Ισως, βέβαια, μερικοί θεωρήσουμε ότι προτρέχουμε και προεξοφλούμε τη μη τήρηση των κυβερνητικών δεσμεύσεων. Δε συμβαίνει, όμως, κάτι τέτοιο. Εμείς λέμε ότι η τήρηση της προαναφερόμενης υπόσχεσης μεταφράζεται σε πολιτική σκληρής λιτότητας τα επόμενα χρόνια, για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Και τούτο, γιατί ο μέσος όρος της ΕΕ δεν είναι πλέον αυτός των «15», σύμφωνα με τον οποίο η Ελλάδα βρισκόταν γύρω στο 70%. Την 1η του Μάη θα έχει πλήρως ολοκληρωθεί η ένταξη των 10 νέων χωρών και ο προαναφερόμενος μέσος όρος - όπως και όλοι οι κοινοτικοί δείκτες - θα υποστούν σημαντικές αλλαγές, αφού οι μισθοί και οι συντάξεις στη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των νέων μελών είναι κατά πολύ χαμηλότεροι. Και πέρα απ' αυτό, τόσο στη Γερμανία, όσο και στις άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες της ΕΕ, παίρνονται ήδη μέτρα καθήλωσης ή και μείωσης των μισθών και των συντάξεων.
«Εσείς αγαπάτε τη ζωή και εμείς το θάνατο». Ετσι καταλήγει το βιντεοσκοπημένο μήνυμα του επονομαζόμενου Αμπου Ντουτζάν αλ Αφγάνι, ο οποίος πήρε την ευθύνη της πολύνεκρης επίθεσης στη Μαδρίτη, ισχυριζόμενος πως είναι ο στρατιωτικός εκπρόσωπος της «Αλ Κάιντα» στην Ευρώπη. Και σημειώνουμε την κατάληξη αυτή, γιατί - σύμφωνα με ορισμένους μελετητές του Ισλάμ και των μουσουλμανικών παραδόσεων - το νόημα της πρότασης αυτής είναι ξένο, αν όχι εχθρικό, προς έναν πιστό μουσουλμάνο και τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, πόσο μάλλον για έναν φανατικό ισλαμιστή, μαχητή της «Αλ Κάιντα».
Σημειώνουμε την παρατήρηση, γιατί αυτά πρέπει να καταγράφονται...
«Πόλεμος»... δισεκατομμυρίων έχει ξεσπάσει μεταξύ του διοικητή του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριου και του ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Αυριανή» Γ. Κουρή. Ετσι, μετά το δημοσίευμα του Γ. Κουρή στην «Αυριανή» για τις βίλες του διοικητή του ΙΚΑ, ο Μ. Νεκτάριος ανταπάντησε με προχτεσινή του επιστολή για τα χρέη του Γ. Κουρή προς το ΙΚΑ.
Σύμφωνα λοιπόν με το δελτίο, οι επιχειρήσεις του Γ. Κουρή οφείλουν στο ΙΚΑ 4.500.000 ευρώ, περίπου 1,5 δισεκατομμύριο. Οπως αναφέρεται επίσης, ο Γ. Κουρής έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε πολυετείς φυλακίσεις. Τέλος, ο Μ. Νεκτάριος κατέθεσε αγωγή 5 εκατομμυρίων ευρώ κατά του Γ. Κουρή για εκβιασμό και συκοφαντική δυσφήμιση. Χτες, η «Αυριανή» έδωσε συνέχεια στον «πόλεμο», καταγγέλλοντας με τον πρωτοσέλιδο τίτλο της: «Δέκα δισ. καπέλο σε μία μόνο προμήθεια!!! - ΛΑΜΟΓΙΟ Ο ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ - Μεγάλη ληστεία στο ΙΚΑ με στημένους διαγωνισμούς».
Το ωραίον της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι ο καυγάς γίνεται μεταξύ ΠΑΣΟΚων και αφορά ιδιοποίηση δημόσιου χρήματος, είτε αυτό είναι παρακρατημένες εισφορές, είτε προνομιακή μεταχείριση για βίλες, είτε «καπέλα» και «προμήθειες». Βέβαια, ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία περίπτωση είναι και, παρ' όλη τη σημερινή «πολεμική» ένταση, τελικά, κάποια στιγμή, θα τα βρουν. Αυτό που θα μείνει, όμως, είναι η μπόχα τους. Κι αυτό είναι πρόβλημα.
Την «πατρότητα» στην επιβολή της ΝΑΤΟικής «μπότας» στην ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων διεκδικούν σφόδρα οι δύο εταίροι του δικομματισμού. Ο πρώην υπουργός Εθνικής Αμυνας Γ. Παπαντωνίου είπε ότι τη συμφωνία είχε κλείσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από πριν, αλλά - προεκλογική περίοδος γαρ - δεν την είχε ανακοινώσει και πάντως «η απόφαση της ΝΔ δεν προσθέτει κάτι καινούριο». Από την πλευρά του ο υπουργός Αμυνας της ΝΔ Σπ. Σπηλιωτόπουλος σε δήλωση του είπε ότι έχει ζητηθεί η ενεργοποίηση των άρθρων 4 και 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση απειλής σε μια χώρα μέλος του. Λίγο αργότερα επιχείρησε να «μαζέψει» τη δήλωση αυτή λέγοντας ότι «ζήτησαν απλώς τη συνδρομή της Συμμαχίας».
Και οι δύο νομίζοντας ότι είναι «καβάλα στο άλογο» λόγω του καλλιεργούμενου κλίματος τρομοϋστερίας, μετά το χτύπημα στην Μαδρίτη, επιχειρούν να δώσουν διαπιστευτήρια στους ιμπεριαλιστές και να περάσουν στο λαό το δήθεν αναγκαίο του ΝΑΤΟικού «καπέλου». Γι' αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους δήθεν προστάτες. Είναι ο μόνος τρόπος για να είναι πραγματικά ασφαλείς.
Εκτός πια και αν είναι τυχαίο, που η ημερομηνία, όπου υποτίθεται ότι θα επιλυθεί το θέμα, συμπίπτει με την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών. Ασε, που κάτι «διαρροές» περί Προεδρικών Διαταγμάτων και «μοριοδότησης» των συμβασιούχων μόνο σε εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους δεν παραπέμπουν, αλλά σε νέες επιχειρήσεις ομηρίας και ψηφοθηρίας.
ΝΑ ΕΙΝΑΙ «συνεπείς» προς τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, κάλεσε τους φορολογούμενους ο νέος υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Αλογοσκούφης. Μάλλον οι κυβερνώντες πρέπει να προσέχουν λίγο τα λόγια τους...
Γιατί είναι βέβαιο πως οι φορολογούμενοι και συγκεκριμένα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που σηκώνουν το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών βαρών, είναι πολύ περισσότερο συνεπείς από όσο οι εκάστοτε κυβερνήσεις με τα χρήματα των φόρων που εισπράττουν.
Και σίγουρα, αυτές οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να μιλούν για «συνέπεια», όταν δεν επιστρέφουν πίσω τα χρήματα αυτά με παροχές Yγείας, Παιδείας και Κοινωνικής Ασφάλειας.
Αλλωστε, και η φορολογική νομοθεσία - θυμίζουμε - είναι τέτοια, που ένας μισθωτός είναι σχεδόν αδύνατο να φοροδιαφύγει. Σε αντίθεση με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που, όχι μόνο φοροδιαφεύγουν ή «ρυθμίζουν» τα χρέη τους νόμιμα, αλλά, τις περισσότερες φορές, τους ...πληρώνουμε κι από πάνω.
Προφανώς, η ιστορία θα συνεχίσει να κινείται σε αντιδραστικές κατευθύνσεις και το μόνο ερώτημα που υπάρχει είναι ...πού θα σταματήσουν, επιτέλους.
Επειδή, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, ως κυρίαρχη δύναμη της ατλαντικής συμμαχίας, έχουν εμπράκτως αποδείξει στα τελευταία πενήντα χρόνια το αμέριστο ενδιαφέρον τους και την προσήλωσή τους στην ειρήνη και τη φιλία μεταξύ των λαών, την ασφάλεια και τη σταθερότητα, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, κλπ. κλπ. Βέβαια... Ολα όσα ξέραμε, μέχρι σήμερα, για τις απαράδεκτες και ωμές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στις εσωτερικές εξελίξεις της χώρας μας στη δεκαετία του '50 και αργότερα, για το ρόλο τους στο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967 και τα δραματικά γεγονότα το 1974 στην Κύπρο, για την υπόθαλψη και εκμετάλλευση των ελληνοτουρκικών διαφορών, το διαμελισμό της πρώην ΟΔ της Γιουγκοσλαβίας και τον κατοπινό εγκληματικό πόλεμο ενάντια στη γειτονική χώρα, κλπ. κλπ., δεν ισχύουν. Αλλοι τα 'χουν κάνει όλ' αυτά. Ισως... η «Αλ Κάιντα».
Τουλάχιστον επιδερμική είναι η εκτίμηση μιας σειράς αναλυτών και αρθρογράφων, ότι «η Αλ Κάιντα καθόρισε το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία». Η εκλογική ήττα της κυβέρνησης του Χ. Μ. Αθνάρ, έχει τη ρίζα της, κυρίως, στη μεγάλη απόσταση, που χώριζε τη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης και την πολιτική της πρώην κυβέρνησης στο ζήτημα του πολέμου στο Ιράκ. Σε ποσοστά 70 έως 90% - όπως έδειχναν οι σχετικές δημοσκοπήσεις - ήταν ο ισπανικός λαός ενάντια στον πόλεμο και στην εμπλοκή της χώρας τους σ' αυτόν. Η κυβέρνηση του Λαϊκού κόμματος, όμως, τράβηξε στην αντίθετη κατεύθυνση.
Δεν ισχυριζόμαστε, βέβαια, ότι δεν έπαιξε κανένα ρόλο το μακελειό της Μαδρίτης. Ασφαλώς και η πολύνεκρη επίθεση, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, συγκλόνισε τους Ισπανούς και ξανάφερε μπροστά τους και, μάλιστα, με ανείπωτα δραματικό τρόπο, το πρόβλημα του πολέμου στο Ιράκ και της συμμετοχής της χώρας τους σ' αυτόν. Ακολούθησε η κυβερνητική επιχείρηση εκλογικής εκμετάλλευσης του «χτυπήματος» από την κυβέρνηση Αθνάρ, με την επίρριψη της ευθύνης στην ΕΤΑ. Η αποκάλυψη της επιχείρησης αυτής, απ' ό,τι φαίνεται, ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Χωρίς αμφιβολία, ο καθένας θα προτιμούσε να εκφραστεί η λαϊκή κατάδικη, χωρίς τη δραματική «μεσολάβηση» της πολύνεκρης επίθεσης. Το τελευταίο, όμως, δεν αλλάζει την ουσία της ετυμηγορίας του ισπανικού λαού.
«Η νομαρχία Πειραιά ενώνει τη φωνή της με παγκόσμια κινήματα ειρήνης, με στόχο την επίτευξη της Ολυμπιακής εκεχειρίας, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας»! Αυτό αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της νομαρχίας και το ερώτημα είναι εύλογο. Αγνοεί ο νομάρχης Γ. Μίχας το αγκυροβόλιο, μόλις πριν από ένα χρόνο των ΝΑΤΟικών πλοίων μέσα στο λιμάνι του Πειραιά; Τότε ως νομάρχης δεν αντιστάθηκε. Δεν εμπόδισε, όπως ο απλός λαός του Πειραιά, την είσοδό των ιμπεριαλιστών στην πόλη και δεν αντιτάχτηκε ούτε στους βομβαρδισμούς στο Ιράκ ούτε στις επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που υπηρετούσε. Σήμερα διοργανώνει εκδηλώσεις για την Ολυμπιακή εκεχειρία. Η ειρήνη, όμως, δεν ωφελείται και πολύ περισσότερο δεν εδραιώνεται με υποκριτικές φιέστες και ανέξοδα «μεγάλα λόγια», αλλά με πράξεις ενάντια σε όσους την υπονομεύουν.
«Οι τρομοκρατο...επαΐοντες συναινούν πάνω σε ένα ανατριχιαστικό συμπέρασμα. Οσες δυνάμεις ασφαλείας, όσα μέτρα κι αν πάρεις, έτσι και είσαι στόχος, δύσκολα θα τη σκαπουλάρεις. Ακόμα αρκετοί εξ αυτών συμφωνούν πως τα χτυπήματα μπορεί να μην προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από "καθαρό" ισλαμικό, φανατικό κέντρο. Καθόλου δηλαδή δεν αποκλείουν την εμπλοκή και τη διαπλοκή μυστικών υπηρεσιών. Οπότε η κατάληξη είναι μία και μοναδική. Είτε πρόκειται για «λιωμένες» από το πλιάτσικο και τη βαρβαρότητα αραβικές, τυφλές δυνάμεις, είτε για μυστικές υπηρεσίες και ανεξέλεγκτα παρακλάδια των κατοχικών στρατευμάτων, το συμπέρασμα είναι ένα και κοινό: H πηγή, ο ηθικός αυτουργός και ο συνεργός του αδιάκοπου λουτρού αίματος είναι ο σταυροφόρος... αμερικανισμός. Αφού σκοτώσανε το παιδί μου, θα τους πάρω στον τάφο μαζί μου. Επομένως, αγαπητοί της κυβερνήσεως, μοναδική λύση προστασίας των πολιτών είναι η αποσύνδεση της χώρας από τον φίλτατο... ιμπεριαλισμό. Μακριά από τον λύκο για να γλιτώσουν τα πρόβατα!»...
Του Δημ. Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».
(Συνέχεια από τη σελίδα 1)
Την ίδια ώρα, κατά την οποία στον Ρούμπιξ απαγορεύουν να βαδίσει! Μην ξεγελιόμαστε από το γεγονός ότι δεν τον έχουν αλυσοδέσει ακόμα. Το έχουν κάνει, ήδη, μια φορά, το 1991, όταν τον κράτησαν στα μπουντρούμια για 6 ολόκληρα χρόνια, επειδή αρνήθηκε να δηλώσει υποταγή. Επειδή αρνήθηκε να κάνει δήλωση μετάνοιας!
Για τους γονιούς, που θέλουν να δείξουν στα παιδιά τους ένα παράδειγμα ανθρώπου που αντιστέκεται, εκεί είναι ο Ρούμπιξ, ορθός.
Για τους ποιητές, που δε θέλουν να γράφουν για νερόβραστους έρωτες, εκεί είναι ο Ρούμπιξ.
Για τους εργάτες, που αναρωτιούνται πού είναι η δημοκρατία, εκεί είναι ο Ρούμπιξ, παράδειγμα αντίστασης στην εφαρμοσμένη δικτατορία του κεφαλαίου.
Για τους διανοούμενους, που αναρωτιούνται τι να πουν στα αμφιθέατρα, εκεί είναι ο Ρούμπιξ, πεδίο ανάλυσης με προοπτική τον άνθρωπο που παλεύει για τη λευτεριά του κόσμου.
Είναι όλοι αυτοί, που, τον καιρό που επέλαυνε η αντεπανάσταση, επέλεξαν να παραμείνουν ορθοί. Να υπερασπιστούν το Κομμουνιστικό Κόμμα. Να υπερασπιστούν αυτήν τη σπουδαία κατάκτηση των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τα σοβιέτ! Είναι όλοι εκείνοι, οι οποίοι στη φασιστική επέλαση δεν τα δίπλωσαν, δεν έγιναν δοσίλογοι, δεν κατατάχτηκαν στις λεγεώνες των ΕΣ - ΕΣ, πολέμησαν τον κατακτητή, έγραψαν το έπος του μεγάλου πατριωτικού πολέμου. Είναι όλοι αυτοί, που συνέχισαν να τιμούν την τιμή που τους έγινε να είναι Σοβιετικοί πολίτες.