Για μας το μέλλον δεν είναι ο καπιταλισμός, δεν είναι η εξαθλίωση και ο ραγιαδισμός, δεν είναι οι αλληλοσκοτωμοί. Το δικό μας το μέλλον είναι ο σοσιαλισμός, είναι η κοινωνική προκοπή και η δημιουργία, το δικό μας το μέλλον είναι εκείνη η κοινωνία όπου οι καρποί της δουλιάς θα ανήκουν σε όποιον κοπιάζει. Κι είναι η απόφασή μας όχι αποτέλεσμα ενός νεανικού ενθουσιασμού. Αλλά συνειδητή συστράτευση με το Κόμμα που παλεύει για τα δικαιώματα της νεολαίας, με το ΚΚΕ... Είναι η επιλογή μας όχι «σπορά της τύχης, αλλά τέκνο της ανάγκης, κι ώριμο τέκνο της οργής»...

Αυτές ήταν οι κουβέντες που ακτινοβόλησαν με τη συμμετοχή τους, οι χιλιάδες νέοι που πλημμύρισαν το απόγευμα της περασμένης Κυριακής το κλειστό γήπεδο του Σπόρτιγκ, στην εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν η ΚΕ του ΚΚΕ και το ΚΣ της ΚΝΕ, η οποία πραγματοποιήθηκε προς τιμήν του 17ου Συνεδρίου του Κόμματος, αφιερωμένη στα 86 χρόνια του ΚΚΕ και το σοσιαλισμό. Κουβέντες που «όπλισαν» χιλιάδες κόκκινες σημαίες, που πυροδότησαν ατέρμονα χειροκροτήματα, που «γράφτηκαν» στα απανωτά συνθήματα, με τα οποία η νεολαία διατράνωσε τα συμφέροντα και τις επιλογές της.

Κυριάρχησε στην εκδήλωση ο θυμός των νέων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Ο θυμός εκείνων που ξέρουν καλά ότι, ενώ πολλαπλασιάζεται ο κοινωνικός πλούτος που παράγουν οι ίδιοι κι οι γονείς τους, εκείνοι εισπράττουν μονάχα υποσχέσεις για περιστασιακή δουλιά, για ανταποδοτικό δικαίωμα στην Ασφάλιση, εγγυήσεις για αμάθεια, για εξαθλίωση, εισπράττουν εγγυήσεις ότι θα γίνουν η αυριανή γενιά σκλάβων. Ενας θυμός όμως που μετουσιώνεται σε δράση και αγώνα, σε συνειδητή συστράτευση με το ΚΚΕ, το Κόμμα που ογδόντα έξι χρόνια τώρα παλεύει αταλάντευτα για τα λαϊκά συμφέροντα, για να γίνει ο ίδιος ο λαός αφέντης της ζωής του, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Στην εκδήλωση μίλησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, και απηύθυνε χαιρετισμό ο Γ. Καλύβας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε το πολιτιστικό κομμάτι της εκδήλωσης που περιλάμβανε ένα βίντεο για την 86χρονη ιστορία του Κόμματος και ένα δραματοποιημένο μέρος από το ποίημα του Κ. Βάρναλη «Το φως που καίει».