Παπαγεωργίου Βασίλης

Και τώρα αποκαλύπτεται - σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές, βέβαια - ότι όλ' αυτά, τα έκαναν ο Αλ. Γιωτόπουλος, ένας 60άρης σήμερα καθηγητής και τα αδέρφια Ξηρού. Αντε και μερικοί ακόμη... Μόνοι τους; Οχι, βέβαια, θα απαντήσουν οι κάθε λογής «πρακτορίσκοι» και θα ξεδιπλώσουν και πάλι τα όσα, ήδη, έχουν διοχετευτεί από τις μυστικές υπηρεσίες, περί παλιότερων ταξιδιών του Γιωτόπουλου στην Κούβα, τους «τουπαμάρος», κλπ., κλπ..

Το σκηνικό στήνεται καιρό τώρα και, προφανώς, οι «σκηνογράφοι» πιστεύουν, ότι έχουν κάνει καλά τη δουλιά τους...

Ποτέ δεν είχε σχέση με την Υπηρεσία ο Δημήτριος Κουφοντίνας, βεβαίωσε προχτές η ΕΥΠ, σε μια κάθε άλλο παρά συνηθισμένη ανακοίνωση, για την εν λόγω υπηρεσία. Ας παραδεχτούμε, λοιπόν, ότι έλεγξαν τις μισθοδοτικές τους καταστάσεις και δεν τον βρήκαν πουθενά. Αναρωτιόμαστε, όμως, ποιες καταστάσεις έλεγξαν. Τις επίσημες ή τις ανεπίσημες; Τις δικές τους ή κάποιων άλλων κέντρων και παράκεντρων; Αναρωτιόμαστε, επίσης, αν στις καταστάσεις που έλεγξαν, υπάρχουν όσοι ανακατεύτηκαν στην υπόθεση Οτσαλάν. `Η, αν υπάρχει ο πολυεμφανιζόμενος τελευταία στα τηλεοπτικά παράθυρα Ντάνος Κρυστάλλης, πρώην - τουλάχιστον - πράκτορας της ΕΥΠ, που «διείσδυσε» στην «Αντικρατική Πάλη» και έβαζε τις «ορφανές» βόμβες. Για τον Γ. Αλεξάκη, πρώην διοικητή της ΕΥΠ και «καθοδηγητή» του προηγούμενου, δεν αναρωτιόμαστε. Είμαστε σίγουροι, ότι συμπεριλαμβάνεται στις επίσημες μισθοδοτικές καταστάσεις...

Πραγματικό «σουρωτήρι» είναι η αστυνομία - και όχι μόνον αυτή - από την πρώτη στιγμή, που ήρθε και πάλι στο προσκήνιο η υπόθεση της «17 Ν», για να μην πούμε λίγο καιρό πριν ο πυροκροτητής του βομβιστικού μηχανισμού σκάσει στα χέρια του Σ. Ξηρού. Οι «πληροφορίες» πάνε κι έρχονται, όπως και τα κάθε λογής σενάρια και ονόματα. Και, βέβαια, αυτό δεν μπορεί να γίνεται τυχαία. Τουλάχιστον, σ' αυτήν την έκταση, τη συνέχεια και την ένταση, ενώ, την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση εμφανίζεται επισήμως να επικρίνει και να καταδικάζει τα φαινόμενα της σεναριολογίας και της ονοματολογίας.

Δε γνωρίζουμε γιατί ακολουθούν αυτήν την τακτική. Ποιες είναι οι επιδιώξεις και οι σκοποί τους, παρότι πολλά μπορεί να υποθέσει ο καθένας. Το σημειώνουμε, πάντως, και ας είναι όλοι σίγουροι ότι, αργά ή γρήγορα, όλα γίνονται γνωστά...

Βέβαια, τα όσα ακούτε και διαβάζετε καθημερινά στα διάφορα ηλεκτρονικά και έντυπα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (τρόπος του λέγειν...) δεν οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στις διοχετευμένες από τα διάφορα κέντρα και παράκεντρα «πληροφορίες» και «στοιχεία». Στις τελευταίες προσθέτονται ο ανταγωνισμός των ΜΜΕ και το κυνηγητό των ποσοστών αναγνωσιμότητας και τηλεθέασης. Κι από κοντά, η... πρωτοβουλία, η... ευρηματικότητα και η... φαντασία των όποιων δημοσιογράφων θυσιάζουν στο βωμό του ανταγωνισμού και της εφήμερης «δόξας» τις αξίες που υποτίθεται πως τάχθηκαν να υπηρετούν και να υπερασπίζονται.

Και η πληροφόρηση του πολίτη; Το θεμελιώδες και βασικό δημοκρατικό δικαίωμα του καθένα στην ουσιαστική ενημέρωση; Ποιος τα λογαριάζει τώρα αυτά...

Τις «ευχαριστίες της Αστυνομίας στον Τύπο για τη συμπαράστασή του» δήλωσε επισήμως, χτες, ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., σημειώνοντας, μάλιστα, τις ελπίδες του, ότι θα συνεχιστεί. Με άλλα λόγια, ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. ευχαρίστησε τον Τύπο, γιατί τρεις βδομάδες τώρα - ή, μήπως, και πριν την έκρηξη στον Πειραιά; - αναπαράγει και προβάλλει τα όσα διοχετεύουν οι διάφορες «πηγές», είτε αυτά είναι «πληροφορίες», είτε σενάρια, είτε ονόματα, κλπ. Ολ' αυτά, δηλαδή, τα οποία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μετά κατηγορηματικότητας και βδελυγμίας, κατάγγελνε.

Δε νομίζουν, ότι παραείναι χοντρό το δούλεμα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και το λέμε αυτό, γιατί, καλύτερος τρόπος προβολής των νησιών της άγονης γραμμής, και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο, δε θα μπορούσε να υπάρξει. Πρώτα η Γαύδος, μετά οι Λειψοί. Λογικά, η ...επόμενη σύλληψη θα γίνει στην Τήλο ή στους Φούρνους, χωρίς αμφιβολία...

Αν, μάλιστα, συνεχίσουμε έτσι, δικαίως τα φερόμενα ως στελέχη της «17 Νοέμβρη» θα προκαλέσουν το φθόνο του μέσου Ελληνα. Δεν είναι και τόσο εύκολο για τον καθένα, όπως καταλαβαίνετε, να χτίζει σπίτι σε νησιά - ησυχαστήρια.

Ασε τα υπόλοιπα σπίτια στον Βαρνάβα, στην Κερατέα, στην Ευρυτανία, κλπ., κλπ...

Επίσης, αναδεικνύεται η μοναδική δυνατότητα αυτών των ανθρώπων να ξεφεύγουν από τις διωκτικές αρχές. Οχι, καθόλου δεν αναφερόμαστε στην ΕΛ.ΑΣ και την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία. Για την ...Εφορία και την Πολεοδομία μιλάμε, οι οποίες, όταν αποφασίσεις να χτίσεις ένα σπίτι, σε βρίσκουν όπου κι αν κρυφτείς.

Και ξέρετε, αυτοί, όταν σε βρουν, πρώτα ...πυροβολούν (με πρόστιμα και κάθε λογής πανωπροίκια) και μετά ρωτάνε ποιος είσαι και τι κάνεις εκεί. Από την πρακτική εξαιρούνται, βέβαια, τα κυβερνητικά στελέχη και οι μεγαλοσχήμονες.

ΣΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ προσανατολίζονται (και δικαίως) οι συμβασιούχοι του Δημοσίου, αφού η ...ερμηνεία που δίνει στις ισχύουσες διατάξεις η κυβέρνηση, τους στερεί το δικαίωμα στη δουλιά. Βλέπετε, όλως τυχαίως, οι ερμηνείες των νόμων ουδέποτε είναι υπέρ των εργαζομένων.

Αναμένεται, φυσικά, η δέουσα επιχείρηση συκοφάντησής τους από την ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών και έχουμε, ήδη, τα πρώτα δείγματα. Βλέπετε, οι συμβασιούχοι είναι «καλοί», όταν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δημοσίου και, ταυτόχρονα, όταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ψηφοθηρούν σε βάρος τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτά έγραφε χτες στο «Βήμα» ο Ι. Κ. Πρετεντέρης. Και συνειδητά επιλέξαμε να αναδημοσιεύσουμε το μεγάλο αυτό απόσπασμα, γιατί, και άκρως αποκαλυπτικό είναι, και χαρακτηριστικό των γενικότερων, τρομοκρατικών επιδιώξεων και στόχων των σημερινών κυρίαρχων δυνάμεων και κρατούντων.

Τι λέει, ουσιαστικά, ο Ι. Πρετεντέρης; Η αμφισβήτηση της σημερινής δημοκρατίας, δηλαδή, της δημοκρατίας των κεφαλαιοκρατών, είναι τρομοκρατία. Η αμφισβήτηση και, πολύ περισσότερο, η παραβίαση των κανόνων της συντεταγμένης πολιτείας - δηλαδή, των κανόνων και νόμων της ολιγαρχίας του πλούτου - είναι τρομοκρατία. Και όχι μόνον αυτά, αλλά απειλεί, με περίσσια προκλητικότητα και θράσος, όσους επιλέξουν το δρόμο του αγώνα: «Οποιος το ρίξει στο τσάμικο, κακό του κεφαλιού του».

Είναι ολοφάνερο ότι η ...εξαρθρωνόμενη «17 Ν» συνεχίζει την προσφορά των πολύτιμων υπηρεσιών της στους πραγματικούς εμπνευστές και οργανωτές της.

Περιττό είναι, βέβαια, να θυμίσουμε στον προαναφερόμενο αρθρογράφο, πόσοι και πόσοι ματαιοπόνησαν, μέχρι σήμερα, προσπαθώντας να καταργήσουν την ταξική πάλη. Από τον εγχώριο, αείμνηστον πλέον, Λάσκαρη, μέχρι τα διάφορα φασιστικά και δικτατορικά καθεστώτα. Περιττό είναι, επίσης, να του θυμίσουμε, πόσοι και πόσοι ματαίως επιχείρησαν, πολλές δεκαετίες τώρα, να συκοφαντήσουν τη μαζική πάλη των λαών. Να σβήσουν από τη συνείδηση της εργατικής τάξης το αναφαίρετο δικαίωμά της, να καθορίζει τις τύχες της. Να «σβήσουν» τον επαναστατικό της ρόλο και καθήκον.

Αντί άλλης απάντησης, όχι στον αρθρογράφο, αλλά στους «εμπνευστές» του, τους... αφιερώνουμε το παρακάτω απόσπασμα από το «Σύνταγμα» του Ρήγα Φεραίου - «τρομοκράτη» της εποχής του... - το οποίο διατηρεί και θα διατηρεί αναλλοίωτη, στον αιώνα τον άπαντα, όλη τη μεγάλη του αξία: «Οταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του».

«Πρώτον, η τρομοκρατία είναι ο πιο ύπουλος εχθρός του λαϊκού κινήματος. Κάθε φόνος και κάθε βόμβα είναι μια σφαίρα στον κρόταφο των δικαιωμάτων και των διεκδικήσεων. Απόδειξη; Η δολοφονία Σόντερς έφερε τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Δηλαδή κάθε διαμαρτυρόμενος θεωρείται εν δυνάμει Κουφοντίνας. Δεύτερον, μοναδικοί κερδισμένοι της ιστορίας είναι οι κατασταλτικές, αστυνομικές δυνάμεις. Δηλαδή τα ετερόκλητα έλκονται. Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο την ίδια Ασφάλεια. Τρίτον, η τρομοκρατία είναι ο αμερικανικός ιμάντας για πάσης φύσεως επεμβάσεις, σπιλώσεις, βομβαρδισμούς και πολέμους... Επομένως δικαιούμαι αυθαιρέτως να σκεφθώ, γιατί να μην υπήρξε και η "17 Νοέμβρη" φιλενάδα του... Τόμας Νάιλς. Ε;»

(Δημήτρης Δανίκας - προχθεσινά «Νέα»). Ανευ περιττών σχολίων.

«Τη λύση να δώσει ο υπουργός. Ο Ανδρουλιδάκης είναι δικός σας γιος!». Είναι το κεντρικό σύνθημα των εργαζομένων στον τηλεοπτικό σταθμό «ΤΕΜΠΟ» και το ρ/σ «Πλάνετ», που μένουν μήνες τώρα απλήρωτοι. Κι έχουν δίκιο, βέβαια, αλλά ...σκοντάφτουν στην απαρασάλευτη προσήλωση του υπουργού στους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς»....