Γρηγοριάδης Κώστας

Τώρα, όμως που το σκάνδαλο για το οποίο συνέβαλε τα μέγιστα, θέτει σε δοκιμασία 1.200 εργαζόμενους, δεν έχει να πει τίποτα; Γιατί, πέρα απ' όλα τ' άλλα, την έχουμε συνηθίσει ως λαλίσταση και μάλιστα επί παντός του επιστητού. Το βιομηχανικό ρεπορτάζ, ξαναγύρισε στα παλιά του... λημέρια (το εργατικό δε σταμάτησε ποτέ) και ξαναγράφει καθημερινά για τη «Σόφτεξ». Ας ξαναγυρίσει και η Αννα Διαμαντοπούλου, να λάβει συλλήβδην συγχαρητήρια. Ας ξαναγυρίσει και να δει τους εργαζόμενους, το μέλλον των οποίων υποθήκευσε.

Υ.Γ. Δεν το συνηθίζουμε να αναφερόμαστε σε πρόσωπα, αφού την κυβερνητική πολιτική εφάρμοζε η κ. Διαμαντοπούλου. Κάνουμε όμως μια υπέρβαση, διότι η κ. Διαμαντοπούλου ήθελε να καταγραφεί η ιδιωτικοποίηση της «Σόφτεξ» ως προσωπικό της επίτευγμα. Και πάλι μπράβο της..!

Πάντοτε είχε «ψωμί» το εμπόριο της γνώσης. Κι όσο περισσότερο υποβαθμίζεται το κατ' ευφημισμό πλέον δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, τόσο μεγαλώνει το «ψωμί» των εμπόρων της γνώσης. Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, σημειώνεται έκρηξη --όπως αναφέρουν τα προχτεσινά «Νέα»-- στην ίδρυση ιδιωτικών σχολείων. Σύμφωνα, με το σχετικό δημοσίευμα, το υπουργείο Παιδείας χορήγησε φέτος συνολικά 83 άδειες ίδρυσης σχολείων, από τις οποίες οι 42 αφορούν στην επαρχία. Σε 11 μάλιστα από αυτά, συμμετέχουν και φροντιστές, ένα φαινόμενο το οποίο αποτελεί πρωτοτυπία που εισήγαγε η «μεταρρύθμιση», καθώς το «ενιαίο» λύκειο του ανταγωνισμού οδήγησε τους μαθητές να παρακολουθούν φροντιστήριο σχεδόν σε όλα τα μαθήματα, δημιουργώντας ουσιαστικά τις προϋποθέσεις για τη μετατροπή των φροντιστηρίων σε ιδιωτικά σχολεία(!). Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός ότι στο «χορό» έχει μπει και η Εκκλησία, με πολλές μητροπόλεις να ζητούν είτε διεύρυνση των δραστηριοτήτων τους στην ιδιωτική εκπαίδευση -- όσες ήδη έχουν σε λειτουργία κάποια σχολεία-- είτε άδεια ίδρυσης νέων, με το πρόσχημα, μάλιστα, ότι μπορούν να διαθέσουν υπηρεσίες με ...φτηνά δίδακτρα.

Με θέματα το μισθολόγιο και τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας συνεδρίασε προχτές το Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ). Η ηγεσία της Ομοσπονδίας --όπου πλειοψηφεί η ΠΑΣΚΕ-- ήρθε χωρίς καμιά πρόταση πλην των διεκδικήσεων του επιδόματος των 60.000 δραχμών που θα το πάρουν --αν δοθεί τελικά-- ως δημόσιοι υπάλληλοι. Επίσης, τη διεκδίκηση ενός άλλου επιδόματος --του νοσοκομειακού-- για το οποίο είχαν συμφωνήσει το 2001 με τον τότε υπουργό Υγείας. Με αυτές τις προτάσεις συμφώνησε και η ΔΑΚΕ, προτείνοντας να διπλασιαστούν τα επιδόματα.

«Εν τη παλάμη» ...τίποτε για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία. Αλλά έτσι θα εκφράζει την... ευαισθησία της προς τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία η κυβέρνηση, όταν έχει ν' αντιμετωπίσει τέτοιες... αγωνιστικές διεκδικήσεις απ' τα συνδικάτα.

Φαίνεται, όμως, πως η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ, εκτός των επιδοματικών και συναινετικών λογικών, έχει εμπεδώσει στην πράξη και τη λογική της ανταποδοτικότητας. Ετσι, για το αίτημα του ανθυγιεινού επιδόματος έκανε την πρόταση να πληρώνουν επασφάλιστρο, όσοι εργαζόμενοι του Δημοσίου ενταχτούν στα βαριά και ανθυγιεινά. Μ' άλλα λόγια η ανθυγιεινότητα των χώρων --από αντικειμενική κατάσταση-- μετατρέπεται σε κατ' εκτίμηση επιλογή, που θα καταλήγει και σε χαράτσι για την τσέπη του εργαζόμενου.

Φαίνεται, πως έχει ...φιλοδοξίες η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ. Δεν αρκείται μόνο στον κυβερνητικό --και συναινετικό-- συνδικαλισμό, αλλά θέλει να ξεπεράσει και τον Χριστοδουλάκη!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορούμε, λοιπόν, να ασχοληθούμε για λίγο με τον Ρονάλντο, τον Ριβάλντο, τον Ρομπέρτο Κάρλος (άντε και με τον Κλόζε, για να τηρούμε τα προσχήματα), ευελπιστώντας να προκύψει το πρέπον θέαμα.

Από Δευτέρα επανερχόμαστε στο ...σκληρό «σπορ» της καθημερινότητας, όπου το μόνο θέαμα που υπάρχει είναι ο κάθε λογής εκσυγχρονισμός, κι αυτός κακής ποιότητας.

ΝΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑΜΕ και τα δείπνα! Ο Σημίτης καλεί όλα τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη για φαγητό μήπως και ανακαλύψουν αυτό που τελικά τους ενώνει. Συμβολικά, πάντως, είναι επιτυχημένη κίνηση μια και η «κουτάλα» υπήρξε πάντοτε το βασικό στοιχείο ενότητας στο ΠΑΣΟΚ...

Φαίνεται, όμως, πως κι ο πρωθυπουργός το γνωρίζει πολύ καλά αυτό κι έτσι παίρνει τα μέτρα του. Αλλωστε, αυτό γινόταν πάντα στο κυβερνών κόμμα. Αν δεν ταΐσεις τα μεγάλα ... στελέχη και δευτερευόντως τα μικρά ... στελέχη, κινδυνεύεις να γίνεις εσύ ο ίδιος το ...κύριο πιάτο.

Αλλωστε, όπως είπε κι ο Λαλιώτης στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα είναι «συνδημιουργός» στις πολιτικές θέσεις και προτάσεις της κυβέρνησης. Πάντα με το ...αζημίωτο, όμως, εννοούσε...

ΣΤΟ 4% η ανάπτυξη για την επόμενη χρονιά, η πρόβλεψη του υπουργείου Οικονομίας, η οποία και δημοσιοποιήθηκε, αφού για κάποιους περίεργους λόγους ο Νίκος Χριστοδουλάκης θεωρεί ότι κάτι τέτοια μειώνουν τη δυσαρέσκεια του κόσμου για την οικονομική πολιτική.

Πάντως, η επίσημη ανεργία θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα, κι αυτό δεν το αρνείται το οικονομικό επιτελείο. Οσο για την ανεπίσημη ανεργία και τη μερική απασχόληση (που δεν προσμετρούνται), προφανώς θα συνεχίσουν να ψηλώνουν...

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομως, ο αγροτικός κόσμος δε θα πέσει στη «λούμπα» των τοπικιστικών αντιπαραθέσεων που προωθεί η κυβέρνηση προκειμένου ν' αποσείσει από πάνω της τις τεράστιες ευθύνες που τη βαραίνουν. Διότι οι Θεσσαλοί συνειδητοποιούν πως το πρόβλημα είναι πώς θα εμπλουτιστεί με νερό ο πεσμένος υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής - γι' αυτό ζητούν την εκτροπή του Αχελώου - και πώς θ' αξιοποιηθεί καταλλήλως όλο το υδατικό δυναμικό που υπάρχει - γι' αυτό ζητούν την ολοκλήρωση της κατασκευής του ταμιευτήρα της Κάρλας και των φραγμάτων στο Σμόκοβο, στο Μουζάκι, στην Πύλη, στον Ενιππέα κι αλλού - κι όχι το ποιος θα υπερισχύσει σ' έναν καταστροφικό «πόλεμο» για το «μοίρασμα της σταλαματιάς»...

«Μαύρη λίστα χωρών, στις οποίες οι δημοσιογράφοι απάγονται, βασανίζονται και δολοφονούνται εν πλήρει ατιμωρησία» δημοσίευσε η διεθνής οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF)» και, μάλιστα, για πρώτη φορά, μετέδωσαν προχτές τα διεθνή και άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ανάμεσά τους και το Αθηναϊκό (ΑΠΕ). Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η RSF αναφέρει ακόμη, πως στη διάρκεια των 10 τελευταίων ετών «523 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν, εκ των οποίων 195 δολοφονήθηκαν, επειδή κατήγγειλαν τη διαφθορά, αποκάλυψαν εκβιασμούς ή αμφισβήτησαν τις ενέργειες ορισμένων προσωπικοτήτων του πολιτικού ή του επιχειρηματικού κόσμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτοί οι φόνοι δεν αποτέλεσαν αντικείμενο καμιάς έρευνας και οι δράστες τους δε διώχτηκαν».

Στη «μαύρη λίστα» της RSF, λοιπόν, περιλαμβάνονται 21 χώρες οι περισσότερες από τις οποίες είναι του λεγομένου τρίτου κόσμου. Στην ίδια λίστα συμπεριλαμβάνονται η Κίνα και η Ρωσική Ομοσπονδία, αλλά απουσιάζουν οι ΗΠΑ και άλλες βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Γεγονός, που προκαλεί --τουλάχιστον-- εύλογες απορίες...

Κι όταν λέμε εύλογες απορίες, δεν αναφερόμαστε μόνον ή κυρίως στις, λίγο πολύ, γνωστές συνθήκες χειραγώγησης των δημοσιογράφων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στις ΗΠΑ, αλλά και στις χώρες της δυτικής Ευρώπης. Εκτός αυτών υπάρχει τουλάχιστον ένα, πασίγνωστο, αδιαμφισβήτητο και βαρύτατο έγκλημα των χωρών αυτών - δηλαδή των κυβερνήσεών τους - σε βάρος δημοσιογράφων. Μιλάμε για το συνειδητό και σχεδιασμένο βομβαρδισμό του κτιρίου της γιουγκοσλαβικής τηλεόρασης από το ΝΑΤΟ, το 1999 και την «εν ψυχρώ» δολοφονία δεκάδων δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων, την ώρα, μάλιστα, που εκτελούσαν το δημοσιογραφικό τους καθήκον.

Ούτε το γεγονός αυτό δεν ήταν γνωστό στους συντάκτες της «μαύρης λίστας» και την RSF; Δε νομίζουμε. Ισως, όμως, θεωρούν την απάνθρωπη και εγκληματική αυτή ενέργεια αθώα και συνέπεια ενός δίκαιου πολέμου, που έκαναν οι ΗΠΑ και οι ΝΑΤΟικοί εταίροι τους...

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, είναι προφανές, ότι η οργάνωση - είτε αποτελείται από δημοσιογράφους είτε όχι - έχει σαφή και ξεκάθαρα πολιτικά σύνορα, προσανατολισμούς και επιδιώξεις...

Στη Σεβίλλη αποφασίστηκε η συνεργασία για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων και, μακροπρόθεσμα, η σύσταση ευρωαστυνομίας συνόρων. Ο Κ. Σημίτης, μάλιστα, τάχτηκε υπέρ της επιβολής κυρώσεων κατά των τρίτων χωρών που δεν παίρνουν μέτρα κατά της μετανάστευσης από το έδαφός τους. Πολλές χώρες-μέλη της ΕΕ ζητούν «κοινές προληπτικές κυρώσεις» εναντίον τρίτων χωρών, που δε συνεργάζονται.

Η φέτα

είναι ελληνική,

είναι τυρί δικό μας,

είναι η μόνη

που 'μεινε

σύμβολο ...εθνικό μας,

έτσι που λόγω

της ΕΟΚ

όλα εγίναν χύμα,

ε, κάτι ας κρατήσουμε

ως ...έμβλημα

και σήμα!

* * *

Η φέτα

είναι ελληνική,

σε μας μόνον ανήκει

και «εύγε»

στην κυβέρνηση

που πήρε αυτή

τη ...νίκη,

μπορεί ίσως να χάσουμε

Κύπρο κι Αιγαίο ίσια,

όμως θα μείνει

ελληνική

η φέτα η βαρελίσια!