Γρηγοριάδης Κώστας

Τι την ανησυχεί; Μήπως δε θέλει να γίνει γνωστή η κατάσταση μέσα στην οποία φοιτούν οι μαθητές; Μήπως δε θέλει να μαθευτούν τα προβλήματα των ωρομίσθιων καθηγητών του ΟΑΕΔ; Μήπως τελικά τους φοβίζει ο λόγος και οι ξεκάθαρες θέσεις του ΚΚΕ, τόσο για τα γενικότερα ζητήματα, όσο και για τα προβλήματα του ΟΑΕΔ;

Φαίνεται, όμως, ότι στη Διοίκηση του ΟΑΕΔ είναι πιο εύκολο να συμφωνεί με το «μοίρασμα» των εισφορών των εργαζομένων στους επιχειρηματίες, υπό τύπο διαφόρων προγραμμάτων, παρά να αντιμετωπίσει τα προβλήματα μαθητών και καθηγητών. Είναι πιο εύκολο να δίνει εντολές και απαγορεύσεις, αντί να βγάλει τους μαθητές από τα κοντέινερ, μέσα στα οποία κάνουν ακόμη μάθημα, τόσα χρόνια μετά το σεισμό!

Αναπαράγει η χτεσινή «Αυγή» τα όσα έγραφαν προχτές το «Βήμα» και η «Ελευθεροτυπία», περί «προλόγου του Κ. Καραμανλή στον β' τόμο της πολιτικής βιβλιογραφίας του Χ. Φλωράκη», με αφορμή τις σχετικές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου. Και σε ό,τι αφορά στην ουσία του ζητήματος, γράψαμε χτες και δε νομίζουμε πως χρειάζεται να επανέλθουμε. Σημειώνουμε μόνο το γεγονός, πως στο χτεσινό ρεπορτάζ της «Αυγής» αναφέρεται, επίσης, ότι «τη Δευτέρα ο κ. Καραμανλής μαζί με τον κ. Χ. Φλωράκη θα παρουσιάσουν βιβλίο για τον Μ. Θεοδωράκη», αποσιωπώντας, ότι στην παρουσίαση συμμετέχουν, επίσης, από το ΠΑΣΟΚ ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και βουλευτής Κ. Παπούλιας κι από τον ΣΥΝ ο πρόεδρός του, Ν. Κωνσταντόπουλος. Γιατί, βρε παιδιά; Μήπως... ντρέπεστε να το γράψετε;

Το 1980, παραμονές της επίσημης ένταξης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, μοίραζαν απλόχερα υποσχέσεις για μελλοντικούς παραδείσους, μιλούσαν για τη μεγάλη αγορά των 350 εκατομμυρίων, που περιμένει με αγωνία τα ελληνικά προϊόντα και καλλιεργούσαν προσδοκίες γρήγορης βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, αφού οι εγχώριοι μισθοί θα φτάσουν στο ύψος αυτών της Γερμανίας και της Γαλλίας. Τα ίδια στην ουσία παραμύθια, αν και με διαφορετικό κάθε φορά περιτύλιγμα, επαναλήφθηκαν από τότε κι άλλες φορές. Είτε, με την καθιέρωση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς, είτε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, είτε με το ευρώ κλπ., κλπ. Και, βέβαια, παράδεισοι δεν εμφανίστηκαν ποτέ, παρά την παρέλευση δυο ολόκληρων δεκαετιών κι ακόμη περισσότερο. Τούτο, όμως, είναι το λιγότερο. Η ένταξη της χώρας στην πρώην ΕΟΚ και νυν ΕΕ ενίσχυσε πολύμορφα τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και ζημίωσε εξίσου πολύμορφα τους εργαζόμενους της πόλης και του χωριού. Είκοσι και πλέον χρόνια, μετά την επίσημη ένταξη της χώρας, οι εδώ μεγαλοβιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες και εφοπλιστές, έχουν αναδειχτεί σε πανευρωπαϊκούς πρωταθλητές ανάπτυξης των τεράστιων κερδών τους και η χώρα σε πρωταθλήτρια ακρίβειας, φτώχειας και ανεργίας.

Μια πλευρά της προαναφερόμενης αλήθειας πιστοποιούν και τα αποτελέσματα της μεγάλης έρευνας της «ACNielsen», η οποία κατέγραψε την εξέλιξη των τιμών σε 100 προϊόντα (τρόφιμα και είδη ευρείας κατανάλωσης) σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ, από το Μάη του 2002 έως τον Ιούνη του 2003. Η Ελλάδα, σημειώνει η έρευνα, είναι ακριβότερη από το μέσο ευρωπαϊκό όρο και ακριβότερη από χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Αυστρία και η Ιταλία, στις οποίες οι μισθοί και τα μέσα εισοδήματα είναι αισθητά υψηλότεροι. Σημειώνει, επίσης, ότι οι τιμές στην Ελλάδα αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό από άλλες χώρες της ευρωζώνης.

Με άλλα λόγια, οι μόνοι δείκτες που όχι μόνο συνέκλιναν τα χρόνια αυτά - για να θυμηθούμε και το σύνθημα της σύγκλισης - αλλά και ξεπεράσαμε τις περισσότερο αναπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες της ευρω-ζώνης, είναι οι τιμές των προϊόντων και, βέβαια, οι ρυθμοί αύξησης των αντίστοιχων κερδών της ολιγαρχίας. Και μη μας φέρουν μερικοί μερικοί τα παραδείγματα της Πορτογαλίας ή της Ιρλανδίας, ως αντεπιχειρήματα. Και στις χώρες αυτές, η ίδια και χειρότερη κατάσταση υπάρχει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πάντως σε τέτοιο... «αγαπησιάρικο» κλίμα ήταν οι δηλώσεις που έκανε για το σύνδεσμο και ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ως αρμόδιος επί της βιομηχανίας υπουργός, ο οποίος ανέλυσε τα περί «θετικής γνώμης των βιομηχάνων για την πορεία της ελληνικής οικονομίας».

Φαίνεται ότι οι κυβερνώντες δεν έχουν καμία διάθεση να χαλάσουν τις ούτως ή άλλως πολύ καλές σχέσεις τους, με το Σύνδεσμο και ιδίως ενόψει εκλογών. Κάποιοι... παλικαρισμοί του πρωθυπουργού και ορισμένες ανούσιες αντιπαραθέσεις μάλλον ανήκουν στο παρελθόν.

Οσο για ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που «ξέφυγαν» χτες από το προαναφερόμενο κλίμα, να είστε βέβαιοι ότι θα ανακληθούν σύντομα στην τάξη...

Αλλωστε, οι βιομήχανοι έχουν αποδείξει επανειλημμένα, ότι διαθέτουν... αρκετή κατανόηση. Εξάλλου, όταν έλεγε προχτές ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ότι στην προεκλογική περίοδο λειτουργεί πιο έντονα το σκεπτικό του πολιτικού κόστους, αυτό ακριβώς εννοούσε...

ΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ στους οικονομικά αδύνατους θα παράσχει το υπουργείο Δικαιοσύνης σύμφωνα με το νομοσχέδιο που παρουσίασε. Λίγο... περίεργο δεν ακούγεται αυτό;

Η ίδια κυβέρνηση που θεσμοθετεί αντιλαϊκούς και αντιδημοκρατικούς νόμους, οι οποίοι - εκτός των άλλων - οδηγούν στα δικαστήρια τους «οικονομικά αδύνατους» θα τους παρέχει και το δικηγόρο...

Με άλλα λόγια, να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι...

ΑΥΞΗΣΗ 60% παρουσιάζουν όπως μαθαίνουμε τα «εορτοδάνεια» των τραπεζών, που βρήκαν έναν ακόμη προνομιακό χώρο για να «δέσουν» κόσμο και κοσμάκη. Κάτι η έλλειψη ρευστότητας, κάτι η ευπιστία, κάτι ο πολύμορφα καλλιεργούμενος στρεβλός καταναλωτισμός και η διόγκωση του δανεισμού συνεχίζεται.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο το ΠΙΚΠΑ, βέβαια, ήταν νομική οντότητα είχε αποτρέψει πολλές φορές παρόμοιους πλειστηριασμούς και είχε γλιτώσει την περιουσία του. Η κατάσταση άλλαξε μετά τις 7.8.2003 που το ΠΙΚΠΑ καταργήθηκε, όπως προβλέπει ο νόμος 3106/2003, με τον οποίο διαλύθηκε η Πρόνοια. Πέρα όμως από το διαλυτικό νόμο, το υπουργείο αδράνησε να προωθήσει νομοθετική ρύθμιση - όπως έκανε την περασμένη βδομάδα - με την οποία θα αναλάμβανε την εξόφληση των δικαστικών αποφάσεων κατά του ΠΙΚΠΑ.

Και δεν έφτασε ούτε το ένα ούτε τ' άλλο. Το υπουργείο Υγείας δεν πήρε την πρωτοβουλία να «πληρώσει με έναντι» τον δικαστικό επιμελητή, που στη συνέχεια θα συμψηφιζόταν με το ένταλμα που θα έκοβε πάλι το υπουργείο Υγείας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο δικαστικός επιμελητής ζήτησε 15.000 ευρώ για ένα ένταλμα που θα ήταν της τάξης των 130.000 ευρώ. Και όμως το υπουργείο προτίμησε να χάσει τα οχταπλάσια.

Και ένα λογιστή να έβαζαν οι άνθρωποι, καλύτερα θα λογάριαζε...

Δεκαπέντε παιδιά μέσα σε λίγες μέρες. Τα εννιά έπαιζαν σε μια αλάνα. Αλλα έξι βρίσκονταν μέσα σ' ένα σπίτι. Στην πρώτη περίπτωση, ο πιλότος αμερικανικού αεροσκάφους «δεν τα είδε» καθώς γάζωνε με το πολυβόλο του το έδαφος και έριχνε πυραύλους για ν' αποτελειώσει τη δολοφονία ενός «στόχου». Στη δεύτερη περίπτωση, οι κομάντος που κατεδάφισαν ως τα θεμέλια σπίτι «στόχων», με εκρηκτικά και πυρά, «δε γνώριζαν» ότι ήταν εκεί. Επρόκειτο «περί λάθους», στη μια όσο και στην άλλη περίπτωση, ανακοίνωσαν οι εκπρόσωποι των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, όπου σημειώθηκαν οι σφαγές των παιδιών. Είναι ατυχές ότι τέτοια συμβάντα μπορεί να προκαλέσουν «άσχημα αισθήματα» για τη «συμμαχία» από πλευράς πληθυσμού, συμπλήρωσε κάποιος Αμερικανός ταγματάρχης.

Σ' έναν κόσμο που έχει γυρίσει ανάποδα, οι δολοφονίες παιδιών είναι απλώς ατυχή συμβάντα πολιτικού μάρκετινγκ. Ο κυνισμός των φονιάδων αποθεώνεται. Ως «ρεαλισμός» από τη μια, αλλά και ως «μετριοπάθεια» από την άλλη. Κι όλ' αυτά, έναντι των ανθρώπων, που «μισούν την ελευθερία», όπως θα έλεγε και ο Πρόεδρος Μπους.

Η είδηση μεταδόθηκε από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και έλεγε τα εξής: Ο γίγαντας της αεροναυπηγικής «Λόκχιντ Μάρτιν» κατόρθωσε να εκμαιεύσει ένα συμβόλαιο που μπορεί να φθάσει τα 4,6 δισ. δολάρια για την κατασκευή στόχων και αντίμετρων στο πλαίσιο της ανάπτυξης του προγράμματος αντιπυραυλικής άμυνας του Πενταγώνου, όπως ανακοινώθηκε από το αμερικανικό υπουργείο Αμύνης. Οι στόχοι και τα αντίμετρα θα χρησιμοποιηθούν για να δοκιμαστούν τα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας, που βρίσκονται υπό ανάπτυξη, τόνισε το υπουργείο.

Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ θα ξοδέψουν το τεράστιο ποσό των 4,6 δισ. δολαρίων (πάνω από 1,5 τρισ. δρχ.) μόνο και μόνο για την κατασκευή ψεύτικων στόχων, ώστε να δοκιμάσουν το διαβόητο πρόγραμμα της «αντιπυραυλικής άμυνας». Κατά τ' άλλα, δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί είναι άστεγοι ή ζουν σε άθλιες συνθήκες, κάτω από το όριο της φτώχειας...

Μερικοί «διδάσκοντες» (ιδιαίτερα διευθυντές σχολείων ή σχολών) κάθε άλλο παρά διαπαιδαγωγούν με τη διδασκαλία, τη στάση και τη συμπεριφορά τους μέσα στο σχολείο. Αντίθετα «παιδονομούν» όταν πρόκειται οι μαθητές συλλογικά και οργανωμένα να διεκδικήσουν κάποιο δικαίωμά τους.

Στην τελευταία ομάδα, φαίνεται πως ανήκουν και οι κύριοι Τελιούσης και Σαράπης, διευθυντής και υποδιευθυντής, αντίστοιχα, του Κέντρου Τεχνικής Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΤΕΚ) του ΟΑΕΔ, στο Βασιλικό της Εύβοιας. Αλλιώς δεν εξηγείται η στάση τους, να την έχουν «στημένη» στις πόρτες της σχολής, κάθε φορά που μέλη της ΚΝΕ κάνουν εξόρμηση στο χώρο, προκειμένου να εμποδίσουν, να τρομοκρατήσουν τους μαθητές στην ουσία, για να μην έρθουν σε επαφή με τις ιδέες και προτάσεις της Κομμουνιστικής Νεολαίας. Τις προάλλες, μάλιστα, έφτασαν στο σημείο να καλέσουν και την αστυνομία για να «επιβάλει την τάξη». Και όχι μόνον αυτό, αλλά την ίδια τακτική, σχεδόν, ακολουθούν και απέναντι σε εκπροσώπους του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος (π.χ. τοπικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ) που μόνο αυτοί πηγαίνουν να ενημερώσουν, κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων, τους μαθητές - εργαζόμενους για εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα.

Αραγε, τέτοιες εντολές έχουν και τις εκτελούν με ιδιαίτερη συνέπεια ή φοβούνται ότι θα πάνε στράφι τα... μαθήματα «προσαρμοστικότητας» και «ευλυγισίας»..;