Οι εκπρόσωποι των κομμάτων της ολιγαρχίας αποδεικνύονται, εκτός των άλλων, και πολύ κακοί ηθοποιοί, αν πιστεύουν ότι με «αντιπαραθέσεις» επιπέδου καφενείου - μεταξύ ξερής και πρέφας - θα μπορέσουν να αποκρύψουν το βασικό: Οτι πρόκειται για δύο κόμματα, τα οποία στις στρατηγικές επιλογές, είτε πρόκειται για την οικονομία, είτε για τα άλλα μείζονα θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό. Με τις κοκορομαχίες τους εμπαίζουν και εξαπατούν τον ελληνικό λαό. Αποφεύγουν σαν ο διάολος το λιβάνι να μπουν στα θέματα ουσίας, να αναλύσουν τις βασικές πολιτικές επιλογές του νέου προϋπολογισμού. Ενός προϋπολογισμού βαθύτατα ταξικού, που, παρά τις φωνές των Σειρήνων περί «ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής», κάθε άλλο παρά τέτοιος είναι.

Στο σκέλος των εσόδων, η κυβέρνηση της ΝΔ διατήρησε, μέχρι κεραίας, το σύνολο του αντιλαϊκού πλαισίου των φόρων που είχαν οικοδομηθεί από το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 15 χρόνια. Οπως είναι γνωστό και γενικά παραδεκτό, η Ελλάδα διατηρεί ένα από τα πιο αντιλαϊκά φορολογικά συστήματα της Ευρώπης. Επί της ουσίας, η συμβολή των μεγάλων επιχειρήσεων και του μεγάλου πλούτου στα φορολογικά έσοδα είναι ...συμβολική, καθώς σχεδόν το σύνολο των υφιστάμενων φόρων πλήττει τα λαϊκά στρώματα. Η νέα κυβέρνηση, με δεδομένο μάλιστα το οξύ δημοσιονομικό πρόβλημα, έκανε νέα βήματα. Η ΝΔ μείωσε, ακόμα, τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων κατά 10 μονάδες, τους παράσχει πλήθος άλλων φορολογικών προνομίων, ενώ με το νέο «αναπτυξιακό» τούς έδωσε κυρολεκτικά γην και ύδωρ. Την ίδια στιγμή, ετοιμάζεται να αυξήσει τους Μοναδικούς Συντελεστές Καθαρού Κέρδους για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αυξάνει την παρακράτηση φόρου για τους μισθωτούς, σχεδιάζει νέες μεγάλες αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.

Με λίγα λόγια: Είτε πρόκειται για τις δαπάνες, είτε για τα έσοδα, η ΝΔ αποτελεί συνέχεια και όχι α-συνέχεια του ΠΑΣΟΚ...