούς της περιοχής είναι η ενεργός μαζική δράση για να ξεκουμπιστούν από τα Βαλκάνια και το ΝΑΤΟ και η ΕΕ και οι ΗΠΑ και τα σχέδιά τους. Η παραμονή τους, αλλά και το διαρκές «ανακάτεμά τους» στην περιοχή μόνο δεινά και πολέμους προκαλεί.

Στη Χάγη...

-- Δικαστή,

πες μου τι κάνεις

άλλος φταίει

κι άλλον πιάνεις,

άλλος έπραξε

το κρίμα

και εσύ βουτάς

το θύμα;

* * *

-- Ετσι γίνεται

πια τώρα