Γρηγοριάδης Κώστας

Ισως, βέβαια, σκεφθείτε ότι τα παραπάνω αποτελούν την τουρκική ερμηνεία της απόφασης. Δε λέμε όχι. Ετσι είναι. Δεν αποτελεί το γεγονός αυτό, όμως, μια ακόμη απόδειξη του επικίνδυνου και επιζήμιου εγκλωβισμού του Κυπριακού στις ευρωενωσιακές Συμπληγάδες; `Η υπάρχουν ακόμη σκεπτόμενοι και καλόπιστοι άνθρωποι, που συνεχίζουν να τρέφουν ελπίδες, για θετική και προς όφελος του κυπριακού λαού παρέμβαση της ΕΕ και των κυρίαρχων δυνάμεων, που βάζουν τη σφραγίδα τους στην πορεία της;

Σε περισσότερες από δέκα παραβάσεις και παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο προχώρησαν χτες τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα, σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές. Προφανώς, το γεγονός έρχεται να επιβεβαιώσει τα όσα ...πέτυχε η κυβέρνηση της ΝΔ, και προσωπικά ο Κ. Καραμανλής, στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες.

Τελικά, δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε, ποιες είναι οι τελικές εκτιμήσεις των ηγεσιών του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ, σχετικά με τις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της ΕΕ και τα όσα έλεγαν προηγουμένως οι ίδιες. Είναι θετική η τελική σούμα για το λαό μας - όπως και για τους λαούς της Τουρκίας και της Κύπρου - ή όχι; Ομολογούμε πως μας έχουν μπερδέψει.

Στην «Αυγή» της περασμένης Παρασκευής, για παράδειγμα, και, μάλιστα, στο κύριο άρθρο της εφημερίδας, με τίτλο «Σημασία έχει η πορεία προς την ένταξη», διαβάσαμε το εξής: «Να δεσμεύσουμε όσο μπορούμε την Αγκυρα στα αναγκαία και αυτονόητα - όπως η αναγνώριση της Κύπρου - αλλά να βγούμε με συμφωνία». Με άλλα λόγια, αυτό ακριβώς που έγινε στις Βρυξέλλες. Δέσμευσαν, όσο μπόρεσαν τον Τ. Ερντογάν, αλλά - πάνω απ' όλα - κατέληξαν σε συμφωνία. Ολο τον προηγούμενο καιρό, όμως, η ηγεσία του ΣΥΝ έθετε όρους και προϋποθέσεις (πλήρης αναγνώριση της Κύπρου, σαφές χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσης των στρατευμάτων κατοχής, δημοκρατικά δικαιώματα του τουρκικού λαού, κλπ., κλπ.). Κι όπως όλοι γνωρίζουν, οι όροι αυτοί ούτε καν προσεγγίστηκαν. Αλλωστε, όπως ομολογεί και ο νέος πρόεδρος του ΣΥΝ, «δεν υπήρξε επίτευξη ορισμένων στοιχειωδών όρων και προϋποθέσεων». Επομένως, ποια είναι η τελική εκτίμηση του ΣΥΝ; Προφανώς, κάπου «χάθηκε» ανάμεσα στη λογική του «ευρωμονοδρόμου» και τις «ευρωαυταπάτες»...

Στην ίδια πορεία κινείται και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αλλά με περισσότερο κραυγαλέο τρόπο. Ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε «ευτυχισμένος σαν Ευρωπαίος πολίτης» για την κατάληξη της Συνόδου, χαρακτηρίζοντας «ιστορική μέρα» την περασμένη Παρασκευή και «ορόσημο για τις σχέσεις μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας» την τελική απόφαση, αλλά «δεν είναι ευτυχισμένος σαν Ελληνας πολίτης», αφού «η απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής κάθε άλλο παρά διασφαλίζει τα συμφέροντά μας».

Κι έτσι, ο Γ. Παπανδρέου, ως μια ...άκρως διχασμένη προσωπικότητα, εμφανίζεται να είναι ταυτόχρονα πολύ ευτυχισμένος και πολύ δυστυχισμένος και, μάλιστα, με το ίδιο γεγονός, ως αιτία της ...ευτυχιο-δυστυχίας του. Ισως, γιατί, από τη μια, πρέπει να εκπροσωπεί τα ικανοποιημένα από τις σχετικές αποφάσεις συμφέροντα των πολυεθνικών - μαζί και της εγχώριας ολιγαρχίας - και, από την άλλη, να παριστάνει την αντιπολίτευση και να μη χάνει την επαφή με το λαϊκό αίσθημα. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, η ουσία δεν αλλάζει. Τόσο η ηγεσία του ΣΥΝ, όσο και αυτή του ΠΑΣΟΚ, έδωσαν τις μέρες αυτές ρεσιτάλ καιροσκοπισμού και υποκρισίας.

Οι εκπρόσωποι των κομμάτων της ολιγαρχίας αποδεικνύονται, εκτός των άλλων, και πολύ κακοί ηθοποιοί, αν πιστεύουν ότι με «αντιπαραθέσεις» επιπέδου καφενείου - μεταξύ ξερής και πρέφας - θα μπορέσουν να αποκρύψουν το βασικό: Οτι πρόκειται για δύο κόμματα, τα οποία στις στρατηγικές επιλογές, είτε πρόκειται για την οικονομία, είτε για τα άλλα μείζονα θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό. Με τις κοκορομαχίες τους εμπαίζουν και εξαπατούν τον ελληνικό λαό. Αποφεύγουν σαν ο διάολος το λιβάνι να μπουν στα θέματα ουσίας, να αναλύσουν τις βασικές πολιτικές επιλογές του νέου προϋπολογισμού. Ενός προϋπολογισμού βαθύτατα ταξικού, που, παρά τις φωνές των Σειρήνων περί «ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής», κάθε άλλο παρά τέτοιος είναι.

Στο σκέλος των εσόδων, η κυβέρνηση της ΝΔ διατήρησε, μέχρι κεραίας, το σύνολο του αντιλαϊκού πλαισίου των φόρων που είχαν οικοδομηθεί από το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 15 χρόνια. Οπως είναι γνωστό και γενικά παραδεκτό, η Ελλάδα διατηρεί ένα από τα πιο αντιλαϊκά φορολογικά συστήματα της Ευρώπης. Επί της ουσίας, η συμβολή των μεγάλων επιχειρήσεων και του μεγάλου πλούτου στα φορολογικά έσοδα είναι ...συμβολική, καθώς σχεδόν το σύνολο των υφιστάμενων φόρων πλήττει τα λαϊκά στρώματα. Η νέα κυβέρνηση, με δεδομένο μάλιστα το οξύ δημοσιονομικό πρόβλημα, έκανε νέα βήματα. Η ΝΔ μείωσε, ακόμα, τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων κατά 10 μονάδες, τους παράσχει πλήθος άλλων φορολογικών προνομίων, ενώ με το νέο «αναπτυξιακό» τούς έδωσε κυρολεκτικά γην και ύδωρ. Την ίδια στιγμή, ετοιμάζεται να αυξήσει τους Μοναδικούς Συντελεστές Καθαρού Κέρδους για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αυξάνει την παρακράτηση φόρου για τους μισθωτούς, σχεδιάζει νέες μεγάλες αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.

Με λίγα λόγια: Είτε πρόκειται για τις δαπάνες, είτε για τα έσοδα, η ΝΔ αποτελεί συνέχεια και όχι α-συνέχεια του ΠΑΣΟΚ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Φυσικά, δεν μπήκαν στον κόπο να μας πουν ποια είναι η σχέση του μισθού του Ελληνα με τους αντίστοιχους της Γαλλίας ή της Γερμανίας. Ομως, αυτό αποτελεί μάλλον λεπτομέρεια στη συλλογιστική των κυβερνώντων.

Φαίνεται, πάντως, πως εκεί στο ΥΠΕΧΩΔΕ εκτιμούν ότι ο Ελληνας φορολογούμενος έχει πληρώσει λίγα σε πανωπροίκια και «υπερβάσεις» στις εργολήπτριες εταιρίες. Οπότε, πρέπει να βάλει κάτι ακόμη.

Κατά τα άλλα, τα «διαπλεκόμενα» θεωρούνται «αντίπαλοι» της κυβέρνησης και θα τα πατάξει με το νομοσχέδιο για το «βασικό μέτοχο». Το γεγονός ότι τα ενισχύει και τα επιδοτεί με όποιους τρόπους και όσο μπορεί είναι ...άλλο ζήτημα.

ΣΚΛΗΡΕΣ ΚΟΝΤΡΕΣ και φοβερές λογομαχίες προβλέπουν διάφορα ΜΜΕ για τη συζήτηση του Προϋπολογισμού που συνεχίζεται στη Βουλή. Τα περί ορθότητας της δημοσιονομικής απογραφής, όντως, θα «πάρουν και θα δώσουν», αν εννοούν αυτό.

Το τι σχέση έχουν, βέβαια, αυτά με όσα όντως ενδιαφέρουν τον μέσο Ελληνα, ουδείς μπαίνει στον κόπο να το σκεφθεί.

Βεβαίως, έχει την αξία του, να ξέρεις αν οι προϋπολογισμοί που κατατίθονταν μέχρι σήμερα είχαν σωστά στοιχεία, όμως το βασικό είναι το τι προβλέπουν αυτοί οι προϋπολογισμοί για την Υγεία, την Παιδεία και την Κοινωνική Ασφάλιση.

Και, βέβαια, κανέναν δεν πείθει η κυβέρνηση ότι την απογραφή την έκανε λόγω της αγάπης της προς την ειλικρίνεια. Ενα ωραιότατο άλλοθι για να συνεχίσει τη λιτότητα ζητάει και φαίνεται πως το βρήκε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Κι όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ - συνεχίζοντας στον ίδιο ακριβώς δρόμο με αυτόν της προκατόχου της του ΠΑΣΟΚ - όχι μόνο δεν κάνει το παραμικρό, για αντιμετώπιση της απαράδεκτης αυτής κατάστασης, αλλά και μεθοδεύει ακόμη χειρότερες μέρες (νέες αυξήσεις τιμών στα φάρμακα, συνέχιση της πολύμορφης ιδιωτικοποίησης της Υγείας και της Πρόνοιας, των κάθε λογής «απελευθερώσεων» και αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών, κλπ., κλπ.). Οσο για το βασικό επιχείρημα των κυβερνώντων, περί «αντοχών της οικονομίας», να σημειώσουμε ότι το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού απολαμβάνει αρκετά μεγαλύτερο μέρος του συνολικά παραγόμενου πλούτου, απ' αυτό του φτωχότερου 50% του πληθυσμού.

Η δική μας λογική είναι ριζικά διαφορετική. Για το ΚΚΕ, η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια, η Σύνταξη, κλπ., κλπ., αποτελούν στοιχειώδη και βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία η οργανωμένη κοινωνία (το κράτος) έχει χρέος και ευθύνη να τα παρέχει ισότιμα και δωρεάν σε όλους και, μάλιστα, στο επίπεδο των αναγκών, όπως αυτές προσδιορίζονται από τις ανάγκες και τις δυνατότητες κάθε εποχής. Δικαιώματα, τα οποία θα βρουν την ουσιαστική δικαίωσή τους σε μια ριζικά διαφορετική κοινωνία, στο κέντρο της οποίας θα βρίσκονται οι λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Μια κοινωνία, όπου θα κάνουν πραγματικά κουμάντο οι εργαζόμενοι - παραγωγοί του πλούτου και όχι οι κεφαλαιοκράτες. Με δυο λόγια, μια σοσιαλιστική κοινωνία.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, όμως, και επειδή τις μέρες αυτές είδαν το φως της δημοσιότητας διάφορα ρεπορτάζ και άρθρα, σχετικά με τα ασφαλιστικά ταμεία, τη συνεχή μείωση της σχέσης ασφαλισμένων - εργαζομένων και συνταξιούχων, την ύπαρξη ελλειμμάτων, κλπ., κλπ., θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής:

Το ύψος και το επίπεδο των σημερινών ασφαλιστικών παροχών (συντάξεις, περίθαλψη, κλπ.) είναι τραγικά αναντίστοιχο με τις σύγχρονες ανάγκες. Είναι τραγικά αναντίστοιχο, επίσης, με το ύψος του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου. Χρήματα υπάρχουν και, μάλιστα, υπεραρκετά, αλλά τα νέμεται η πλουτοκρατία.

Και δεν είναι μόνον αυτό.

Αποτελεί υποκρισία η κινδυνολογία ορισμένων, για το γεγονός, πως η σχέση ασφαλισμένων - εργαζομένων και συνταξιούχων έγινε 1:1,78 από 1:1,79 πέρυσι, όταν γνωρίζουν όλοι, ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, ενώ η ανεργία και η υπογεννητικότητα της ελληνικής οικογένειας έχουν ως κύρια αιτία τους τις ασκούμενες αντιλαϊκές πολιτικές των πρώην και νυν κυβερνώντων.

Αποτελεί υποκρισία, επίσης, η κινδυνολογία, για το γεγονός, πως το συνολικό πλεόνασμα των ασφαλιστικών Ταμείων παρουσιάζει πτωτική τάση, επειδή έπεσε από το 1,7 δισ. ευρώ στο 1,4 δισ., όταν δε λένε τίποτε για την τεράστια εισφοροδιαφυγή, η οποία υπολογίζεται ετησίως σε 3 δισ. ευρώ. Οταν, την ίδια στιγμή, «κάνουν πλάτες» στην προωθούμενη από την κυβέρνηση ρύθμιση χρεών των μεγαλοεργοδοτών στο ΙΚΑ, ύψους 3,4 δισ. ευρώ.

Ολ' αυτά, βέβαια, δε λέγονται τυχαία, ούτε κατά λάθος. Η συνεχής πλαγιοκόπηση, υπονόμευση και «πριόνισμα» των ασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων αποτελούν συστατικό στοιχείο του λεγόμενου ευρωμονοδρόμου και της στρατηγικής της Λισαβόνας. Αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της φιλομονοπωλιακής πολιτικής των πρώην και νυν κυβερνώντων και είναι η άλλη όψη του νομίσματος «απελευθέρωση» των εργασιακών σχέσεων.

Οπως καταλαβαίνει ο καθένας, μόνον αμελητέα δεν είναι η επιρροή των ΗΠΑ στη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ). Η Ουάσιγκτον, όμως, δεν αρκείται μόνο σ' αυτό. Αλλωστε, οι εντεινόμενοι συνεχώς ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν μετατρέψει σε ναρκοπέδια αντιπαραθέσεων - μεταξύ άλλων - και τους κάθε λογής διεθνείς οργανισμούς. Ετσι, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει η «Ουάσιγκτον Ποστ», η αμερικανική κυβέρνηση υποκλέπτει και ηχογραφεί συστηματικά τις τηλεφωνικές συνομιλίες του επικεφαλής της ΙΑΕΑ, Μοχάμεντ ελ Μπαραντέι. Η αμερικανική εφημερίδα δημοσιεύει τις δηλώσεις τριών ανωνύμων Αμερικανών κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίοι αναφέρουν ότι η κυβέρνηση Μπους ενέκρινε την παρακολούθηση, προκειμένου να συλλέξει στοιχεία και να πλήξει το κύρος του Μπαραντέι κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την Τεχεράνη, για το πυρηνικό πρόγραμμα της τελευταίας. Και κοντά σε όλ' αυτά, δημοσιεύει δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της ΙΑΕΑ, ο οποίος σημειώνει: «Θα προτιμούσαμε να μην εργαζόμαστε υπ' αυτές τις συνθήκες, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα»...