Η δήθεν αντιπαράθεση κυβέρνησης και ΣΕΒ έχει όλα τα χαρακτηριστικά του στημένου παιχνιδιού, που αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό του λαού ρίχνοντας στάχτη στα μάτια του. Ενός παιχνιδιού φτιαγμένου για δύο παίχτες, που το έχουν στήσει κυβέρνηση και μεγαλοβιομήχανοι, με έναν τρίτο παίχτη, τη ΝΔ, να κάθεται στον πάγκο, σε θέση αναμονής. Ο καθένας από την πλευρά του αποβλέπει στα δικά του οφέλη.

Από τη μια, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ενόψει εκλογών, έχει ανάγκη ν' αναδείξει το ...«ταξικό χάσμα» που τη χωρίζει από το μεγάλο κεφάλαιο και να φορέσει το «σοσιαλιστικό» ζιβάγκο. Από την άλλη, οι βιομήχανοι θέλουν, μ' έναν τρόπο, να ναρκοθετήσουν το έδαφος αποτρέποντας οποιαδήποτε αμφισβήτηση, στα πλαίσια των προεκλογικών ελιγμών, της πολιτικής που εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα, που θα μπορούσε μελλοντικά να τους δημιουργήσει προβλήματα. Ο ΣΕΒ, λοιπόν, ως θεματοφύλακας της άρχουσας τάξης, βάζει τα πράγματα στη θέση τους και καλεί όλους να βάλουν τα κεφάλια μέσα. Στο ίδιο παιχνίδι παίζει και η ΝΔ που το σιγοντάρει, καθώς αυτοπροβάλλεται ως πιο φερέγγυα από το ΠΑΣΟΚ απέναντι στο ΣΕΒ και αναζητά διαπιστευτήρια από την οικονομική ολιγαρχία.

Ομως, πέρα από την προπαγάνδα υπάρχει και η πραγματικότητα, που προσπάθησαν να μας τη θυμίσουν με τον τρόπο τους διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης. Ετσι, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Μ. Χρυσοχοΐδης, επισήμανε πως «όλοι οι βιομήχανοι, οι επενδυτές και οι επιχειρηματίες σε αυτόν τον τόπο δεν έχουν παρά να αξιοποιήσουν αυτό το περιβάλλον, το οποίο δημιουργεί προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας», δηλαδή το «περιβάλλον» που τους έχει εξασφαλίσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και βέβαια, δεν έχει καθόλου άδικο.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (όπως και η ΝΔ με τη σειρά της) είναι που, με την ταξική πολιτική, ταύτισε την ανάπτυξη με την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, προσφέροντας στους εργαζόμενους για αντάλλαγμα ακρίβεια, ανεργία, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μερική απασχόληση, ακόμα και το σύγχρονο δουλεμπόριο της «ενοικίασης» εργαζομένων. Επίσης, πτώση του βιοτικού τους επιπέδου, μεγαλύτερη ανασφάλεια και συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους. Είναι η κυβέρνηση που όλα αυτά τα χρόνια εφαρμόζει σε κάθε τομέα την πολιτική του ΣΕΒ και γενικότερα την πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, ντόπιου και πολυεθνικού.

Η αντιπαράθεση αυτή είναι σικέ, με ημερομηνία λήξης και με όλα τα χαρακτηριστικά του αντιπερισπασμού και του αποπροσανατολισμού. Γίνεται για τη δημιουργία εντυπώσεων. Ποιον όμως μπορούν να κοροϊδέψουν όλοι αυτοί; Εδώ αρμόζει το «χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει», αφού το ΠΑΣΟΚ έχει δείξει την ταυτότητά του, ο ΣΕΒ είναι δεδομένο ποια συμφέροντα εκπροσωπεί αλλά και η ΝΔ δεν μπορεί να αποστασιοποιηθεί από αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Απάντηση σε όλους αυτούς υπάρχει και μπορεί να τη δώσουν οι εργαζόμενοι επιλέγοντας με τους αγώνες τους και την ψήφο τους τους δρόμους που ανοίγει το ΚΚΕ.