ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι ομοϊδεάτες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βγήκε στο MTV, το γνωστό μουσικό τηλεοπτικό κανάλι, που βλέπουν ιδιαίτερα οι νέοι, για να προπαγανδίσει την αναγκαιότητα του πολέμου ενάντια στον ιρακινό λαό. Κι όταν τον ρώτησαν, εάν συμφωνεί μ' έναν πόλεμο, που δε θα έχει την έγκριση του ΣΑ του ΟΗΕ, απάντησε ως εξής: «Αν ασκηθεί βέτο από μια ή πολλές χώρες και κρίνω ότι ασκούν το βέτο αυτό με παράλογο τρόπο, υπό τις συνθήκες αυτές, θα το κάνω». Είναι ο Τ. Μπλερ, ο Βρετανός πρωθυπουργός και αρχηγός του κόμματος των Νέων Εργατικών, ομοϊδεάτης και πολύ φίλος με τον Μπιλ Κλίντον και τον Γκ. Σρέντερ, όπως και με τους υπόλοιπους σύγχρονους σοσιαλδημοκράτες, οπαδούς του λεγόμενου τρίτου δρόμου. Αν, τώρα, σας παραξενεύουν οι διαφορές που παρουσιάζονται ανάμεσα στον Τ. Μπλερ, με τον Σρέντερ ή τον Σημίτη, πάρτε υπόψη σας και τους εξής παράγοντες: Πρώτον, ο καθένας «χρωματίζει» τον «τρίτο δρόμο» με τα δικά του χρώματα ή, αλλιώς, τον υποτάσσει στα αντίστοιχα μεγάλα συμφέροντα, που εξυπηρετεί. Και δεύτερον, είναι υποχρεωμένος να παίρνει υπόψη του τους συσχετισμούς δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας του. Με δυο λόγια, κάνει ό,τι μπορεί ο καθένας τους...

Αποκαλυπτικά στοιχεία

Αποκαλυπτικότατη ήταν η επεξεργασία των στοιχείων που έκανε χτες ο «Ρ» και αφορούσε τα στοιχεία της φορολογίας εισοδήματος 2001 και τα οποία έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η κυβέρνηση. Αναφέρουμε επιγραμματικά: Το 1% των πλουσιότερων (με εισοδήματα πάνω από 20 εκατομμύρια δραχμές) δήλωσε στην Εφορία 1,6 τρισ. δραχμές, ενώ το 30,6% των φτωχότερων (με εισοδήματα έως 2 εκατομμύρια δραχμές) δήλωσε συνολικά 36 δισ. δραχμές λιγότερα. Το προαναφερόμενο 1% των πλουσιότερων φορολογουμένων μοιράστηκαν μεταξύ τους το 7,6% των συνολικών εισοδημάτων που δηλώθηκαν στην εφορία και μεταξύ τους συμπεριλαμβάνονται και 19 (δεκαεννιά) φορολογούμενοι, με ετήσιο εισόδημα πάνω από 300 εκατ. δραχμές, οι οποίοι μοιράστηκαν μεταξύ τους συνολικά 8.081,1 εκατ. δραχμές, ήτοι το 3,4% των συνολικών δηλωθέντων εισοδημάτων.

Και μπορεί, βέβαια, κάποιος να μας αντιτείνει ότι τα στοιχεία της εφορίας δεν καθρεφτίζουν επακριβώς την πραγματικότητα. Δε διαφωνούμε σ' αυτό. Θα προσθέταμε, όμως, ότι η πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερη για τους συνταξιούχους, μισθοσυντήρητους και μεροκαματιάρηδες. Στο κάτω κάτω της γραφής, οι «έχοντες και κατέχοντες» έχουν απείρως περισσοτέρους τρόπους και μέσα να «κλέψουν» την εφορία, απ' ό,τι οι προαναφερόμενοι. Αλλωστε, τι και πόσα να «κλέψουν» οι τελευταίοι..;

Ο Τρίτος Κόσμος...

«..."Η ασφάλειά μας απαιτεί να μετατρέψουμε ριζικά το στρατό, του οποίου θα ηγηθείτε. Ο στρατός μας πρέπει να έχει τη δυνατότητα να χτυπήσει άμεσα σε κάθε σκοτεινή γωνιά του πλανήτη". Την ίδια μέρα (σ.σ. που είπε και τα προηγούμενα), ο Μπους προκήρυξε το δόγμα του προληπτικού πλήγματος, κάτι που ουδείς είχε αποτολμήσει στην ιστορία του σύγχρονου κόσμου...

... Αυτό είμαστε: σκοτεινές γωνιές του κόσμου. Αυτή την άποψη έχουν πολλοί για τις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Κανείς, όμως, δεν είχε εκφραστεί τόσο περιφρονητικά στο παρελθόν. Δεν υπάρχουν σημαντικότερα αγαθά για εμάς από την πλήρη ανεξαρτησία, τη δίκαιη αντιμετώπιση και την εθνική ασφάλεια. Καμία από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου δεν κατέχει μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, καμία δε συμμετέχει στις αποφάσεις των διεθνών οικονομικών οργάνων, καμία δεν μπορεί να συντηρήσει τους ταλαντούχους πολίτες της, καμία δεν μπορεί να προστατευτεί από τη διαφυγή κεφαλαίων και την καταστροφή του περιβάλλοντος, που προκαλείται από την εγωιστική και σπάταλη δυτική καταναλωτική κοινωνία».

Το παραπάνω απόσπασμα - όπως και αυτό στο διπλανό σχόλιο - είναι από την ομιλία του Φιντέλ Κάστρο στην πρόσφατη σύνοδο των Αδεσμεύτων Κρατών στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας.

... και το ιερό καθήκον

Και ο Φ. Κάστρο έκλεισε την ομιλία του ως εξής: «... Κανείς, όμως, δεν πρόκειται να πολεμήσει για εμάς (δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας), εκτός από εμάς τους ίδιους. Μόνον εμείς μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο, με την υποστήριξη εκατομμυρίων εργατών και διανοουμένων από τις αναπτυγμένες χώρες, οι οποίοι συνειδητοποιούν την καταστροφή που απειλεί την ανθρωπότητα. Μόνον εμείς μπορούμε να πετύχουμε, προωθώντας ιδέες και στρατολογώντας τη διεθνή και τη βορειοαμερικανική κοινή γνώμη. Οι αρχές αυτές είναι γνωστές σε όλους μας. Ο αγώνας είναι ιερό μας καθήκον».

Τιμές ... ασφαλείας

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ να προασπίσει την ειρήνη «σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας». Αυτά δήλωσε χτες ο πρωθυπουργός αναφορικά με το Ιράκ. Πρέπει, άραγε, να θεωρήσουμε ότι οι εν λόγω αποφάσεις προασπίζουν την ειρήνη;

Θα τον στενοχωρήσουμε, αλλά μάλλον διαφορετικά συμπεράσματα βγάζει κανείς από την πρόσφατη παγκόσμια Ιστορία, ακόμα κι αν οι ισχύουσες συγκυρίες και αντιθέσεις φαίνεται (στο Συμβούλιο Ασφαλείας και μόνο) να συγκρατούν τις εξελίξεις.

Πέρα απ' αυτό, όμως, γιατί δεν έλεγε και δεν έπραττε ανάλογα, πριν τρία χρόνια; `Η, μήπως, ξεχνάει, ότι οι βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας δεν εγκρίθηκαν από κανένα Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά η χώρα μας έγινε και τότε προγεφύρωμα του πολέμου;

«ΤΣΙΜΠΑΕΙ» η γαρίδα, σε σφίγγει ...μέχρι τέλους το χταπόδι, σαρκοβόρα τα στρείδια κι όλα αυτά όχι στο φυσικό τους περιβάλλον αλλά στις αγορές. Βλέπετε, τέτοιες μέρες αγριεύουν αυτά τα ψαράκια.

Και, βέβαια, είναι εύκολη λύση να τα βάζει κανείς με τα μικρομάγαζα, όπως προσπαθεί το υπουργείο Ανάπτυξης. Καλό θα ήταν, όμως, να μας διευκρινίζει ποιος ...θέτει τους κανόνες στην «ελεύθερη» αγορά, την οποία μας εκθειάζει με κάθε ευκαιρία.

ΟΣΟ ΓΙΑ τον πληθωρισμό ίπταται στο 4,3%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών, ενώ το υπουργείο Οικονομίας προσπαθεί να ρίξει το φταίξιμο στα ...αντίδια και στα ραδίκια που ακριβαίνουν λόγω της κακοκαιρίας.

Καμιά αυτοκριτική, όμως, δεν παρατηρήσαμε για την εισοδηματική πολιτική του περίπου 2%, που, όπως μας έλεγαν, καλύπτει τον πληθωρισμό, ή για τις αυξήσεις στις συντάξεις, που μας τις παρουσίασαν ως ...όργιο παροχών.

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ λένε αυτή που έρχεται, αλλά δεν το πολυβλέπουμε όμως για το Κυπριακό, όπου τα πράγματα μόνον ...καθαρά δεν είναι. Αντιθέτως, μοιάζουν πολύ μπερδεμένα και τίποτε δε μας πείθει, ότι θα ξεκαθαρίσουν από τις συναντήσεις Παπαδόπουλου-Ντενκτάς στη Χάγη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Η φράση «καθαρές θέσεις», που επικαλούνταν στο τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ο πρωθυπουργός, καμιά σχέση δε φαίνεται να έχει σε αυτή την ιστορία, αφού όλα κινούνται με αποχρώσεις, ενδείξεις και ...αποχρώσες ενδείξεις.

Με το πιστόλι στον κρόταφο...

Με κλειστά χαρτιά», λέει, πάνε τα εμπλεκόμενα μέρη στο ραντεβού με τον Κ. Ανάν τη Δευτέρα στη Χάγη, προκειμένου να απαντήσουν με ένα «ναι» ή ένα «όχι» στο εκβιαστικό τελεσίγραφο του ΓΓ του ΟΗΕ για την παραπομπή του σχεδίου του σε δημοψήφισμα στις 30 Μάρτη. Η αλήθεια είναι ότι το διχοτομικό «σχέδιο Ανάν» ήταν προϊόν μακροχρόνιων παρασκηνιακών διαβουλεύσεων, όπου οι μόνοι που δε γνώριζαν την «επωαζόμενη» λύση του Κυπριακού ήταν οι λαοί της Κύπρου και της Ελλάδας. Το γεγονός ότι φροντίζουν να τους κρατάνε και τώρα στο βαθύ σκοτάδι λέει πολλά για τις προθέσεις και τα σχέδια των κυβερνώντων. Ο ισχυρισμός του Κ. Σημίτη ότι «αν θέλουμε να κάνουμε καλή διαπραγμάτευση, πρέπει να κρατάμε τα χαρτιά μας κλειστά» δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να γίνει αποδεκτό το «σχέδιο Ανάν», ασκώντας μάλιστα πιέσεις από την πρώτη στιγμή στην κυπριακή ηγεσία. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει στην πραγματικότητα καμία ένσταση ούτε επιφύλαξη για τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα του «σχεδίου Ανάν». Ο λόγος είναι απλός. Εκτιμά ότι η εκτρωματική συνομοσπονδιοποίηση, που προβλέπεται από το «σχέδιο Ανάν», θα λειτουργήσει επειδή στην πραγματικότητα θα ενσωματωθεί ολοκληρωτικά στη μέγκενη των ισχυρών ιμπεριαλιστών ως «προτεκτοράτο» των ΗΠΑ και της ΕΕ. «Το ευρωπαϊκό πλαίσιο αποτελεί εχέγγυο για την υπέρβαση των όποιων δυσκολιών θα υπάρξουν σε μια νέα περίοδο της ιστορίας της Κύπρου», διαβεβαίωσε ο πρωθυπουργός μετά την προχτεσινή σύσκεψη με τον Κύπριο Πρόεδρο. Ο Κ. Σημίτης είναι «μαζί» με τον Κ. Ανάν - ο οποίος απλά διεκπεραιώνει τα σχέδια του Στέιτ Ντιπάρτμεντ - χρησιμοποίησε, στην Κοπεγχάγη, την ενταξιακή διαδικασία της Κύπρου ως μοχλό πίεσης για μια λύση σε βάρος της ενιαίας και ανεξάρτητης κρατικής υπόστασης της Κύπρου. Οχι μόνο δεν έχει αντιδράσει στα κατά καιρούς απαράδεκτα τελεσίγραφα του Κ. Ανάν, αλλά τα έχει σιγοντάρει και, εμμέσως, χρησιμοποιήσει, προκειμένου να εφαρμοστεί η αμερικανόπνευστη «λύση» για το Κυπριακό.

Συμφωνώντας και προωθώντας τα σχέδια των ΗΠΑ, έχει φτάσει στο σημείο να κάνει στροφή 180 μοιρών σε ό,τι αφορά την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, όταν χρησιμοποιείται το Κυπριακό από την Αγκυρα ως εφαλτήριο για την είσοδό της στην ΕΕ... Οι Αμερικανοί βιάζονται να «κλείσουν» το Κυπριακό πριν από τον πόλεμο κατά του Ιράκ, προφανώς για να μπορούν να το συμπεριλάβουν στο «πακέτο» ανταλλαγμάτων που προσφέρουν στην Αγκυρα για την «προσφορά» της στον πόλεμο κατά του Ιράκ. Γι' αυτό θα βάλουν το πιστόλι στον κρόταφο τη Δευτέρα στη Χάγη...

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Τι απ' τα δυο συμβαίνει;

Γρηγοριάδης Κώστας

«(Γίνεται) για να υπάρξει μια αποεμπορευματοποίησή τους και μια, ας το πούμε έτσι με την καλή έννοια του όρου, πολιτικοποίησή τους». Η δήλωση ανήκει στον γραμματέα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και αφορά το πρόσφατο μποϊκοτάζ στις ειδήσεις της τηλεόρασης. Για το ίδιο θέμα, ο γραμματέας της ΟΝΝΕΔ σημείωσε: «Υπάρχει μια αποπολιτικοποίηση της είδησης και κυρίως εμπορευματοποίηση, δηλαδή οδηγός είναι το κέρδος. Δε θα έπρεπε η είδηση να αποτελεί ένα προϊόν εμπορικό, να νοθεύεται με διαφημίσεις, να μετριέται από τα μηχανάκια της AGB και να προσφέρεται φιλτραρισμένη πάντα με γνώμονα το κέρδος ή την εμπορευματοποίηση στον τηλεθεατή».

Σημειώνουμε τα παραπάνω, όχι γιατί διαφωνούμε. Κάθε άλλο. Βέβαια, ο καθένας καταλαβαίνει ότι, όσο το μεγάλο κεφάλαιο κατέχει ηλεκτρονικά ΜΜΕ, το κυνηγητό του κέρδους, η εμπορευματοποίηση και οι κάθε λογής σκοπιμότητες θα σφραγίζουν τις ειδήσεις και τις τηλεοπτικές εκπομπές, γενικότερα. Αναρωτιόμαστε, επομένως, αν οι εκπρόσωποι των δυο Νεολαιών συμφωνούν με τη θέση του ΚΚΕ, που θεωρεί ασυμβίβαστη την ικανοποίηση του στοιχειώδους δημοκρατικού δικαιώματος της ουσιαστικής ενημέρωσης, με την κατοχή των ηλεκτρονικών ΜΜΕ από το μεγάλο κεφάλαιο και διαφωνούν με τις ριζικά αντίθετες πολιτικές και πρακτικές των κομμάτων τους. Ετσι είναι ή όσα λένε παραπάνω είναι μόνο λόγια..;

Αφορμή οι εφημερίες

Οι συνεχιζόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Θεσσαλίας και στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Λάρισας, αναδεικνύουν το εύρος και το μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το δημόσιο Σύστημα Υγείας στην περιοχή. Αν και αφορμή για την απεργιακή «έκρηξη», αποτέλεσε η απόφαση του ΠΕΣΥ Θεσσαλίας για ανακατανομή των εφημεριών ανάμεσα στα δυο νοσοκομεία, η κινητοποίηση των εργαζομένων δεν αφορά τις εφημερίες, που είναι ένα από τα συμπτώματα της «ανθυγιεινής» πολιτικής που εφαρμόζεται, αλλά τις μεγάλες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό που αντιμετωπίζουν τα δυο νοσοκομεία, οι οποίες και τα καθιστούν ανήμπορα ν' ανταποκριθούν στην αποστολή τους. Με άλλα λόγια, ο αγώνας στρέφεται κατά της κυβερνητικής πολιτικής που υποβαθμίζει και εμπορευματοποιεί το δημόσιο Σύστημα Υγείας, δε δίνει χρήματα για να γίνουν διορισμοί προσωπικού στα νοσοκομεία και να λυθούν προβλήματα κτιριακής υποδομής και τεχνολογικού εξοπλισμού, ενισχύοντας έτσι τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο και κερδοσκοπούν.

Τραγικά φαινόμενα αποξένωσης

Είναι γνωστά σε όλους τα φαινόμενα αποξένωσης που σφραγίζουν τη ζωή των εργαζομένων στις μεγάλες κυρίως πόλεις των καπιταλιστικών χωρών. Ο ανθρωπισμός, η αλληλεγγύη, η φιλία, ακόμη και οι απλές κοινωνικές συναναστροφές, ασφυκτιούν μέσα στο απέραντο τσιμέντο, συνθλίβονται από τις σκληρές συνθήκες επιβίωσης, τις καλλιεργούμενες από τις κυρίαρχες δυνάμεις αντιλήψεις του ατομικισμού και του ανταγωνισμού και την αλλοτρίωση των συνειδήσεων.

Σίγουρα, όμως, το περιστατικό, που αναφέρεται σε πρόσφατο φύλλο των «Νιου Γιορκ Τάιμς», ξεπερνά τα συνήθη φαινόμενα. Ενας 51χρονος υπάλληλος εκδοτικού οίκου της Νέας Υόρκης, πέθανε την ώρα της εργασίας του, αλλά οι είκοσι τρεις συνάδελφοί του, που δούλευαν στην ίδια αίθουσα μαζί του, δεν αντιλήφθηκαν το τραγικό γεγονός. Ο Τζορτζ Ταρκμπλάοουμ πέθανε αθόρυβα τη Δευτέρα και ο θάνατός του έγινε τελικά αντιληπτός πέντε ολόκληρες μέρες μετά, το Σάββατο, όταν μια καθαρίστρια αναρωτήθηκε τι δουλιά είχε εκεί σαββατιάτικα. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του προϊσταμένου του στους «Νιου Γιορκ Τάιμς»: «Ο Τζορτζ πρώτος ερχόταν το πρωί και τελευταίος έφευγε το βράδυ, έτσι κανένας δεν παραξενεύτηκε που καθόταν συνέχεια αμίλητος στην ίδια θέση. Πάντα τον απορροφούσε η δουλιά του και δεν ήταν και τόσο ομιλητικός».

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο...

Η ιδεολογία, η πολιτική και η πρακτική των κομμουνιστών και της αριστεράς γενικότερα είχε πάντα και έχει εχθρική σχέση με οποιεσδήποτε πολιτικές και πρακτικές ατομικής τρομοκρατίας. Αυτό το γνωρίζουν οι πάντες. Οπως γνωρίζουν - κι ας μην το παραδέχονται ορισμένοι - ότι δε συμβαίνει το ίδιο, με την ιδεολογία της αστικής τάξης, την πολιτική και πρακτική των πολιτικών δυνάμεων, που κάθε φορά εκπροσωπούν τα συμφέροντα της τελευταίας. Αλλωστε, πάμπολλα είναι τα σχετικά παραδείγματα - αποδείξεις. Απ' το μεγαλοβιομήχανο, που τρομοκρατεί τον εργαζόμενο στο εργοστάσιό του, μέχρι το ρόλο του αστυφύλακα, το ηλεκτρονικό φακέλωμα ή παλιότερα τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων και τις δολοφονίες κομμουνιστών, είτε αυτές έγιναν από νόμιμα δικαστήρια, είτε από παράνομες συμμορίες και παρακρατικούς μηχανισμούς.

Ορισμένοι, βέβαια, αγνοούν ή κάνουν πως αγνοούν τα παραπάνω και θέλουν να χρεώσουν τα εγκλήματα, με τα οποία κατηγορούνται οι 19 του Κορυδαλλού, στην ιδεολογία και πολιτική των κομμουνιστών, παίρνοντας «πάσα» απ' όσα λένε οι κατηγορούμενοι. Ας μην κουράζονται μάταια. Ενα μόνο πράγμα καταφέρνουν, όσο συνεχίζουν την ανιστόρητη και γελοία αυτή τακτική. Να δίνουν χεροπιαστές αποδείξεις ότι οι πορείες της λεγόμενης εγχώριας τρομοκρατίας και των απολογητών της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής είναι παράλληλες. Μ' άλλα λόγια, το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το σύστημα.

Αντίσταση στους τρομονόμους

Για πάνω από δέκα μέρες βρίσκεται προφυλακισμένος σε μια κωμόπολη της Αγγλίας, με την υπόνοια ότι μπορεί να έχει σχέση με τρομοκρατικές οργανώσεις, επειδή είχε στην κατοχή του έντυπο υλικό το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για «υποκίνηση, προετοιμασία και προπαγάνδιση τρομοκρατικών πράξεων». Ετσι εκτιμούν οι αρχές μιας «ελεύθερης» ιμπεριαλιστικής χώρας. Η ελευθερία της αντίδρασης σε μια κατ' επίφαση δημοκρατία στο σύστημα του ιμπεριαλισμού που πασχίζει να καταστείλει κάθε φωνή αντίστασης. Αυτό έγινε για έναν Ελληνα φοιτητή, χωρίς όμως οι βρετανικές αρχές να έχουν ενημερώσει τις ελληνικές. Είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό; Πριν λίγο καιρό ένας Ελληνας πανεπιστημιακός που ταξίδεψε για μια διάλεξη σε επιστημονικό συνέδριο στις ΗΠΑ, κρατήθηκε στο αεροδρόμιο και ανακρίθηκε για δυο περίπου ώρες, σιδεροδέσμιος, από τις αμερικανικές αρχές, για θέματα τρομοκρατίας.

Δεν πρόκειται ούτε για μεμονωμένα περιστατικά, ούτε για συμπτώσεις. Είναι η ενεργοποίηση των ανά τον κόσμο τρομονόμων, των «αξιών» της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης, «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας», «είμαστε όλοι ύποπτοι» και «είμαστε όλοι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Ο Ελληνας φοιτητής κι ο Ελληνας πανεπιστημιακός, στις... «χώρες της ελευθερίας», «λούστηκαν» από πρώτο χέρι τις συνέπειες των τρομονόμων, την καταπάτηση ατομικών τους ελευθεριών, δημοκρατικών δικαιωμάτων αλλά και του διεθνούς δικαίου. Στον καθένα από εμάς, προσάπτεται η υπόνοια του «υπόπτου», του «ενόχου», εφόσον ανήκει σ' αυτό το ευρύτερο σύνολο που λέγεται λαός. Γιατί συναπαρτίζοντας αυτό το σύνολο, μπορεί να είναι δυνάμει «ανατροπέας», δηλαδή αγωνιστής κατά των δικών τους συμφερόντων, άρα και «τρομοκράτης».

Αυτός είναι ο πραγματικός τους στόχος: όλοι εμείς, το πραγματικό λαϊκό κίνημα. Ολοι όσοι ξεσηκώνονται για να χαλάσουν τα σχέδια στον ιμπεριαλισμό. Οταν μιλάμε για καταπάτηση δικαιωμάτων και περιστολή ελευθεριών, εννοούμε τα δικά μας δικαιώματα. Είναι λοιπόν μια υπόθεση που μας αφορά όλους. Και πρώτα απ' όλα αφορά τους λαούς και τα κινήματα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, γιατί αυτοί φιγουράρουν με μεγάλα γράμματα στις λίστες τρομοκρατών που καταρτίζει η «ελεύθερη Δύση». Κι αυτή η κατάσταση δεν αφορά μόνο τη «μακρινή» Αγγλία ή τις ΗΠΑ. Το πλέγμα των δήθεν «αντιτρομοκρατικών» διατάξεων έχει απλωθεί σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα και οικοδομήθηκε πολύ πριν προκηρυχτεί ο «δεκαετής πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», δηλαδή ο πόλεμος κατά των λαών.

Ολοι εμείς, λοιπόν, μαζί, πρέπει να δώσουμε και την απάντηση. Να απαντήσουμε ότι δε δεχόμαστε να γίνουμε χαφιέδες, ούτε σκοπεύουμε να σκύψουμε το κεφάλι στα πολεμοκάπηλα σχέδιά τους και στο καθεστώς διεθνούς τρομοκρατίας της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων που θέλουν να επιβάλουν. Ολοι εμείς μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε. Οχι μόνο αυτό, μπορούμε και πρέπει να τους ανατρέψουμε.