Του Τάσου Αναστασίου από τα «ΝΕΑ»

Οφείλεις όμως να θυμάσαι ότι αυτοί ακριβώς που σήμερα στα εξάστηλα ανακαλύπτουν την ακρίβεια που τσακίζει τις εργατο-οικογένειες, επί 20 χρόνια έγραφαν καθημερινά επιχειρήματα για να υπερασπίσουν τις πολιτικές που άρπαζαν από τους εργάτες και έδιναν στο κεφάλαιο.

Και οφείλεις να το θυμάσαι γιατί δεν έχεις πια άλλο χέρι να κόψεις. Τους ψήφισες και τους σημερινούς και τους προηγούμενους. Αφησες ξανά και ξανά να σε δουλέψουν. Φοβήθηκες ξανά και ξανά το βήμα το αναγκαίο που σε βάζει απέναντι σ' ό,τι και όποιους ευθύνονται για την «ευημερούσα» θέση σου.

Δες τις υπογραμμίσεις δίπλα: «Προσοχή, έρχονται οι κλέφτες», φωνάζει ο ένας ποντάροντας στο φυσιολογικό φόβο του νοικοκύρη για το έτσι κι αλλιώς λιγοστό έχει του. Ποντάρει σε μια πλευρά της υπαρκτής εγκληματικότητας και εστιάζει σ' αυτήν. Κακό; Από μόνο του όχι. Οταν όμως χρησιμοποιείται ως άλλοθι για να κρυφτεί η μεγάλη, η πραγματική εγκληματικότητα του ίδιου του συστήματος που παράγει και τα κλεφτρόνια, ναι, τότε υπάρχει πρόβλημα. Σιγά μην έπιασε τους «Πασαλάρηδες» ο πόνος για το χάσιμο του νοικοκύρη. Αυτό που τους νοιάζει είναι να μη βλέπεις αυτούς που καθημερινά αρπάζουν το έχει σου. Να μη βλέπεις ότι κάθε ώρα στη δουλιά το αφεντικό σε κλέβει, ανοιχτά και νόμιμα!

Εντελώςσυμπτωματικά αυτοί που φωνάζουν «προσοχή, κλέφτες» και δείχνουν μόνο τα κλεφτρόνια, είναι οι ίδιοι που λένε στον άνεργο πως φταίει ο εργάτης που δεν έχει αυτός δουλιά, όπως λένε στον χαμηλόμισθο πως φταίει ο υψηλόμισθος για ό,τι λείπει από την τσέπη του. Ποτέ δεν έχουν δείξει τα κέρδη των καπιταλιστών σαν προϊόν άγριας κλοπής σε βάρος των εργατών.

Το κύριο για όλους αυτούς είναι εσύ - το κυρίαρχο θύμα - να βλέπεις την ιδιοκτησία σου σε 75 τετραγωνικά σπίτι ίση και όμοια με την ιδιοκτησία του Λάτση στα μέσα παραγωγής.

Κυνήγα, λοιπόν, τον πορτοφολά στο βαγόνι για να έχεις την ελευθερία να τα ακουμπήσεις στο «Καρφούρ».